Bez końca. Uwikłani. Tom 6 (okładka miękka)

Nie spodziewałam się kolejnego tomu, ale pochłonęłam go w jeden wieczór, jak poprzednie. Przyjemnie napisane, wciągająca fabuła, dobrze wykreowani bohaterowie.

Super książka 📙 jest. Polecam każdemu

Polecam

SUPER

Uwielbiam tą całą serię❤ bardzo fajnie się czyta polecam ❤

Fajna polecam

UWIKŁANI. BEZ KOŃCA - LAURELIN PAIGE 🍂Moja ocena: 8/10 🍂Data wydania: 18.09.2019 🍂Wydawnictwo: Kobiece • „Uwikłani. Bez końca” to już szósty tom serii stworzonej przez Laurelin Paige. Nie sądziłam, że autorka skusi się na napisanie aż tak długiego cyklu, ale mimo wszystko jak zobaczyłam w zapowiedziach kolejną część, postanowiłam po nią sięgnąć i zobaczyć co tym razem Laurelin przygotowała dla Alayny i Hudsona. • Od wydarzeń z poprzedniego tomu o tej parze minęło już parę lat. Alayna i Hudson to wciąż te same osoby, owszem z biegiem lat zmienili się odrobinę, ale jednak niewiele. Alayna to wciąż piękna, silna i samowystarczalna kobieta, a teraz także wspaniała mama i żona. Hudson natomiast wciąż jest tym piekielnie seksownym facetem, którego mieliśmy okazję poznać już dawno temu. Dalej musi wszystko kontrolować i zapewniać wszystkim bezpieczeństwo, a teraz pod jego skrzydłami pozostaje nie tylko żona, ale też dzieci. Troszkę obawiałam się, że jednak autorka nie wymyśliła nic nowego i pojawi się tutaj lanie wody, ale na szczęście nie. Laurelin pokazała nam, jak dobrze znani bohaterowie teraz funkcjonują, mają rodzinę i są szczęśliwi. Powiem Wam, że zostałam również zaskoczona pod kątem akcji w książce, tutaj cały czas coś się działo, a ja się tego nie spodziewałam. Laurelin Paige wprowadziła do tej części delikatny wątek kryminalny, który trzyma w napięciu i nie jest przewidywalny (albo przynajmniej ja nie umiałam przewidzieć, co się wydarzy). Pojawia się tutaj również nieco ważniejszy temat, jakim jest choroba psychiczna, co naprawdę mi się podobało. Nie zostały też porzucone tematy, jakie pojawiały się w poprzednich częściach, z czego jestem zadowolona. • „Uwikłani. Bez końca” to tom, w którym cały czas coś się dzieje. Autorka postanowiła stworzyć coś, przy czym się nie nudzimy i trzyma nas w napięciu, dzięki czemu ta część nie powstała całkowicie bez sensu. Podoba mi się to, że Laurelin wciąż posługuje się lekkim i przyjemnym językiem. Na pewno nie jest to pozycja najwyższych lotów, ale całkiem przyjemnie spędziłam przy niej czas. Polecam, jeśli jesteście ciekawi co słychać u Alayny i Hudsona.

Wszystkie książki z serii o Laynie i Hudsonie bardzo przypadły do mojego gustu. Ta część jest idealnym uzupełnieniem poprzednich. Polecam 😊

Przeczytalam wszystkie poprzednie części. Tym.razem również autorka nie rozczarowała mnie. Czytalam z zapartm tchem od puerwszej do ostatniej strony bez przerwy. Myślę że za jakiś czas ponownie sięgne.z półki po całą serię i przeczytam jeszcze raz.

Widząc, że Laurelin Paige wydała kolejną książkę opowiadającą o losach Alayny i Hudsona, podeszłam do tego pomysłu dość sceptycznie i z obawami. Ta seria jest jedną z moich ulubionych, tak samo jak bohaterowie, których wykreowała autorka – zwłaszcza Hudson. Bałam się, że po tak długim czasie ten tom będzie napisany na siłę i zniszczy historię, którą naprawdę ubóstwiam. Bo co innego jeszcze można dla nich wymyśleć tak, by wyszło to naturalnie i nienaciąganie? Zwłaszcza, że Alayna i Hudson przeszli już dość. A mimo obaw wiedziałam, że chcę tę część przeczytać. Przez pierwsze strony przechodziłam ostrożnie i ze sceptycyzmem, a jak było dalej? Strasznie się cieszę, że bohaterowie to nadal te same postaci, które poznałam w poprzednich tomach. Może troszeczkę odmienieni przez wydarzenia i lata, ale szybko rozpoznałam w nich cechy Alayny i Hudsona, których pokochałam dawno temu. Fajnie też było poznać ich role jako rodziców, zobaczyć jak się w tym nowym życiu odnajdują, jak funkcjonują jako małżeństwo, ale przede wszystkim podobało mi się to, że nie stali się miłośnikami miru domowego, nie zostali ‘usadzeni’, tylko jak mówiłam, nadal pozostawali tymi samymi ludźmi, z tymi samymi charakterami. Alayna to piękna kobieta, inteligentna i silna, choć jej umysł ciągle zaprzątały jakieś obawy, wątpliwości. Natomiast jej mąż, jak to Hudson, nad wszystkim musi sprawować kontrolę, jest pewny siebie i diabelnie seksowny, a także (nad)opiekuńczy. Bezpieczeństwo jego rodziny, to dla niego podstawą i jest gotów zapłacić za to każdą cenę. Poza tym ten facet w roli ojca? Nie potrzebowałam niczego więcej! Ta historia okazała się być dla mnie naprawdę miłym zaskoczeniem i teraz wiem, że moje obawy były bezpodstawne, bo ani trochę nie jestem zawiedziona tą książką. Nie wiem nawet czy nie pokuszę się o stwierdzenie, że to jedna z lepszych części tej serii. Laurelin okazała się być niezawodna w tym przypadku i nie tyle co od pierwszych rozdziałów, ale już od prologu coś się zaczyna dziać. Podobało mi się to, że autorka wplotła w ten tom nieco mroczniejszego wątku, kryminalnego. Sprawiła dzięki temu, że książka na pewno nie jest nudna, coś ciągle się dzieje, ale nic na siłę, wzbudza ciekawość, potrafi trzymać w napięciu. I na pewno wciąga. Cieszę się, że mogłam spotkać też bohaterów z innej serii napisanej przez Laurelin, ale powiązanej z tą. A mowa tu oczywiście o Gwen i JC z cyklu Połączeni. Nie wiem dlaczego, ale naprawdę lubię spotykać postaci z innych książek w czytanej przeze mnie lekturze. Może jednak skupię się teraz na nieco ważniejszych kwestiach, które autorka chciała nam pokazać w „Uwikłani. Bez końca”. Trochę tego jest, ale udało jej się to połączyć w świetną całość. Laurelin pokazuje nam tutaj jak to jest żyć z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi. Prezentuje granice szaleństwa – albo czasem ich brak. Przedstawia problemy, z jakimi czasem zmierzają się małżeństwa po latach, analizowanie związku, wątpliwości. Myślę, że to w pewnych momentach może zdarzyć się każdemu. „Uwikłani. Bez końca” to romans o dwójce jednych z moich ukochanych bohaterów. A dodatkowo ten wątek pogróżek, który się pojawił i cała reszta, która wynika z kolejnych rozdziałów sprawiły, że ta książka naprawdę mnie wciągnęła. Uwielbiam romanse, uwielbiam tajemniczość, intrygi i właśnie to otrzymałam w tej części. Nie dość, że autorka posługuje się tu naprawdę lekkim piórem, przedstawia nam historię z perspektywy Alayny i Hudsona, to jeszcze sprawiła, że pokochałam tę serię po raz kolejny. Nie bardzo jednak wiem co myśleć o zakończeniu. Czy rzeczywiście nim było? Czy może autorka szykuje już kolejny tom? A może zostawiła sobie tylko otwartą furtkę w razie, gdyby chciała kontynuować kiedyś historię Alayny i Hudsona? Jeśli tak, ja jestem za! To nie była przerysowana historia, nie była napisana na siłę, ale z pomysłem i umiejętnością. Manipulacja, intrygi, trzymanie w napięciu. Zaskoczenie. Właśnie to zaserwowała nam Laurelin Paige w tym tomie serii. Na pewno zabiło mi mocniej serce, wstrzymałam oddech, a uśmiech czasem sam pojawiał się na twarzy. I jeśli pytacie czy ją polecam, moja odpowiedź może być tylko jedna: oczywiście, że tak!