Chcę twojego życia (okładka  miękka)

Mój klimat! Świetna fabuła, ciekawe postacie z bogatą historią. Książka bardzo mnie wciągnęła i pochłonęła moja uwagę na cały wieczór :)

Świetna!

Super

Jesteście gotowi na mocne wrażenia? Biorąc do ręki thriller "Chcę twojego życia" byłam pewna, że jestem. Jak bardzo się jednak myliłam. Ładunek emocjonalny tej książki potrafi ściśnąć gardło... Dwie kobiety o takim samym imieniu i nazwisku? W małej miejscowości? Czy to przypadek? Wydawać by się mogło, że tak wiele je dzieli... Nic bardziej mylnego. A w przypadki nie wierzcie! Każda z nich bowiem coś ukrywa. I nie jest to nic przyjemnego. Na pewno jednak jest to coś, co zmieni ich życie... "Chcę Twojego życia" to dobrze skonstruowany i przemyślany thriller. Należy wziąć jednak pod uwagę jaki niesie on ze sobą bagaż emocji. W powieści tej bowiem oprócz dobrze skonstruowanej intrygi odnajduję przede wszystkim dramat matki. Jej głęboka miłość do Syna przenika mnie na wskroś. W jej wspomnieniach z młodzieńczych lat jej dzieci można utonąć jak w morzu bólu. I choć wiele trudnych thrillerów za mną, to ten tak bardzo mnie poruszył. Jego czytanie wprost bolało...🥺 Czytając tę powieść nie można nie zwrócić też uwagi na postać ojca. I choć chciałabym napisać wiele, to nie mogę zdradzić jaką rolę on tu odegra. Dramat rodziny dotyczy jednak każdego z jej członków. Tylko kto ponosi winę? Czy rozkłada się ona równomiernie? I pytanie kluczowe: Czy dacie się zwieść autorce? Autorka w powieści pokazuje też nam jak jeden błąd może przerodzić się w całe pasmo nieszczęść, jak jedna sytuacja może dać fałszywy obraz drugiego człowieka, jak łatwo ocenić innych i do czego zdolny jest odrzucony człowiek...

Kelly całe dnie siedzą w pustym domu. Jej mąż pracuje w innym mieście - oddalonym o 2h drogi, a syn studiuje jeszcze dalej. Pewnego dnia odbiera telefon do kobiety, która nazywa się dokładnie tak jak ona. Kierowana ciekawością zawiera znajomość, która nikomu nie wyjdzie na dobre. Bardzo dobrze zbudowana jest fabuła, przeszłość i teraźniejszość płynnie się przenikają. Dodanie przemyśleń bohaterki/-ek napędza akcję i bardzo ją uatrakcyjnia. Zwroty akcji są płynne, ale też zaskakujące, podobnie jak zakończenie. Mamy tu do czynienia z małą liczbą postaci, a mimo to, nie można się nudzić. Myślę że dużym walorem tej pozycji jest warstwa psychologiczna, która tak samo dodaje, jak i odejmuje atrakcyjności. Nawiązania do dzieciństwa, lat młodości obu bohaterek, nie są tu bez znaczenia. Główna fabuła osadzona jest na traumie, co jest w tym wypadku bardzo "naturalne". Jeśli dodamy do tego paranoiczne zachowania bohaterek, wychodzi nam z tego dość ciężka mieszanka. Nie polubiłam żadnej postaci z tej książki, co jest dla mnie dość zaskakujące, bo zdarza mi się to niezwykle rzadko. Ta książka ma bardzo dobrze skonstruowaną fabułę, nie pozwala się oderwać. Jednocześnie chcesz poznawać dalsze wydarzenia i czekasz, aby ta historia już się skończyła. ⭐️ Ocena 1-10: 8

„Chcę twojego życia” to thriller psychologiczny, książka autorstwa Amber Garzy wydana przez Wydawnictwo Marginesy. Kelly Medina odbiera telefon z prośbą o potwierdzenie umówionej wizyty u pediatry. Szybko okazuje się, że nastąpiła pomyłka, ponieważ nie chodzi o tę Kelly Medinę, a drugą – tak, kobietę nazywającą się dokładnie tak samo i mieszkającą w tym samym miasteczku. Również syn Kelly, którego tyczyła się wizyta, nie jest niemowlakiem - jest już dorosły, a do tego wyjechał na studia i kobieta potwornie za nim tęskni. Telefon ten sprawia, że Kelly nie jest w stanie przestać myśleć o „tej drugiej” Kelly. Kim jest ta kobieta? Jak często zdarza się, że w tak małym miasteczku znajdzie się ktoś o takim samym imieniu i nazwisku? Jak wygląda dziecko drugiej Kelly? Jak wyglądają ich dni, jakie mają wyzwania, pragnienia, marzenia? Kelly zaczyna obsesyjnie śledzić każdy krok swojej imienniczki i jej dziecka. Jak słusznie zauważyła Zacznijodksiążki – mając na uwadze dwie bohaterki o tym samym imieniu, pojawia się problem w napisaniu sensownej, logicznej recenzji. W dalszej części będę posługiwała się określeniami Kelly1 (ta, którą poznajemy na początku, starsza) i Kelly2 (poznajemy ją dopiero po telefonie z przychodni, młodsza, z małym dzieckiem). Kelly1 aranżuje niby przypadkowe spotkania z Kelly2. Pojawia się w miejscach, w których ta młodsza Kelly może przebywać, rozpracowuje jej plan dnia, śledzi ją, chce się z nią zaprzyjaźnić i wzbudzić jej zaufanie. Zaczyna w końcu wysuwać coraz odważniejsze propozycje względem Kelly2, będąc przekonaną, że wspólne mieszkanie i opieka nad dzieckiem Kelly2 to jedyna słuszna opcja. W końcu przecież to Kelly1 ma doświadczenie, wychowała już syna i lepiej będzie, gdy będzie czuwała nad jego rozwojem. Lepiej będzie, gdy to ona się nim zajmie… Plusem książki jest na pewno to, że czytając, odczuwamy pewnego rodzaju niepokój. Książka trzyma w napięciu, to trzeba przyznać. W szczególności, gdy czytamy książkę z narracją pierwszoosobową, a Kelly1 bezpośrednio zwraca się do Kelly2, jak gdyby ta mogła ją usłyszeć, poznać jej myśli… Na mnie zrobiło to ogromne wrażenie, ponieważ dodatkowo potęgowało to moje obawy, które i bez tego były na dość wysokim poziomie. Autentycznie bałam się, że w którymś momencie Kelly1 odklei się coś do takiego stopnia, że już nie będzie odwrotu. Tutaj też moje obawy potęgowało to, że Kelly1 miała w przeszłości jakieś problemy, o których mało co wiemy i możemy na początku jedynie domyślać się, o co tak naprawdę chodziło. Ciężko mi dokładniej opisywać ten wątek, żeby nie spojlerować, ale dla osób, które czytały – chodzi mi o ukazanie tego, że przestajemy komuś wierzyć tylko dlatego, że w przeszłości wydarzyło się coś, co rzutuje na aktualną sytuację. Często osoby, które borykają się z problemami psychicznymi, są postrzegane przez pryzmat właśnie chorób psychicznych, a autorka ukazała to w dość oryginalny sposób. Nie będzie to również spojlerem, gdy przyznam, że przez całą książkę zastanawiałam się, czy Kelly1 nie porwie dziecka Kelly2, czy go nie zabije, czy nie zabije matki, czy nie podszyje się pod młodszą imienniczkę, czy nie zabije samej siebie – bo czemu nie? Nawet nie zdziwiłabym się, gdyby okazało się, że cała książka to jakiś sen bohaterki, czy w ogóle urojenia. Nasuwało się mnóstwo pytań, a to, co finalnie okazało się prawdą, było mieszanką domysłów z zupełnie nowymi wydarzeniami, których przewidzieć się nie dało. Dlatego uważam też, że książka jest warta przeczytania, bo ja przez długi czas nie wiedziałam za bardzo, co się dzieje. Nie, że książka była nielogiczna, tylko nie wiedziałam, czego mam się spodziewać. Tutaj zwroty akcji były naprawdę niezłe i musiałam sobie poukładać w głowie to, co tak naprawdę się wydarzyło. Nie sposób było ogarnąć, czym kierują się bohaterki, jakie są ich motywacje, w szczególności, że po czasie okazało się, że nie tylko Kelly1 skrywa tajemnice… Podsumowując, książka napisana jest w bardzo wciągający sposób. Narracja pierwszoosobowa potęguje napięcie. Wątek chorób psychicznych, szeroko pojętego macierzyństwa i poświęcenia względem dziecka, a także sekretów bohaterek – również. Do tego zwyczajnie autorka dostarcza nam tego stanu „jeszcze tylko jeden rozdział”, który kończy się tak, że nie jesteśmy w stanie przerwać czytania. Rzadko się zdarza, że miałabym ochotę przeczytać thriller psychologiczny ponownie, znając już zakończenie, ale w tym przypadku – nie miałabym nic przeciwko, a to już o czymś świadczy. Jak najbardziej polecam. Jeśli macie ochotę na przeczytanie trzymającej w napięciu książki, która zaskakuje zwrotami akcji, to sięgnijcie po „Chcę twojego życia”. Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Marginesy.

W książce poznajemy główna bohaterkę, Kelly Medinę, dla której najlepsze lata życia i "spełniania się" (jej zdaniem) już dawno minęły. Wychowała już syna, który pojechał na studia, a do rodziców odzywa się tylko w razie nagłej potrzeby, a mąż, pracujący jako wykładowca na jednej z uczelni w innym mieście, przyjeżdża do domu raz na kilka tygodni. Niejeden powiedziałby, że przyszedł czas, żeby kobieta w końcu mogła zająć się wyłącznie sobą, ale co w sytuacji, gdy jej najważniejszym życiowym celem oraz rolą było bycie żoną i matką? Sytuacja zmienia się, gdy pewnego ranka Kelly dostaje telefon z przychodni pediatrycznej przypominający jej o najbliższej wizycie u lekarza z dzieckiem. Okazuje się, że w mieście jest jeszcze jedna Kelly Medina - młodsza i w dodatku z małym dzieckiem. Od tej chwili Kelly nie może przestać myśleć o tej drugiej kobiecie, wyobrażając sobie, jak wygląda jej życie, czy jest do niej podobna, a w szczególności zazdroszcząc jej tego wszystkiego, co starsza Kelly ma już za sobą. Kelly od samego początku była dla mnie bohaterką mocno denerwującą. Bardzo drażniło mnie to jej ciągłe rozpaczanie na temat tego, że jej życie straciło już sens, bo nie może być matką. Trochę przykre z resztą było dla mnie to, że kobieta nie miała w swoim życiu nic, co byłoby tylko jej - żadnych zainteresowań, zajęć, marzeń... Dosłownie nic! Dla mnie jest to całkowicie niedorzeczne, jednak (co jest przykre) jest wiele takich kobiet, które myślą podobnie jak Kelly. Przecież bycie matką i żoną, czy nawet ojcem i mężem, nie powinno nikogo definiować. To tylko jedna z ról, jakie gra się w swoim życiu. Nie można zapomnieć o tym, kim jest się jako dana osoba. Jak widać, Kelly całkowicie o tym zapomniała, a to doprowadziło ją do tego, że nie mogła przestać myśleć o "młodszej wersji siebie", a z czasem nawet zapragnęła żyć jej życiem. Fabuła w książce rozwija się stosunkowo płynnie. Całość pisana jest z perspektywy głównej bohaterki, dzięki czemu możemy w pewien sposób "zajrzeć" do jej głowy, poznać jej tok rozumowania, a niekiedy nawet zrozumieć jej działania. Powiedziałabym nawet, że Kelly to dość duża gaduła - prowadziła w swojej głowie wiele monologów i rozmów z drugą Kelly. Miejscami było to lekko denerwujące, zwłaszcza kiedy spokojna Kelly zaczęła robić się coraz bardziej agresywna. Przejście to było dla mnie za bardzo widoczne, zbyt dostrzegalne i lekko nienaturalne, To tak, jakby ktoś przełączył w kobiecie guzik i ze spokojnej osoby w jednej chwili zmieniła się w kogoś lekko nieobliczalnego. Co ciekawe jednak, jak wspomniałam wcześniej, motyw zazdrosnej bohaterki nie jest w przypadku tej książki tak oczywisty, jak by się mogło wydawać. Nie chcę mówić w tej kwestii nic więcej, żeby nie pozbawić was przyjemności z odkrywania tej zawiłości, jednak myślę, że możecie być dość mocno skołowani. Autorka postanowiła podzielić książkę na kilka części, które stanowią odzwierciedlenie tego, jak zmieniają się bohaterowie (głównie Kelly) oraz wydarzenia. Część pierwsza stanowi chyba najobszerniejszą spośród pozostałych części i muszę przyznać, że także jest ona najnudniejsza. Moim zdaniem autorka zbyt mocno się na niej skoncentrowała, za bardzo chciała opisać normalne życie Kelly oraz jej spotkanie z drugą Kelly, a to sprawiło, że wiele fragmentów było zwyczajnie niepotrzebnych. Mnie samej przebrnięcie przez tą część zajęło trochę czasu, bo zwyczajnie miejscami nudziłam się, a przez to nie chciało mi się czytać dalej, Podobna sytuacja, lecz w przeciwną stronę, miała miejsce w przypadku końcowej części. Tutaj bowiem tych szczegółów było zdecydowanie za mało i miało się wrażenie, że autorka nie wiedziała za bardzo, co by tam jeszcze powiedzieć, albo że spieszyła się z ukończeniem książki. Przez to zakończenie potraktowano zdecydowanie po macoszemu. Jest tam sporo niedomówień, które mnie osobiście mocno rozczarowały. Sama końcowa scena to jak dla mnie jedno wielkie nieporozumienie... Moje uczucia względem "Chcę twojego życia" Amber Garza są bardzo różnorodne. Z jednej strony podobał mi się sam pomysł na fabułę, a miejscami nawet czytało mi się dobrze, ale jest tu chyba jednak zbyt wiele takich fragmentów, które przeważyły na niekorzyść powieści. Autorka miała na prawdę świetny pomysł, jednak wydaje mi się, że kompletnie nie wiedziała, w jaki sposób go zakończyć. Co tu więc mogę powiedzieć więcej - pomysł był dobry, wykonanie miejscami również, ale zabrakło tu chęci na dobre zakończenie i zebranie wszystkiego w jedną spójną całość. Sama raczej nie zdecydowałabym się na tą książkę drugi raz.

„Dwie kobiety. Jedno życie. Czy jest miejsce dla obu?” „Chcę twojego życia” autorstwa Amber Garza to dobry thriller psychologiczny, którego narracja oraz główna bohaterka totalnie mnie zaskoczyła. Patrząc na samą okładkę czułam, że będzie to mocna historia, jednak nie spodziewałam, że autorka zaserwuje mi kilka mocnych zwrotów akcji, które wbiją mnie w fotel! Małe amerykańskie miasteczko. Kelly Medina czuje się bardzo samotna: jej ukochany syn Aaron wyjechał na studia, mąż pracuje w innym mieście, a jedyna przyjaciółka jest mocno zaangażowana w życie swoich dzieci i coraz rzadziej spędzają razem wieczory... Dodatkowo Kelly boryka się z problemami psychicznymi. Kiedy przypadkiem dowiaduje się, że w mieście mieszka inna Kelly Medina, która ma kilkumiesięcznego syna Sullivana, nie może przestać o niej myśleć. Za wszelką cenę chce ją poznać, szuka jej wszędzie, a wreszcie decyduje się zaaranżować pozornie przypadkowe spotkanie... Kobiety zaprzyjaźniają się, spotykają coraz częściej, a Kelly coraz bardziej ingeruje w życie młodej matki. Z czasem ich relacja zamienia się w obsesję. Kiedy więc jedna Kelly znika, cóż, to ta druga może wiedzieć dlaczego… „Chcę twojego życia” to przede wszystkim historia, w której nic nie jest tak oczywiste na jakie wygląda... Autorka pozwala nam poznać całą historię z wizji obu kobiet, co tylko potęguję naszą niepewność oraz zmusza do zastanowienia się, której z nich tak naprawdę powinniśmy zaufać. Bardzo spodobał mi się portret psychologiczny głównej bohaterki - przeraziła mnie jej fascynacja nową koleżanką oraz jej choroba, która sprawiła, że w pewnym momencie zaczęłam poważnie zastanawiać się, czy to co mówi wydarzyło się naprawdę, czy to tylko wytwór jej chorej wyobraźni... „Chcę twojego życia” to przede wszystkim thriller, którego bohaterowie najprędzej będą Was irytować niż zdobędą Waszą sympatię. W mojej opinii jest to duża zaleta tej książki, ponieważ stworzyło to w trakcie czytania pewien mur pomiędzy mną a bohaterami tej powieści, co z kolei spowodowało, że patrzyłam trzeźwo na niektóre wydarzenia. Bohaterowie tej książki mają wiele sekretów, które w pewnym momencie spowodują, że szczęka opadnie Wam na podłogę. Najbardziej zaskoczyła mnie sytuacja z Aronem - czułam, że coś jest tutaj nie tak, jednak nie sądziłam, że autorka pójdzie w takim kierunku... Do tej pory jestem na siebie zła, że o tym nie pomyślałam... Niestety pomimo licznych zachwytów jestem zmuszona troszeczkę ponarzekać na zakończenie... Z tego co zauważyłam, wielu czytelników chwali autorkę za niespodziewany finał, który bardzo ich zaskoczył. U mnie było niestety albo stety zupełnie inaczej... Zdaję sobie sprawę, że wielu ludzi może zarzucić mi, że czepiam się na siłę, ale w moim odczuciu zakończenie tej historii było aż nadto przekombinowane. W pewnym momencie czułam pewien przesyt całą historią, a kiedy dotarłam do zakończenia w mojej głowie pojawił się niesmak, który sprawił, że historia ta straciła kilka gwiazdek w moich oczach... Czy książkę polecam? I tak i nie. „Chcę twojego życia” nie jest złą książką - dużym atutem jest atmosfera oraz portret psychologiczny głównej bohaterki, która zmusza nas do przemyślenia czy na pewno możemy jej ufać... Przeczytałam już wiele thrillerów, dlatego też na samym końcu zamiast zaskoczenia czułam znużenie, ponieważ autorka powieliła wiele schematów, które już dobrze znam. Jeśli dopiero zaczynasz swoja przygodę z tym gatunkiem to jestem pewna, że tytuł ten zapewni Ci emocji na kilka godzin. IG:@zaczytana_archiwistka

„Dwie kobiety. Jedno życie. Czy jest miejsce dla obu?” „Chcę twojego życia” autorstwa Amber Garza to dobry thriller psychologiczny, którego narracja oraz główna bohaterka totalnie mnie zaskoczyła. Patrząc na samą okładkę czułam, że będzie to mocna historia, jednak nie spodziewałam, że autorka zaserwuje mi kilka mocnych zwrotów akcji, które wbiją mnie w fotel! Małe amerykańskie miasteczko. Kelly Medina czuje się bardzo samotna: jej ukochany syn Aaron wyjechał na studia, mąż pracuje w innym mieście, a jedyna przyjaciółka jest mocno zaangażowana w życie swoich dzieci i coraz rzadziej spędzają razem wieczory... Dodatkowo Kelly boryka się z problemami psychicznymi. Kiedy przypadkiem dowiaduje się, że w mieście mieszka inna Kelly Medina, która ma kilkumiesięcznego syna Sullivana, nie może przestać o niej myśleć. Za wszelką cenę chce ją poznać, szuka jej wszędzie, a wreszcie decyduje się zaaranżować pozornie przypadkowe spotkanie... Kobiety zaprzyjaźniają się, spotykają coraz częściej, a Kelly coraz bardziej ingeruje w życie młodej matki. Z czasem ich relacja zamienia się w obsesję. Kiedy więc jedna Kelly znika, cóż, to ta druga może wiedzieć dlaczego… „Chcę twojego życia” to przede wszystkim historia, w której nic nie jest tak oczywiste na jakie wygląda... Autorka pozwala nam poznać całą historię z wizji obu kobiet, co tylko potęguję naszą niepewność oraz zmusza do zastanowienia się, której z nich tak naprawdę powinniśmy zaufać. Bardzo spodobał mi się portret psychologiczny głównej bohaterki - przeraziła mnie jej fascynacja nową koleżanką oraz jej choroba, która sprawiła, że w pewnym momencie zaczęłam poważnie zastanawiać się, czy to co mówi wydarzyło się naprawdę, czy to tylko wytwór jej chorej wyobraźni... „Chcę twojego życia” to przede wszystkim thriller, którego bohaterowie najprędzej będą Was irytować niż zdobędą Waszą sympatię. W mojej opinii jest to duża zaleta tej książki, ponieważ stworzyło to w trakcie czytania pewien mur pomiędzy mną a bohaterami tej powieści, co z kolei spowodowało, że patrzyłam trzeźwo na niektóre wydarzenia. Bohaterowie tej książki mają wiele sekretów, które w pewnym momencie spowodują, że szczęka opadnie Wam na podłogę. Najbardziej zaskoczyła mnie sytuacja z Aronem - czułam, że coś jest tutaj nie tak, jednak nie sądziłam, że autorka pójdzie w takim kierunku... Do tej pory jestem na siebie zła, że o tym nie pomyślałam... Niestety pomimo licznych zachwytów jestem zmuszona troszeczkę ponarzekać na zakończenie... Z tego co zauważyłam, wielu czytelników chwali autorkę za niespodziewany finał, który bardzo ich zaskoczył. U mnie było niestety albo stety zupełnie inaczej... Zdaję sobie sprawę, że wielu ludzi może zarzucić mi, że czepiam się na siłę, ale w moim odczuciu zakończenie tej historii było aż nadto przekombinowane. W pewnym momencie czułam pewien przesyt całą historią, a kiedy dotarłam do zakończenia w mojej głowie pojawił się niesmak, który sprawił, że historia ta straciła kilka gwiazdek w moich oczach... Czy książkę polecam? I tak i nie. „Chcę twojego życia” nie jest złą książką - dużym atutem jest atmosfera oraz portret psychologiczny głównej bohaterki, która zmusza nas do przemyślenia czy na pewno możemy jej ufać... Przeczytałam już wiele thrillerów, dlatego też na samym końcu zamiast zaskoczenia czułam znużenie, ponieważ autorka powieliła wiele schematów, które już dobrze znam. Jeśli dopiero zaczynasz swoja przygodę z tym gatunkiem to jestem pewna, że tytuł ten zapewni Ci emocji na kilka godzin. IG:@zaczytana_archiwistka

Wyobraź sobie, że któregoś dnia odbierasz telefon. Miła pani z recepcji jednej z przychodni prosi Cię o potwierdzenie wizyty u pediatry. Stwierdzasz stanowczo, że to pomyłka, nie zamawiałaś żadnej wizyty, bo przecież Twój syn jest już dorosły i niedawno wyjechał na studia. Coś jednak nie daje Ci spokoju...Twoja intuicja podpowiada Ci, że coś jest nie tak. Nie możesz przestać o tym myśleć. Nabierasz przekonania, że to nie może być przypadek, żeby ktoś nazywał się tak samo jak Ty, też miał syna, który jest pod opieką tej samej przychodni, do której kiedyś chodziłaś ze swoim dzieckiem, mieszkał w tej samej miejscowości, co Ty i miał ten sam numer telefonu. Dziwne, prawda? Umiesz to sobie wyobrazić? Powiem szczerze, że ja nie... Jednak w takiej sytuacji znalazła się bohaterka książki Amber Garza "Chcę twojego życia" - Kelly Medina. Kobieta wątpi w to, żeby w małym kalifornijskim miasteczku zamieszkała inna Kelly Medina, której sytuacja życiowa jest tak łudząco podobna do tej, w której sama była wiele lat temu. Zaczyna mieć obsesję na punkcie nieznajomej kobiety. Szuka informacji o niej, drąży, dopytuje. Wreszcie ją odnajduje - to młoda, samotna i nieco zagubiona dziewczyna, która rzeczywiście nosi to samo imię i nazwisko, co ona. Kobieta aranżuje "przypadkowe" spotkanie, podstępnie zobywa zaufanie młodej Kelly i wnika w jej życie coraz bardziej, roztaczając nad dziewczyną i jej malutkim synkiem coraz większą opiekę... Kim jest młoda mama, dlaczego tak niespodziewanie pojawiła się w życiu starszej Kelly? Czego chce i jaką tajemnicę skrywa? Co jest prawdą, a co tylko urojeniem w całej tej historii? ------------------------- "Chcę twojego życia" to kolejny, trzymający w napięciu, dobry thriller psychologiczny! Mamy tu tajemnice, intrygę i zadawnione traumy. Jest też choroba psychiczna, obsesja, ból, strata, poczucie odrzucenia i samotność. Atmosfera i klimat powieści wciąga, doskonale skrojona, pełna niespodziewanych zwrotów akcja oraz charakterystyczne i nietuzinkowe postaci, których nie da się jednoznacznie "zaszufladkować" to bez wątpienia zalety tej książki 👍. W tej powieści nic nie jest schematyczne i przewidywalne, a każdy z bohaterów skrywa jakąś tajemnicę i ma swoje "za uszami". Autorka wodzi nas za nos, podsuwa fałszywe tropy, sprawia, że kiedy wydaje nam się, że już zbliżamy się do rozwiązania intrygi i wyjaśnienia zagadki, okazuje się, że tak naprawdę nie wiemy nic, a cała "zabawa" i nasze śledztwo, kto jest kim i o co w tym wszystkim chodzi zaczyna się od początku. Podczas lektury niemal nieustannie towarzyszyły mi napięcie i niepewność oraz to charakterystyczne wyczekiwanie, kiedy wreszcie coś się wyjaśni, kiedy poznam odpowiedź na to czy inne pytanie, a wierzcie mi, w trakcie czytania pojawia się ich mnóstwo! To wszystko sprawiło, że nie mogłam oderwać się od lektury, dopóki nie przeczytałam ostatniej strony! Jeśli poszukujecie dobrego thrillera psychologicznego, to nie wahajcie się ani chwili - czytajcie! Myślę, że niejednego z Was pozytywnie zaskoczy, nawet najbardziej wytrawnych wielbicieli gatunku😉. Ja jestem usatysfakcjonowana!