Jeszcze nie czytałem - ale czekam z niecierpliwością. Od autorki książki "Zakonnice odchodzą po cichu" spodziewam się podobnych emocji - poznania historii bohaterów, ale też refleksji nad naszym społeczeństwem, zachęty do przemiany, także siebie...

Kolejna potrzebna książka p. Marty. Proponuję temat na jeszcze następną: kościelne rozwody, których rzekomo nie ma. Ten kłamliwy i krzywdzący wielu ludzi proceder, dziejący się na ogromną skalę, nazywa się "stwierdzeniem nieważności małżeństwa"...

Ważna i poruszająca lektura. Przypominam o tych, o których na co dzien staramy się nie pamiętać. Polecam.

Mądra i pełna treści książka o dzieciach księży i naszym społeczeństwie. Napisana świetnym językiem, tak że nawet trudniejsze treści czyta się gładko (ja przeczytałam w ciągu dwóch dni). Historie dzieci księży są wciągające i stawiają wiele pytań, na które odpowiada druga część książki. Książka dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć otaczający ich świat.

Książka świetna. Oczywiście nie dla wszystkich. Nie dla tych, którzy chcą prostego świata, gdzie wszystko jest czarno-białe. Bo z książki dowiesz się jak wygląda życie dzieci i matek, ale tez że księża nie są potworami, którzy porzucają własne potomstwo. Nie wszyscy też przyjmą, że każdy z nas jest współodpowiedzialny za tę sytuację. Jestem ateistka i też wzruszalam ramionami na to co robi Kościół, ale po tej książce widzę, że to nie takie proste. Jak ktoś szukał sensacji, to pisze później oburzony ze autorka chciała zaistnieć. Autorka chciała, żeby zaistniały dzieci księży i pokazała, że inna Polska jest możliwa. Inna czyli taka gdzie wierzacy i niewierzący dbają, żeby nikogo nie krzywdzić.

Dzieci księży - wszyscy o nich wiedzą, ale obowiązuje zmowa milczenia. Bo niby kto ma o tym mówić? ksiądz, który złamał przysięgę celibatu? kobieta, która pokochała księdza, mimo, że zdawała sobie sprawę czym to grozi? czy dzieci, które są wszędzie wytykane palcami ? Autorka przytacza kilka takich historii... smutnych. Trudno oceniać ludzi, wszyscy jesteśmy tylko ludźmi, wszyscy popełniamy błędy, chcemy iść za głosem serca, dajemy się ponieść emocjom. Może celibat nie jest potrzebny, nie jest on przecież nakazany przez Boga. Smutne jest też to jak kościół odnosi się do kobiet, jak nisko je ceni. Historia wiary katolickiej przytoczona przez autorkę otwiera nam oczy na problem celibatu i rolę kobiety w społeczności katolickiej. Książka zmusza do myślenia. Polecam!

Temat mocno podkręcony za sprawą ostatniej głośnej premiery filmu Kler. Słyszałem również wywiad z Nergalem po części związany z tematem kościoła. Tam była mowa o tematach tabu jakie panują w naszym kraju. W naszym kraju ciężko jest mówić o księżach publicznie to temat mocno maskowany. Tylko czy, aby na pewno wina tego zjawiska leży po stronie ludzi spoza kościoła czy samych księży? Moim zdaniem to obustronna wina. Tak naprawdę to obie strony udają, że wierzą i żyją zgodnie z dekalogiem, a dopiero po utrzymaniu kościoła ilość potrzebnych duszpasterzy mocno by zmalała. To jednak przykry proces psychologiczny. Dobrze wytłumaczone od środka samego środowiska. Polecam również do przeczytania książki autorki Marty Abramowicz na temat sióstr zakonnych.

Dzieci księży to książka, która prawdopodobnie zainteresuje bardzo dużą ilość osób. Temat kontrowersyjny, chociaż tak naprawdę znany większości. W moim przypadku również nie jest to nic dziwnego, nasz obecny ksiądz ma dwójkę dzieci. Jednak po przeczytaniu tej ksiażki poznałam różne punkty widzenia tej sytuacji. Przede wszystkim nie należy oceniać, czy negować, a przede wszystkim spróbować zrozumieć. Niestety wiele osób idzie tą złą ścieżką, a tak naprawdę nie powinni. Wiele ciekawych historii, postaci, wszystko przedstawione na najwyższym poziomie. Przeczytałam również Zakonnice odchodzą po cichu, ale ta książka jest znacznie lepsza. Polecam z czystym sumieniem.

Dla mnie Marta Abramowicz porusza niezwykle ważny i zarazem trudny temat. Moim zdaniem jej książkę wywoła ogromną rewolucję w Kościele, ale nie tylko. Bardzo mi się podobało, że autorka nie boi się pisać o rzeczach trudnych i z ogromną odwagą podeszła do tej książki. Czytając ją na pewno nie można odmówić sobie wrażenia, że w każdej stronie wręcz czuć pasję i zaangażowanie Abramowicz właśnie w przedstawiony temat. Ta książka dostarczyła mi wiele emocji. Polecam ją każdemu, ponieważ sama nie spodziewałam się, że łamanie celibatu przez księży jest tak powszechnym zjawiskiem. Koniecznie musicie przeczytać tę książkę.

Jestem bardzo niemile zaskoczona. To jest o wszystkim, tylko nie o dzieciach księży, nie licząc skromnej pierwszej części (styl autorki nie został moim ulubionym). Autorka trochę za mocno weszła w historię celibatu, przedstawia wszystko od początku (praktycznie rozmowy), całość przeplata kartkami z kalendarza.. efekt nie do zniesienia. Osobiście czuję się wprowadzona w błąd. Autorka wspomina w wywiadach, że trudno było znaleźć rozmówców, ale wydaje się, że nie o trudność chodziło, ale pośpiech. Duży niedosyt, miałam nadzieję na interesującą pozycję.

Książka podzielona na dwie części. W pierwszej prawdziwe historie, nawet ciekawie, choć pozostaje niedosyt, w drugiej eksperci i historia... Ledwo idzie to przeczytać, ja odłożyłem. Ogólnie słabo, a nazywanie tego reportażem jest oszukiwaniem czytelników. Widać autorka chciała szybko coś wydac, bo moda na Kościół. Wystarczy napisać, że Krytyka Polityczna w tym samym momencie wydała dwie książki o podobnej tematyce.

Autorka nastawiła się na kontrowersje, nie na poważne potraktowanie tematu. Duże rozczarowanie. Polecam przeczytać recenzje, same krytyczne, zabrakło pomysłu na spójny reportaż. Autorce chodziło chyba o to, żeby było o niej przez chwilę głośno.

Niestety nie jest to reportaż o dzieciach księży. Zaledwie kilka historii i wypychanie książeczki (nie jest zbyt obszerna) gadającymi głowami. Promocja wprowadza w błąd.