Czas Herkulesów. Komisarz Maciejewski. Tom 9 (okładka  miękka)

Jak na (zapowiadane) zakończenie serii troszkę rozczarowuje - akcja ciągnie się powoli, a wyjaśnienie spada nieco z nieba (przynajmniej mnie się tak to wydało podczas lektury). Jak zwykle doceniam wielką pracę faktograficzną (realia historyczne), talent autora do rysowania tła obyczajowego, świetne dialogi i obecna w każdym tomie nutka humoru (scena z Magdą w wychodku - autentycznie rozwala :-D ). Może jeszcze brak mi Fałniewicza i Zielnego, ale cóż - nie ten czas, nie to miejsce. Pozostaje jeszcze tylko czekać na zbiorek opowiadań o komisarzu, jako podsumowanie serii.

Znam wszystkie książki mistrza Wrońskiego i muszę przyznać, że "Czas herkulesów" należy zdecydowanie do najlepszych w jego dorobku. Zdecydowanie polecam!

Marcin Wroński w dobrej formie i ten Lublin z dawnych czasów...

Co mogę napisać. Rewelacyjna.

Gdzie pan Marcin wyśle Zygę w następnej odsłonie? Może Krasnystaw lub Puławy?

Czas herkulesów to kryminalna opowieść z XX wieku. Ponieważ są to lata trzydzieste, czytelnik będzie musiał na początku przyzwyczaić się do trochę innego języka oraz do odmiennych zwyczajów, które panowały w tamtym czasie, a teraz albo ich już nie ma albo trochę inaczej wyglądają. Mimo wszystko i mimo różnicy czasu nie zmieniło się jedno – morderstwa były, są i nadal będą. A jeśli chodzi o policję to myślę, że kontrolerzy nadal są niemile widziani i nadal czuje się przed nimi swego rodzaju respekt. Tutaj jako kontrolera spotkamy Zygę Maciejewskiego, który pomimo tego, że jest oficerem inspekcyjnym i stara się jak najlepiej wykonywać swoją pracę – to jednak tęskni za śledztwem i za pracą w terenie. Może nie przyznaje tego głośno, ale z chęcią powróciłby do swoich dawnych obowiązków śledczego. Kiedy już wszystko wskazuje na to, że w Chełmie jego praca dobiega końca i do finału inspekcji zostało już tylko napisanie raportu, w tym małym miasteczku dochodzi do zabójstwa młodego maturzysty. Zyga nie byłby sobą gdyby nie zainteresował się tą sprawą. Nie ułatwia mu sprawy jednak jego dawny przełożony, który teraz pełni ważną rolę na komisariacie. Sprawa jest o tyle trudna, że nie ma żadnych śladów które mogłyby naprowadzić naszego Zygę na chociaż najmniejszy trop, jedyne co ma to odcisk dłoni - a tak naprawdę obrys i z tego wiadomo tylko tyle, że jest to duża dłoń bardzo dobrze rozwiniętego fizycznie mężczyzny. I niewiele z tego, bo w tym miasteczku jest wielu którzy kiedyś trenowali, bądź nadal trenują zapasy i są dobrze rozwinięci fizycznie. Sam Maciejewski w dawniejszych czasach trenował i ma swoich idoli którzy mu imponowali, a którzy teraz znajdują się w kręgu podejrzanych. Co odkryje oficer inspekcyjny Maciejewski? Jakie tajemnice kryje w sobie to miasteczko? A jakich ludzi spotka na swojej drodze Zyga i czy wszyscy będą mu przychylni? Powiem Wam tylko tyle, że na pewno nie jest to kryminał jakich wiele. Nie dowiecie się, a nawet nie domyślicie się wszystkiego od początku. Coś tam możecie podejrzewać, ale jest zbyt wielu podejrzanych i potencjalnych morderców. Tak jak Zyga będziecie podejrzewać, śledzić i upewniać się i tak jak on dowiecie się wszystkiego na samym końcu. Maciejewski za swoją ciekawość prawie zapłacił życiem, więc czy na pewno tak do końca ingerowanie w małomiasteczkowe sprawy i tajemnice było dobre, o tym przekonacie się wspólnie z naszym śledczym. Wszyscy, którzy lubią tego typu kryminały na pewno się nie zawiodą a i dowiedzą się, że w latach trzydziestych ludzie także mieli swoje upodobania i swoje nałogi – wcale nie zawsze zdrowe – które ciągnęły ich na samo dno. Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

Bardzo lubię kryminały. Kiedy człowiek ma dość rzeczywistości i chce się oderwać od codzienności na parę godzin - nie ma jak dobry kryminał. Jeszcze jako dziecko wolałem Agatę Christie niż wszystkie powieści przygodowe razem wzięte. I tak mi zostało, pomimo przybywających w kalendarzu lat. Tym bardziej się cieszę, że w Polsce przybywa wciąż świetnych autorów. Przyznaję, że seria o komisarzu Maciejewskim należy do moich ulubionych. Oprócz świetnego wiązania samej intrygi bardzo doceniam staranną kreację wielokulturowego miasta. Dzięki temu na krótką chwilę zapominam w którym wieku żyję i przenoszę się razem z głównym bohaterem w czasy II Rzeczypospolitej

To pierwsza moja przygoda z książkami Marcina Wrońskiego. Zaczęłam jak widać od ostatniej. Powoli i z wielką ostrożnością, bo nie miałam przekonania. Ale Maciejewski Cię wygra, jeżeli lubisz przygody i tych, co nie idą z nurtem. Książka jest ciekawa, ale nie zagmatwana. Ukazuje śledztwo Zygi w budowanym mieście Chełm, z dbałością o szczegóły życia w tamtym czasie. Jest tu i humor, i trochę smutku, bo życie w tamtym okresie zupełnie nie było kolorowe. To na pewno dobry początek z książkami tego autora :)

Moje drugie spotkanie z komisarzem Maciejewskim (na szczęście można czytać nawet zupełnie bez znajomości poprzednich) i znów bardzo udane :) Bardzo podoba mi się język powieści, no i cała fabułą bardzo zgrabna :)

Polecam recenzję książki : https://sztukater.pl/ksiazki/item/21188-czas-herkulesow.html