Biuro M (okładka miękka)

Pierwszy raz czytałam książkę tych autorów. Jestem pozytywnie zaskoczona. Bardzo lekko się czyta. Dla wszystkich, którzy lubią książki z pozytywnym zakończeniem :)

"Ktoś jej kiedyś powiedział, że przeciwieństwem miłości nie jest nienawiść. Jest nim właśnie obojętność. Nienawiść to ciągle uczucie, które od miłości dzieli bardzo cienka, czasem wręcz niezauważalna linia. I łatwo ją pokonać w obie strony. A obojętności nie da się zwalczyć niczym." Książkę Magdy i Alka zakupiłam już dawno temu, bo na warszawskich targach książki, jednak dopiero teraz udało mi się ją przeczytać. Jestem bardzo miło zaskoczona, że ta dwójka, zwariowanych pisarzy ponownie wprowadza nas w świat mieszkańców Miasteczka. Czy mi się podobało? Naturalnie. Było lekko, wesoło, romantycznie i zgrabnie. Zapraszam! :) http://blog.czyt.am/2018/07/recenzja-227-magdalena-witkiewicz-alek.html

Kolejna książka ku pokrzepieniu serc, trochę mnie zawiodła. Wcześniejsze książki pani Magdy były lepsze? ciekawsze? mniej przewidywalne? Książka na wieczór w sam raz, gdy ma się podły nastrój i nikt cię nie kocha;)

lekka z humorem, Ciekawy wątek. Polecam w deszczowe dni

Książka dość banalna... Humor bardzo płytki. Fabuła mało wciągająca.

Polecam.

Osoby, które zetknęły się wcześniej z twórczością tej pary autorów, nie trzeba zbytnio zachęcać do sięgnięcia po tę lekturę, ale z pewnością są osoby, dla których te nazwiska są jeszcze mało znane. Zapewne ktoś zapyta, czy jest to książka o miłości? Jest ONA, jest ON, jest ciekawe miejsce w jakim się poznają, czyli Biuro Matrymonialne, ale… no właśnie, czy między NIĄ i NIM jest ta „chemia”? Otóż, wyobraźcie sobie, że nie ma. Basia i Jacek są tylko współpracownikami, ale muszą się zmierzyć z wyzwaniem pobudzenia tej „chemii” u swoich klientów. A klientela takiego biura bywa różna. Mając za plecami szefową jak z piekła rodem, muszą wykazać się profesjonalizmem, który nie zawsze im wychodzi. Gdyby byli w tym biurze sami, no nie licząc szefowej, to pewnie jakoś wszystko by się inaczej układało, ale oni mają za współlokatorów z jednej strony starszą panią, która zajmuje się wróżeniem nie tylko z własnoręcznie przygotowanych kart, a z drugiej pewnego zielarza, sprzedającego zioła na wszelkie dolegliwości. A „chemia” i romantyzm są, to przecież komedia romantyczna, więc muszą być. Jest to lektura lekka, łatwa i przyjemna. Najlepsza na jeden, dwa letnie wieczory dla rozluźnienia myśli. Pogodna, pełna dobrego humoru fabuła przeplatana jest zabawnymi dialogami i sytuacjami. Ale chociaż ewidentnie króluje tutaj humor, to jest on nierzadko w sytuacjach bardzo poważnych. Powoduje dystans do tej powagi chwili i następuje coś w rodzaju „jakoś to będzie”. Zabawne sytuacje w kilku miejscach okraszone są delikatnym erotyzmem, co dodaje lekturze pewnego rodzaju pikanterii. No, w końcu jak jest miłość to musi być odrobinka erotyki. Ciekawymi wątkami są fragmenty odnoszące się do ziołolecznictwa. (…) To jest szafran.(…) Bardzo cenna przyprawa. Chyba najdroższa na świecie, bo od starożytności zbiera się ją i przetwarza tylko ręcznie. Ale używana jest nie tylko do jedzenia, tym bardziej, że prawie w ogóle nie ma smaku (…) Za to fantastycznie barwi potrawy. A poza tym jest dobra na wiele dolegliwości. Trawienie, cerę, oczy… No i jest rewelacyjnym antydepresantem. (…) (…) Po chwili wyjęła stamtąd kilka świec, jakieś kadzidła, uschnięte rośliny i kilka kamyków. – Biała szałwia. Najlepsza. Zanurzenie się w jej dymie zmywa brudy naszej duszy, wypędza żerujące na nas istoty. (…) Ktoś, kto czytał wcześniejszą książkę tej pary autorów, Pudełko z marzeniami, z pewnością pozna niektórych bohaterów występujących również w tej lekturze, oraz miejsca (tu mam na myśli restaurację), jak i tych, którzy mieli przyjemność być bohaterami Pracowni dobrych myśli. To nie jest kontynuacja tych książek, ale miło spotkać kogoś, kogo się wcześniej poznało. Ale jak wiadomo, nie samym humorem człowiek żyje, pod koniec książki czeka na czytelnika miły, aczkolwiek mrożący krew w żyłach, pełen napięcia wątek kryminalno-sensacyjny. I muszę przyznać, że spokojna sielankowa fabuła, nabierając ostrzejszego wyrazu wcale nie jest czymś niestosownym w komedii romantycznej. Jeżeli zatem, ktoś ma ochotę na miły relaks z lekką i zabawną książką, to nie musi szukać daleko. Bardzo sympatyczni bohaterowie, których osobowości zostały przedstawione naprawdę ciekawie, wciągające w fabułę wątki i cudowna atmosfera panująca w Miasteczku, to jest coś co polecam gorąco, tak jak już wspomniałam wcześniej dla rozluźnienia myśli i ciała.

Jacek i Barbara .. O tym, jak Basia dała sobie radę w oparach 🤺 Przecudowna i pośmiewna historia biura M❤️, z kotem Puszysławem w tle. „Miłości nie da się zmierzy, zważyć i zaprogramować”.. a może się jednak da? Słuchajcie ludy!!!!🚨To trzeba przeczytać. Jestem mega pozytywnie zaskoczona!! Nie spodziewałam się , aż tak dobrej dawki humoru😍Zaczęłam czytać po południu i nie mogłam się oderwać, a że warunki dziś samotnosprzyjające mogłam czytać i czytać. Przeczytałam w kilka godzin. Gwarantuję wam nie tylko dawkę dobrego śmiechu ale także pokrętne, komiczne sytuacje i dialogi. Wszystko spójne i rewelacyjnie dobrane. Nie mogłam się oderwać. Wszystkim czytelnikom na bank książka będzie kojarzyła się z ziółkami🍀. Alek Rogoziński i Magdalena Witkiewicz dziękuję za niesamowitą rozrywkę❤️. Nawet nie wiem kiedy czas przeleciał jak piasek przez sitko. Polecam z całego serducha ❤️❤️❤️

To opowieść, którą z chęcią bym obejrzała w filmie z obsadą polskich aktorów. Ta historia sama się prosi o ekranizację. Zaczyna się dosyć spokojnie od nakreślenia portretów głównych bohaterów. Nie są to postacie, które są dominujące i panują nad losem swojego życia. Nie odznaczają się pewnością siebie ani innymi wielkimi zdolnościami. Los jednak chciał, że połączył ich wspólnym miejscem pracy. Czy pechowiec i szara myszka otworzą się do siebie w biurze matrymonialnym. To właśnie miejsce ich pracy, gdzie wbrew pozorom nie ma łatwych obowiązków. Ludzie zapominają o uczuciu i romantyzmie. To jak potoczą się ich losy to nic pewnego, chcecie się dowiedzieć co będzie dalej?

Biuro M” to już druga książka napisana w tandemie przez Magdalenę Witkiewicz i Alka Rogozińskiego. Poprzednia „Pudełko z marzeniami” przyniosło mi ogrom ciepłych emocji oraz mnóstwo dobrego humoru, a to z kolei równa wielkiej dawce endorfin. Na końcu recenzji „Pudełka z marzeniami” (recenzja -> "Pudełko z marzeniami" ) wyraziłam swoje nieśmiałe życzenie, by napisali jeszcze jedną książkę w duecie, która byłby w sam raz na wakacje. Kiedy zatem na światło dzienne wyszło, że ukaże się kolejna wspólnie napisana powieść buzia śmiała się sama. Marzenia się spełniają! A ja z radością i odwagą przekroczyłam progi „Biura M”. „Biuro M” mieści się w Miasteczku. Tym razem poznajemy innych jego mieszkańców, chociaż nie brakuje postaci poznanych wcześniej, w ten sposób ponownie spotykamy – np. panią Wiesię, Malwinę i Michała prowadzących restaurację „Nad świętym Ekspedytem” oraz rezolutną i mocno wygadaną Kalinkę. Nowi bohaterowie wiodą jednak prym w tej powieści. Są skrojeni idealnie, nie brak im zalet, ale mają również mnóstwo wad i problemów. Często najpierw działają, a dopiero potem myślą, co wpędza ich w zabawne perypetie i równie często pakuje ich w tarapaty. Głównymi postaciami są: Basia – właścicielka zblazowanego kota Puszysława, która chowa się przed światem mężczyzn pod warstwami szerokich ciuchów i sierścią czworonoga, oraz Jacek – życiowy pechowiec, taki, co to ledwo się czegoś tknie a już ambaras wisi w powietrzu. Przez „Biuro M” przewija się jeszcze wiele barwnych postaci, które nadają tej książce niesamowitego klimatu. Jest romantycznie, nostalgicznie i komicznie. Pan Waldemar od ziółek skradł moje serce, wróżka Nasiha – jest niesamowita :), natomiast słowne potyczki tych dwojga są doprawdy wyjątkowe i nie sposób się nie śmiać. A do kompletu jest jeszcze Krystyna – ekscentryczna właścicielka tytułowego „Biura M”. Magdalena i Alek stworzyli po raz kolejny istną plejadę postaci, które są niesztampowe, wyjątkowe a jednocześnie są tak bardzo ludzkie i swojskie, że odnosiłam wrażenie, że jak tylko wyjdę z domu, to za rogiem mogę przez przypadek wpaść na którąś z nich, i nie byłoby w tym nic dziwnego. „Biuro M” jest przepełnione ciepłem i bardzo dobrym humorem, jest pełne dystansu do świata i ludzi, z przymrużeniem oka traktuje fatalne zbiegi okoliczności, a i potrafi nie raz spaść na cztery łapy niczym kot. Duet autorski – jak widać potrafi zdziałać cuda, oboje nie oszczędzają swoich bohaterów, sprawiają, że ich życie nie biegnie bynajmniej prostą drogą. A robią to w tak przeuroczy i zabawny sposób, że nie da się od książki odejść. Śmiałam się do łez, miałam niekontrolowane wybuchy głośnego śmiechu, ale i powzruszałam się wiele razy, przeżywając wewnętrzne smutki bohaterów. Czytelne było dla mnie zacięcie kryminalne Alka – nie byłby sobą, gdyby afery grubej nie stworzył, a znajdziecie ich kilka w tej książce. Nikt wprawdzie nie został zamordowany (zapewne dzięki Madzi), ale czasem bywało o włos od tragedii. Wpływ Magdaleny również jesteśmy w stanie wyczuć, przede wszystkim wszechobecna strzała amora, która chociaż nie bez przeszkód, koniec końców znajduje drogę do kilku serc. Możecie zatem liczyć na szczęśliwe zakończenie, aczkolwiek co poniektórzy dostali porządną nauczkę :P (czego najpewniej dopilnował Alek). „Biuro M” to powieść po brzegi naładowana dobrą energią i przezabawnymi sytuacjami, pełna dobrych myśli i otulająca magiczną nutą cudownego nastroju. Ta lekka lektura fantastycznie uprzyjemni Wam zbliżający się wakacyjny czas. Jest idealna na letnie wieczory w ogrodzie, na plażę i nawet na długa jazdę pociągiem (zwłaszcza tam przyda się Wam tak olbrzymia dawka hormonów szczęścia). Stałych bywalców Miasteczka, na powrót do tej małej miejscowości nie muszę specjalnie namawiać, wiem że nie odmówią sobie tej przyjemności! :) Jeśli jednak nigdy tam nie byliście – to wybierzcie się koniecznie! Poznacie mnóstwo przesympatycznych osób! No i odwiedźcie „Biuro M” - może i Was w tym roku dopadnie strzała kupidyna! :) Recenzja na: http://przeczytajka.blogspot.com/2018/06/biuro-m-magdalena-witkiewicz-alek.html