,,Drzewo migdałowe” to powieść, która niesamowicie porusza serca i już na zawsze odciska w pamięci czytelnika ślad. To lektura trudna, o ciężkiej, tragicznej tematyce, jednak równocześnie napisana tak lekko i pięknie. Kart tej książki się nie przewraca, przez nie się dosłownie płynie. Michelle Corasanti nie oszczędza czytelnika, nie ubiera okrutnych wydarzeń w piękne słowa, ale przedstawia je prosto i dosadnie - tak, że trafiają do każdego odbiorcy i to z ogromną siłą. Jej postaci są absolutnie realistyczne, podobnie jak każda z opisanych sytuacji. Mimo tej prostoty i zwięzłości, nie brak tu także całego mnóstwa emocji. Narratorem jest sam Ahmad, dlatego od początku do końca czytelnik śledzi każdą jego myśl i razem z nim przeżywa trudy codzienności. Są momenty wzruszające, są takie, w których czytelnik śmieje się wraz z bohaterami, są też te zatrważające, pełne strachu i ogromnego współczucia. Ja w ,,Drzewie migdałowym” znalazłam wszystko to, co odzwierciedla dobrą książkę i życzę sobie oraz Wam samych takich perełek na naszej czytelniczej drodze.

Życie Ahmada pełne jest przeciwności i śmierci. Aż dziw, jak wielką ten człowiek musi mieć siłę, aby w takich warunkach walczyć o swe marzenia. Z drugiej strony, sami zobaczcie jak wiele daje siła miłości, mądrość i wsparcie ojca. Chłopak z biedaka ze slamsów staje się bogatym człowiekiem pomagającym wykształcić się swemu rodzeństwu i ich dzieciom.
Czytałam i zapierało mi dech w piersiach, w oczach pojawiały się łzy, a w głowie kołatały się myśli. Tak wiele wrażeń już dawno nie przyniosła mi żadna książka. I mimo, że ostatnio sama mam nienajlepszy czas w życiu, stwierdzam, ze inni, pomimo gorszej sytuacji, wychodzą na prostą. I to dodaje mi siły i wiary, że i dla mnie zaświeci słońce.

"Migdałowe drzewo", pomimo ogromu cierpienia, które ukazuje, niesie też optymistyczne przesłanie. Trzeba walczyć o swoje marzenia i iść do celu, choćby wokół szlała burza. Złe czasy kiedyś się skończą i los znowu zaczynie się uśmiechać!

"Drzewo migdałowe" uderza w czułe struny czytelnika, których rezonans odbija się na całym naszym dotychczasowym systemie wartości, kompletnie zaburzając jego kolejność i budując go od podstaw. Niszczy nas tylko po to, żeby zbudować od nowa. Właśnie to jest w niej piękne. Przy tym potrafi zmotywować nas do zmienienia czegoś w swoim życiu, przez ukazanie osoby Ahmada, który posiadając tak niewiele, potrafił ofiarować światu tak wiele. Jestem pod dużym wrażeniem tej powieści i wiem, że jeszcze przez długi czas nie będę mogła o niej zapomnieć, gdyż znalazła sobie wygodne miejsce w moim umyśle i raczej nie ma zamiaru stamtąd szybko uciec. Jestem również przekonana, że Wam również się spodoba, gdyż według mnie każdy powinien się z nią zapoznać i doświadczyć wszystkich tych rzeczy, które dzieją się w życiu głównego bohatera.

Powieść otwiera oczy na konflikt izraelsko-palestyński i zmusza do refleksji. Po co to wszystko, dokąd to prowadzi, jaki to w ogóle ma sens? Michelle Cohen Corasanti pomimo swoich korzeni przedstawia historię w sposób obiektywny, dokładnie ilustrując rzeczywistość. Na próżno rozwodzić się nad wypracowanym warsztatem autorki, bowiem historia skonstruowana jest z dbałością o szczegóły, z głównym bohaterem, który wydaje się autentyczny i od początku przyciąga uwagę czytelnika. Jednak nie to w "Drzewie migdałowym" jest najważniejsze. Liczy się jego przesłanie. Nikt, kto przeczyta tę powieść, nie pozostanie obojętnym na losy ludzi cierpiących z powodu konfliktu izraelsko-palestyńskiego.

Więcej: http://recenzjeoptymisty.blogspot.com/2016/07/drzewo-migdaowe-michelle-cohen-corasanti.html#more

(...)Przejmująca lektura, pełna obrazów trudnych, widm wojny, zmasakrowanych ciał i skrajnej biedy. Konflikt jest tutaj jedynie tłem do pokazania tego, jak wielką moc kryje w sobie człowiek. Krew, łzy, mieszają się na kartach tej powieści z bogactwem natury: świeżymi morelami, jabłkami, drzewami migdałowymi, wspaniałymi zapachami, które gdy już prawie wdzierają się do nosa, mieszają się ze słodkim odorem krwi, tworząc synestezyjną mieszankę nie do zignorowania. Wielka siła narracyjna, ogromna moc oddziaływania.(...)

Piękna to książka, cieszę się, że miałam okazję po nią sięgnąć. Biorąc pod uwagę fakt, iż jest to debiut autorki, należą jej się wielkie brawa!!! Stworzenie w tak przekonujący sposób głównego bohatera i przedstawienie świata w którym żyje wymagało nie lada talentu. A jednak autorka dokonała tego bez problemu. Z niezwykłą lekkością udało jej się przedstawić bardzo ciężkie realia. Bardzo poruszająca książka, uważam, że naprawdę każdy powinien po nią sięgnąć.

Pośród tylu długaśnych opinii ciężko napisać coś sensownego... Jestem ogromnie wzruszona po przeczytaniu tej książki. To prawdziwa opowieść o potędze wiary dobro drugiego człowieka i pokonywaniu swoich własnych słabości. Na przykładzie małego chłopca widzimy, co oznacza słowo "cel". Na długo pozostanie w pamięci.

Jedna z lepszych powieści jaką ostatnio przeczytałem. Niezwykle poruszająca. Autorka stworzyła piękną historię, która przywraca wiarę w ludzi. To wszystko bez zbędnego moralizowania, ale podane w formie porywającej powieści. Gorąco polecam jej przeczytanie, gwarantuję, że warto sięgnąć właśnie po tą książkę.

Czytalxm ta ksiazke okolo 6 lat temu, wrazenia - niezapomniane. Czesto wspominam te ksiazke i ona byla jedna z tych, ktora troche ukierunkowala mnie politycznie jesli chodzi o konflikt palestynsko-izraelski. Polecam kazdemu.

Normalny człowiek pisząc recenzję książki używa paru słów z których jasno wynika czy książka się podobała czy nie. Zamieszczone recenzje - ich wielkosc i opis mnie akurat