Bez ciebie nie ma lata. Lato. Tom 2 (okładka  miękka)

Bardzo przyjemna książka. Bardzo szybko się ją czytało. Urocza historia

Bardzo przyjemna, krótka historia na odprężenie. Polecam

🦀 Belly wie, że nadchodzące lato będzie inne. Pierwszy raz zostaje w swoim domu rodzinnym, z dala od Conrada i Jeremiaha. Chłopcy zmagają się z wieloma problemami, które także odmieniają ich plany na wakacje. Gdy pewnego dnia Belly dostaje telefon z informacją, że Conrad zniknął, nie zastanawia się ani chwili. Wsiada do samochodu Jeremiaha i razem wyruszają na poszukiwania. Wszystkie ślady prowadzą do domku na plaży, w którym spędzili przecież tyle cudownych chwil. Nastolatkowie nie wiedzą, że to dopiero początek zmian, które mają nadejść…   „Nigdy więcej nie będę na ciebie patrzeć w taki sposób. Nigdy już nie będę tamtą dziewczyną, dziewczyną, która wraca natychmiast za każdym razem, gdy ją odtrąciłeś, która kochała cię mimo wszystko”.   🦀 Emocjonalny rollecoaster. Radość przeplatana złością i łzami. Nadzieja. Bunt. Miłość. Druga część serii okazała się zupełnym przeciwieństwem swojej poprzedniczki. Wakacyjna sielanka zastąpiona została smutkiem i bólem. A wszystko to wywołała niespodziewana strata, która wtargnęła bez zapowiedzi na kartki tej historii. Historii, która zostanie w moim sercu już na długo.   🦀 W końcu to poczułam. Więź z bohaterami. Czułam ich ból, ich rozczarowanie i wszelakie bolączki. Chciałam im pomóc. Wyciągnąć pomocną dłoń. Przytulić. W tej części każdy bohater stracił cząstkę siebie. Została ona zabrana przez poprzednie lato, które okazało się ‚tym ostatnim’. Ostatnim szczęśliwym.   🦀 Tym razem nie mogę powiedzieć, że Jenny Han stworzyła lekką i przyjemną kontynuację. Cała lekkość wyparowała, tak samo, jak wakacyjny klimat i niesiona przez niego radość. Czytajcie. To naprawdę wzruszająca i piękna lektura. I niech nie zmyli was wesoła, przepiękna okładka. Tym razem mogą przydać się chusteczki. I dużo cierpliwości do oczekiwania na kolejną część 🌊🐡

Wszystko wskazuje na to, że to lato będzie zupełnie inne od poprzednich. Pewne wydarzenia wywracają życie Belly do góry nogami, jednak jest to jedynie wierzchołek góry. Telefon od Jeremiaha każe dziewczynie wrócić, być może po raz ostatni, do letniego domu w Cousins. Ta część jest zdecydowanie dojrzalsza i podszyta smutkiem. Porusza tematy takie, jak strata, żałoba, oraz kolejne perypetie miłosne bohaterów. Przez pierwsze kilkadziesiąt stron co chwilę się wzruszałam. Liczyłam, że pewne sprawy zostaną rozwiązane inaczej, jednak nie mogę zdradzić więcej szczegółów. Ale wiecie co? Ta książka jest naprawdę bardzo dobra. Styl pisania Jenny Han za każdym razem trafia wprost do mojego serca. Czytając tę książkę ponownie, tak jak przy pierwszej części, poczujecie morską bryzę we włosach i promienie słońca na twarzy. Chyba nie muszę powtarzać, że jest to idealna lektura na lato. Bohaterowie zachowują się momentami dziecinnie i niedojrzale, ale mają po około 16 lat, a kto wtedy zachowywał się inaczej? Zdecydowanie jestem w stanie im to wybaczyć, chociaż momentami może to troszeczkę irytować. Jednak uważam, że warto przymknąć na to oko i dać porwać się tej historii. Ja jestem nią absolutnie oczarowana. Po zakończeniu niemal od razu zapragnęłam kolejnego tomu w swoich dłoniach. Nie mogę doczekać się rozwiązania całej historii i czekam z niecierpliwością na ostatnią część trylogii. Jest to cudowny comfort read i nie pozostaje mi nic innego, jak z całego serduszka polecić Wam tę książkę.

,,Bez ciebie nie ma lata" to drugi tom trylogii ,,Lato". Akcja książki rozpoczyna się rok po wakacjach opisywanych w poprzedniej części. W życiu głównych bohaterów zaszły duże zmiany, niektóre niestety bardzo przykre. Poznajemy dalsze losy postaci, dowiadujemy się również więcej na temat ich wspólnej przeszłości. Podobnie jak w poprzednim tomie, ważną częścią historii jest sfera uczuciowa głównej bohaterki. 🏖️🏠 Ta część jest zdecydowanie poważniejsza od poprzedniej. Autorka traktuje tutaj o bolesnej utracie bliskiej osoby, mówi o tym, jaki wpływ ma to na rodzinę. Nie jest to książka, w której wakacyjna sceneria jest tą jedyną, jak w przypadku "Tego lata stałam się piękna". Ta część była dla mnie bardziej zróżnicowana i angażująca. Więcej się tu działo, byłam też mocniej zżyta z bohaterami i intensywniej przeżywałam ich emocje. Niestety w dalszym ciągu niektóre postaci mnie irytowały (głównie Belly, Conrad i Taylor). Przyznaję, że Belly od poprzedniego tomu jakby nieco dojrzała, ale mimo wszystko czasem jej zachowania były dla mnie niezrozumiałe. Uważam, że ta seria ma w sobie coś magnetycznego, co sprawia że wręcz ,,sama się czyta". Myślę że to kwestia wakacyjnego klimatu, interesujących relacji oraz młodzieńczego pierwiastka. Dodatkowo powieść kończy się w przełomowym momencie, co sprawia że nie mogę się doczekać ostatniego tomu.