Cud grudniowej nocy (okładka zintegrowana)

Przepiękna , uwielbiam takie historie . Tylko czytać i podawać dalej .

Super się czyta

Magdalena nienawidzi świąt i ucieka w pracę przed bolesnymi wspomnieniami. Teresa marzy, by na chwilę przestać się martwić wszystkimi dookoła i móc zająć się sobą. Kamila musi poradzić sobie z nową rolą – partnerki i przyszłej matki. Kinga prowadzi życie, które idealne okazuje się tylko na Instagramie. Maria pragnie jednego – zgromadzić znów całą rodzinę przy wigilijnym stole. Czy grudniowa noc sprawi, że stanie się cud? "Z rozsypanych elementów udało się posklejać układankę, ale ślady kleju na łączeniach wciąż brutalnie przypominamy o tym, jak niewiele potrzeba, aby zburzyć uporządkowane życie kilkorga ludzi." "Cud grudniowej nocy" to powieść inna niż wszystkie poprzednie książki Magdaleny Majcher. To dość nietypowa opowieść świąteczna. Przeczytajcie, a sami przekonacie się dlaczego. Uważam że autorce zadziwiająco dobrze udało się połączyć klimat świąt z trudnymi tematami. Nie znajdziecie tu żadnego przesłodzenia czy sielankowatości. Tu brokat skrzy się tylko na okładce, a treść nie ma nic wspólnego z cukierkowatością. Tu spotkacie prawdziwe życie z wszelkimi jego odcieniami. Jest ból, łzy, samotność, obojętność, ale i marzenie o szczęściu. To wszystko jest bardzo prawdziwe i mogłoby być i naszym udziałem. "Nauczyła się samotności, udomowiła ją. Podejrzewała, że oswojenie mężczyzny może być o wiele trudniejsze." Poznajemy historie pięciu kobiet. Historie, które w żadnym razie nie są banalne. Bohaterowie okazali się być różnorodni, wyraziści, każdy z czymś się mierzy i walczy. Bohaterki przychodzą wielką przemianę, ustalają nowe priorytety życiowe. Łatwo nie będzie, ale kto powiedział że musi być? "Świat się zmienia, ale jedno pozostaje niezmienne: to wewnętrzne ciepło kobiety sprawia, że dom kojarzy się z rodzinną atmosferą, czułością i łagodnością." Zapewne każdy z nas coś lub kogoś stracił. Ta książka ma nam dać odrobinę nadziei na to, że jeszcze możemy być szczęśliwi, że wszystko jest możliwe. Wystarczy, że damy sobie szansę, że zawalczymy o to, na czym nam najbardziej zależy. Podobało mi się to, że autorka zachowała pewien rodzaj wyczucia, wrażliwości, subtelności opisując przykładowo np. ból po stracie dziecka. "Miłość trwa dłużej niż życie osoby, którą kochamy." Przeczytawszy powyższe zdanie zatrzymałam się na dłużej, by móc przemyśleć pewne rzeczy i własne doświadczenia. Magdo dziękuję, to było mi bardzo potrzebne. Podczas lektury czekają na Was nieoczekiwane zwroty akcji. Osobiście nawet nie spodziewałam się, że w powieści świątecznej otrzymam taki ogrom emocji, uczuć, przeżyć, wzruszeń i refleksji. Z całą pewnością ta historia zostanie ze mną na dłużej. Nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała o przepięknym wydaniu książki. Zintegrowana okładka z tłoczeniami, brokatem, lakierem 3d sprawia, że nie tylko zachwyca treść, ale i sama oprawa zawartej w środku historii. "Cud grudniowej nocy" to chwila magii ubrana w niezapomniane emocje. To mądra, wzruszająca opowieść świąteczna, która przypomina nam o tym, co w świętach jest najważniejsze. To książka pokazująca jak ważna jest rodzina i jej wsparcie. Schowajcie telefony, aparaty, wszystkie te nowoczesne gadżety, zapomnijcie o tym, by jak najlepiej wypaść na zdjęciach i się nimi chwalić wśród wirtualnych znajomych. Skupmy się na osobach nas otaczających, rozmowie, uśmiechu. Mam nadzieję, że ta lektura coś w nas zmieni. Ze mną z pewnością zostanie na dłużej. sza-terazczytam.blogspot.com

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2018/11/inna-niz-wszystkie-cud-grudniowej-nocy.html Jeżeli masz ochotę na nieco baśniową lekturę wprowadzającą w świąteczny klimat, to sięgnij po inną książkę, bo w tym roku szczególnie jest w czym wybierać. Jednak jeśli lubujesz się w mocno realistycznych opowieściach o prawdziwym życiu, to "Cud grudniowej nocy" powinien spełnić twoje oczekiwania. Na rynku wydawniczym wręcz roi się od lektur naszpikowanych pozytywnymi emocjami, dlatego ten tytuł na pewno wyróżnia się na ich tle.

Magdalena Majcher zaznajamia czytelnika z losami pięciu zwyczajnych kobiet, przedstawicielek współczesnego świata, niosących swój własny, wyrazisty bagaż doświadczeń kontrastowany z urokiem grudniowego czasu. To charakteryzuje jej prozę, że za każdym razem stawia na bardzo wiarygodny wydźwięk postaci, w wyniku czego w wielu z nich jesteśmy w stanie dostrzec siebie bądź po prostu ludzi, którzy nas otaczają. Kobiety: ta przeżywająca straszną tragedię, powoli oddalająca się od męża, jakby jedno utracone życie przekreśliło jej cały świat. Ta, która chowa głęboko skrywany żal do matki, niekoniecznie sprawiedliwie przed nią traktowana, teraz sama mierząca się z bardzo poważną i niosąca konsekwencje na wieczność decyzją. Jest w końcu kobieta z życiem idealnym, poukładanym. Wykształcona, z przepełnionym dodatkowymi zajęciami grafikiem dla własnych dzieci. Dla niej grudzień szykuje coś bardzo, bardzo szczególnego. W końcu przedstawicielki starszego pokolenia: jedna mająca ochotę odetchnąć, niekoniecznie stawiająca w tym roku na rodzinne więzi, druga czująca potrzebę kontaktu z wszystkimi bliskimi. Jedno jest pewne, u boku takich bohaterów z pewnością nie można się nudzić. Zawsze obawiam się, że w przypadku tak licznej ilości postaci nie będę w stanie połapać się w ich historiach, że nie pozwolą mi się z sobą zżyć. Tutaj czegoś takiego nie doświadczyłam. Szybko przekroczyłam progi ich domów trzymając kciuki za powodzenie. A jest za co, bo jak to i w prawdziwej codzienności bywa, pojawia się wiele przeszkód torujących drogę do szczęścia. Żałoba, nowe życie, niewygodna zdrada, kryzysy małżeńskie, przebaczenie, pojednanie, ważne decyzje rzutujące na przyszłość. To wszystko w jednej powieści, zapodane w taki sposób, jakby każda z tych historii miała miejsca naprawdę. W tym roku przeczytałam już kilka świątecznych powieści obyczajowych, ta jednak, pomimo swojego bardzo przyziemnego wymiaru, ma w sobie najwięcej grudniowej magii, prawdziwej, polskiej. Zapach ciasteczek, świąteczne zakupy, realne niekamuflowane ludzkie troski kontrastowane z tym pełnym potężnej mocy czasem, ciągnącym się w tle przez całą powieść i wychodzącym na pierwszy plan w końcowej fazie, niczym wielki, triumfujący bohater. Jak wyglądają przygotowania do Wigilii u bohaterów Magdaleny Majcher i jakiego cudu grudniowej nocy doświadczą? Powieść idealna na nadchodzące dni. Bardzo życiowa, wiarygodna, angażująca i pełna szczerych emocji. Nieprzejaskrawiona, ostatecznie niosąca nadzieję na dobro istniejące na tym świecie, z wyraźnym akcentem prawdziwych, polskich świąt – niekoniecznie białych, bo ostatnio o to ciężko, ale z tradycją i co najważniejsze – z miłością. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/11/cud-grudniowej-nocy-magdalena-majcher.html

Jest taki dzień w roku kiedy spełniają się marzenia, skłócone osoby zaczynają ze sobą rozmawiać, przebaczają sobie. Mówi się, że to zwierzęta mówią ludzkim głosem, a moim zdaniem jest inaczej. To ludzie tego dnia zaczynają nim mówić. Mowa oczywiście o Wigilii, ale także o całych świętach Bożego Narodzenia. To wyjątkowy czas, który możemy spędzić wszyscy razem, z dala od wszelkich trosk i zamrtwień. To jedyne w swoim rodzaju święta, które spędzamy w gronie rodzinnym, dzieląc się opłatkiem, spożywając przepyszne potrawy, które w każdy inny dzień nie smakowałby tak samo. Najważniejsze jest to, że jesteśmy wtedy razem, a nie osobno. „Cud grudniowej nocy” to opowieść o 5 kobietach z jednej rodziny. Ich historie łączą się nawzajem i przeplatają – nic dziwnego, w końcu są rodziną. Każda z nich ma za sobą trudną przeszłość, a część czeka wielość przeciwności do sprostania. Nie są to błaha rzeczy typu czy kupić czerwone czy złote bombki. Dotyczą one poważnych start, ogromu cierpień. Wszystkie te wydarzenia dzieją się w grudniu, kiedy cały świat przygotowuje się do świąt. Pod pozorem radosnych oczekiwań, bohaterki toczą ciężką walkę same ze sobą. Czy uda im się pokonać złe widma i cieszyć się wspólnie ze zbliżających się świąt i możliwości spędzenia ich razem? Książki Magdaleny Majcher podbijają serca polskich czytelniczek swoim ciepłem i tematyką, która mogłaby spotkać każdego z nas. Świąteczna opowieść autorki nie odbiega od pozostałych jej tytułów. Jest pełna miłości, przebaczenia. To wszystko charakteryzuje to co powinno było się wydarzyć podczas tego cudownego okresu. Bohaterki to kobiety jak każda z nas. Każda próbuje radzić sobie ze swoimi problemami, próbują pogodzić się ze stratami i porażkami. Nie są idealne. Próbują stworzyć rodziny, namiastkę własnego miejsca na świecie. Historia ta dostarcza wielu emocji. W jednym miejscu płaczesz ze śmiechu, a w drugim ze smutku. Dostarcza nam to niezapomnianych przeżyć, które mogą być tak bliskie naszemu życiu. Opowieść jest prawdziwa. Bardzo prawdziwa. Niezapomniana, tak jak okres świąteczny. Mimo wielu problemów, które spotykają bohaterki i niechęci do świąt, nie zapomniały o tym, że to właśnie rodzina, liczy się najbardziej w życiu każdego człowieka. Pouczająca i piękna, ukazująca, że każde życie może się naprawić bądź zmienić, jeśli tego pragniemy z całego serca i walczymy o to ile mamy sił. www.zycieblondynki.wordpress.com

"Cud grudniowej nocy" skończyłam czytać już kilka dni temu. Jednak potrzebowałam czasu, aby poukładać sobie w głowie wszystko to, co czułam po lekturze najnowszej książki Magdaleny Majcher. Autorka pozostała wierna sobie. Po raz kolejny poruszyła w swojej książce tematy, które dla wielu mogą wydać się niewygodne. Gdybym miała wskazać ten, który przykuł moją uwagę najbardziej, to był nim wątek Kingi. W dobie mediów społecznościowych, kiedy osób które nie mają konta na Facebooku jest zdecydowanie mniej, niż tych, które je posiadają, wydał mi się bardzo aktualny. Z jednej strony niby całkiem niewinny, bo co komu przeszkadza, że ktoś relacjonuje swoje życie i pokazuje je w internecie, a z drugiej... I właśnie tę ciemniejszą stronę tworzenia swojego wizerunku, pokazała Magdalena Majcher. Silna potrzeba bycia perfekcyjnym może spowodować, że zatracimy czujność i przekroczymy tę cienką granicę pomiędzy życiem w realu, a tym w wirtualnym świecie. A to może doprowadzić do tego, że skutki będą nieodwracalne. Wątek Kingi zmusza z całą pewnością do refleksji i zastanowienia się nad tym, jakie jest nasze miejsce w tej 'medialnej machinie'? Czy podobnie jak bohaterka nie kreujemy swojego życia tak, aby wydawało się bardziej atrakcyjne niż jest naprawdę? Bo przecież znajomi z Facebooka tego nie sprawdzą. Być może nawet nie dostrzegą naszego prawdziwego "ja", ukrytego pod kolejnym filtrem... "Cud grudniowej nocy" to także przejmująca opowieść o stracie ukochanej osoby i o próbach odnalezienia się w nowej po-rzeczywistości. O stracie tym boleśniejszej, że dotyczy matki, a nie ma większego bólu niż śmierć dziecka. Autorka pokazuje jak destrukcyjnie może ona wpływać na życie tych, którzy zostali. Jak bardzo można zatracić się w rozpaczy i sprawić, że nasze życie będzie przypominało dobrze zaprogramowany scenariusz. Tylko gdzie w tym wszystkim jest miejsce na prawdziwe emocje? Czy obok tragedii matki, dostrzegamy także ból ojca, który przecież równie mocno kochał i także cierpi? W końcu - czy można żyć dalej bez wzajemnego żalu i pretensji oraz pytania: "co by było gdyby..." ? Nie byłabym uczciwa wobec was, wobec siebie, gdybym nie powiedziała o moich pierwszych odczuciach po lekturze tej książki. Po jej zakończeniu pojawiło się przygnębienie. Było mi smutno ze względu na to, co wydarzyło się w życiu bohaterek. Jednak w miarę upływu czasu, zaczęłam dostrzegać to, co autorka chciała przekazać przede wszystkim. I chociaż nie jest to w moim odczuciu typowa opowieść świąteczna, podczas której słyszymy w głowie "Jingle bells", to daje nadzieję. Nadzieję na to, że nawet po największej tragedii można się podnieść. Że można przewartościować swoje priorytety i dać szansę na lepsze jutro przede wszystkim sobie. Że można spróbować zacząć żyć od nowa, otworzyć kolejny rozdział, który nie będzie lepszy, ani gorszy. Będzie po prostu inny. Podsumowując: Jeżeli oczekujcie typowej świątecznej książki, przepełnionej radością, dźwiękami kolędy i zapachem pierników, to w "Cudzie grudniowej nocy" odnajdziecie coś zgoła innego. Najnowsza książka Magdaleny Majcher to refleksyjna opowieść o kobietach, których los nie oszczędzał, a każda z nich znalazła w się na życiowym zakręcie. To na pewno nie jest cukierkowa opowieść, która opisuje jedynie tę jasną stronę świąt. To historia, która daje nadzieję i pokazuje, że bez względu na ilość tragedii w naszym życiu, rodzina powinna być zawsze najważniejsza.

"Cud grudniowej nocy" to powieść wielu emocji. Chwilami wzruszenie ściskało moje gardło, a chwilami ogarniała mnie złość. Odczuwałam wszystkie te emocje razem z bohaterkami. Kim one są? Świąteczna powieść, której autorką jest Magdalena Majcher, opowiada losy dwóch pokoleń kobiet... Teresa. Jej pierwszy związek był nieudany. Skończył się tym, że została samotną matką. Po pewnym czasie los jednak postanowił jej wynagrodzić stratę i poznała swojego obecnego męża, Jacka. Potem na świecie pojawiła się druga córka. Nie potrafiła jednak obu dziewczyn traktować jednakowo. Marzy o tym, by choć na chwile pomyśleć wyłącznie o sobie i swoich potrzebach. Kamila. Córka Teresy z pierwszego związku. Zawsze czuła się gorsza od młodszej siostry. Matka nie pochwalała jej stylu życia. Nie podobało jej się to jak pierworodna sobie je układa. Wciąż wymagała od niej więcej. Swoją frustrację z powodu nieudanego związku wyładowywała na Kamili. Kinga. Kobieta, dla której najważniejsza jest opinia innych ludzi. Żyje pozornie szczęśliwie, nie dopuszczając do siebie myśli, że coś mogłoby nie iść zgodnie z jej planem. Liczy się dla niej ilość polubień pod zdjęciem "idealnej" rodziny na instagramie. Nie widzi lub nie chce widzieć co w jej najbliższym otoczeniu się dzieje. Maria. Wraz z mężem Cezarym ma tylko jedną córkę, Magdalenę. Pragnie przed świętami tylko jednego: zgromadzić całą rodzinę przy wigilijnym stole. Marzy o tym do tego stopnia, że jest gotowa na wszystko, by dopiąć swego. Magdalena. Córka Marii. Przeżyła tragedię, po której święta są dla niej największym koszmarem. Oddaliła się od swojego męża Daniela i żyje z dnia na dzień. Najbliższa mi bohaterka, nie tylko ze względu na imię :) Polecam Wam najnowszą publikację Magdaleny Majcher. Nie jest to płynąca lukrem powieść z cudownym zakończeniem. Mimo, że nie każdej z kobiet życie ułożyło się tak jak tego pragnęła, nie znaczy to, że jest ono gorsze. Czasem trzeba przeżyć coś trudnego, by docenić ludzi wokół nas i to co mamy. Czasem po prostu musimy nauczyć się życia na nowo. Tak, "Cud grudniowej nocy" to najlepsza powieść tej autorki, jaką było mi dane przeczytać. Bardzo życiowe i realne rozterki bohaterek powodują, że czułam się jakbym słuchała opowieści znajomych mi osób. Kilka historii z książki znam z prawdziwego życia. Nic nie jest tu wyidealizowane, przesłodzone. Wierzcie mi, że takie historie zdarzają się nie tylko na łamach książki. Lekki styl pisania autorki i autentyzm płynący z kart książki powoduje, że trudno się oderwać od "Cudu grudniowej nocy". Więcej na blogu Zwykłej Matki :) http://www.zwyklamatka.pl/2018/11/cud-grudniowej-nocy-czy-magia-swiat.html

"Czekanie na pierwsza gwiazdkę było bardziej ekscytacje od świętowania, bo odwlekało je w czasie". Może dlatego tak bardzo lubię literaturę "świąteczną"? Może dlatego nie narzekam na ozdoby świąteczne pojawiające się pod koniec listopada, na czekoladowe mikołaje w supermarketach, które płynnie zastępują półki, na których jeszcze niedawno stały znicze. Bombki, łańcuchy, bałwany, pierniki. I ktoś może powiedzieć, że Święta Bożego Narodzenia stały się komercyjną szopką napędzającą sprzedaż. I pewnie ma po części rację. Ale ja i tak KOCHAM przedświąteczny czas, to oczekiwanie na coś, co się wydarzy, na dziecięcy uśmiech, na lepienie pierogów z mamą, tworzenie ozdób na choinkę, na niegasnącą nadzieję, że tym razem będzie śnieg. Fajne to jest=) Ale nie dla wszystkich... Magdalena, po ogromnej tragedii, która spotkała ją właśnie w wigilijny wieczór próbuje poskładać swoje roztrzaskane życie w całość. Bezskutecznie, bo wiele z tych elementów zaginęło, inne uległy kompletnemu zniszczeniu. Czy luki w jej życiu można czymś wypełnić, czy jej serce przestanie w końcu "emitować chłód"? "Świat się zmienia, ale jedno pozostaje niezmienne: to wewnętrzne ciepło kobiety sprawa, że dom kojarzy się z rodzinną atmosferą, czułością i łagodnością". Życie Kamili ma tytuł "przepraszam, że jestem". Wychowywana w cieniu zdolniejszej, piękniejszej, bardziej kochanej siostry nie może odnaleźć stabilności. Brak pewności siebie przeniosła w życie dorosłe, dlatego tak trudno przychodzi jej bycie konsekwentnym i asertywnym. Jednak los chciał, że właśnie ta nieśmiała Kamila będzie musiała zmierzyć się z tym, co nieplanowane, nieznane i wymagające wielkiej odwagi... "Nauczyła się samotności, udomowiła ją. Podejrzewała, że oswojenie mężczyzny może być o wiele trudniejsze". Kinga – siostra Kamili, ta "lepsza siostra". Pani doskonała, produkt uboczny współczesności. Królowa Instagrama, perfekcyjna matka, żona, pracownik dużej firmy. Ma plan na życie, który konsekwentnie, punkt po punkcie, realizuje. Wszelkie odchylenia od normy tuszuje, filtruje, koloruje i voilà – to co niedoskonałe nagle staje się perfekcyjne, gotowe do "puszczenia w świat" na Fejsie. A świat ją za to suto nagradza... tysiącami lajków i setkami komentarzy, zazdrością innych... i problemami w małżeństwie... "W którym momencie zwykła rozmowa z mężem zaczęła sprawiać jej trudność?" Maria – mama Magdaleny i Teresa – mama Kingi i Kamili, dwie kobiety dzięki którym te święta nabiorą zupełnie innego wymiaru. Piękna, wielowątkowa, bolesna i wzruszająca opowieść osadzona w świątecznej, sielskiej atmosferze Wigilii Bożego Narodzenia. Magdalena Majcher po raz kolejny wyciąga na światło dzienne trudne niewygodne i bolesne sprawy. Bez brokatu, bez lukru. Przebija bańkę sztucznej perfekcji i ułudy beztroski. Wszystkie z bohaterek wykreowanych przez Magdalenę przechodzą remanent swojego życia, reorganizują priorytety i nie bez strachu zaglądają do dawno opuszczonych rejonów. To, co odkryją, nie zawsze wyzwoli w nich uśmiech i napełni siłą do zmiany na lepsze. "Z rozsypanych elementów udało się posklejać układankę, ale ślady kleju na łączeniach wciąż brutalnie przypominały o tym, jak niewiele potrzeba, aby zburzyć uporządkowane życie kilkorga ludzi". Tragedia Magdaleny kaleczy naszą wrażliwość. Kamilę mamy ochotę mocno przytulić i głośno powiedzieć "jesteś wspaniała, wrażliwa, utalentowana i zasługujesz na to, co najlepsze". A Kinga? A postać Kingi napawa nas lękiem, bo co, jeśli w każdym z nas siedzi taka "cząstka pani perfekcyjnie sztucznej"? Tak, historia królowej Instagrama to dla nas kubeł zimnej wody. Bo prawdziwego życia nie można "przefiltrować, dodać winiety, rozmazać tła". Bo życie naszych dzieci nie sprowadza się do zajęć dodatkowych, najdroższych zabawek, najmodniejszych ubrań, czystego domu i zagranicznych wycieczek, o których można poinformować naszych obserwatorów... Właśnie ta bohaterka zaskarbiła sobie moją największą sympatię, bo jest wiarygodna, zepsuta usilnym dążeniem do perfekcji i kompletnie niesympatyczna. Chociaż melodramatyczna opowieść Magdaleny wycisnęła łzy, wydarzenia z życia Kamili zszokowały, to właśnie wątek Kingi i Tomka (który jest postacią epizodyczną ale bardzo wyrazistą, charakterystyczną, jedyną bluzgającą;) spodobał mi się najbardziej. Cud grudniowej nocy to wcale nie sielankowa i cukierkowa powieść. Z katowickim smogiem, zatłoczonymi ulicami i pluchą zamiast puchowej warstwy rozkosznego śniegu. To kalka z życia mojego, Twojego, z prawdziwego życia, to ludzki ból, zamknięty w niemym krzyku, to łzy samotności przykryte woalką obojętności i w końcu pragnienie, aby być tak normalnie, po ludzku szczęśliwym i akceptowanym. Pięknie wydany Cud grudniowej nocy z brokatowymi tłoczeniami na twardej okładce to bardzo dobra powieść. Mimo kilku błędów redakcyjnych (zmienione imiona oraz kilka powtórzeń – awantura nigdy nie była "zwykłą awanturą tylko "karczemną awanturą" ;)) w moim prywatnym rankingu książek Magdaleny Majcher jest najlepsza.

Jak tylko odebrałam tą książkę z księgarni wróciłam do domu zaraz zaczęłam czytać, nie powstrzymałam się i nie poczekałam do świąt! Okładka jest śliczna, a treść dorównuje okładce! Książka jest świetna, historia nie jest przesłodzona o magii świąt, a jest taka życiowa, jak każda książka autorki porusza trudne tematy! Uwielbiam styl pisania Magdaleny Majcher! Już czekam na kolejną!