Dziewczyna z Dzielnicy Cudów. Nikita. Tom 1 (okładka  miękka, 09.2016)

„Cała sztuka to nie pomylić fantazji z rzeczywistością i nie zgubić siebie... czy własnego wyobrażenia o sobie. Czasami trudno to rozróżnić.” Zdarza Wam się czasem tak, że bardzo nakręcicie się na jakąś książkę, a ona okazuje się być strasznym bublem? Ja właśnie miałam tak z „Dziewczyną z dzielnicy cudów”. Kiedy przeczytałam o niej te wszystkie pozytywne recenzje pomyślałam, że będzie to świetna książka, którą koniecznie muszę przeczytać. Tymczasem wbrew moim oczekiwaniom od same początku miałam z nią na pieńku. Głównie dlatego, że Aneta Jadowska bez przerwy serwuje nam masę zbędnych opisów miejsc i rzeczy, które naprawdę rzadko zakłócane są dialogami. W dodatku autorka non stop stosuje wszelakie powtórzenia, przez co na co drugiej stronie czytamy o efektach wywoływanych przez czkawkę albo o preferencjach seksualnych głównej bohaterki, które notabene nic nie wnoszą do tej historii, oprócz obrzydzenia wywoływanego w czytelniku. Gdyby tego było mało to historia zawarta w „Dziewczynie z dzielnicy cudów” nie jest niczym oryginalnym. Podczas czytania szybko można zauważyć, że jest to zlepek motywów z filmów oraz innych książek, popularnych na rynku wydawniczym. Podsumowując, zdecydowanie nie polecam tej książki. Nie znalazłam w niej nic wartego uwagi, oprócz fantastycznej oprawy graficznej. Według mnie to kolejny zapychacz na rynku wydawniczym, który nie wywołuje w czytelniku żadnych emocji oraz nie jest wart poświęconego mu czasu. Naprawdę dawno z żadną książką tak się nie umęczyłam, dlatego raczej nie sięgnę po inne powieści autorstwa Anety Jadowskiej. Aleksandra Wszystkie cytaty pochodzą z książki „Dziewczyna z dzielnicy cudów” autorstwa Anety Jadowskiej. Szukaj mnie na: http://tygrysica.tumblr.com/ https://www.instagram.com/tygrysicaa/

Dziewczyna z dzielnicy cudów stała u mnie na półce już dobre pół roku. Gdyby nie informacja, że w księgarniach pojawia się kontynuacja Cyklu u Nikicie to pewnie w dalszym ciągu zasilałaby moją armię „półkowników”. Tknięta więc magicznym impulsem przenoszę się na ulice Warsa i Sawy. ;) Tam to bohaterka o imionach wielu, córka zabójczyni i szaleńca, pracuje dla organizacji zwanej Zakonem Cieni. Nie jest to jej jedyne zajęcie. Ze względu na swoje specyficzne umiejętności przyjmuje ona na boku również różne szemrane zlecenia z tytułowej Dzielnicy Cudów. o właśnie w owej dzielnicy, która dzięki magii wciąż tkwi w latach 30-tych XX wieku została uprowadzona jedna z piosenkarek znanego klubu Pozytywka. Nikita bez wahania rzuca się w wir pracy i próbuje rozwiązać sprawę. Jej pleców w tym szalonym zadaniu, pilnuje Robin – nowy, nieco dziwny partner. Kim on właściwie jest i czy uda się rozwiązać sprawę zaginionej dziewczyny? Dziewczyna z dzielnicy cudów to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anety Jadowskiej. Muszę przyznać, że jestem całkowicie ukontentowana. :) Ciekawa fabuła, z jeszcze ciekawiej wykreowanymi bohaterami w niebanalnym świecie. Do tego intryg, nieszablonowych rozwiązań i niespodziewanych zwrotów akcji „po kokardki”. To mi się podoba. :)

skusiłam się bo super okładka, opis zachęcający baaardzo... ale w książce akcja zajęła może kilka stron...

myślę, że popełnię zakup kolejnych tomów, ale mam nadzieję, że Nikita nie będzie szukała swojego ojca-zwyrodnialca przez kolejne 5tomów, bo mogę się zdenerwować...

klimat książki sam w sobie całkiem fajny, z polskich fantastyków poważałam tylko Kossakowską, Sapkowskiego i Lewandowskiego, a dalej długo,długo nic, dlatego chciałam poszerzyć swój horyzont i nawet, nawet...

alternatywna Warszawa podzielona skażoną i brudną Wisłą na Warsa i Sawę, magiczne czkawki, tajemnice, interesy... całość jest dość strawna, jednak mocno się zastanowię czy bliżej zapoznam się ze wspomnianą kilkakrotnie Dorą Wilk...

bardziej zaciekawił mnie wątek Robina, który pojawia się znikąd, z totalnie wyczyszczoną pamięcią, bo "Nikita" jest przedstawiona dosłownie, jej historię poznajemy bardzo szybko i niemal bez tajemnicy.
dlatego mocne 4* i mam nadzieję, że drugi tom mnie nie rozczaruje.

"Dziewczyna..." zalegała na mojej półce już dobre 2 lata, kiedy jeszcze byłam na etapie czytania heksakologii Anety Jadowskiej. Zaczynając czytać historię Nikity jak przez mgłę pamiętałam, że skądś ją znam. Zagłębiając się w lekturę przypomniałam sobie skąd :) Dora "wytłukła" cały jej oddział. Postać i charakter Nikity zawładnęły mną do reszty. Jest ostra i stanowcza, a do tego ukrywa tajemnicę. I to nie jedną!!! Wszystko co chcielibyście wiedzieć ujawnia się w trakcie lektury. Nie zdradzę za dużo, bo efekt zaskoczenia jest najlepszy :D W każdym bądź razie, losy Nikity i Robina - jej partnera, który jak się okazuje, nie pamięta kim jest, mają swoją kontynuację w "Akuszerze bogów". A dwójka bohaterów przenosi się z niebezpiecznych dzielnic Warsa i Sawy do mroźnej Norwegii. Książka jest super i jak zwykle nie zawiodła mnie, jak do tej pory żadna książka Anety. Już się nie mogę doczekać dalszego ciągu... :D

Jak przy każdej z książek Jadowskiej - fabuła ciekawa ale poszatkowana jak wiosenna sałatka. Budowanie napięcia, historii, postaci... I nagle CIACH!, finisz. Nikt tak nie tworzy postaci typu Mary Sue jak A.J. Po przeczytaniu książek o Dorze Wilk wyobrażałam sobie Nikitę inaczej - ale nie jestem ani mocno zdziwiona ani zawiedziona. Czytało się szybko, lekko i kilka razy zaśmiałam się z dialogów. Polecam osobom szukającym lekkiej rozrywki na wieczór.

Książka zupełnie inna a jednak jak powrót do domu. Nikita porywa i nie daje usnąć zaskakując każdą stroną. ❤ Aneta znów dała nam postać której nie sposób nie pokochać mimo licznych wad. Nikita zawładnie Waszym sercem ❤
Zarwana noc w najlepszy możliwy sposób 😉
Niedosyt sprawia że z zapartym tchem będę czekać na kolejny tom! Polecam! Polecam! Polecam! Polecam!

Z przyjemnością czytam o przygodach Nikity. Tajemnice, magia, wartka akcja- jest tam wszystko co lubię. Jedyna wada- trafił mi się egzemplarz że słabym klejem. Książka rozpada się w rękach podczas czytania.

Trochę mi okoliczności przyrody przypomniały starego Leibowitza i jego kantyczkę. Pani Jadowska w formie i werwie, czyta się sprawnie, choć czasem nie lekko.

Cudowny spin-off serii o Dorze Wilk - w tym momencie wychodzi na prowadzenie jeśli chodzi o moje ulubione bohaterki fantasy! Czekam na dalsze części!!

Nikita nie jest Dorą. I dobrze...! To inna kobieta, ale potrafi wciągnąć w swój świat. Po pierwszym tomie już nie mogę się doczekać kolejnych.