Dolina przebudzenia (okładka  miękka)

Książki Anny Olszewskiej mogę czytać w ciemno. "Dolina Przebudzenia" to druga część zagmatwanej i emocjonalnej historii Jagny i Jędrka. Tajemnice z przeszłości, porywy namiętności i duża gama emocji, które towarzyszą przy lekturze, sprawiają, że nie sposób odłożyć książki aż do końca.  Zakończenie mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiego mocnego rozwiązania, ale chyba nie mogło być inne. Polecam! Warto!

Rewelacyjnie pociągnięta historia z pierwszego tomu. Nie mogłam doczekać się kontynuacji i się nie zawiodłam. Autorka wspaniale dopisała dalsze losy Jagny i Jędrka także, kto jeszcze nie czytał ten trąba!! Polecam bardzo

Piękna książka napisana pięknym polskim językiem. Druga część "Przełęczy snów". Naprawdę warto!

Piękno i majestat Tatr. Moc górali i miłość. Sama przyjemność

Najlepsza

Bardzo czekałam na kontynuację „Przełęczy snów”, w której nie wyjaśniła się tajemnica braci, Jędrka i Staszka, a wręcz przeciwnie, powstały kolejne pytania, a samo zakończenie zrodziło nowe wątki. Wreszcie jest „Dolina przebudzenia” i teraz już wszystko jest dla mnie jasne. Jagna, mimo przeciwności losu i gęstniejącej wokół niej atmosfery niechęci ze strony mieszkańców Brzegów, postanawia zostać i poprowadzić pensjonat po babci. Dołącza do niej nastoletni syn, Adam, któremu nie podoba się perspektywa zamieszkania w małej, górskiej miejscowości. Między Jagną i Jędrkiem również narastają pretensje, mnożą się tajemnice i piętrzą niewypowiedziane słowa. Wszystko to, niczym lawina, niebezpiecznie zawisa nad ich przyszłością. Dodatkowo wciąż nie wiadomo, co naprawdę stało się ze Staszkiem i kto płata figle Jagnie. Ponadto w jej pensjonacie pojawia się tajemniczy Kosma, a w Tatrach trwają poszukiwania zaginionego turysty. Czy to wszystko ma ze sobą jakiś związek? Nie powiem. Jeśli ktoś szuka tych odpowiedzi sam musi zejść do „Doliny przebudzenia”, do czego zachęcam. Jestem oczarowana stylem Anny Olszewskiej, głębią wyrazu połączoną z lekkością przekazu. Można powiedzieć, że powieść czyta się sama. W pakiecie dostajemy także przepiękne, choć złowrogie plenery zasypanych śniegiem i skutych lodem Tatr, górskie wędrówki i akcje ratownicze na pokrytych bielą tatrzańskich szlakach, a także mnóstwo kłębiących się emocji opisanych w subtelny, lecz wyrazisty sposób. Dużą zaletą jest wplecenie w fabułę wielu tatrzańskich legend. Ja, jakąś cząstką serca, jestem związana z Tatrami i Zakopanem, dlatego bardzo doceniam taką kompozycję fabuły, która oczywiście jest ścisła kontynuacją wydarzeń z poprzedniego tomu. Wciąż nie udało mi się polubić Jagny. Bohaterki w typie udręczonych męczennic zdecydowanie nie są w moim guście. Jagna, jak przystało na upartą Góralkę, głównie była apodyktyczna i chciała wszystkich rozstawiać po kątach, ale przybrała też powłokę skrzywdzonej sierotki i tkwiła w tej męczeńskiej pozie niemal przez cała fabułę. Jeszcze tylko klęcznika i różańca jej brakowało… Jędrek też wydawał mi się jakiś niezdecydowany, przerażony nadchodzącymi zmianami, co kłóciło się trochę z jego deklaracjami i zapewnieniami. Narracja prowadzona jest dwutorowo, z perspektywy Jagny i Jędrka, oraz w tekst wplecione są monologi wewnętrzne bohatera, którego poznajemy dopiero na samym końcu. Mimo podwójnej narracji akcja nie stoi w miejscu, bohaterowie nie mówią o tym samym, lecz podążają dalej, część wydarzeń widzimy oczami Jagny, część oczami Jędrka. Czasem odnosiłam wrażenie, że wpadam w dłużyzny opisowe związane z przemyśleniami i rozterkami bohaterów. Miejscami za dużo analizowali, za długo myśleli, a w konsekwencji zjadali własny ogon nie dochodząc do żadnego rozwiązania. Zakończenie, w moim odczuciu, rozwiązuje wątki i przynosi wszystkie odpowiedzi, więc kolejnej części raczej się nie spodziewam…

@recenzje_ksiazek_niezwyklych_ 🏔 "Dolina przebudzenia" spod pióra Anny Olszewskiej, to piękny i klimatyczny romans z górami w tle. Jest to kontynuacja losów bohaterów książki "Przełęcz snów". 🏔 Jagna postanawia zostać w Brzegach i wyremontować pensjonat. Ściąga również syna Adama, któremu ma zamiar wyznać prawdę na temat jego ojca. Jędrek chce zbliżyć się do syna i ma żal do Jagny, że zataiła przed nim tą ważną informację. W międzyczasie do pensjonatu wita nieznajomy mężczyzna-Kosma, którego Jagna zatrudnia do pomocy przy renowacji. Jednak dziwne wydarzenia, które dzieją się w pensjonacie zostawiają pytanie: Kto chce im zaszkodzić? Czy Jagna i Jędrek dojdą do porozumienia? Co tak naprawdę stało się ze Staszkiem? Kim tak naprawdę jest Kosma, i jakie są jego intencje? 🏔 Zarówno pierwsza jak i druga część tej serii mnie oczarowała i z bijącym sercem przeżywałam zarówno sukcesy jak i porażki naszych bohaterów. To co najbardziej ujeło mnie w tej historii to opisy gór, które autorka przedstawiła w naprawdę barwny i autentyczny sposób. Po mistrzowsku udało jej się stworzyć niezwykle tajemniczy klimat, który towarzyszył mi przez cały czas podczas czytania tej książki. Prawie do samego końca autorka trzymała nas w niepewności, a zakończenie wprawiło mnie w zdumienie i przyznam, że nie tego się spodziewałam. Co do bohaterów to polubiłam Jędrka oraz Jagnę i żal mi było, że stracili tyle czasu bez siebie. Przyznam, że w niektórych momentach się wzruszyłam i liczyłam na szczęśliwe zakończenie, na które oboje zasługiwali. Wszystko to sprawia, że jest to idealna lektura na zimowe wieczory i jeśli lubicie pełne emocji i tajemnic romanse to ta książka musi się znaleźć w waszych rękach.