Dziedzictwo zbrodni (okładka  miękka, 07.2021)

"Pieniądze za duszę, bonusy za cierpienie. Praca jak każda inna". . Czułam, jak ta książka "drenuje mój mózg", a jej zakończenie "pokroiło moje wnętrze na kawałki". Wykreowana przez Autora rzeczywistość momentami też "gwałciła moje zwoje mózgowe", powodowała "gangrenę myśli", a wszystko ostatecznie i tak wydało mi się niczym nocny koszmar po zbyt dużej dawce GTA lub innej szaleńczej grze. "Każdy sam sobie wyznacza granice". Autora ogranicza chyba tylko jego własna wyobraźnia, więc wiadomo- jest mrok, który mąci zmysły, przestrojony system wartości, ciemność, której nie można się oprzeć i kilka pułapek beznadziei. Momentami dominuje abstrakcja, trzeba wyłączyć logikę, ale ma to być odskocznia. No i jest. Zdecydowanie :) . Lekcja dorosłości w wykonaniu Autora: "Dorosłość jest sztuką dokonywania wyborów", a "cena czasami jest wysoka, ale późniejszy zysk wynagradza niedogodności"- mówi ojciec do syna, po czym wbija tasak w gardło obcego mężczyzny. I robi to tak spokojnie, jak profesjonalny kucharz krojący kawałek wołowiny, oddzielając głowę od korpusu. Od tej pory tworzą spółkę. Sportowe buty, wygodne sztruksowe spodnie, czarne golfy i lateksowe rękawiczki. Wyglądają identycznie. Brakuje im tylko "logo śmierci" wyszytego na golfie. Urządzają polowania na ludzi. Lwy, tygrysy, czasami do ustrzelenia jest niepozorna sarenka. Do czasu... Mocno płatne zlecenie trochę "śmierdzi przypałem" i jest dość trudne ze względów moralnych. A celem - na pozór spokojna rodzinka klasy średniej- "sweterki w rombki i białe szlafroczki". I się zaczyna... Jest mocno, intensywnie, dynamicznie, nieprzewidywalnie i odważnie. . Może jest to trochę zbyt abstrakcyjne. Może ta historia jest trochę zbyt mocno przerysowana. Może bohaterowie są zbyt mocno zagubieni, jak dzieci we mgle, z czasem zbyt upojeni sobą i alkoholem. Ale jakie to ma znaczenie? Ważne, że historia wciąga, a całość to idealna odskocznia od życia codziennego. Poza tym- kto mógłby wpaść na pomysł, że "gnata leżącego na kolanach można gładzić, jakby był kotem proszącym o pieszczoty", a "spluwę można trzymać tak mocno, jakby chciało się z niej wycisnąć soki" ? Tylko Adrian Bednarek :) Polecam - jest JAZDA. Uwielbiam- https://www.instagram.com/ananke144_czyta/

🌿Jak myślicie, czy istnieje zawód "płatny zabójca"? Dominik wraz z ojcem właśnie tak zarabiają na życie, likwidując osoby, na które dostają zlecenie od Pośrednika. Tym razem jest to czteroosobowa rodzina Grabowskich. Powiedzmy, że wszystko idzie zgodnie z planem, oprócz tego, że ucieka im najmłodsza z rodziny - Marysia. Mordercy postanawiają ją odszukać i dokończyć to, co zaczęli. Z kolei Marysia na własną rękę chce się dowiedzieć, kto i dlaczego zabił jej rodzinę. Czy wspólny wróg i chęć zemsty jest w stanie połączyć dwie wrogie sobie osoby? 🌿 . "Dziedzictwo zbrodni" to historia o płatnym zabójcy, którego autor przedstawia również jako człowieka, który cierpi, ma uczucia i jest w stanie się zakochać. Dominik od młodzieńczych lat był szkolony przez ojca na zabójcę, nie zaznał nigdy całkowitej normalności. Pomimo to jest inteligentnym, wysportowanym mężczyzną prowadzącym swój własny biznes, dorabiając sobie na zabijaniu ludzi. Chociaż jest to czarny charakter, to zdobył moją szczerą sympatię, bardziej niż ta cała Marysia. Oczywiście nie obyło się też na minusach🤷 Drażniła mnie późniejsza postawa Marii, która to przez długi czas upijała się prawie do nieprzytomności, uprawiała seks z Dominikiem, tym samym równie mocno go nienawidząc. Takie błędne koło osoby mocno pokrzywdzonej, nieradzącej sobie z sytuacją i wyborami, jakie zostały dokonane. . Pokręcona akcja, szalone tempo, nieobliczalni bohaterowie, tu może wydarzyć się wszystko o czym nie jesteś w stanie nawet pomyśleć, przykładem jest, chociażby niespodziewane zakończenie. Jest to jedna z tych książek, przy której nie można przejść obojętnie, to kompletnie inny rodzaj sensacji, który do tej pory czytałam. Autora poniosła wyobraźnia i stworzył coś na miarę bardzo dobrej sensacji, którą się czyta na jednym oddechu. Fabuła doprecyzowana i przemyślana w każdym calu, umiejętnie poprowadzona, idealny scenariusz pod film.

Dominik wraz z ojcem prowadzą dosyć nietypowy biznes. Są płatnymi zabójcami. Dostają zlecenie na rodzinę Grabowskich. Marysia to dziewczyna żyjąca w beztroskim świecie,ktory zmienia się w jednej chwili. W chwili, kiedy zamaskowani napastnicy napadają na jej rodzinę i zabijają z zimną krwią. Jej udaje się przeżyć, a wiedząc czym zajmowała się jej rodzina na własną rękę szuka odpowiedzi kto chciał ich śmierci. Dominik musi dokończyć zlecenie. Czy uda mu się wytropić Marysię? Czy ona dotrze do prawdy? A może coś ich połączy? Wspólny wróg, miłość, nienawiść? Kiedy dowiedziałam się, że wychodzi nowa książka tego autora wiedziałam, że to obowiązkowa lektura. Do tego ta cudna okładka. Czytając lżejsze książki ostatnim czasem doszłam do wniosku, że potrzebuję latające trupy, rozlewy krwi, poćwiartowane ciała i ten "delikatny" język pisarski. Autor nie zawiódł miechem rzucał aż miło, trupy tu i ówdzie, a do tego dwoje młodych ludzi. Miodzio.

Akcja dzieje się od pierwszej strony. Nie ma tu zbędnych opisów. Książka wciąga i nie można się od niej odejść. Zakończenie zaskakuje Ale nie jest słodkie i kolorowe jak to zazwyczaj bywa. Bardzo polecam!

Dobrze się czyta końcówka trochę mnie rozczarowala

Wszystkie książki Bednarka biorę w ciemno .

Jedno słowo...dno

Dobra

Ta dwuosobowa rodzina nie jest taka, na jaką wygląda. Ba, nawet nie wygląda- w gruncie rzeczy senior rodu nie istnieje w papierologii kraju, ukrywając prawdziwą tożsamość pod przybranym nazwiskiem. On i jego syn trudnią się najstarszym fachem- zabijaniem. I może Dominik porzuciłby morderczy proceder, gdyby nie długi. Zabójstwo czteroosobowej rodziny Grabowskich ma pomóc mu wyjść na prostą. Potem już tylko legalny sposób zarabiania pieniędzy. Szkopuł w tym, że od początku nic nie idzie zgodnie z planem- owszem, zabicie rodziców jest łatwe, ale syn Bartek walczy, a córka Marysia ucieka. Ojciec Dominika z kolei zostaje ranny. Teraz to młodszy zabójca musi odnaleźć uciekinierkę i dokończyć to, co rozpoczęli z ojcem. Ktoś jednak morduje głowę morderczego biznesu, a Dominik odnajduje w Marysi chwilowego sojusznika. Oboje mają jeden cel: odnaleźć tego, który stoi za zleceniem. Pana Bednarka nie muszę już chyba prawie nikomu przedstawiać. Autor, którego twórczość poznałam przy okazji lektury Pamiętnika Diabła od tamtego czasu rozwinął swój talent jeszcze bardziej, zaskakując mnie (pozytywnie oczywiście) z każdą kolejną książką. Tym razem było identycznie. Dominik nie zna innego życia; już jako trzynastolatek rozpoczął zabójczy proceder w towarzystwie ojca. Czasami tęskni za normalnym życiem w ramionach bliskiej mu kobiety, jednak wie, że jest to poza jego zasięgiem. Już raz dobitnie się o tym przekonał. Widzi jednak, że i jego ojciec po tylu latach "pracy" traci powoli idealną koordynację. Sprawa Grabowskich ma zasilić ich domowy budżet i pozwolić na dłuższą przerwę, o ile nie na zakończenie zabójczej działalności. Sprawy jednak od początku nie idą po ich myśli... Nie mogę się przyczepić absolutnie do niczego. Akcja od początku zaskakuje czytelnika, jest krwawo i brutalnie (to plus oczywiście dla tych, którzy lubią takowe dodatki) i przy tym wszystkim nie cierpi strona emocjonalno- psychologiczna. Bohaterowie są bardzo dobrze stworzeni, poznajemy ich najgłębsze myśli. Dominik nie jest koksem, który ma pustkę w głowie i nastawiony jest jedynie na zabijanie z zimną krwią, nie; jest inteligentnym, młodym mężczyzną, choć miałam wrażenie, że nieco zagubionym. Tęskni za normalnością, co skrupulatnie skrywa pod grubą warstwą profesjonalizmu. Marysia z kolei ze zwykłej dziewczyny z dobrego domu musiała przeobrazić się w tę, która planuje i nie boi się sięgnąć po broń. Już widok zamordowanych rodziców wyzwolił w niej gniew, który płonąc, popycha ją do działania. I choć początkowo ta gorejąca złość skierowana była na Dominika i jego ojca, to szybko przekierowała ją na tego, który chciał ich śmierci. Właśnie w jej postawie widać największe zmiany, jednak opisane w taki sposób, że nie mamy wrażenia, iż doszło do nich w sekundzie. Nie obyło się bez wątku miłosnego, aczkolwiek i tutaj pan Bednarek potrafi nas zaskoczyć. Z ciekawością śledziłam to, co rodziło się między dwójką sojuszników. O ile po Dominiku spodziewałabym się, że będzie go ciągnęło do Marysi, o tyle ona początkowo nie wyglądała na chętną zawierania głębszych znajomości z -bądź co bądź- mordercą jej rodziców. Czy to tylko wspólny cel i ta specyficzna samotność, która towarzyszy po takiej tragedii, czy rzeczywiste uczucie, nie wiem. W każdym razie ta dwójka zbliża się do siebie, a my obserwujemy rozwój sytuacji z przyjemnością. Nasz polski autor jest mistrzem zakończeń; wszystko to, co wydawało się w jakiś sposób dopięte na ostatni guzik, takie pewne... sypie się jak domek z kart. Po zakończeniu lektury byłam totalnie rozbita, nie wiedząc, w co mam wierzyć- w którą wersję Marysi, jej słów, wszystkiego. I do tej pory biję się z myślami, co było prawdziwe. A czy to nie idealny wyznacznik tego, że książka jest warta przeczytania?

Hmmm. Powiem tak. Jak na książkę sensacyjną, to akcji było sporo, a momentami aż nadto. Gdybym miała oceniać całość przez pryzmat logicznego myślenia, historia i sytuacje, które miały miejsce na łamach kartek nie przekonałyby mnie. Jednak patrząc na to, że jest to fikcja literacka i wszystko jest możliwe, możemy pozwolić sobie na pewne odstępstwa od normy, przymrużyć oko na absurdalne sytuacje i dać się zabrać Autorowi, w podróż pełną wrażeń i atrakcji- bo takowych tutaj nie zabraknie, za sprawą profesji głównego bohatera. Jeśli chodzi o główną bohaterka, to nieco mnie irytowała. Jej zachowanie i działanie było dla mnie totalnie nie zrozumiałe- ale z drugiej strony, kto powiedział, że muszę zrozumieć sens tego, co kierowało młodą dziewczyną. Z jednej strony jej działania mogły być podyktowane stresem pourazowym, a z drugiej strony trochę w tym mogło być syndromu sztokholmskiego. Nie wiem, kochani. Ogólnie w jej głowie musiał panować spory chaos- tak jak zresztą w mojej, podczas czytania książki. Autor skupił się na opisach detali, takich jak ulice miasta, konkretne miejscówki, w których rozgrywała się akcja i dokładny opis przygotowywanych morderstw. W sumie dzięki temu mogłam sobie wszystko doskonale wyobrazić, a że Częstochowie i okolice znam dość dobrze, za sprawą czasów ‘ studenckich ‘ czułam się niemal jak u siebie. Ostatnio dość często zdarza mi się czytać książki, w których akcja toczy się w dobrze znanych mi miejscówkach. Nie ukrywam, że trup ścielił się gęsto. Tak, było sporo ofiar, a nieuchwytny zabójca żył w przekonaniu, że nie ma na niego dowodów, bo jest na tyle perfekcyjny, że nie zostawia śladów. Jednak wypaczony obraz rzeczywistości, który przesłaniał Dominikowi umysł, wyglądał zdecydowanie inaczej... Co w konsekwencji zaważyło na losach jego i Marysi. Ich relacja była dla mnie dziwna. Serio, nie mogłam się odnaleźć w skórze bohaterów. Nie mogłam się wczuć w ich huśtawki nastrojów. Na samym końcu miałam wrażenie, że wsiadłam na rollercoaster i zaczęła się szaleńcza jazda, podczas której próbowałam nie wypaść poza tor. Z całych sił próbowałam przetworzyć wszystkie słowa, które padały z ust bohaterów, jak i zresztą ich przemyślenia, ale mój umysł się zbuntował i nie chciał ze mną współpracować. Tak, zdecydowanie zakończenie najbardziej zapadło mi w pamięć. Działo się w nim najwięcej, najszybciej. Ogólnie, jeśli ktoś lubi lektury, które nie wymagają większego skupienia, a ich zadaniem ma być rozrywka, to z pewnością odnajdziecie się w tej historii. Książkę czyta się naprawdę szybko, jest napisana prostym językiem, a do tego z poziomu kilku perspektyw, więc mamy okazję poznać szerszy punkt widzenia na dane sytuacje, które mają miejsce w zaserwowanej nam opowieści. Nie przedłużając, jeśli szukacie intensywnych wrażeń na wieczór, to śmiało możecie sięgnąć po tę pozycję. Myślę, że pozwoli wam się dostatecznie zrelaksować i odjechać w inny świat, pełen morderstw i niespotykanych sytuacji.