Dama Paxtona (okładka miękka)

Super książka. Bardzo fajnie opisana fabua. Czytając ją byłam w ciągłej ekstytacji ponieważ bardzo byłam ciekawa co się zaraz wydarzy. Książka bardzo wciągająca dzięki czemu bardzo lekko się ją czyta. Polecam każdemu kto lubi książki oparte na romansie, intrygach oraz miłości

Prescot jest miejscem, gdzie spędzała wakacje, z których ma wspaniałe wspomnienia, miejscem, gdzie miała przyjaciół i wrogów, miejscem, które staje się formą ucieczki po rozczarowaniach. Odziedziczony po babci domek ma być dla Nikki azylem, nowym początkiem. Niestety od początku wszystko idzie inaczej, niż miała zaplanowane. Domek miał czekać gotowy na jej przyjazd, przecież zatrudniła do tego ludzi, na miejscu zastaje stan opłakany. Dojście do drzwi prawie graniczy z cudem, tak jest wszystko zarośnięta, a w środku wcale nie lepiej, brud i pełno kurzu. Kobieta nie zamierza się jednak poddać. To jednak dopiero początek jej problemów. Dość szybko staje oko w oko ze swoim dziecięcym koszmarem – Paxton budził w niej lęk, wlepiał gumy we włosy, popychał, bardzo dokuczał. Teraz nie jest już małą dziewczynką, która się go boi, jednak nienawiść pozostała. W miasteczku wiele się zmieniło. Rządzi w nim klub motocyklistów, a jej dawny koszmar, jest wysoko postawionym członkiem. Na dodatek dom, który odziedziczyła Nikki, prezes klubu chce zdobyć za wszelką cenę. Nic nie jest takie, jakby się początkowo wydawało. Kobieta nie zamierza się poddać, ma zamiar przechytrzyć Paxtona i zostać w mieście. Dość szybko zrozumie, że od nienawiści do miłości niedaleka droga. Czy jej się uda zrealizować zamierzone cele? Jak ułożą się jej relacje z Paxtonem? Czy odnajdzie swoje szczęście? Jaką przeszłość chce koniecznie zostawić za sobą? Cała opinia na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/02/wydawnictwo-niezwyke-ksiazka-pt-dama_26.html

Pełna wersja recenzji na: https://coffee-cup90.blogspot.com/2020/02/agnieszka-siepielska-dama-paxtona.html Sama nie wiem od czego mam rozpocząć tę recenzję, ponieważ „Dama Paxtona” wywarła na mnie ogromne wrażenie. Autorka w bardzo realistyczny sposób odwzorowała w tej historii realia związane z życiem w klubie motocyklowym. W tej książce pojawiają się brudne i nielegalne interesy, faceci na motorach w skórzanych kamizelkach, struktura typowego gangu oraz nazewnictwo z nim związane. Akcja „Damy Paxtona” momentami bywa bardzo realistyczna, ale bywają również momenty gdzie odczuwalna jest fikcja literacka. Mi to osobiście nie przeszkadza, ponieważ dzięki temu nie mogłam narzekać na nudę podczas czytania tej powieści. W tej historii są również zwroty akcji, które powodują dreszczyk podniecenia i zaciekawienia, ponieważ Agnieszka Siepielska romantyczne wątki przełamywała, takimi bombowymi informacjami, które tylko rodziły w mojej głowie pytanie: WTF???!!! Ta autorka, aby nadać lekkości tej historii w bardzo sprytny sposób wprowadzała wątki humorystyczne, które w głównej mierze bazowały na słownych przekomarzaniach pary głównych bohaterów. Relacja pomiędzy Nikki a Paxtonem była oparta na zasadzie hate-love, czyli od nienawiści do miłości. Uwielbiam ten rodzaj relacji pomiędzy parą głównych bohaterów, bo to jeszcze bardziej podkręca atmosferę w książce. Główną bohaterką tej powieści jest Nikki, która wraca do miasta, które pamięta z dzieciństwa i kojarzy jej się ono z babcią. To wszystko traktuje, jako ucieczkę od dotychczasowego życia. Jest ona bardzo charakterną dziewczyną. Natomiast Paxton od dziecka nie miał łatwo. Musiał zrobić wszystko, aby przetrwać w tym brutalnym świecie. Zbawieniem okazał się dla niego klub motocyklowy. To dzięki niemu przetrwał i mógł zapewnić bezpieczeństwo osobom na których mu zależało. Tak, jak wspominałam wcześniej relacja tej dwójki opiera się na zasadzie hate-love, więc możecie się domyślić, że dzieje się tutaj bardzo dużo i przypomina to prawdziwy Armagedon.

Jeśli chcecie burzliwego romansu rozgrywającego się w tle z motocyklami to bardzo dobrze trafiliście. W pakiecie otrzymacie jeszcze przystojnych i silnych mężczyzn, obok których stoją zadziorne i uparte kobiety, które nie pozwolą sobą pomiatać, szczególnie taka Nikki. Ona wie po co przyjechała do miasteczka, co chce osiągnąć i w jaki sposób. Ciągła walka między Nikki a Paxtonem to huśtawka emocjonalna. W jednej chwili skoczyliby za sobą w ogień, by w drugiej wbić sobie nóż w plecy. To co ta para serwuje przez całą książkę sprawiła, że nie mogłam się oderwać. Śmiałam się, podziwiałam upartość dziewczyny, byłam pod wrażeniem cierpliwości Paxtona, by później zacząć płakać. Na koniec byłam wyprana i czerwona od łez. Od samego początku mamy ciągłą akcję, dzięki której nie ma czasu na nudę! Już nic nie jest w stanie odciągnąć was od książki, macie jak w banku, że nie zrobicie obiadu, albo on się przypali - serio! Więc jeśli chcecie mieć ogarnięte w domu to najpierw to zróbcie, a później siadajcie do książki, inaczej się tego nie da zrobić. Ja zrobiłam ten błąd, że zaczęłam od książki i domyślacie się, że nic nie zrobiłam :D Podsumowując - genialna książka, która ma w sobie wszystko co musi mieć romans. Jest akcja, jest seks, jest oczekiwanie na więcej, jest budowanie napięcia. Jest też pewna zagadka, która mnie zaintrygowała i mam nadzieję, że w dalszych częściach będzie ona rozwiązana, bo nie wytrzymam w tej niepewności. Już wiadomo, że premiera cz. 2 będzie we wrześniu, nie wiem jak ja tyle wytrzymam, ale muszę, nie mam wyjścia :) A Wam polecam z czystym sumieniem, jestem pewna, że nie doznacie zawodu.

Nikki Preston postanawia uciec od obłudy, która na co dzień ją otacza. W tym celu dziewczyna przyjeżdża do miasteczka Prescott, w którym przed laty spędzała wakacje. Chce zamieszkać w domu odziedziczonym po dziadkach. Jej entuzjazm szybko gaśnie, gdy dowiaduje się, że tereny otaczające posiadłość zostały wykupione i obecnie są własnością klubu motocyklowego Sinners&Reapers. Klubu, którego wiceprezesem jest koszmar jej dzieciństwa – Paxton Hays. Paxton i jego klubowi bracia pojawili się w miasteczku, żeby założyć tam swój oddział i rozkręcić nowy interes. Aby wszystko poszło zgodnie z planem, potrzebują terenów należących do Nikki. Dla Paxtona klub oraz bracia są najważniejsi, nikt ani nic tego nie zmieni, a już z pewnością nie dziewczyna, która zalazła mu za skórę, kiedy jeszcze byli dziećmi. Ale czy na pewno? "Dławię się żalem nad straconą szansą na prawdziwe, szczęśliwe życie. Nad nim, nad sobą, nad nami. Nad tym, że to koniec. Bo uczucia to nie wszystko, a wyrządzonych krzywd nie da się cofnąć..." "Dama Paxtona" jest pierwszym tomem serii o motocyklistach, gdzie znajdziemy rollercoaster emocji składający się z układów, intryg, kombinatorstwa, tajemnic, miłości, nienawiści, niespodzianek. W tej książce chyba największą niespodzianką było dla mnie pojawienie się tytułowego Rhysa z debiutanckiej powieści autorki. A jak już jesteśmy przy bohaterach, to jest ich całkiem sporo. Jednak każdy z nich czymś się wyróżnia, więc na pewno żadnego nie pomylicie. W zasadzie każdy z nich ma coś na sumieniu, coś co powoduje, że czytelnik ma wobec nich mieszane uczucia. Ale nie zrozumcie mnie źle. Nie chodzi mi o to, że są źle wykreowani, czy coś. Po prostu nie podobało mi się ich zachowanie, zwłaszcza Paxtona (to jak traktował kobiety), ale i Niki, Celii czy Mirandy. Jak przeczytacie tę książkę pewnie podzielicie moje zdanie. Para głównych bohaterów dostarcza nam nie lada rozrywki. Ich relacja to takie hate-love (z tym, że dominuje to pierwsze). Pax i Nikki to dwa mocne charaktery. Ich słowne przepychanki, cięte riposty i sarkazm napędzają tę książkę do przodu, nie pozostawiając miejsca na nudę. Niby nie potrafią być razem, ale oddzielnie jest jeszcze gorzej. Każde walczy o palmę pierwszeństwa, władzę i może o coś jeszcze... Przyjemnie patrzyło się na to, jak wraz z upływem czasu dojrzewali. Podczas lektury towarzyszyć Wam będzie napięcie, zniecierpliwienie, złość, radość. "Złamał mnie, bezsprzecznie. Z osoby cieszącej się każdym dniem, każdą chwilą i każdym szczegółem życia stałam się cieniem człowieka." Uważam że motyw przewodni w postaci z gangu motocyklowego został dobrze wyeksponowany. Uwielbiam książki, w których spotykam tego typu wątki. Jednakże nie ma tu szeroko pojętej brutalności, krwi czy morderstw, więc wrażliwsi czytelnicy bez przeszkód mogą oddać się lekturze. Agnieszka Siepielska przypomina, jak cienka jest granica między nienawiścią a miłością. Czasem wystarczy jedna iskra, by... ale tu już odsyłam Was do zapoznania się z książką. "Ta kobieta za bardzo wdarła się do mojego świata i to w ciągu zaledwie kilku dni. A może się okłamuję i ona była w nim już od dawna?" Autorka operuje lekkim piórem, tam gdzie trzeba jest poważnie, a gdzie indziej płaczemy ze śmiechu. Podobał mi się także sposób, w jaki postanowiła zakończyć tę książkę. Idealnie w punkt! "Dama Paxtona" jest mieszaniną romansu, nuty grozy i sporej dawki humoru. To powieść o podejmowaniu ryzyka, próbie przebaczenia, drugiej szansie, zaufaniu, szczerej przyjaźni. To książka, w której doświadczymy walki o dominację, władzę i uczucia. Co okaże się silniejsze? A może można mieć i jedno i drugie? Sprawdźcie koniecznie!

„Czasami są takie momenty, że dostrzega się prawdę, dopiero kiedy coś się stanie.” „Uczucia to nie wszystko, a wyrządzonych krzywd nie da się cofnąć.” . . Nikki Preston ma dość otaczających ją ludzi, więc postanawia przenieść się do małego miasteczka Prescott, w którym jako dziecko spędzała wakacje. Odziedziczyła tam bowiem dom po dziadkach. Niestety szybko okazuje się, że nie będzie tak różowo, jak jej się wydawało, ponieważ tereny wokół jej domu są własnością klubu motocyklowego Sinners&Reapers, a jego wiceprezesem jest znienawidzony przez nią w dzieciństwie Paxton Hays. Mężczyzna i jego klubowi bracia potrzebują terenów należących do Nikki, aby ich interes poszedł zgodnie z planem. Tylko to się dla niego liczy i nie zmieni tego nawet dziewczyna, która jako dziecko nieźle zalazła mu za skórę. Ale przecież kto się czubi…. . „Dama Paxtona” jest kolejną powieścią Autorki „Rhysa” i rozpoczyna serię o motocyklistach „Sinners&Reapers”. Przyznam szczerze, że jeszcze nie czytałam książek o tej tematyce, więc to dla mnie totalna nowość i dlatego postawiłam po nią sięgnąć. . Główna bohaterka – Nikki Preston to dziewczyna, która nie da sobie w kaszę dmuchać, ale gdy staje przed nią Paxton dostaje jakby małpiego rozumu. Niby nie znosi go od dzieciństwa, a jednak całkowicie mu się poddaje. Jak można dawać się dotykać facetowi, którego się nie znosi? Chwilami totalnie tego nie rozumiałam. Podobało mi się natomiast to jakimi epitetami w niego rzucała. Były bardzo wymyślne i strasznie zabawne. . Nasz tytułowy motocyklista – Paxton strasznie mnie wkurzał i niejeden raz miałam ochotę mu przywalić. Pan świata się znalazł i robił z Nikki co mu się żywnie podoba. Zresztą nie tylko z nią. Bardzo nie podobało mi się w jaki sposób traktował kobiety. Arogancki dupek normalnie! Typowy niegrzeczny facet, który jak sobie coś wymyśli, to tak musi być i koniec. Prowadzi prawdziwe życie motocyklisty – kobiety, przemoc, seks i jazda bez trzymanki. . Jedna rzecz niesamowicie mnie wkurzała, a mianowicie określenie kobiety motocyklisty jako „stara”. Nosz kurde… Nie znoszę tego określenia i bardzo mnie ono irytuje. Nie wiem, czy w tym świecie faktycznie się go używa, ale mnie ono wyprowadza z równowagi. . Świat, który stworzyła Autorka jest bardzo ciekawy, a książka wzbudzała we mnie wiele skrajnych emocji. Chwilami miałam ochotę nią rzucić, bo zachowanie głównych bohaterów było dla mnie niezrozumiałe, natomiast bywały chwile, że nie mogłam ze śmiechu. Nie zabraknie w niej również chwil grozy. Jednym słowem jest bardzo ciekawie i nieprzewidywalnie. Ja już czekam na kolejny tom serii i jestem bardzo ciekawa o kim teraz napisze Agnieszka Siepielska.

Prawdziwa perełka w gąszczu innych książek o podobnej tematyce. Jest to moje kolejne spotkanie z autorką i kolejny raz zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona. A wykreowany świat wciągnął mnie bez reszty. Rewelacja! Nikki Preston i Paxton Hays razem to prawdziwa wybuchowa mieszanka. Mają podobne, władcze charaktery, obydwoje pewni siebie, łapią życie pełnymi garściami, niezależni, przebojowi, odważni. Czy połączenie dwóch tak podobnych, lubiących dominację charakterów nie grozi katastrofą, albo trwałym uszczerbkiem na zdrowiu? Koniecznie sprawdźcie, niesamowita, pełna emocji jazda gwarantowana! Dzieje się, oj dzieje :) „Gra między nami właśnie się zaczyna”. Akcja powieści nieustannie zaskakuje i wywołuje całą gamę przeróżnych emocji. Fabuła bardzo wciąga, przykuwa uwagę, cały czas się coś dzieje. Trudno było się, choć na chwilę oderwać, tak bardzo wciągnął mnie ten pogmatwany, pełen zależności świat. Pani Agnieszka nie owija w bawełnę jest mocno, szczerze, chwilami boleśnie, a przy tym całość opowiedziana z ogromnym poczuciem humoru. Moje głośne wybuchy śmiechu zwracały uwagę domowników :) Bohaterowie rewelacyjnie wykreowani, ludzie o niezłomnych, twardych charakterach. Wiedzą, czego chcą od życia. Narracja prowadzona jest naprzemiennie z perspektywy Nikki i Paxtona, daje nam to możliwość zajrzenia w ich myśli, serca i uczucia. Ich rozmowy, przepychanki, cięte riposty – rewelacja – niesamowicie i z dużą empatią autorka to uchwyciła. Chwilami miałam ochotę nimi potrząsnąć, tak bardzo oboje mnie wkurzali. Moje serce skradł „Hulk”, niesamowity facet. W całej opowieści wyczuwalne jest ogromne erotyczne przyciąganie między tą dwójką. Opisy seksu idealnie wplecione w całość, wyszło to bardzo naturalnie i emocjonalnie. Autorka porusza bardzo trudne życiowe problemy, robi to z dużym wyczuciem, czuć w tym szczerość i prawdę. Pokomplikowane relacje międzyludzkie. Koszmar dzieciństwa, który nie daje o sobie zapomnieć i wpływa na teraźniejszość. Jesteśmy światkami stopniowej przemiany naszych bohaterów. Przed nimi długa i wyboista droga. Są bardzo uparci, brak między nimi szczerych rozmów, porozumienia, zaufania. Brutalna, pełna namiętności miłość, ranią się nawzajem i jednocześnie nie mogą żyć bez siebie. Przyjaźń, jej różne oblicza. Mafia, narkotyki, przemyt, nielegalne interesy. Bezwzględne porachunki, pościgi, groźby zastraszanie. Ludzie, którzy nie cofną się przed niczym, aby osiągnąć swój cel. Powieść zaskoczyła mnie ogromną energią i różnorodnością emocji. Zakończenie bardzo mi się podobało. Teraz przyszło mi czekać na kolejną część. Była to niesamowicie szybka jazda bez trzymanki. Polecam :) Tatiasza i jej książki :)

Ta książka to... SZTOS! Kompletnie rozwaliła mnie na łopatki. Ryczałam kilka razy, a końcówka sprawiła,że pragnę drugiego tomu natychmiast! Agnieszka Siepielska w swojej książce pokazała, że powieści o mafii, gangach w cale nie muszą być brutalne i niesmaczne. Zrobiła wszystko z wyczuciem. Nie znajdziemy tutaj wyszukanych opisów tortur, czy gwałtów. Naprawdę, powieść jest przeznaczona dla każdego, nawet dla czytelnika o słabych nerwach, który boi się właśnie brutalności. W powieści mamy ukazany przykład jak dzieciństwo i grzeszki przeszłości ciągną się za człowiekiem aż do końca, a świadomość tego, jak złe było dzieciństwo wpływa na budowanie relacji z kobietą. Ogromnie było mi żal Paxa, że takie rzeczy mogły go spotkać,jednak życie takie bywa. Nie zawsze każdy ma dobry dom. Choć w przypadku Nikki dobry dom, nie zawsze oznacza, że jest kolorowo. Czasami i takie rodziny mają problem. Paxton mimo iż na czasy był dupkiem, którego chciałam udusić z radością został moim książkowym mężem! To postać, która mimo wszystko zasługuje na szczęście i miłość, szczególnie,gdy dowiadujemy się o nim wszystkiego. Podobała mi się kreacja bohaterów, którzy byli barwni i nie denerwowali swoim zachowaniem. Kocham tę powieść i czekam na kolejny tom! A Wam z całego serca polecam! (coraciemnosci.blogspot.com)

Otwarcie kolejnego rozdziału w życiu wydaje się czasem dość prostą sprawą i tak jest do momentu kiedy na horyzoncie nie pojawiają się problemy. Na ich widok zawsze da się obrócić na pięcie i wrócić do tego, co było, ale po coś została podjęta decyzja o zmianach, a te nie zawsze przychodzą łatwo i szybko. Niekiedy przyszłość okazuje się mieć w zanadrzu niespodzianki jakie mogą być prawdziwie rewolucyjne. Małe miasteczko, prowincja i dom, który kojarzy się z beztroską oraz dzieciństwem, w takim otoczeniu Nikki Preston ma zamiar trochę odpocząć od dotychczasowej egzystencji. Jednak już na wstępie przekonuje się, że nie wszystko jest takie jak zapamiętała, Prescott wpierw ją mile zaskakuje, a zaraz potem okazuje się, że raczej problemy ją nie ominą. Dawny koszmar w osobie Paxtona Haysa powraca i na pewno oznacza to kłopoty, nawet więcej. To już nie jest małomiasteczkowy nastoletni łobuz, ale ktoś o wiele groźniejszy, natomiast Nikki miała pecha stając na drodze realizacji jego planów. Co innego dziecięce psikusy, a czym innym starcie się z członkami klubu motocyklowego i ich szefem, który już nie jest kłopotliwym dzieciakiem sąsiedztwa. Tych dwoje więcej dzieli niż łączy, chociaż przeciwieństwa przyciągają się, w tym konkretnym przypadku dawne wzajemne animozje okazują się jednym z kilku punktów zapalnych. Próba sił ma interesujący przebieg, zwłaszcza kiedy uczuciowa karuzela zostaje wprawiona w ruch. Jednak lojalność wobec klubowych przyjaciół nie jest jedynie na pokaz, a reguły gry zostały dawno ustalone. Paxton ma cel i zamierza go osiągnąć, pomimo tego, iż Nikki jest w samym centrum konfliktu interesu. Czy da się zdobyć wszystko, pomimo brutalnych zasad i bolesnych kosztów? Zło mniejszym złem zwalczane wyrządza także krzywdę, nawet jeśli wydaje się, że uda się jej uniknąć, a jeśli jeszcze towarzyszą im uczucia gwałtowne i nieobliczalne to historia, której są kanwą zapowiada się interesująco i z pewnością może zaskoczyć. Moje pierwsze spotkanie z twórczością Agnieszki Siepielskiej okazało się ciekawą czytelniczą przygodą. Motyw „Damy Paxtona” może wydawać się bardzo znajomy, lecz nie jest to przeszkodą jeśli ma się własny pomysł na fabułę. Ze znanych elementów da się także zbudować nową opowieść, intrygującą, ze zwrotami akcji i przede wszystkim bohaterami, niejednoznacznymi, dążącymi bezwzględnie do celu, mających za sobą przeszłość, do jakiej nie chce się wracać. Dodając do tego uczucia, z kategorii tych, mogących pozostawić po sobie zgliszcza lub wprost przeciwnie być punktem zwrotnym, którego nikt nie brał pod uwagę, lektura staje się emocjonującą, w rytm oczywiście ryku motocyklowych silników. Kontrast pomiędzy głównymi postaciami stanowi jedno ze źródeł akcji, pełnej czasem szaleństwa, ran, ale i uczuć, równie gorących co i bywających bolesnych. Agnieszka Siepielska nie ocieplała wizerunków bohaterów, czytelnik zauważa kotłujące się w nich sprzeczności walczące o pierwszeństwo, stare i nowe blizny oraz to, czemu stawiają czoło czyli skutkom swoich wyborów. Dawne i te całkiem świeże grzechy nie przechodzą bez echa, cena za marzenia bywa wysoka, a droga, prowadząca do nich kręta, co widoczne jest w „Damie Paxtona”.