Czarne dziury (okładka twarda)

Książeczka ciekawa ale niestety treści w niej za mało.

JAK DLA MNIE "KSIAZKA" SLABA. PARE STRON WYWIADOW I NIC WIECEJ. ROZCZAROWALA MNIE TA POZYCJA.

Przepiękna książkia.

Jest to krótka i przyjemna lektura, która w przystępny sposób opisuje informacje oraz teorie (z dziedziny fizyki) związane z czarnymi dziurami. Są to wykłady Hawkinga, wzbogacone o komentarz dziennikarza BBC, który ułatwia lekturę zwykłemu czytelnikowi. Polecam.

Chyba każdy słyszał, choćby raz, o wybitnym brytyjskim astrofizyku, kosmologu, fizyku teoretyku i genialnym matematyku w jednym. Kiedy stwierdzono u niego stwardnienie zanikowe boczne, lekarze dawali mu maksymalnie dwa lata życia. Miało to miejsce w latach..... sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. W cytowanej opinii córki Hawkinga to, że jej ojciec żyje, prowadzi badania naukowe, seminaria przyciągające tłumy ludzi na całym świecie, zawdzięcza temu, że jest człowiekiem „niezmiernie upartym”. Występuje w telewizji, ma na swoim koncie także kilka ról filmowych (choć raczej były to epizody). Udowodnił, przynajmniej teoretycznie to, w co nie był w stanie uwierzyć Albert Einstein – istnienie czarnych dziur, oraz to, że powinny one emitować promieniowanie (promienie te nazwano jego imieniem). Najbardziej znaną pozycją, jaką napisał Stephen Hawking jest „Krótka historia czasu. Od Wielkiego Wybuchu do czarnych dziur” (w Polsce ukazała się nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka). „Czarne dziury” to zaledwie 72- stronicowe opracowanie, przygotowane na podstawie dwóch prezentacji, które powstały na potrzeby seminariów naukowych. Jednak – nie lękajcie, się :-) Pomimo tego, że teorię Hawkinga, kiedy jest ona zapisana w sposób matematyczny może zrozumieć pewnie tylko kilku wybitnych matematyków na świecie, to Autor potrafi przedstawić ją także w sposób bardzo plastyczny, zabawny oraz zrozumiały do laika. Uzupełniona komentarzami redaktora naukowego BBC Davida Shukmana, jest lekturą łatwą, lekką i przyjemną. Dowiecie się z niej czym są kwazary, dlaczego biały karzeł to taka niedorobiona czarna dziura i dlaczego Francuzi przez długi czas nie chcieli używać tej nazwy, próbując pozostać przy starej – „zamrożone gwiazdy”. Jeśli dodam dla podpowiedzi, że czarne dziury mogą być z włosami, zrozumiecie, co zafiksowani na punkcie seksu Francuzi, określają slangowo jako „trou noir” :-D Książka ma bardzo wiele zalet – w tym tych praktycznych. Podaje arcyciekawą wiedzę – to po pierwsze. Możecie potem błysnąć w towarzystwie, że czytaliście Stephena Hawkinga – to drugi atut. Zrobicie to przy minimalnym wysiłku, bo książka, jak już pisałem, liczy niespełna 80 stron - to już trzecia zaleta :) A czwarta ? Macie świetny „sposób” na podryw płci pięknej, szczególnie tych jej przedstawicielek, która lubią niebanalne metody podrywu. Spora część niewiast wysoko ceni intelektualistów, a Wy możecie spokojnie się jako tacy zaprezentować dzięki poświęceniu dosłownie godzinki do półtorej na przeczytanie tej książki. Jednym słowem same korzyści, a i frajda z czytania duża. Polecam serdecznie :-) http://niestatystycznypolak.blogspot.com

Książkę tę polecam każdemu kto interesuje się astrofizyką lub w jaki kolwiek sposób - kosmosem. Przypisy redaktora naukowego BBC, co kilka akapitów, w bardzo jasny sposób tłumaczą trudniejsze fragmenty (a tych nie brakuje), dzięki czemu nawet laik może wiele zrozumieć. Książka nie jest długa, ale za to obszerna w treść. Myślę, że dla pełnego zrozumienia, warto przeczytać ją kilka razy.