Ciekawa, poruszajaca, latwo i szybko sie czyta, momentami poziom patologi i absurdu niektorych sytuacji wzrasta do takiego poziomu ze traci sie wiare ze to sie wydarzylo naprawde. Nie wstrzasnela mna az tak jak niektorzy opisuja, ale daje do myslenia i szerszy wglad w to co moze sie dziac za kulisami na pozor zwyczajnych seriali dla dzieci. Polecam kazdemu kto lubil ogladac I'Carly i Sam i Cat, po przeczytaniu ogladanie ich juz nie jest takie samo.

Nie podoba mi się jak jest napisana

Istnieją opowieści, które przerażają o wiele mocniej niż najstraszniejszy horror. Wrzynają się w pamięć i pozostają tam na bardzo długo. Tkwią gdzieś na granicy świadomości i powracają, mimo że styczność z nimi mieliśmy już jakiś czas temu. Nadal wywołują ciarki, bo są historiami, które wydarzyły się naprawdę. Czasem w bliższym otoczeniu, czasem dramat dzieje się w życiu kogoś, kogo nigdy nie spotkaliśmy i raczej nie mieliśmy okazji spotkać. I taka opowieść, snuta przez kogoś, kogo dotyczy, potrafi zdrowo walnąć. Mnie uderzyła „Cieszę się, że moja mama umarła” autorstwa Jennette McCurdy, wydana w zeszłym roku nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka. Na wstępie przyznam się, że nie pamiętam, bym śledziła ekranową karierę urodzonej w 1992 dziecięcej aktorki. Nawet jeśli gdzieś w telewizji migały mi produkcje, w których grała epizodyczne role, nie przywiązywałam zbytniej wagi do obsady. Do kanału Nickelodeon nie miałam dostępu, zatem ominęły mnie młodzieżowe seriale „Sam i Cat” oraz „iCarly”, gdzie Jennette grała jedną z głównych ról. Historię dziewczyny poznałam dopiero za sprawą jej szczerej do bólu autobiografii o bardzo kontrowersyjnym tytule. Jennette nie miała łatwego życia. Odkąd pamięta, musiała robić wszystko, byleby tylko zadowolić matkę i spełnić jej chorą ambicję. Zmarła we wrześniu 2013 Debra McCurdy obsesyjnie pragnęła sławy. Lata mijały, Debra dorobiła się czworga dzieci i pokonała nowotwór. Większość osób zazwyczaj w takich sytuacjach porzuca młodzieńcze mrzonki, ale nie mama McCurdy. Przecież kamera lubi dzieci, a ona akurat w domu miała uroczą córeczkę. Skoro ona sama nie zostanie gwiazdą, przynajmniej będzie jej managerką. Bez względu na koszty, jakie poniesie za realizację tego planu Jennette. W „Cieszę się, że moja mama umarła” autorka ironicznie i z humorem opowiada gorzką historię dorastania w domu zapatrzonej w siebie syllogomanki (chorobliwej zbieraczki rzeczy, bo wszystko „przyda się” bez względu na to, czy jeszcze się w domu zmieści, czy nie). Wspomina o rodzinnych seansach filmów o tym, że Debra pokonała raka i o celebracji tego faktu, jaka każdemu oglądaniu tego filmu towarzyszyła. Opowiada o kulisach castingów do reklam, filmów i seriali i szczerze pokazuje manipulacje, jakich jej matka się dopuszczała. Opowiada o tym, że nawet gdy była już nastolatką, nie mogła brać prysznica bez udziału mamusi. I o tym, że dzięki mamusi zachorowała na anoreksję, bo jeśli nie będziesz dostarczać organizmowi wystarczającej ilości kalorii w okresie dojrzewania, ciało nie będzie się tak uwypuklać jak u dorastającej osoby, dzięki czemu Jennette miała dłużej cieszyć się statusem dziecięcej gwiazdy. Dzieciństwo, dorastanie i wczesna dorosłość Jennette były psychodeliczną jazdą bez trzymanek. To spychanie własnego „ja” gdzieś na bok w imię tego, by zadowolona była toksyczna matka. To realizowanie cudzych ambicji. To także paskudne uzależnienie od kogoś, kto nie potrafił zaakceptować indywidualności własnego dziecka. Uzależnienie, które młodą aktorkę wpędziło w ciężkie zaburzenia i choroby. Ciężko jest ocenić tę książkę. Historia, a raczej zapis wspomnień, jest porażająca. Z pewnością mogłaby otworzyć oczy niektórym obecnym lub przyszłym rodzicom – o ile chcieliby z tą książką obcować (obawiam się jednak, że pogląd „bo ja chciał_m być kiedyś kimś takim, więc moje młode będzie” idzie w nierozerwalnej parze z ignorancją i odpornością na wszelkie sugestie). Również młodsze pokolenie może czytać „Cieszę się, że moja mama umarła” i poza opowieścią o mrocznym obliczu show-biznesu odnaleźć tu przestrogę, do czego prowadzi ślepe podążanie drogą cudzych ambicji, przy zupełnym wyciszeniu własnego „ja”. Bez względu na to, jakie pobudki Wami kierują, polecam lekturę. Cieszę się, że moja mama umarła Autor: Jennette McCurdy Wydawnictwo: Prószyński i S-ka Liczba stron: 384 Cena okładkowa: 45 zł

"Miliony ludzi marzą o sławie a ja jestem sławna i tego nie znoszę. Poniekąd czuje się do niego upoważniona, ponieważ to nie ja marzyłam o sławie tylko moja mama. Ona mi to narzuciła. Mam prawo nienawidzić czyjegoś marzenia, nawet jeśli jest moją rzeczywistością." " Cieszę się że moja mama umarła" to kontrowersyjna biografia Jennette McCurdy, niegdyś znanej z popularnego serialu "iCarly" kanału Nickelodeon. Osobiście go nie oglądałam, ale wiem, że był to jeden z popularniejszych seriali wśród nastolatek, a ona sama była idolką i wzorem dla nie jednej młodej dziewczyny. Na pierwszy casting Jennette poszła już w wieku 6 lat, dostała wtedy rolę stażystki. Sława i aktorstwo nigdy nie była jej marzeniem, od zawsze chciała zostać pisarką. Niestety, jej mamą miała co do niej inne plany, chciała aby była znaną aktorką. Było to jej marzenie z czasów, gdy sama była w jej wieku, lecz jej rodzice nie pozwolili jej na to. Zapewne wiedzieli z czym to się wiąże i chcieli ją przed tym chronić, przed sławą, brakiem prywatności i w pewnym sensie przed utratą dzieciństwa. Chcąc spełnić swoje młodzieńcze marzenia, postanowiła, że Jennette zostanie aktorką, nie zważając na to czy dziewczyna w ogóle tego pragnie. Aby dostać wymarzoną rolę, jej mama zaczęła pilnować jej posiłków aby nie przytyła. Wtedy zaczęły się pierwsze problemy z odżywianiem. Lecz mama Jennette nie zwracała na to uwagi i twierdziła, że tak jest dobrze. Ważenie się 5 razy dziennie i mierzenie się stały się jej obsesją i nieodłączną rutyną dnia codziennego. Popadła w anoreksje a później w bulimię, która okazała się być cięższa niż anoreksja... " Ten rodzaj sławy stanowi dla mnie źródło stresu, jakiego sobie nawet nie wyobrażałam. Wiem, że każdy jej pragnie i słyszę to na każdym kroku, jaka ze mnie szczęściara, ale jej nie cierpię. Ilekroć wychodzę z domu, jestem kłębkiem nerwów.  Boję się, że zaczną podchodzić do mnie obcy ludzie,  czego bardzo nie lubię." Pewnie nie jeden z nas marzył o sławie, o byciu jak nasz idol, choć raz przeżyć jeden dzień z jego życia, doświadczyć sławy, popularności. Ta biografia pokazuje jak naprawdę wygląda ten świat, zwłaszcza gdy nie wybraliśmy tej drogi sami, tylko ktoś nam ja narzucał. Poruszająca i szczera do bólu lektura, po którą powinien sięgnąć każdy aby zrozumieć, do czego mogą doprowadzić czyjeś marzenia i uszczęśliwianie kogoś na siłę, byle by był z nas dumny

Świetna książka - porusza wiele kontrowersyjnych tematów (zaburzenia odżywiania, szantaż emocjonalny, molestowanie, wykorzystanie, OCD itd.), styl pisania jest lekki i przyjemny a czyta się w ekspresowym czasie. Bardzo polecam, w szczególności dla osób, którzy dość dobrze kojarzą aktorkę, ale i nie tylko.

Zacznijmy od tego iż widać ze Jennette powinna zostać pisarką. Książka opowiada o życiu Jennette z matką (szczegółowo) Net opisuje matkę jako toksyczną osobę i zgadzam sie w 100% . Pokazane jest też jak wielkie szkody wywołuje zostanie rodzicem bez "przygotowania"

Mega wartościowa książka, którą każdy powinien poczytać. Bawi i uczy. Jestem osobą której ciężko dopasować książe, jednak ten tytuł śmiało mogę ocenić jako 10/10. Naprawdę warto, POLECAM

Porusza ważne tematy, pokazuje że życie celebryty wcale nie jest takie proste. Mimo że była tak poważna sama jakbym wiedział o czym dokładnie jest nie wiem czy bym sięgnęła

Matkę rak powinien wykończyć dużo wcześniej. Jednym słowem - potwór.

Nie spodziewałem w skrycie rodzina jest dobra na zdjęciu 🫥

Jest oki, wzruszające. Nie jestem fanką reportarzy

Książka niestety mi się nie podobała

Polecam do przeczytania tą książkę

Fajna ciekawa poruszająca książka

Współczuję autorce życia,

Serdecznie polecam 😊

Podoba mi się tytuł

Ja się nie cieszę

📚 O czym opowiada? Autobiografia Jenette McCurdy - popularnej aktorki, znanej z filmów dziecięcych, takich jak ,,ICarly" czy ,,Sam&Cat" ukazuje nam mroczną część jej dzieciństwa i branży aktorskiej. Dowiadujemy się między innymi o tym, że to matka Net chciała, żeby została aktorką, a także jak rozpoczęły się u niej zaburzenia odżywiania, jak wiele przeszła i jak źle z nią było, a także jak straszną osobą była Debra McCurdy (mama autorki). 📚 Recenzja: ,,Dzieciństwo Jenette było straszne". To pierwsze słowa, które przychodzą mi do głowy po przeczytaniu tej pozycji. Ciężko mi uwierzyć, że nie jest to fikcja literacka. Wszystkie rzeczy opisane w tej książce się wydarzyły. Na pewno nie jest to lekka autobiografia, ale uważam, że jak najbardziej warta przeczytania, nawet jeżeli nie było się fanem McCurdy. Sięgnęłam po nią, ponieważ w dzieciństwie nałogowo oglądałam na Nickelodeon seriale, w których występowała Jenette i zaśmiewałam się z zachowań granej przez nią Sam. Teraz nie mieści mi się w głowie przez co przeszła, jak wiele stresu przeżyła i jak trudne miała dzieciństwo. Matka autorki była osobą niezrównoważoną psychicznie. Rzeczy, jakie robiła były nie do pomyślenia, bo, nawet jeśli kochała swoją córkę, to była okropnie toksyczna. Nie szanowała prywatności i nie znała granic. Jest to jedna z trudniejszych książek, jakie przeczytałam w życiu, ale było warto. Czytałam tę pozycję dosyć długo, jak na mnie, ale jest to całkowicie zrozumiałe, ponieważ czasem musiałam odłożyć książkę, odetchnąć i przemyśleć to, o czym właśnie czytałam. To co widzimy na ekranach telewizorów, to nie wszystko. Ta kobieta zniszczyła dzieciństwo swojej córki. Polecam tę pozycję, ale jeżeli tematem, który wzbudza w was dyskomfort są zaburzenia odżywiania, to odłóżcie tę książkę i sięgnijcie po coś innego. 📚 Ocena: ⭐⭐⭐⭐⭐/5 📚 Kategoria wiekowa: 16

Jest to moja pierwsza biografia/autobiografia i powiem szczerze, że na początku się wkurzałam na matkę Jennette, ale jak zmarła to mi się smutno zrobiło. Książka zawiera różne problemy bycia sławnym, życia w nienormalnej rodzinie kiedy własną matka zachęca cię do anoreksji, każe ci wykonywać zawód w wieku 6 lat, który Ci się nie podoba i zniszczył ci psychikę oraz życie. Jennette miała anoreksję,bulimę,problem z alkoholem, żyła w nieudanych związkach, ale pokazuje że da się z tego wyjść dzięki odpowiedniej pomocy, może nie w 100%, ale w jakiejś części w, której możesz "normalnie" żyć. Książka daje dużo do myślenia. Na początku wyszukiwałam niektóre informacje, lecz okazało się, że niepotrzebnie to robiłam bo wszystko było w książce, ale dopiero dalej.