Cień i kość. Trylogia Grisza. Tom 1 (okładka twarda)

Książka nie jest tak dobra, jak myślałam że będzie, ale to nic takiego, ponieważ wciąż jest dobra. Mimo wszystko akcja wydaje mi się żmudła, a z drugiej strony uważam że jest za krótka. Akcje po prostu są mało interesujące, za dużo wątków, które są nie potrzebne. Nie rozumiem hypu na Darklinaga.

Sama treść książki jest w moim guście, uwielbiam fantastykę. Natomiast stan fizyczny nie jest do końca zadowalający (obite rogi).

"Cień i kość" ma fascynująca fabułę, która szybko się rozwija. Jestem wielkim fanem tego typu książek: alternatywnych, w pełni uformowanych światów pełnych magii - w tym wypadku griszy. Już sam fakt istnienia różnych rodzai griszy, najróżniejszych mocy oznaczonych przez noszenie konkretnego koloru stroju, groźba zagłady świata. Aaah, ciary. Bałam się trójkąta miłosnego, bo ich nienawidzę (chyba, że kończą się polya), ale na szczęście został uniknięty, chociaż nie powiem, Zmroczem jestem zafascynowana. Ale mimo wszystkich tych plusów, nie umiem jednoznacznie stwierdzić, czy książka przypadła mi szczególnie do gustu. Widziałam opinie, jakoby "Szóstka Wron" miała być lepsza i muszę się zgodzić, ale ostateczną opinię zachowam może do czasu, aż skończę obie serie. Nie zrozumcie mnie źle: książkę czyta się szybko i przyjemnie, bohaterowie naprawdę dają się lubić, ale jednak czegoś mi w niej brakowało. Może zbyt szybko pewne sprawy wyszły na jaw, niektóre mataniny mogłyby potrwać do następnego tomu? Któż to wie.

Lektura "Cienia i kości" okrutnie mi się początkowo dłużyła. Przez pierwsze rozdziały brnęłam z trudem, co chwila odkładając książkę. Być może winą za to należy obarczyć główną bohaterkę, Alinę Starkov, i sposób jej przedstawienia. Protagonistka jest bowiem typową dziewczyną z YA - nieładną, chudą, ciamajdowatą sierotą, która pyskuje osobom, którym pyskować nie powinna, i której (chyba) mamy bardzo współczuć. Nie dość, że w przeszłości nie wiodła najlepszego życia, to obecnie została zmuszona do porzucenia (nudnej) pracy kartografa na rzecz ratowania świata u boku przystojnego i tajemniczego Zmrocza - najpotężniejszego griszy w kraju. Odczuwam pewien przesyt tego typu postaciami w literaturze młodzieżowej, chociaż to kwestia preferencji. Częściową winę za początkowe dłużyzny przypisuję także przeciętnej konstrukcji akcji. Mimo że na kartach powieści ciągle "coś" się dzieje, jest to opisane w nieangażujący sposób, powielający schemat "bohaterka trafia do nowej szkoły - znajduje przyjaciółkę - nie radzi sobie na lekcjach - znajduje wroga-prymuskę - wzdycha do szkolnego badboya, który na pewno jej nie zauważa - a może jednak zauważa?". Szczęśliwie, mniej więcej w połowie tomu akcja nabiera tempa i staje się mniej sztampowa. Mimo że panna Starkov nadal nie zyskała mojej sympatii, jej przygody mnie wciągnęły, a stron szybciej zaczęło ubywać. Leigh Bardugo udało się mnie pozytywnie zaskoczyć w kilku momentach (wliczając w to rozwinięcie wątku romantycznego, którego z jednej strony się spodziewałam, z drugiej... niekoniecznie), dzięki czemu ostatecznie oceniam tę powieść wyżej, niż prognozowałam. Już rozpoczęłam lekturę kontynuacji, licząc, że Autorka utrzyma dobry poziom końcówki "Cienia i kości". Jestem ciekawa, co przyniesie kontynuacja "Cienia i kości" - "Oblężenie i nawałnica". Mam nadzieję na więcej akcji, jej ciekawych zwrotów oraz wyraźniejsze nawiązania do rosyjskiego folkloru (którego elementy były tu i ówdzie przemycone, ale liczę na więcej). Nie uznaję tej powieści za "must read", ale wierzę, że przy lekturze można się dobrze bawić.

Absolutna rewelacja, pozycja obowiązkowa dla każdego fana fantastyki, bez względu na wiek. Świetnie napisana, rewelacyjnie napisani bohaterowie. Każde słowo w tej książce jest napisane "po coś". Nie ma tutaj ani jedno zbędnego słowa. Główny antagonista nie jest zły, bo tak, ale ma swoje motywacje, które rozumiemy, mimo, że nie zgadzamy się ze środkami jakie wykorzystuje by osiągnąć swój cel. Świetna jest tutaj kreacja świata, autorka garściami czerpie z rosyjskich legend, a Rawka, królestwo, w którym rozgrywa się akcja przywodzi na myśl XVIII - XIX wieczną carską Rosję. Polecam z całego serca!!!

Po szale, jaki wywołała we mnie dylogia "Szóstki wron", nabyłam niedługo po premierze nowego wydania całą trylogię Grisza. I choć trochę czekała na półce na odpowiedni moment, gdy w końcu nadszedł, pierwsza część "Cień i kość" kompletnie zawróciła mi w głowie! Od samego początku poczułam się jak w domu, ten sam świat (choć pokazany kilka lat wcześniej) i bohaterowie, których losy łapią za serce. Alina od początku stała się moją ulubienicą, z jej ciętym charakterem, zaprawionym czarnym humorem. Patrzy na siebie negatywnie, ale robi, to co trzeba. Postacie męskie - Mal i Zmrocz - mogą przyprawiać o zawrót głowy, jednak początkowe zachowanie Mala i późniejsze Zmrocza sprawiły, że żaden nie skradł mojego serca. Nie zmieniło to jednak odbioru książki, bo obaj w jakimś sensie byli dla mnie ważni. Cała opowieść wywołała we mnie emocje, wielkie emocje, nie mówiąc już o łzach. Były momenty wzruszające i takie, mające duże znaczenie. Były chwilę pełne uśmiechu i takie, przy których serce aż krwawiło. Właściwie, było wszystko, czego oczekuję od idealnej książki. Naprawdę, Bardugo tworzy jedne z najlepszych fantasy, jakie czytałam.

Wspaniała książka, akcja non stop pędzi, co sprawia, że w ogóle nie można oderwać się od lektury. Świetnie wykreowany świat oraz bohaterowie, tworzą rewelacyjny początek trylogii ❤️

Super książka. Polecam, jedna z najlepszych książek jakich przeczytałam. Ale mam jedno pytanie... dlaczego tutaj na stronie pisze że książka ma 384 strony skoro doszła mi książka z 287 stron?

https://atramentowypodroznik.blogspot.com/2019/08/cien-i-kosc-leigh-bardugo.html Alina Starkov jest jedną z wielu walczących nic nie znaczących obywateli. Jej kraj jest ogarnięty wojną już od wielu lat. Dziewczyna staje się paliwem w ogromnej bezdusznej maszynie jaką są działania wojenne i ma przed sobą ponurą wizję, bo po raz pierwszy odwiedzi Fałdę Cienia - miejsce, gdzie nikt z żyjących nie chce przebywać. Alina wraz z swoim najlepszym przyjacielem Malem z dnia na dzień staje przed widmem śmierci, musi walczyć o swój los, bo Fałda Cienia okazuję się być dokładnie tym czym jest - piekłem. Na dodatek dziewczyna ma w sobie uśpioną moc o której nigdy nie marzyła i aktywuję się ona w najmniej spodziewanym momencie. Jej świat wywraca się do góry nogami. Trafia do pałacu, gdzie uczy się tajemnych sztuk, zgłębia wiedzę przeznaczoną tylko dla wybranych, czyli Griszów. Alina poznaje też najpotężniejszego Griszę - Zmrocza. Ich znajomość szybko zmienia się w coś czego dziewczyna nie spodziewała się. Mężczyzna uważa, że wraz z Aliną są wstanie zniszczyć Fałdę Cienia i uchronić Królestwo przez przedłużającą się wojną. Czy dziewczyna sprosta zadaniu? Ja wiem. I aż nie mogę uwierzyć w jakim kierunku potoczyła się historia stworzona przez Leigh Bardugo. Jestem totalnie oszołomiona szczegółowością świata Griszów i zauroczona złożonością bohaterów. I zamroczona przez nieprzespane noce. Książka połyka w całości. Serio. Alina początkowo nie zyskała mej sympatii i miałam ochotę nie raz wymazać ją z przygody. Jednak w każdej książce metamorfozy postaci wychodzą znakomicie Pani Bardugo i dzięki temu bohaterowie zabierają nasze serca wraz ze sobą w dalsze przygody, a my nie możemy już się od nich uwolnić. Panią Bardugo poznałam dzięki "Szóstce Wron" i "Królestwie Kanciarzy". Obie książki należą do mojej świętej listy najlepszych książek przeczytanych w mym życiu. No i zajmują wysokie miejsce do którego muszę dopisać oczywiście "Cień i kość". Leigh Bardugo w swym pisaniu odznacza się wyjątkową umiejętnością - potrafi skupić uwagę czytelnika tak boleśnie, że nie zjesz nie napijesz się, nie spoczniesz póki nie odczytasz ostatniej literki w jej historii. Moje serce łomotało wraz z sercem Aliny, walczyłam z potworami przed którymi uciekała dziewczyna - po prostu żywo uczestniczyłam w tej niezwykłej przygodzie. I takie książki kocham! I chce czytać jak najwięcej. Muszę złapać nieco tchu przed kontynuacją - "Oblężenie i nawałnica' - ale wiem, że to nie będzie głęboki oddech, bo za bardzo tęsknie za światem Griszów i ich niesamowitych intryg oraz magi. Zmrocz i Alina mają burzliwą historię, która niezwykle mnie pochłonęła. Jest tak wiele niedopowiedzeń i wątków, które muszą być rozwikłane, że ciągle zachodzę w głowę w jaki sposób zrobi to Leigh Bardugo. Książka świetna - polecam wszystkim miłośnikom pióra Bardugo. Zachęcam też tych, którzy jej nie znają - kobieta ma talent i musicie go poznać. Dużo epickich walk, magii i niesamowitych umiejętności, heroicznych wyczynów oraz ciekawych romansów. "Cień i kość" to wielki kocioł pełen dobrodziejstw gatunku. Nieprzespana noc murowana. Okładka jest tak piękna, że dla niej samej będziecie chcieli mieć książkę. Wydawnictwo MAG jak zwykle zachwyca wspaniałą robotą.