Czerwony lód (okładka miękka)

Jeśli lubicie sympatyczne duety policjantów śledczych, intrygującą sprawę do rozwiązania, zwroty akcji i sceny rodem z filmu sensacyjnego, krótkie rozdziały to zachęcam Was do sięgnięcia po "Czerwony lód". Bardzo udany debiut Małgorzaty Radtke.

Sierżant Szadurski jest doświadczonym policjantem. Na swoim koncie ma udział w różnych akcjach i rozwiązał w swojej karierze już niejedną zagadkę. Na jednej z akcji „Szady” zostaje wezwany do zakładu produkcyjnego w małej miejscowości. Na podłodze jednej z hali zakładu znajdują się ślady krwi w dużej ilości, jednak brakuje ciała ofiary. Fakt braku kamer w miejscu morderstwa nie ułatwia śledztwa, a sprawia coraz większe trudności w rozwiązaniu sprawy. Wydawać by się mogło, że sierżant z pomocą swoich kolegów po fachu w miarę szybko zakończą tę sprawę. Jednak różne zeznania rodziny ofiary, świadków, pracowników i zarządców firmy są za każdym razem inne. Sprawa okazała się trudniejsza i bardziej skomplikowana niż przypuszczał Szady. Sierżant dosyć mocno wczuł się w całą tą sprawę, co miało przełożenie na jego kondycję psychiczną. Dodatkowo w jego życiu prywatnym nie układało się najlepiej, a zawiłości w śledztwie i ciągłe bycie pod „telefonem”, presją przełożonych i ryzykiem, jakie niósł ze sobą jego zawód nie poprawiało jego stanu. Brak snu i jedzenia po kilkunastu nieprzespanych nocach dawały o sobie znać. Jednak Szady radził sobie jak umiał – na swoje sposoby. Jego intuicja policjanta podpowiadała mu różne rozwiązania w śledztwie i za każdym razem, gdy wydawało mu się, że jest już blisko rozwikłania, to coś, albo ktoś odwracał sytuację do punktu wyjścia. Nie było łatwo, jednak Szady cechował się bystrym umysłem, inteligencją i intuicją i nie dawał zamydlić sobie oczu. Czy Szademu udało się rozwiązać sprawę i znaleźć mordercę? Czy ta historia miała dobre zakończenie? Przekonajcie się o tym sięgając po książkę „Czerwony lód”. „Czerwony lód” to debiutancka książka Małgorzaty Radtke. Powiem szczerze, że nieco się przestraszyłam grubością książki, bowiem ta liczy sobie 429 stron! Obawiałam się, że nie przebrnę przez nią zbyt szybko, jednak ku mojemu własnemu zdziwieniu zostałam pozytywnie zaskoczona. Książkę pochłonęłam w dwa dni i muszę Wam powiedzieć, że bardzo wciągnęła mnie historia sierżanta Szadego. Fabuła książki jest wartka, ciekawa i ma wiele elementów zaskoczenia. W odpowiednim momencie autorka podkręca akcję, żeby później dać czytelnikowi chwilę wytchnienia. Nie znajdziecie jednak tutaj nudnych momentów. Autorka zastosowała w książce pierwszoosobową narrację głównego bohatera, dlatego możemy czytać losy z jego punktu widzenia. Bardzo podoba mi się styl autorki i lekkość, z jaką pisze o dosyć brutalnych i zawiłych wydarzeniach. „Czerwony lód” to dużo zagadek, bohaterów pobocznych no i oczywiście główny bohater „Szady” – policjant o dobrym charakterze i sercu, który nie godzi się na krzywdę innych. Wszystko to sprawia, że książka pozostawia po przeczytaniu dobre wrażenie i ma się ochotę na więcej. Ja osobiście czekam na dalsze losy sierżanta Szadurskiego i będę mu bardzo kibicować w jego życiu prywatnym i zawodowym. Nie mogę się już doczekać kolejnego tomu! To zdecydowanie dobry kryminał – ma w sobie wszystkie elementy dobrej książki. Ciekawa fabuła, dobry styl autorki, lekkość i brak nudy sprawia, że książkę się pochłania. Dosłownie!

"Z doświadczenia wiedziałem, że obchody wykonuje się co dwie-trzy godziny. Jeśli w tej firmie też tak robiono, to morderca miał sporo czasu na pozbycie się ciała." Małgorzata Radtke to młoda pisarka debiutująca na rynku wydawniczym. "Czerwony lód" przyciąga swoją okładką niczym magnes i powiem szczerze, że według mnie niebieskie najładniej prezentują się na półkach. Dla tego kryminału, ten kolor to jest strzał w dziesiątkę. "Suchy wypełnił pokój dowodami z zamkniętych śledztw, jak gdyby był seryjnym mordercą, a one trofeami." Autorka zaserwowała nam nieprzewidywalny kryminał. W jednej z największych firm produkujących mrożonki, dochodzi do zabójstwa. Zakład, jak każdy inny, gdzie pracownicy zarabiają marne grosze, gdzie jest nieelastyczny grafik a każdy walczy o jak największą ilość przepracowanych godzin. Kiedy na podłodze w hali produkcyjnej znaleziona jest krew, do sprawy zostaje zaangażowany sierżant Szadurski. Nie ma on lekko, gdyż od samego początku ktoś nie chce, żeby dowiedział się prawdy. Zeznania pracowników są manipulowane, kamery nie nagrały zdarzenia i wszystko przeczy samemu sobie. Ważny świadek umiera, a sprawa spędza Szadurskiemu sen z powiek. Dlaczego ktoś manipuluje dowodami? Jakie tajemnice skrywa ta firma? "Wciąż targały mną silne emocje, a dłonie na kierownicy zaciskały się za mocno. Lubiłem po takich akcjach zapalić papierosa w spokoju." Uwielbiam książki, których akcja toczy się w polskich realiach. I tu , ogromny plus za autorki, że nie bała się tego zrobić. Dodatkowo powiem Wam, że czytając książkę, nie odczujecie, że jest to debiut :) Akcja toczy się lekko i gładko, a strony mijają w mgnieniu oka. Zagadki kryminalne są skonstruowane ze smakiem, dzięki czemu czytelnik z przyjemnością zatapia się w lekturze. mamy tutaj rownież wątek niespełnionej miłości, który jest doskonale wkomponowany. Małgorzata Radtke stworzyła historię, która wciąga swoja nieprzewidywalnością i zwrotami akcji. "Czerwony lód" to książka, która oprócz pięknej okładki, skrywa wspaniałe wnętrze. Czekam na dalsze części przygód sierżanta Szadurskiego, po które sięgnę z przyjemnością . Polecam!

Małorzata Radtke to początkująca pisarka, która 05.07.2019 debiutowała będzie właśnie powieścią "Czerwony lód". Bohaterem głównym powieści jest Szady - sierżant sztabowy Szadurski, który ma przyjemność pracować w pomorskiej policji. Akcja rozpoczyna się od pogoni za złodziejem w pobliżu Pihonu. Stamtąd zaś policja otrzymuje zawiadomienie o odnalezieniu w jednej z hal potężnej kałuży krwi... Skąd w tym miejscu tyle się jej wzięło, skoro nigdzie nie ma ani śladu żadnego ciała, ani niczego co wskazywałoby na coś więcej niż wykrwawianie się? Przed Szadym i Błoną stoi wielkie wyzwanie odnalezienia domniemanego denata oraz poszukiwanie winnego całego zajścia. Nie można być pewnym niewinności nikogo, tym bardziej wtedy kiedy w toku śledztwa cierpią również niewinni... Akcja jest bardzo wyważona. Są chwile, kiedy można odpocząć od tego nieustannego napięcia towarzyszącego fabule - nie są długie, ale pozwalają na drobny odpoczynek w trakcie czytania. Wszystkie wydarzenia zawarte w książce są poprowadzone tak, że do ostatnich stron nie miałam pojęcia w jaki sposób to się może skończyć. Sam tytuł jest bardzo trafnie dobrany do fabuły. A chociaż książka została napisana przez kobietę to myślę, że żaden mężczyzna nie będzie zawiedziony tym co przeczyta. Nie będę zdradzała większych szczegółów fabuły. Dlaczego? Bo zazdroszczę każdemu, kto dopiero tę książkę będzie czytał i będzie mógł odkrywać wszystko po kolei tak jak ja. Ile bym dała, żeby móc być wobec tej książki jak tabula rasa, byle tylko móc przeczytać ją na nowo z tą cudowną niewiedzą jak to się wszystko skończy! Książka wciąga niesamowicie. Czytałam jedząc, idąc po ulicy, jadąc w tramwaju, w busie, w parku... Wszędzie gdzie tylko się dało. Bardzo chciałam już wiedzieć jak to wszystko się skończy, ale z drugiej strony nie chciałam przestawać jej czytać. Niestety nie mogę wypowiedzieć się na temat walorów wizualnych książki, ponieważ jeszcze nie trafiła do moich rąk w wersji fizycznej, ale już nie mogę się tego doczekać! Jeśli chodzi o sam język powieści to nie powiedziałabym, że jest to debiut. Język jest świetny - lekki, przystępny, wciągający. Tak naprawdę to jest powieść na miarę rynku światowego, a nie tylko naszego krajowego oraz świetny materiał na adaptację filmową. I naprawdę w trakcie czytania ciężko mi było uwierzyć, że ta książka napisana została przez kobietę. Mam nadzieję, że pani Małgosia ma w planach więcej książek do napisania, bo przyznaję nie mogę już się doczekać kolejnych. Jak dla mnie ta powieść to jest debiutancki majstersztyk.