Boski gniew. Covenant. Tom 3 (okładka  miękka, 2019-10)

Cudo! Zresztą jak każda książka tej autorki. Wyjątkowe pomysły, lekki styl, wciągająca fabuła

Trzecia część z serii Covenant. Bardzo dobra książka tak jak pozostałe.

Główna bohaterka powieści, Alex, od początku tej historii ma pod górkę. Pozbawiona wsparcia bliskich otrzymuje drugą szansę na lepsze życie, ale musi mocno się postarać, żeby udowodnić swoją wartość. A to nie jest szczególnie łatwe zadanie, kiedy wokół czyhają także ci nieprzychylni jej współtowarzysze. Zdeterminowana, gotowa zaryzykować, ale i na pewno zdezorientowana. W końcu życie szykuje dla niej wiele szokujących niespodzianek. Targana dylematami, które nieco chwieją jej książkową osobowością – według mnie zyskuje jednak wytłumaczenie swojego zachowania, w końcu pośród tego całego misz maszu zdarzeń ciężko o jednolite emocje. A postanowiła autorka trochę namieszać za sprawą męskich bohaterów, którzy mogliby pretendować do zdobycia jej serca. Jeden jej przeznaczony, drugi pokochany. Jeden zdrajca, drugi przyjaciel. Seth wykorzystuje każdą okazję, by być blisko niej i nie rozumie, dlaczego w pierwszej kolejności nie udaje się z problemem do niego. Swoim zachowaniem wzbudza jednak pewne podejrzenia, z kolei Aiden pozostaje wycofany, w chwilach kryzysu deklarując swoją pomocną dłoń. Który z nich bardziej namiesza w życiu bohaterki i w jaki sposób? Fabuła powieści bazuje na dwóch podstawowych wątkach, miłosnym i romantycznym, dotyczącym spraw sercowych bohaterki oraz fantastycznym, tym związanym z boskim gniewem, z poszukiwaniem swoich korzeni i prawdy. O ile pierwszy pozwala czytelnikowi na pewne delikatne domysły, drugi porządnie wstrząsa akcją, która wraz z każdą stroną nabiera tempa. Pojawiają się zaskakujący wrogowie, jest śmierć, próba ratunku. Zeus, Artemida, Hades, jest gra, której zasady nie są do końca jasne. I jest też zakończenie, które pozostawia czytelnika w konsternacji i niecierpliwym wyczekiwaniu kontynuacji. Oj tak, Jennifer L. Armentrout nie lubi szybko kończyć swoich serii, a ja wcale nie mam jej tego za złe. Oryginalna i dynamiczna historia, dla której autorka zarezerwowała swój własny, nierealny, ale wiarygodny świat. Wymagająca skupienia i uprzedniego poznania poprzednich tomów, ale na pewno niosąca ze sobą wiele udanych wrażeń. Bohaterowie nie są przesłodzeni, targani dylematami popełniają błędy i jeszcze wiele mogą o sobie powiedzieć. Wciąż czekam na kolejne ich posunięcia nie do końca pewna tego, co będą w stanie sobą zaprezentować. Za tą nieprzewidywalność najbardziej właśnie kocham twórczość pani Armentrout. A fanom gatunku polecam nie tylko ten tom, ale przede wszystkim całą serię. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/12/boski-gniew-jennifer-l-armentrout-tom-3.html

Nie od dziś jestem fanką twórczości Jennifer. Wyobraźcie więc sobie, jak wielkie było moje zdziwienie, gdy przy zamawianiu "Sztormu i furii" (niedawnej premiery), okazało się, że na naszym rodzimym rynku dostępna jest już kontynuacja ukochanej przeze mnie serii Covenant! Straszna ze mnie gapa. I w ogóle, na tyłek daimona, shame on me! Czym prędzej zakupiłam osobisty egzemplarz, rozpływając się przy tym nad niuansami przepięknej okładki i oto jestem, świeżo po lekturze, by pospieszyć do Was z recenzją. Akcja "Boskiego gniewu" rozwija się raczej powoli, pozostawiając nas w kurczowym oczekiwaniu na mające nastąpić przebudzenie oraz wszelkie związane z nim konsekwencje, a czas oczekiwania na punkt kulminacyjny uprzyjemnia nam obserwowanie ewolucji uczucia pomiędzy Alex a Aidenem. I choć Aidenowi daleko do charakternych postaci męskich z serii Lux, to i tak kibicuje się tej parze, szczególnie, że Seth zaczął ujawniać nieprzewidywalną część swojej natury, pozostając pod silnym wpływem Luciana... Oprócz miłosnych scen, taką wisienką na torcie jest postać Apollo oraz wizyta w Zaświatach. No i na wszystkich bogów Olimpu, co też się wydarzyło na sam koniec! Zawał gwarantowany. A ja jako odbiorca czuję niedosyt oraz niezaspokojony głód ciekawości. Mam nadzieję, że wydawcy nie każą nam zbyt długo czekać na "Eliksir" czy też "Apoliona", bo oczekiwanie byłoby wielce nieznośne i szczególnie bolesne.

„Boski gniew” to już 3 tom serii Covenant i muszę powiedzieć, że im bardziej historia nabiera tempa, tym lepiej! Pierwszy tom wręcz bije po oczach podobieństwem do „Akademii wampirów” i to było największą wadą. Autorkę kocham, pisze lekko, opisy nie są obszerne, bohaterowie ciekawi, a dialogi wartkie i pełne emocji. Wszystko to sprawia, że książki Jennifer L. Armentraot czyta się obłędnie, lecz pierwszy tom tego cyklu nie usatysfakcjonował mnie w pełni. Ale…. Jest dużo lepiej i z pewnością warto przeczytać! Jest to seria o bogach i ich potomkach. W końcu pojawiło się kilku tych Wielkich i akcja pędzi do przodu. „Gniew bogów” to genialna kontynuacja. Bohaterowie zaskoczyli mnie wielokrotnie, ale ktoś szczególnie mnie zszokował i wywołał masę emocji. Seria rozwija się w bardzo dobrym kierunku i po każdym kolejnym tomie chcę się więcej i już nie mogę doczekać się kolejnej książki i spotkania z tymi niezwykłymi bohaterami. 8/10