Don (okładka miękka)

Super się czyta

Szybki odbiór

Polecam ❤️

Petarda

Petarda

Extra

Moja Chwila Nocą ,,Ona jest diablicą. Pyskatą, prowokującą, zadziorną i seksowną córką samego Lucyfera." ,,Don" to książka, która ukazuje siłę kobiet w świecie mafii, gdzie nic nie jest pewne, a władza leży u tego, kto ma mocną psychikę! Rosa Provenzano to piękna kobieta z charakterem! Wystawiona przez najbliższych postanawia zaryzykować i zacząć wszystko od początku, a pierwszą zmianą, jaką postanawia, zrobić jest wyjazd. Tommas Coletti bezwzględny szef mafii, który swoją posturą sieje postrach! Jego znakiem rozpoznawczym jest upór, który skierowany jest na wrogów, bo rodzinę szanuje i stanąłby do walki z każdym, kto postanowi zrobić im krzywdę! Rosa i Tommas spotykają się w San Francisco i już tego wieczoru dzieje się magia, która zostaje zerwana wraz z pojawieniem się wschodu słońca! Los postanowił za nich, że to nie będzie ich ostatnie spotkanie, a tylko przedsmak tego, co ich czeka! Jak potoczy się ich znajomość? W jakich okolicznościach spotkają się ponownie? Czy jest możliwe, że się dogadają? Tego Wam nie zdradzę, ale koniecznie przeczytajcie książkę, by znaleźć odpowiedzi na pytania. Książka ,,Don" to nie jest kolejna na świecie powieść o mafii, to historia o sile rodziny i tym jak mocnym fundamentem są w niej kobiety! Autorka stworzyła postaci, o których się nie da zapomnieć, a w szczególności Rose, bo to jej silna osobowość, jej upór rzuca się na pierwszy rzut oka w książce. Kobieta, która swoją osobą potrafi zjednać sobie wszystkich, lecz być jej wrogiem ja bym nie chciała! Don, oj tego wielkoluda chciałabym spotkać w realnym życiu🤭, siła i koncentracja, to tylko maska, pod nią znajdziemy człowieka, który ma serce otwarte na uczucia, a one wpadają na niego niezapowiedzianie, bez zaproszenia i burzą mur, którym się ogrodził. Rosa i Tommas to dwa wulkany, a ich spotkanie doprowadza do erupcji, w której pożądanie wylewa się z każdego z nich. W książce autorka znakomicie ukazała emocje i namiętność, jaka buzowała między głównymi bohaterami, nie liczcie na to, że wszystko dostaniecie na złotej tacy, na to trzeba poczekać, ale ja Wam gwarantuje, że warto. Wielkie brawa należą się autorce za postaci drugoplanowe, które ja pokochałam, a zwłaszcza Ninette, która swoją osobą, rozjaśnia ten mroczny świat. Książka odchodzi od schematu mordu, brutalności, w książce głównym punktem jest więź rodzinna, co mnie w pozytywny sposób zaskoczyło. Zakończenie jak dla mnie jest nie do przyjęcia, powinno się karać autorów, którzy kończą w taki sposób książkę! Teraz pozostaje mi jedynie, czekać na drugi tom i mam nadzieję, że będzie to już niedługo, bo ja muszę wiedzieć, jak to się wszystko potoczyło! Emocje, na które zawsze zwracam uwagę, są tu na wysokim poziomie, czytając, ma się wrażenie, że siedzi się w rezydencji Coletti i obserwuje poczynania całej rodziny, gdy jeden z domowników, błądzi wzrokiem spod ciemnych okularów, a matka wyostrza swoje radary, to jest coś niesamowitego! Gratuluję autorce świetnego debiutu , a książkę polecam i czekam na drugi tom!

ZARYS FABUŁY Rosa to młoda lekarka. Wysportowana, dbająca zarówno o siebie, jak i innych. Kobieta, która nie waha się przed udzieleniem pierwszej pomocy, jak i zarazem przed użyciem własnej pięści. Nie ma jednak pojęcia, że na wskutek przebywania w złym miejscu i o złym czasie jej życie odwróci się o sto osiemdziesiąt stopni. Tomasso to Włoch. Z krwi, kości i temperamentu. A zarazem boss stojący na czele mafijnego ugrupowania. W amerykańskim San Francisco ma do załatwienia parę spraw. Interesy, jak to w niniejszej branży bywa, lubią jednak nieść ze sobą ryzyko. Kiedy w trakcie porachunków zostaje postrzelony jego brat, nie ma wyjścia. Uprowadzenie lekarki i przymus przy użyciu broni wydaje się jedynym sensownym rozwiązaniem. Kiedy Rosa poznaje rodzinę Colettich wie, że ma do czynienia z kimś bardzo wpływowym i niebezpiecznym. Ta historia jednak dopiero się rozkręca… Główna bohaterka powieści, co wcale nie jest typowym elementem mafijnych romansów, to fizycznie bardzo silna kobieta, która może położyć na łopatki niejednego faceta. Młoda lekarka, rezydent, wychowała się u boku ojca, prokuratora, który – jak to często bywa – w trakcie swojej kariery zdążył narobić sobie sporo wrogów. To dlatego samoobrona stanowi niezwykle istotną kwestię w życiu Rosy. Impulsywna, lubiąca dobrze się zabawić, wysportowana i zarazem piękna kobieta dyktuje sobie codzienność według własnych warunków. Ma partnera, z którym zdaje się dogadywać. Ale wszystko do czasu. Nachodzi przyszłość niosąca wielkie zmiany i to wielu kwestiach. Kim jest zatem Tomasso Coletti? To młody boss, Włoch. Urodzony przywódca, który zna zasady brutalnego świata. Ma jednak własny honor i są sprawy, do których po prostu by się nie posunął. Tym zyskał mój szacunek i pomimo tego, że to niebezpieczny mafioso, szybko się polubiliśmy. Nie zapomniała autorka o zbudowaniu wyrazistych postaci z drugiego planu. Jest rodzina Coletti, którą łączą silne więzi. Rodzeństwo Tomasso, matka, która potrafi postawić do pionu syna będącego przecież capo. Momentami dziwiłam się sama, jaki wpływ może mieć na bossa tej książki apodyktyczna rodzicielka. Jest przyjaciółka Rosy, Sonia, która nie potrafi wytrzymać dnia bez męskiego, „dogłębnego” towarzystwa i z tym również wiąże się pewien istotny wątek powieści. Jednym słowem, sporo się dzieje. Nieszybko pozwala autorka poznać się głównym bohaterom i dojść do głosu uczuciom. Przez wiele stron fabuła ukazywana jest po prostu z dwóch perspektyw jakże odmiennej codzienności Tomasso i Rosy. Gdzieś tam ich drogi się krzyżują, jednak wstępnie nie ma to większego znaczenia. Moment porwania staje się punktem zwrotnym. „Don” to mieszanka miłosnych podrygów, kipiącej namiętności, w której akcentowana jest istota kobiecej siły. Główna bohaterka to wcale nie poddana dominatorowi, potulna kotka. Lubi mieć coś do powiedzenia. A to wydaje się być czymś świeżym, jeśli chodzi o mafijne romanse. W tle mafijne interesy, narkotyki, wrogowie i czujność, którą należy zawsze zachować. Przyjaźń, rodzinne więzi, zdrady i krzta humoru. „Don” to w mojej opinii bardzo dobry debiut. Autorka postawiła na nietuzinkowych bohaterów i udowodniła, że bycie twardym mężczyzną wcale nie oznacza całkowitej dominacji nad kobietą. Jest humor, są wiarygodne opisy. Myślę, że akcję warto potraktować z przymrużeniem oka, postaci nie są sztampowe, toteż ich zachowania mogą czasami nieco dziwić. Monika Madej miała ciekawy pomysł i wykorzystała potencjał podążając za ostatnimi trendami literatury. Ja z niecierpliwością czekam na kolejne części cyklu Famiglia, a Wam polecam zapoznać się z twórczością autorki. http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2022/01/patronat-don-monika-madej-zywioowa-moda.html

Rosa Provenzano jest chirurgiem w San Francisco. Jako córka znanego prokuratora, narażona na niebezpieczeństwo, musiała zapoznać się ze sztukami walki i umieć się obronić. Dzięki temu stała się silna, niezależna, pewna siebie i ironiczna. Pewnego wieczoru razem z chłopakiem Jonathanem i przyjaciółką Sonią wybierają się do klubu La Perla. Tam spojrzenie Rosy przecina się ze spojrzeniem mężczyzny. Samego Tomasso Coletti, bossa mafii. Niestety to nie koniec atrakcji. Poukładany świat młodej lekarki rozsypuje się niczym domek z kart. Podejmuje się pracy w szpitalu we Włoszech i tak zostaje porwana przez tego tajemniczego mężczyznę, aby uratowała życie jego brata. Czy Rosa odnajdzie się w nowej rzeczywistości? Co ją czeka? Jaki okaże się jej porywacz? Czy może z tego wyjść coś dobrego? Książki mafijne ostatnimi czasy są na topie i póki co nie mam ich dosyć. Po każdą z tego gatunku sięgam z przyjemnością. Nawet po debiuty, tak jak było w tym przypadku. Autorka od samego początku pokazała, że to nie będzie typowo zimna i bezduszna historia o groźnym mafiozie. W powieści z każdej dosłownie strony wyziera ironia i humor. Taki bardziej czarny, a to lubię. I to bardzo. Gdzie bohater potrafi emanować siłą i charyzmą na każdym kroku. Taka właśnie jest główna bohaterka. Rosa to kobieta wulkan. Dostała wszystkie fajne cechy charakteru. Pewna siebie, waleczna, harda, ironiczna, złośliwa i zadziorna. Równowagą okazała się skromność, brak potrzeby emanowania seksownością czy zawracanie uwagi na odpowiedni zasób konta, tudzież czyjegoś portfela. Empatia i pasja, z jaką oddaje się swojej pracy to tylko kolejne plusy. Bardzo fajna postać. A co równie istotne, po raz pierwszy od baaardzo długiego czasu pojawiła się wysoka kobieta. Nie jakiegoś średniego czy przeciętnego wzrostu, tylko ponad metr siedemdziesiąt. Do tego wrażenie w kwestii wyglądu robi piorunujące. Moja wyobraźnia szalała i nie tylko jeśli chodzi o Rosę. Tomasso również był pełen niespodzianek. W jego przypadku autorka również zachowała odpowiednią równowagę pomiędzy dobrem a złem. Świetnie się uzupełniały tworząc naprawdę przyjemny dla oka obraz. Jak wspominałam powyżej, humor w tej powieści jest pierwszorzędny. Zdecydowanie w moim klimacie. Już po pierwszej salwie niekontrolowanego wybuchu śmiechu odstawiłam na bok picie o jedzenie. Groziło to zakrztuszeniem. Oj, aż wycierałam łzy, tak było wesoło. Do tego morza ognia, chemii i pożądania między bohaterami i byłam w domu. No dobrze, prawie, bo jeszcze kwestia mroku i czyhającego ryzyka skoro o mafii mowa i wszystko znalazło się na swoim miejscu. A wiecie co jest jeszcze ważne w przypadku tej historii? Finał wydarzeń, po którym cała krew odpłynęła mi z twarzy i z niedowierzaniem przekręcałam kolejne strony w nadziei na jakąś zajawkę z drugiego tomu. Kontynuacja potrzebna na już. Debiut autorki wyszedł niezwykle smakowity. Nieprzewidywalny, przewrotny, bawiący do łez a jednocześnie z oddechem śmierci na plecach. Świetny pomysł na powieść i jeszcze lepsze wykonanie. Autorka ma bardzo fajny styl i umie pobudzić wyobraźnię a jednocześnie dostarczyć masę emocji. Lekturę czytałam z ogromną przyjemnością, śledząc z uwagą tekst. Wręcz spijałam słowa z kart. Bardzo dobry start i wysoko postawiona poprzeczka. Nie mogę się doczekać kontynuacji a Was zachęcam do zapoznania się z wyjątkowymi bohaterami i ich historią. Polecam. Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe

🌟 RECENZJA 🌟 Dziękuję @wydawnictwoniezwykle za egzemplarz do recenzji🥰 "Jest tak idealny mimo swych blizn,tych na klatce piersiowej i na policzku. Dla mnie to uosobienie męskiego piękna. Traktuje mnie dobrze,czym chyba zaskakuje sam siebie." "Ta kobieta trzyma moje jaja w garści. I doskonale wiem,że nie jestem dobrym człowiekiem. Nie prowadzę dobrego życia. Nie jestem bliźnim,którego chce się kochać,ale przy niej staje się lepsza wersja dona Tommaso i całym sobą pragnę,aby uważała mnie za kogoś więcej niż tylko narzeczonego na niby." ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐ Rosa to młoda kobieta, chirurg, znająca się na boksie. Na skutek kilku niezbyt przyjemnych wydarzeń,jakie Ją spotykają w San Francisco, przyjmuje ofertę pracy we Włoszech. Tam podczas jednego z dyżurów w szpitalu, zostaje porwana... Z czasem okazuje się jednak,że Rosa skądś zna porywacza... I od tego momentu Jej życie już nie będzie takie samo. Nie ma takiej opcji. Opisałam te historię w WIELKIM skrócie. Tam wydarzyło się tyle różnych rzeczy,że nie sposób streścić fabułę by nie zdradzać zbyt wiele z całej historii. Zacznę od tego,że jakiegoś porywającego wrażenia na mnie ta książka nie zrobiła ALE zakończenie już tak. I już teraz wiem,że sięgnę po kolejną część! Co mi się nie podobało! A no główna bohaterka. Uważam jednak,że to kwestia gustu i nie macie mi co wierzyć. Najlepiej przeczytajcie i stwierdzicie sami. Dla mnie była zbyt odważna jak na świat mafii. Czytałam wiele książek mafijnych i owszem bohaterki były pyskate ale znały swoje miejsce. Tutaj natomiast Rosa wiele razy (zbyt wiele jak dla mnie) pokazała swoją niesubordynację względem dona. I co z tego,że byli już razem? Według mnie są pewne zasady,które owszem można łamać,ale bez przesady 😅 Zabrakło mi trochę tego,że nie znała swojego miejsca w szeregu🤷🏻‍♀️ No ale tak jak wspomniałam,jest to kwestia gustu. Osobiście wolę choć odrobinę uległe bohaterki. Kolejną sprawa... Wiem,że często wspominam o tym,że akcja pomiędzy bohaterami dzieje się zbyt szybko. Wiem,wiem,wiem... Ale w tej książce działa się MEGA wolno😅 Chociaż Rosa była już w domu dona bo nie miała wyjścia skoro została porwana (był w tym cel) to zdążyła zaznajomić się a nawet polubić ze wszystkimi domownikami ale samego dona poznała dopiero ... Uwaga... W połowie książki 🧐 Dla mnie to jednak trochę zbyt wolno bo był moment,że dłużyła mi się ta książka. Uparłam się jednak,że przeczytam ją do końca i nie zawiodłam się bo zakończenie mnie powaliło na łopatki i tyle w temacie 🤷🏻‍♀️ Jestem w szoku, kilkanaście minut siedziałam w ciszy i analizowałam,co się właśnie stało 😳 jak? Dlaczego? Co dalej? I z tego względu sięgnę na pewno po 2gi tom tej historii😁 I troszkę sam don był zbyt hmm... Inaczej. Był za bardzo mientki. Tak, powinien chociaż raz porządnie pokazać że on rządzi 🧐 Tak czy inaczej polecam zapoznać się z tą książką,bo warto dla samego zakończenia. Gwarantuje,że Was zdziwi bo nic na nie nie wskazywało 🧐