Dom, który mam (CD)

Pierwszy album Zdzisławy Sośnickiej i już taka petarda. Pomimo, że nie jestem zbytnim fanem muzyki z wczesnych lat 70, ta płyta bardzo przypadła mi do gustu, zapewne dzięki pięknemu głosowi Sośnickiej, raz bardzo dobrze wykonanemu remasteringowi. Jedyny minus, to taki, nie otrzymałem z płytą opakowania na cała antologie, a niestety liczyłem na niego. Nie wiem, czy było to spowodowanie, że teraz już do tej płyty go nie dołączają, czy dostałem niekompletne wydanie. W każdym razie płytę jak najbardziej polecam.

Od tej płyty a wlasciwie od utworu "Dom ktory mam" wszystko sie zaczelo!Zdzislawa Sosnicka zawladnela moim muzycznym swiatem....mialem 10 lat. Dzisiaj mam 57 i slucham tych wszystkich utworow z Antologii tak jakby napisane zostaly wczoraj. Cudowny glos,cudowne klimaty,piekne teksty,fantastyczne aranzacje. Kolekcja jest wydarzeniem........Panie i Panowie......Zdzisława Sośnicka!!

Kolekcja jest dla mnie wydarzeniem. Gorąco Polecam.

Pierwsza płyta Sośnickiej, nagrania z początku lat 70-tych, więc niewiele mają wspólnego z charakterystycznym dla niej brzmieniem z lat 80-tych, ale warto się przekonać jaką drogę muzycznie pokonała ta wspaniała polska piosenkarka

Co za piękna płyta. Uwielbiam albumy na których mogę usłyszeć orkiestry ,sekcje smyczkowe itp. ja na albumie "Dom ,który mam". Ta płyta to same wielkie nazwiska np.Seweryn Krajewski ,Jonasz Kofta ,Wojciech Młynarski ,czy Jerzy Ficowski. Wszystko brzmi teraz tak czystko i świetnie. Wspaniale ,że Polskie Nagrania wznowiło płyty Zdzisławy w zremasterowanej wersji. Takiej muzyki aż chce się słuchać. Jako ,że to debiutancki album i jeszcze lepsze przed nami to daję płycie 7/10.

Pani Zdzisława Sośnicka to posiadaczka jednego z najpiękniejszych wokali , jakimi poszczycić się może polska scena muzyczna. Dziś ten głos powraca!
11.04.2014 roku nakładem Polskich Nagrań wydana została „Antologia płyt Zdzisławy Sośnickiej”! Było to możliwe dzięki wytrwałości Pani Zdzisławy i otwartości jaką okazała Pani Alicja Szymańska , przedstawicielka Polskich Nagrań. Za remastering wszystkich kompozycji odpowiedzialny był Pan Jacek Gawłowski. Mimo, iż wszystkie płyty Pani Zdzisławy są mi doskonale znane z wydań LP i MC, to każdy z utworów zawierający się w wydanej antologii dzięki przeprowadzonemu cyfrowemu opracowaniu nabrał dla mnie zupełnie innego wyrazu, dźwięk jest głębszy, łatwiej wyłapać poszczególne partie instrumentalne a głos Pani Zdzisławy fenomenalnie przewodzi całej kompozycji budując w niepowtarzalny sposób sferę emocjonalną każdej z piosenek.
„Dom, który mam” to bardzo ważna płyta w dorobku tej znakomitej wokalistki. Ważna, ponieważ ten debiutancki album był dowodem potwierdzającym nie tylko ogromne możliwości wokalne Zdzisławy Sośnickiej ale i to, że równie dobrze radzi sobie w studiu nagraniowym jak na scenicznych deskach. Album ten jest dziewiczym longplayem Zdzisławy Sośnickiej, nie jest jednak jej pierwszym spotkaniem z piosenką, gdyż wokalistka już od 1963 roku z wielkimi sukcesami występowała na scenach niemalże całego świata (m.in. Marseilles, Dubrovnik,Oslo), a w 1966 roku otrzymała od Polskiej Agencji Artystycznej „PAGART” pierwszą nagrodę w konkursie „Młodych głosów”.
Piosenkarka śpiewa szerokim, silnym głosem… bez trudu przechodzącym płynnie z delikatnego podmuchu do huraganu. Jej wokal cudownie współbrzmi z bogato instrumentalizowanymi aranżacjami. Mimo że Sośnicka udowadnia, iż z całą pewnością należy się jej miano muzycznej indywidualności, to momentami jej głos, sposób śpiewania i charakter utworów nasuwają mi porównania do Katarzyny Bovery. Nie jest to w żadnym wypadku zarzut, a wręcz przeciwnie - pochwała, gdyż Katarzynę Bovery niezmiernie cenię i z entuzjazmem wypowiadam epitafia pod adresem jej talentu. Płyta „Dom, który mam” to wielkie nazwiska czołowych twórców piosenki tamtego okresu. Wspomnę tu chociażby Seweryna Krajewskiego, Jonasza Koftę, Wojciecha Młynarskiego, Leszka Bogdanowicza. Co prawda tytułowa piosenka zajęła trzecie, a nie pierwsze miejsce na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie, lecz moim zdaniem nagroda publiczności w pełni zrekompensowała to niepierwsze miejsce na podium i utwierdziła wokalistkę w przekonaniu, że scena niezbędna jest jej do życia jak tlen.
Ciekawostką na płycie jest bonusowa piosenka „Cygańska letnia noc” do której słowa napisał Jerzy Tadeusz Ficowski, który w początkach lat 70-tych współpracował również z Anną German (płyta „To chyba maj”).
Moim skromnym zdaniem jedynym mankamentem płyty jest brak w zestawieniu utworów „Ballady peruwiańskiej/Kołysanki dla synka” (polskojęzyczna wersja kompozycji El Condor Pasa), którą to piosenkarka wykonywała w okresie poprzedzającym wydanie tego albumu.
Zachęcam serdecznie do wysłuchania tej niezwykłej płyty i do przeniesienia się wraz z piosenkarką do krainy, którą tak pięknie odmalowuje przed nami każdym wydobytym z siebie dźwiękiem.

Dla fanów talentu pani Zdzisławy to niezwyczajne wydawnictwo. Legendarne nagrania tej artystki w tak doskonałej jakości na pewno zachwycą każdego. Zdzisława Sośnicka znana jest z niespotykanie mocnego wokalu o niepowtarzalnej barwie. Dla niektórych to okazja do wspomnień, dla innych - okazja by lepiej poznać tę piosenkarkę.

Pierwsza płyta Pani Zdzisławy Sośnickiej była uwieńczeniem dlugiej drogi niezwykle zdolnej wokalistki do serc szerokiej publiczności.Od kilku lat starała się rozwijać swoje umiejetności wokalne,wyrabiała mozolnie nazwisko aż w końcu przyszedł telegram z Polskich Nagrań i zaczęło się!Sama przyznaje,że nie miała wielkiego wpływu na charakter tej płyty jednak pokochała te piosenki.To własnie słychać na tym albumie.Wyraźne jest jak sztab specjalistów starannie dobrał repertuar dla swojej debiutantki.Utwory mają rozmach wokalny i aranżacyjny.Od razu wiadomo,że mamy do czynienia z kimś kto ma olbrzymi warsztat w posługiwaniu się swoim pięknym instumentem.Interpretacyjnie płyta jest porywająca emocjonalnymi zrywami kobiecej pasji.Polska poznała wspaniałą piosenkarkę,która zaprezentowała swoje możliwości tak pięknie jak to tylko możliwe.Wypełniła te piesni całym swoim sercem do tego stopnia,że wielu krytyków twierdzilo,że to już kres i nie bedzie mogla dać więcej...Jak bardzo się mylili!!!

To wyjątkowa płyta i warto było na nią czekać. Wyjątkowa pod względem zawartości, to moim zdaniem wyraz wielkiego szacunku pani Zdzisławy do swoich fanów. To na pewno bardzo ważne dla wielbicieli jej muzyki i czyni to wydawnictwo niezwykłe w treści i formie. Ta muzyka jest ponadczasowa i zachęcam wszystkich do jej poznania lub przypomnienia sobie.

Spektakularny debiut... Pierwsza oficjalna złota płyta artystki... Wspaniale, że reedycja choć brakuje jednego tekstu p. Młynarskiego - Ja się nie przejmuję byle czym... no i bonusy... tak ich mało... owszem są ale tylko 2... liczyłem na dołączenie utworów z formatów krótkogrających i wcześniejsze utwory z Bizonami czy wokalizy u Kilara ... Była wspaniała okazja by dołożyć płycie więcej big beatowego kontekstu... ale wiadomo... apetyt rośnie w miarę jedzenia...