Blizny (okładka  miękka)

Mocne reportaże chyba nigdy nie przestaną mnie przerażać, a momentami nawet zaskakiwać, tym bardziej jeśli główny wątek oparty jest na czasach || wojny światowej. Wydarzeniach, które nigdy nie powinny mieć miejsca... Dlatego tym razem zapraszam was na kolejną wstrząsająca i przerażająca lekturę, która jest prawdziwa historią młodych kobiet, polek, działaczek ruchu oporu, a mowa tutaj o "Blizny.Prawdziwa historia "królików" z Ravensbrück" - obozowych Królików doświadczalnych.(nawet króliki nigdy nie powinny zaznać takiego piekła) ~ 23 września o szóstej rano 1941 roku na stację Fürstenberg nad rzeką Havela, przyjeżdża transport czterystu młodych polskich działaczek ruchu oporu z więzień w Lublinie i Warszawie.Każda z kobiet trafia do obozu w Ravensbrück i od teraz musi się zmierzyć z obozową rzeczywistością, głodem, zimnem, brudem, niewyobrażalnym bólem, strachem i śmiercią. I tak, niektóre z kobiet podczas przeprowadzania chorej selekcji, zostają zakwalifikowane do pseudomedycznych nieludzkich wręcz i bolesnych eksperymentów. Wbrew własnej woli, sprzeciwu, zostają poddawane różnego rodzaju eksperymentom, zagrażającym ich życiu, a nawet zdrowiu.Stają się tym samym żywym towarem w nieludzkich doświadczeniach nazistowskich lekarzy (nie będę tym razem opisywać makabrycznych "momentów zbrodni" dokonywanych na niewinnych kobietach) ~"BLIZNY.PRAWDZIWA HISTORIA "KRÓLIKÓW" Z RAVENSBRÜCK" to niestety ale prawdziwa, przeraźliwa, porażająca historia o ludzkim okrucieństwie nieznających jakichkolwiek granic moralnych i lekarzach działających w służbie Hitlera. Jest to również opowieść o kobietach, które wraz z momentem przekroczenia bram obozu Ravensbrück, trafiły do piekła na ziemi, gdzie upokarzanie, szykanowanie, odzieranie z jakiejkolwiek godności, bolesne eksperymenty były na porządku dziennym ale pomimo tego one nie straciły namiastki tlącej się w sercu nadziei. To także świadectwo prawdziwej solidarności kobiet z różnych krajów i wspomnienie o pewnej amerykańskiej filantropce, która po wojnie postanowiła pomoc ofiarom eksperymentów w leczeniu ich blizn na ciele i duszy. ~Dzięki sile przetrwania, niezwykłej odwadze, determinacji, solidarności, ledwo tlącej się nadziei, kilka z nich przeżyło, aby później w imię sprawiedliwości, 1946 roku móc wziąć udział w procesie, w Norymberdze przeciwko nazistowskim lekarzom. ~Prezentowany tytuł pomimo trudnego tematu, to historia, którą każdy z nas powinien poznać, aby nigdy nie dopuścić "do powtórki". Dlatego wyciągnijmy z niej wnioski! Polecam J.K.

Nikomu chyba nie trzeba mówić, że opisana w książce historia jest wstrząsająca. Jednak ukazuje ona także ogromną siłę oraz odwagę. Cała historia opowiada przede wszystkim o nazistowskich okrucieństwach. O okropnych eksperymentach jakich dopuszczali się "lekarze" i ogromnej sile przetrwania więźniarek, a przede wszystkim o kobietach - niezwykle silnych i odważnych młodych działaczkach polskiego ruchu oporu, czy filantropce, która postanowiła pomóc ofiarą eksperymentów. Ravensbruck to jeden z najsłynniejszych nazistowskich obozów koncentracyjnych położony przy malowniczym jeziorze Schwedt. To właśnie tam w imię służby Hitlerowi przeprowadzono pseudomedyczne eksperymenty, a wszystko to w sposób niezwykle szczegółowy opisała autorka w swoim najnowszym reportażu. Jednak pomimo zawarcia dużej ilości szczegółów i faktów z tamtego okresu Pani Marcie udało się stworzyć książkę niezwykle ciekawą i wciągającą. Owszem, nie da się jej przeczytać w jeden wieczór, bo po prostu wszystko to za bardzo boli. Poza tym w obliczu tego co dzieje się za naszą wschodnią granicą książka ta jeszcze bardziej działa na wyobraźnię czytelnika. Trzeba przyznać, że dar pisarski autorki sprawia, że przenosimy się w czasie i stajemy obok naszych bohaterów, przyglądamy się wszystkiemu jakby z boku, a w naszych sercach kotłuje się wiele emocji. Tych najstraszniejszych, ale i pozytywnych, jak chociażby rozpierająca duma za solidarność więźniarek i ich wolę walki. Na każdym kroku dostrzegamy ich ogromną współpracę, która pozwalała przetrwać każdą kolejną minutę, godzinę, dzień, miesiąc… „Żadna z nas nie znała odpowiedzi na pytanie, jak zginiemy, ale wiedziałyśmy, że koniec jest bliski." Nie będę owijać w bawełnę. Nie jest to lektura dla osób o słabych nerwach. Jednak z całą pewnością historia jest warta poznania i jeżeli macie siłę na cięższą lekturę to koniecznie sięgnijcie po "Blizny. Prawdziwa historia królików z Ravensbruck" Marty Grzywacz. Literatura obozowa była, jest i będzie potrzebna, aby uczyć się na historii. Aby to co było już nigdy do nas nie wróciło. Powinniśmy z wydarzeń tych wyciągać ogromne wnioski.

23 września 1941 roku do miasteczka Fürstenberg, dziewięćdziesiąt kilometrów na północ od Berlina, przyjeżdża transport czterystu młodych polskich działaczek ruchu oporu z więzień w Lublinie i Warszawie. Każda z nich musi zmierzyć się z obozową rzeczywistością, głodem, strachem i śmiercią. Dwa lata później, o obozie w Ravensbrück usłyszy cała Europa. Ravensbrück to jeden z najsłynniejszych obozów koncentracyjnych. To właśnie tutaj podczas drugiej wojny światowej przeprowadzano eksperymenty medyczne na kobietach. Efekty tych eksperymentów, kobiety te bedą odczuwały i pamiętały do końca życia. Zostawiły one bowiem na ich ciałach blizny, które za każdym razem, gdy na nie spojrzą, będą im przypominały gehennę, jaką przeżyły. Marta Grzywacz w swoim reportażu bardzo szczegółowo opisuje okrucieństwo nazistów i lekarzy w służbie Hitlera. Lektura tej książki nie jest łatwa, wręcz przeciwnie, przeraża. Podczas czytania nie raz czułam ciarki na plecach, nie potrafię wyobrazić sobie bólu i cierpienia tych kobiet. Ciężko jest obrać w słowa to, co przeżywały te kobiety. Bestialstwo i okrucieństwo jakiego doświadczyły, pozostawiły na ich ciele i duszy piętno do końca życia. Reportaż Marty Grzywacz to historia kobiet, dla których wraz z przekroczeniem bram obozu w Ravensbrück rozpoczęło się prawdziwe piekło. To opowieść kobiet, których siła, determinacja i odwaga ani na moment nie pozwoliły się poddać, i choć wiedziały, że ich koniec jest bliski, to nie przestawały wierzyć w sprawiedliwość. Kilka z tych kobiet przeżyło, i w roku 1946 wzięły udział w procesie w Norymberdze przeciwko lekarzom. "Blizny. Prawdziwa historia "królików" z Ravensbrück" to jedna z tych książek, którą trzeba przeczytać by lepiej poznać historię i o niej pamiętać. "Nieraz zastanawiam się, czy to było naprawdę, czy tylko taki sen, że tam byłam, w tym piekle. Ale szwy na obu nogach mówią, że to prawda, i każą o tym zawsze pamiętać".

We wrześniu 1941 roku do obozu w Ravensbruck trafia nowy transport kobiet. To Polki, działaczki polityczne z więzienia w Lublinie i Warszawie. Trafiają do miejsca, które śmiało możemy nazwać piekłem. Poniżane, bite, głodzone robią wszystko, aby przeżyć. Trzymają się razem, pomagają sobie, ale w ich rzeczywistości nic nie jest łatwe. Wiele z tych kobiet trafiła w ręce nazistowskich lekarzy i zostaje zakwalifikowanych do testów pseudomedycznych. Tak zwane „Króliczki” będą okaleczane ,,w imię nauki” i poddawane zabiegom, które już do końca życia uczynią z nich kaleki. Blizny to historia okrucieństwa jakiego doświadczyły, ale też ich siły i determinacji, aby przeżyć. Po prostu przeżyć. Gdy tylko usłyszałam o premierze Blizn wiedziałam, że będę chciała ją przeczytać. To książka niezwykle trudna, mocna, a momentami wręcz przerażająca. Ale też bardzo ważna, bo o tych historiach nie powinniśmy zapominać. I nie zawiodłam się. Książka była świetna. Historie tych kobiet z jednej strony były naprawdę przerażające, ale z drugiej tak dobrze napisane. Naprawdę ciężko było się od niej oderwać mimo, że opisywała rzeczy straszne. Jednak sposób ich przytaczania był, jakbym to powiedziała, bardzo z klasą. Nie mamy brutalnych opisów zabiegów, ale jednocześnie dostajemy dokładną wiedzę na temat tego co im zrobiono. Podobnie opisane są same obozy i procesy sądowe po. Z dużą dawką wiedzy i klasą. Książka to opowieść o kobietach, które przeżywają najtrudniejsze chwile w swoim życiu. Poznajemy je nie jako numery, ale z imienia i nazwiska. I tak chcemy je zapamiętać. Jako Krystynę Czyży, Genowefę Olejniczak, Alinę Dąbrowską, Marię Kuśmierczuk. Nie jako ,,Króliczki”, nie jako numery z kartoteki, ale jako prawdziwe osoby. Ludzi z krwi i kości. Kobiety.

Marta Grzywacz jest autorką książki "Nasza Pani z Ravensbruck", która była świetna pozycją w tej tematyce. "Blizny. Prawdziwa historia królików z Ravensbruck"to jej najnowsza książka o tej tematyce. Ravensbruck był to niemiecki nazistowski obóz zagłady znajdujący się w Niemczech. Słynął z licznych eksperymentów pseudomedycznych na kobietach. Wbrew swojej woli były poddawane doświadczeniom zagrażającym ich życiu i zdrowiu. Tak stały się królikami doświadczalnymi w rękach nazistowskich lekarzy. 23 września 1941 roku do obozu koncentracyjnego w Ravensbruck przyjeżdża transport czterystu młodych polskich działaczek ruchu oporu z więzień w Lublinie i Warszawie. Teraz muszą zmierzyć się z głodem, bólem, strachem i śmiercią. Autorka napisała bardzo szczegółowy i świetny reportaż. Nie jest to suchy stos faktów, ale nadała mu wyraz bardziej przychylny czytelnikowi. Pozwoliła wsiąknąć w tamten czas i tamte wydarzenia. Momentami poczuć co czuły tamte kobiety i wzbudzić ogrom emocji w trakcie czytania. Czytając o tym co tam się działo moja wyobraźnia działała na najwyższych obrotach, a ciarki przechodziły przez całe ciało. Autorka przekazuje coś więcej niż tylko historię. Pokazuje jak wielką miały odwagę, jak były solidarne względem siebie. Mimo strachu o własne życie ryzykowały, ich zawziętość nie pozwoliła na całkowite poddanie się. Takie książki czyta się na jednym tchu. Bardzo trudny i przejmujący temat obózów był, jest i będzie. To do czego tam dochodziło, do bestialstwa i pokazywania wyższości katów nad więźniami nie powinno zostać zapomniane. Powinniśmy wyciągać wnioski z historii. Przemyślenia pozostawiam Wam kochani.

"Blizny. Prawdziwa historia „królików" z Ravensbrück” to książka pełna nazistowskiego okrucieństwa, które wylewa się z każdej strony ale i odwagi oraz woli przetrwania. We wrześniu 1941 do Ravensbrück trafia transport polskich działaczek ruchu oporu z Lublina i Warszawy. Dzięki niezwykle dokładnym opisom i świetnie przeprowadzonemu researcherowi możemy wczuć się w ich położenie. Gry trafiają do obozu głód, śmierć i poniżanie jest na porządku dziennym. Część z nich trafia w ręce nazistowskich lekarzy, „Króliki” bo tak zostały nazwane poddawane są zabiegom pseudomedycznym, które przynoszą dodatkowy ból, a często i śmierć w męczarniach. Liczne operacje i eksperymenty, którym są poddawane powodują, iż zostają kalekami do końca swoich dni. Przeżyta trauma i koszmar którego doświadczyły nie kończy się niestety po opuszczeniu obozów. „Nie śpią dobrze, a jeśli śpią, to śnią, a w snach wracają do świata za obozowym murem, gdzie znowu są więźniami, i budzą się z krzykiem. (…) Trudno im adaptować się w nowym środowisku – nie chcą zawierać nowych znajomości, stronią od ludzi, którzy nie przeżyli tego samego. W tym nowym świecie, na wolności, czują się gorsi, samotni, nawet wśród najbliższych.” To niezmiernie ważna opowieść po którą warto sięgnąć. Poznajemy historie, która nie powinna nigdy już się powtórzyć