Biuro M (okładka miękka)

lekka z humorem, Ciekawy wątek. Polecam w deszczowe dni

to jednak nie mój styl... ale to rzecz gustu.

Sploty uczuć , które kończą się.... Polecam

Abstrakcyjna i zabawna, polecam!

Polecam.

Polecam

OK

Biuro M. – Magdalena Witkiewicz & Alek Rogoziński, Wyd. FILIA Mówiłam wczoraj z kim idę do łóżka , prawda? I powiem więcej – byli ze mną aż po świt! Ale się ubawiłam, odprężyłam i wzruszyłam! Ale od początku W Miasteczku które znają Ci czytelnicy „Pudełka z marzeniami” lub „Pracowni dobrych myśli” prowadzi swoją działalność Agencja Matrymonialna. Dość trudnego charakteru szefowa, energiczna i neurotyczna ma problem z doborem pracowników, którzy wytrzymaliby z nią dłużej. Przyjmuje do pracy dwie przypadkowe osoby- Jacka , młodego faceta ,który to z każdej pracy dziwnym trafem szybko wylatuje ale jest czarujący i kobiety mają do niego słabość oraz Barbarę, dziewczynę w dość zbliżonym do Jacka wieku, która po trzech nieudanych związkach z obciążeniem prześladujących ją Michałów w życiu, postanawia uciec do Miasteczka i zamieszkać z nagle osieroconym kotem- kastratem, któremu brak męskich walorów kompensuje ekscentryczność a nadmiar energii przechodzi w żarłoczność. Biuro sąsiaduje z sklepem zielarskim pana Waldemara (któryż to w spokój i wyciszenie napięć w biurze ma ogromny wkład) oraz salonem wróżb przedziwnej starszej współczesnej czarownicy o pewnie magicznym imieniu Nasiha. Każda z osób wnosi w powieść indywidualizm, przecudne poczucie humoru, niesamowitą osobowość. Ale Miasteczko wcale nie jest senne i nudne. Trochę już je znamy ( i mam nadzieję na poznanie kolejnych jego mieszkańców). W restauracji Nad św. Ekspedytem umawiają się na pierwsze randki klienci naszego Biura i co z nich wynika to już zupełnie inna historia! Powiem tylko tyle. Praca w biurze matrymonialnym wcale nie jest nudna jak pozornie może się wydawać . Pojawiają się i harpie i anioły, przestępcy i modliszki, romans goni kryminał ale nad wszystkim króluje świetnia komedia. Zachwycam się. Cudowne pióro. Piękny , ciepły język którego coraz mniej w literaturze. Wchodzi lekko jak tiramisu i Proseco 😉 a zdecydowanie mniej kaloryczne ( czytaj idzie w głowę i serce a nie dupę i cycki) Ten duet nam jeszcze wiele ma do zaoferowania. W Miasteczku czuję się jak część ich społeczności. Tęsknię za Panią Wiesią, chciałabym wpaść do jedynej knajpy w mieście i przypomnieć sobie jak to Św. Ekspedyt ludzi z opresji wyciągał. Tego mi było trzeba. Nie będę się nadmiernie rozwlekać ale chcę jeszcze raz podziękować i wydawnictwu FILIA i Magdzie Witkiewicz i Alkowi. Czuję się „dopieszczona” i wszystkie moje zmysły dostały to , czego potrzebowałam. W jedną noc przez te trzysta parę kartek na chwile zapomniałam o tym co mnie nęka. I czy właśnie taka nie powinna być rola książki? Więc jeszcze raz .To cudowna wspólna książka zdecydowanie perfekcyjnego duetu Madzi i Alka nikogo nie zawiedzie. Czekam na więcej !

Na początku maja miała swoją premierę książka napisana przez parę znanych i lekko operujących piórem autorów Magdalenę Witkiewicz i Alka Rogozińskiego „Biuro M”. Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Filia mogłam przeżyć z bohaterami cudowne chwile, o których opowiem w poniższej recenzji. Jest to pierwsza książka, którą recenzuję dla tego wydawnictwa, dlatego tez jestem bardzo podekscytowana. Słyszałam wiele dobrego o twórczości autorów wcześniej nie mogąc się o tym przekonać osobiście, na własnej skórze. „Biuro M” jest nie jest pierwszą książką tego duetu, miejmy nadzieję, że na tym współpraca tak zgranej ekipy się nie zakończy. Zarówno Witkiewicz, jak i Rogoziński dobrali się perfekcyjnie, pod kątem stylu, świetnego humoru, a przede wszystkim energii, która aż bucha z każdej stronnicy tej książki. To, było to coś, którego się szuka nie tylko w życiu, ale w pracy zawodowej również. Świetna robota. Przenosimy się do Miasteczka, niewielkiej miejscowości, w której wbrew pozorom i idealistycznej nazwie dzieje się bardzo wiele. Poznajemy Barbarę, kobietę, która ma wyjątkowego pecha w sprawach sercowych. Zdarza się, życie pisze najróżniejsze historie, które nie zawsze są tym, czego byśmy pragnęli. Trzeba wziąć się w garść próbować żyć tak, jak potrafimy najpiękniej. Tego właśnie próbuje główna bohaterka, która zostaje zatrudniona w biurze matrymonialnym. Trzykrotnie rzucona przez trzech Michałów, zdaje się być przeklęta, gdyż każde jej narzeczeństwo rozsypuje się przez jedna i tą samą kobietę, Elwirę. Raz, z trudem da się przeżyć, dwa no mogło się zdarzyć, ale trzy? Może to jakaś miłosna klątwa? Kto wie? Nasza szara i spokojna myszka Basia spodziewała się zwykłej nudnej pracy biurowej. Papierek tu, papierek tam, pliczek tutaj, wpiąć do segregatora, odebrać telefon. Nic nadzwyczajnego. To tylko błędny obraz pracy, który zamieszkał w jej głowie, gdyż wszystko wygląda zupełnie inaczej. Przede wszystkim dużo się dzieje, poznaje grono zupełnie nowych znajomych, pracy jest bardzo dużo, przezywa nawet małą przygodę wyciętą z jakiegoś filmu akcji, wracają demony przeszłości, chociaż właściwie dopiero, co się budzą z uśpienia i wygodnego letargu, w którym tkwiła. Biuro matrymonialne Minerwa jest miejscem, gdzie spotykamy się z różnymi osobowościami, złożonymi charakterami. Szefowa- typowa choleryczka, po sąsiedzku specjalista od różnorakich ziół- zielarz, jak się patrzy, wszystko wiedząca wróżka i on. Jacek, chodząca katastrofa na dwóch nogach obdarzona swoistym urokiem. No właśnie i co mamy z tym Jackiem zrobić? Jeśli chodzi o pracę w biurze matrymonialnym to nasi bohaterowie nie mają żadnego doświadczenia, nigdy nie pracowali w podobnym charakterze, chociaż bardzo dobrze im się ze sobą rozmawia i radzą sobie w zupełnie nowej rzeczywistości. Wybieranie dwóch polówek pasujących do siebie jest zajęciem skomplikowanym, wymaga precyzyjności, tylko, czy szukanie miłości w taki sposób jest romantyczne? Czy Basia poradzi sobie z takim zajęciem, kiedy sama przestała wierzyć w tak silne uczucie? Trudno się dziwić po tak wielu porażkach za sprawą szanownej Elwiry i niestałych w uczuciach mężczyzn, że kobieta ma z tym opory. Ukryta szczelnie pod warstwą zbyt dużych poszarzałych ubrań, jakby miały się stać jej tarczą trzymającą z dala od kłopotów. Jacek to swoisty pechowiec, który nie potrafi zbyt długo wytrzymać w jednym miejscu pracy powodując jedną katastrofę za drugą, z których wychodzi obronną ręką. Wszystko za sprawą cielęcych oczek, które dodają mu uroku osobistego. Przekomicznie nieporadny przy płci pięknej, co sprawia, że nie można go nie lubić. Komizm sytuacyjny powoduje, że trudno jest się powstrzymać przed salwą śmiechu, a takich momentów w całej książce jest bardzo wiele. Każdy wykreowany bohater wnosi mnóstwo przezabawnych sytuacji, dialogi są poprowadzone po mistrzowsku. Autorzy stworzyli książkę, którą się czyta z ogromną przyjemnością pochłaniając zbyt szybko wszystkie stronice, co jest jednocześnie wadą i zaletą. Nie sposób się było od niej oderwać, aż do ostatniej postawionej kropki. Nie jest przesłodko, gdyż miłość zawarta w książce jest pokazana z przymrużeniem oka, w sposób lekki i humorystyczny, dokładnie tego oczekujemy od Magdaleny Witkiewicz i Alka Rogozińskiego. Gorąco polecam fanom wszelkich powieści obyczajowych i romantycznych. Czysta przyjemność ukryta w każdym pochłanianym słowie. https://przez-zamrozone-okulary.blogspot.com/

Biuro M” to już druga książka napisana w tandemie przez Magdalenę Witkiewicz i Alka Rogozińskiego. Poprzednia „Pudełko z marzeniami” przyniosło mi ogrom ciepłych emocji oraz mnóstwo dobrego humoru, a to z kolei równa wielkiej dawce endorfin. Na końcu recenzji „Pudełka z marzeniami” (recenzja -> "Pudełko z marzeniami" ) wyraziłam swoje nieśmiałe życzenie, by napisali jeszcze jedną książkę w duecie, która byłby w sam raz na wakacje. Kiedy zatem na światło dzienne wyszło, że ukaże się kolejna wspólnie napisana powieść buzia śmiała się sama. Marzenia się spełniają! A ja z radością i odwagą przekroczyłam progi „Biura M”. „Biuro M” mieści się w Miasteczku. Tym razem poznajemy innych jego mieszkańców, chociaż nie brakuje postaci poznanych wcześniej, w ten sposób ponownie spotykamy – np. panią Wiesię, Malwinę i Michała prowadzących restaurację „Nad świętym Ekspedytem” oraz rezolutną i mocno wygadaną Kalinkę. Nowi bohaterowie wiodą jednak prym w tej powieści. Są skrojeni idealnie, nie brak im zalet, ale mają również mnóstwo wad i problemów. Często najpierw działają, a dopiero potem myślą, co wpędza ich w zabawne perypetie i równie często pakuje ich w tarapaty. Głównymi postaciami są: Basia – właścicielka zblazowanego kota Puszysława, która chowa się przed światem mężczyzn pod warstwami szerokich ciuchów i sierścią czworonoga, oraz Jacek – życiowy pechowiec, taki, co to ledwo się czegoś tknie a już ambaras wisi w powietrzu. Przez „Biuro M” przewija się jeszcze wiele barwnych postaci, które nadają tej książce niesamowitego klimatu. Jest romantycznie, nostalgicznie i komicznie. Pan Waldemar od ziółek skradł moje serce, wróżka Nasiha – jest niesamowita :), natomiast słowne potyczki tych dwojga są doprawdy wyjątkowe i nie sposób się nie śmiać. A do kompletu jest jeszcze Krystyna – ekscentryczna właścicielka tytułowego „Biura M”. Magdalena i Alek stworzyli po raz kolejny istną plejadę postaci, które są niesztampowe, wyjątkowe a jednocześnie są tak bardzo ludzkie i swojskie, że odnosiłam wrażenie, że jak tylko wyjdę z domu, to za rogiem mogę przez przypadek wpaść na którąś z nich, i nie byłoby w tym nic dziwnego. „Biuro M” jest przepełnione ciepłem i bardzo dobrym humorem, jest pełne dystansu do świata i ludzi, z przymrużeniem oka traktuje fatalne zbiegi okoliczności, a i potrafi nie raz spaść na cztery łapy niczym kot. Duet autorski – jak widać potrafi zdziałać cuda, oboje nie oszczędzają swoich bohaterów, sprawiają, że ich życie nie biegnie bynajmniej prostą drogą. A robią to w tak przeuroczy i zabawny sposób, że nie da się od książki odejść. Śmiałam się do łez, miałam niekontrolowane wybuchy głośnego śmiechu, ale i powzruszałam się wiele razy, przeżywając wewnętrzne smutki bohaterów. Czytelne było dla mnie zacięcie kryminalne Alka – nie byłby sobą, gdyby afery grubej nie stworzył, a znajdziecie ich kilka w tej książce. Nikt wprawdzie nie został zamordowany (zapewne dzięki Madzi), ale czasem bywało o włos od tragedii. Wpływ Magdaleny również jesteśmy w stanie wyczuć, przede wszystkim wszechobecna strzała amora, która chociaż nie bez przeszkód, koniec końców znajduje drogę do kilku serc. Możecie zatem liczyć na szczęśliwe zakończenie, aczkolwiek co poniektórzy dostali porządną nauczkę :P (czego najpewniej dopilnował Alek). „Biuro M” to powieść po brzegi naładowana dobrą energią i przezabawnymi sytuacjami, pełna dobrych myśli i otulająca magiczną nutą cudownego nastroju. Ta lekka lektura fantastycznie uprzyjemni Wam zbliżający się wakacyjny czas. Jest idealna na letnie wieczory w ogrodzie, na plażę i nawet na długa jazdę pociągiem (zwłaszcza tam przyda się Wam tak olbrzymia dawka hormonów szczęścia). Stałych bywalców Miasteczka, na powrót do tej małej miejscowości nie muszę specjalnie namawiać, wiem że nie odmówią sobie tej przyjemności! :) Jeśli jednak nigdy tam nie byliście – to wybierzcie się koniecznie! Poznacie mnóstwo przesympatycznych osób! No i odwiedźcie „Biuro M” - może i Was w tym roku dopadnie strzała kupidyna! :) Recenzja na: http://przeczytajka.blogspot.com/2018/06/biuro-m-magdalena-witkiewicz-alek.html