Będziesz na to patrzył (okładka  miękka, 07.2018)

Ani dobra ani zła. Trochę mnie nużyło w pewnym momencie czytanie. Zdecydowany plus to to że nie mogłam do końca skojarzyć mordercy z ofiarą. Okładka fatalna

Fabuła rewelacyjna. Jak już zaczniesz czytasz to nie można się oderwać. Wciąga na maxa!

"Zaufał regułom wyznaczonym przez wariata. A dla tamtego celem były nieprzewidywalność, terror, strach i śmierć." Trzeba przyznać, że autorka postawiła na mocne akcenty w scenariuszu zdarzeń, odważnie podeszła do sprawy uśmiercania bohaterów, śmiało wkraczała z pełnymi dramatyzmu scenami. Ta odsłona powieści odpowiadała mi, gdyż z radością wyczekiwałam zaskakujących i lekko prowokujących zwrotów akcji. Na pochwałę zasługuje również nieustanne podkręcanie tempa, zgrabne podawanie dynamicznych rytmów i to przez całą przygodę czytelniczą. A jednak powieść w generalnym odczuciu nie dostarczyła mi tak wciągających i satysfakcjonujących wrażeń, na jakie liczyłam, zwłaszcza mając w pamięci poprzednie spotkanie z książką autorki ("Tysiąc róż"), gdzie przyglądając się przedstawionym z wielką dbałością o szczegóły sytuacjom odczuwamy, że macki strachu i lęku intensywnie wkradają się do zmysłów czytelnika, do końca towarzyszą w wędrówce po zdarzeniach i ich frapujących następstwach. W "Będziesz na to patrzył" niestety zabrakło mi tego wyczekiwanego pazura napięcia, może nawet nie tyle jego samego, co sprytnie skonstruowanego tła budującego atmosferę zagrożenia i niepewności, oraz większego rozbudowania wątku psychologicznego. Powierzchowność, przewidywalność, niewyraziste konstrukcje postaci, nie były sprzymierzeńcami w pełnym zaangażowaniu się w śledzenie fabuły. Nieco zawiodłam się również na zakończeniu, nie ostatnimi kadrami przybliżanej historii, które odpowiednio wpasowały się w konwencję fabuły, co nieprzekonującym uzasadnieniem popełnianych zbrodni, braku nadania im realnych motywów, czy wyciągnięcia nieoczekiwanego asa z rękawa. Stąd mieszane odczucia wobec powieści, z jednej strony doceniam ciekawy pomysł i motorykę literackiej kompozycji, a z drugiej powstał niedosyt głębszego wymiaru i większej wnikliwości. Niemniej jednak książka przyjemnie wypełnia wolny czas, zatem z dużym prawdopodobieństwem znajdzie oddanych sympatyków. Barczowie, rodzina jakich wiele, niewyróżniająca się niczym szczególnym, ani też niechowająca się przed światem. Ojciec kardiolog, matka turkolożka, a córka zwykła dziewczyna z nastoletnimi problemami. W spokojne życie trójki osób wkrada się niepewność po otrzymaniu zatrważającego anonimowego listu. W krótkim czasie w rodzinie zaczynają pojawiać się złowieszcze znaki odmiany losu na mroczne barwy i ciemne tajemnice. Nie wiadomo ani skąd, ani dlaczego nasila się śmiertelne zagrożenie. Czy uda się powstrzymać niebezpiecznego prześladowcę? Jak trafić na jego trop zanim zrealizuje perfidny plan? Gdzie skutecznie szukać pomocy i wsparcia? bookendorfina.pl

Jeszcze nie skończyłam czytać "Będziesz na to patrzył" a już zdążyłam zamówić poprzednią książkę tej początkującej polskiej autorki. Taki samorodny talent, Magda Rem nie ukończyła żadnych warsztatów literackich a z zawodu jest grafikiem komputerowym, zdarza się niezwykle rzadko. Powieść wciągnęła mnie bez reszty. Przestałam czytać dopiero jak się zorientowałam, że praktycznie nie widzę literek, słońce dawno zaszło, a ja wciągnięta w fabułę, zapomniałam o włączeniu światła. Jak pisałam we wcześniejszych postach, rok 2018 obfituje w rewelacyjne thrillery i ten z pewnością znajdzie się w ścisłej czołówce. Jest taki jakie lubię : brutalny, hitchcockowski i nieprzewidywalny. Jeden z tych, który sprawia że czytelnik ogląda się przez ramię robiąc sobie herbatę. Rodzina Barczów, to zwyczajni, dobrze sytuowani ludzie, mieszkający na obrzeżach miasta. On kardiochirurg, ona tłumaczka z tureckiego. Ich czternastoletnia córka Marta jest uczennicą pobliskiego gimnazjum. Pewnego dnia w skrzynce na listy pojawia się czerwona koperta. Na znajdującej się w środku kartce wydrukowano zdanie "Będziesz na to patrzył". Kilka dni później Marta znajduje pod płotem skatowanego kota, ulubieńca rodziny. Okazuje się, że to dopiero początek. Szczęśliwe życie rodziny zamienia się w koszmar. A kolejne listy nadchodzą... Okazuje się, że aby napisać dobry, trzymający w napięciu thriller nie jest nam potrzebny internet, hashtagi, fejsy i lajki. Staromodne metody zbrodni i prześladowań nadal są w modzie. Krążące nad głowami drony czy ukryte kamery zamieniono w lornetkę, skrzynkę mailową zastąpiono tą zwykłą, drewnianą (bądź metalową wedle uznania) a szpiegowską pluskwę, przyłożoną do ściany szklanką. Myślicie, że mamy do czynienie z retro kryminałem? Nic bardziej mylnego. Zbrodnia jest jak najbardziej współczesna, choć planowana latami. To, że morderca posługuje się metodami ogólnie dostępnymi sprawia, że wzrasta w nas poczucie zagrożenia. Kiedy uświadamiamy sobie, że wystarczy wizja, plan, chory pomysł i również my możemy stać się ofiarą, po plecach przechodzą nam dreszcze a w głowie pojawia się irracjonalny lęk. Zaczynamy skanować własną przeszłość w poszukiwaniu wrogów, ludzi którzy nam źle życzą, zadawnionych zatargów. Czy Marcin naprawdę mi wybaczył to, że nie pożyczyłem mu tej dychy? Czy Mariola jest obrażona bo odbiłam jej chłopaka? Okazuje się, że jedno wydarzenie z przeszłości może mieć znaczący wpływ na naszą przyszłość a może nawet życie. Rodzina Barczów znalazła się w pułapce. Pomimo wysyłanych wskazówek nie wiedzą skąd nadejdzie kolejny cios. Prześladowca nie posiada żadnego schematu działania, policja nie jest w stanie przewidzieć jego następnych kroków. Zbrodnia jest kompleksowa i została zaplanowana z dużym marginesem błędu. Mężczyzna miał czas by się dobrze przygotować. Praktycznie całe swoje dorosłe życie poświęcił na planowanie zemsty doskonałej. Nie zabrakło mu pomysłowości, wyrachowania i inteligencji. Dokładnie zbadał otoczenie, środowisko w którym obracała się rodzina. Miał czas, nigdzie się nie śpieszył. Był jak duch, wszechobecny jednak niezauważalny. Prawdą jest, że człowiek nie spodziewa się zagrożenia. Oczywiste jest, że spóźnimy się na autobus, kupimy skwaśniałe mleko czy, że zdechnie nam pies. Jednak z pewnością nie padniemy ofiarą szaleńca, takie rzeczy przewidziane są dla innych. To poczucie bezpieczeństwa sprawia, że nie rozglądamy się, żyjemy bezstresowo. Dopóki nie jest za późno. Właśnie to mnie najbardziej poruszyło w tej powieści, fakt że piekło rozpętało się znienacka, dotknęło spokojną, "normalną" rodzinę i nikt nie potrafił zrozumieć dlaczego sprawca właśnie ich upatrzył na kozły ofiarne. Im przeskanowanie przeszłości nie pomogło.

List ze słowami „Będziesz na to patrzył” spadł na niego niczym grom z jasnego nieba. Co przyjdzie mu obserwować i dlaczego? Komu zawinił? I czym? Dla Marka Barcza koszmar dopiero się zaczyna. Jak szybko się skończy? I czy w ogóle? Magdę Rem wspominam bardzo ciepło za sprawą jej poprzedniej powieści. „Tysiąc róż” okazało się historią niepokojącą, mroczną, zastanawiającą i, w moim odczuciu, nietypową. Liczyłam, że „Będziesz na to patrzył” wywoła we mnie podobne emocje, sprawiając, że za sprawą czającego się na książkowych stronach zła, długo nie przejdę nad tym tytułem do porządku dziennego. Czy autorce się udało mnie poruszyć i zaszokować? Już sam początek tej historii przypomina najpiękniejszą dla mnie w tym przypadku obietnicę- że tej opowieści nie sposób zapomnieć, bo wraz z głównym bohaterem będziemy obserwować wszystkie wydarzenia. Nie ukrywam, że na samą myśl o tych mrocznych scenach ogarniała mnie dziwna ekscytacja. Uwielbiam takie klimaty, gdzie autorskie niespodzianki raz po raz zaskakują i wprawiają czytelnika w osłupienie. Nie mam nic przeciwko brutalności scen, a mrok ogarniający ludzkie serca niezmiernie mnie kusi. Dlatego też poczułam dużą wdzięczność dla Magdy Rem za klimat, jaki w tej powieści stworzyła. Od początku sporo się dzieje, choć niewiele się za to wyjaśnia. Kolejne sekrety zdają się skrywać historię bolesną, a przy tym bazującą na okropieństwach i poruszającym emocjonalnym wyzuciu. Autorka umiejętnie i odważnie pokazuje, do czego jest zdolny człowiek, który nie ma już nic do stracenia. Uwierzcie mi, będzie się działo. Za sprawą dość mocnych scen powieść może budzić miejscami mieszane uczucia. Nie każdy lubi niepokojącą atmosferę zbudowaną w oparciu o brutalność i poruszające opisy. Dlatego też ta historia nie przekona wszystkich. Uważam jednak, że w pełni zasługuje na miano dobrze napisanego thrillera, który z jednej strony zaskakuje fabułą, a z drugiej uderza w czytelnika siłą refleksji, pytań i wspomnień. Dzięki tej książce nie raz i nie dwa zastanowicie się nad swoją przeszłością i zadacie sobie pytania dotyczące popełnionych błędów. Bo nigdy nie wiadomo, za co możecie zostać ukarani… „Będziesz na to patrzył” to powieść, którą czyta się szybko i dobrze. Rem stworzyła intrygującą zagadkę, która do końca budzi w nas wątpliwości i nie pozwala o sobie tak łatwo zapomnieć. Zanim jednak do tego zakończenia dotrzemy, czeka nas długa podróż wypełniona sekretami, złem i dużą dawką okrucieństwa. Choć historia może wydawać się miejscami nieprawdopodobna, to moim zdaniem posiada pewną dozę realizmu. Sprawca wykorzystuje zemstę, mając przed oczami przeszłość i miłość- motywy znajome i kuszące. Ciężko jest ten tytuł porównywać do poprzedniej powieści autorki, bo mimo podobnego klimatu te dwie książki diametralnie się różnią. Moim zdaniem wszelkie porównania wypadłyby jednak na korzyść „Będziesz na to patrzył”. Rem zrobiła duży postęp i stworzyła bardziej wymagającą i angażującą opowieść. Mnie przypadła do gustu.

Marek Barcz nie zwraca uwagi na list w czerwonej kopercie, w której kryje się zagadkowa kartka z napisem "Będziesz na to patrzył"- ot, albo głupi żart, albo pomylony adres. Nic wielkiego. Przecież nie zrobił nikomu nic na tyle złego, aby nieznajomy pałał żądzą zemsty. Jednak gdy jego córka, Marta, odnajduje w ogrodzie zmasakrowane ciało ich kota, mężczyzna zaczyna się bać. Szczególnie, że w truchle ktoś ukrył wiadomość... A przecież głowa rodziny jest czysty jak łza; no, może pomijając tę historię z Karoliną, która (prawdopodobnie) popełniła samobójstwo przez niego. Nikt jednak nie wiedział o ich romansie, prawda... ? Jak to jest żyć, bojąc się zrobić kolejny krok? Czy czyjeś uważne spojrzenie śledzi Cię przez cały czas? Najpierw kurier zadzwonił do mnie z informacją, że wiezie mi paczuszkę. Co prawda powiedział, że będzie mała, ale myślałam, że to taki żarcik. Ale nie! Otrzymałam czerwoną kopertę... a w środku znajdowała się kartka z krwawym odbiciem dłoni i napisem "Będziesz na to patrzył!". Zaciekawiona, oczekiwałam więc i książki (raczej nikt nie ma powodu wysyłać mi "krwawych" anonimów). I oto nadeszła! Napis na okładce głosi, jakobym miała mieć problemy ze snem po lekturze. Coraz bardziej zaintrygowana zagłębiłam się w historię zwykłej rodziny Barczów, którą spotkała tragedia... a raczej ktoś miał wpływ na to, aby spotkało ich wyłącznie to, co złe. Marek, żona Elwira i córka Marta wiedli normalne życie polskiej rodziny. On-lekarz, ona- tłumaczka. Żadnych ogromnych sukcesów, ale też wielkich rozczarowań. Żadnych wrogów, złamanych serc... chociaż... każdy ma swoje tajemnice, prawda? Tak naprawdę Będziesz na to patrzył nie spędziło mi snu z powiek. Owszem, jest to bardzo dobry thriller, a autorka aż do końca trzyma nas w niepewności. Nie daje nam żadnej poszlaki, powodu, dla którego akurat rodzina Barczów trafiła na celownik szaleńca. Głównie z tego powodu czułam ciekawość- dlaczego akurat oni? Nie ma tu miejsca na litość, autorka sprawnie "rozprawia" się z kolejnymi postaciami dramatu. Zero sentymentu. Zakończenie okazało się bardzo... wybuchowe. I wreszcie, wreszcie otrzymałam odpowiedź! Powiem Wam, że my, jako istoty ponoć myślące i znajdujące się na samym szczycie hierarchii stworzeń jesteśmy strasznie pamiętliwi. W życiu nie powiedziałabym, że oprawca tak rozwlekłą drogą odnalazł winę za własne krzywdy w rodzinie głównego bohatera. Przyświecała mu jedynie zemsta, choć mam wrażenie, że obarczał Barczów winą trochę na siłę. Chciał poniekąd pojedynkować się z Bogiem za własną stratę, a gdy nie mógł go dosięgnąć, zwrócił uwagę na poszczególne postacie jego osobistego dramatu, układające się w niemalże idealny łańcuch przyczynowo- skutkowy. Pani Rem stworzyła dla nas bardzo pokręconą -w pozytywnym tego słowa znaczeniu- fabułę, gdzie czytelnik aż do ostatniej strony nie ma szans na własną rękę odnaleźć powodu, dla którego ktoś może się mścić na Marku i jego bliskich. Autorka doskonale wiedziała, jak nas zaintrygować!

Marek jest na pozór dobrze prowadzącym się lekarzem. Ma żonę, o którą dba i ukochaną córkę Martę. Ma też niepoprawny romans, który jednak z powodzeniem udaje mu się ukrywać. Ta cicha i kolorowa sielanka trwa, ale przecież wszystko na tym świecie ma swój koniec. Pewnego dnia mężczyzna otrzymuje anonimowy list z informacją: Będziesz na to parzył! Na co? Marek już wkrótce przekonuje się, że jego kot pada ofiarą szaleńca i bynajmniej nie jeden on znajdzie się na celowniku mordercy. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Kim jest człowiek ukrywający się za złowrogim przekazem kolejnych listów? Dlaczego postanawia zniszczyć Markowi życie? Obraz idealnej rodziny może wzbudzić zazdrość. „Im to się powodzi”, można byłoby rzec, ale ludzie często nie zastanawiają się nad tym, że istnieje coś takiego jak pozory, a te potrafią być mocno kłamliwe. Podobnie jest w rodzinie Marka, dobrego lekarza. Jego żona właśnie otrzymuje ciekawą propozycję zlecenia jako tłumaczka języka tureckiego, a jego córka nie może narzekać ani na deficyt urody, ani inteligencji. Nie brak im zatem ani miłości, ani też pieniędzy. Co zatem poszło nie tak? Dlaczego ktoś postanawia ich dręczyć? Ano ludzie lubią mieć swoje tajemnice, które z czasem mogą wymykać się spod kontroli. Nawet idealna rodzina miewa mankamenty. „Będziesz na to patrzył” to thriller w którym trup ściele się gęsto. Zaczyna się z przytupem (nie licząc kilku pierwszych stron niezrozumiałego wstępu), a potem szkodliwość czynu etapowo nabiera mocy, rozkręca się i zaczyna siać coraz większe zniszczenie. Zabity kot? Przecież taki widok napotykamy na ulicy nieraz. Morderca tym czynem daje się jednak we znaki, finezyjnym pomysłem na śmierć zwierzaka udowadnia, że potrafi być niepoczytalny, wprowadza niepokój i stanowi zapowiedź tego, że może go stać na o wiele więcej. Jednak nie mogę tutaj mówić o towarzyszącym mi przez cały czas napięciu, co, myślę, było spowodowane niemożnością identyfikacji z głównym bohaterem. Dynamicznie rozwijającej akcji przyglądałam się więc z wielkim zainteresowaniem, faktycznie raptownie przewracając kartki. Jednak bez większych emocji i trzymania kciuków za Marka. Tak dotarłam do finału. A zakończenie nie szczędzi elementu zaskoczenia. Zdrada, tajemnice, zemsta. Uważaj na wrogów, bo ci najbardziej niepozorni potrafią wyrządzić najwięcej szkód. Czasami niewielki czyn może zniszczyć komuś życie, a wendetta bywa dla szaleńców satysfakcjonująca. Jest ciekawy motyw, dowód na to, że pozory lubią mylić, jest obrazowo i krwawo, chociaż zabrakło mi tutaj tego przyspieszonego bicia serca. Sam początek stawiał opór, ale kiedy wszystko nabrało koloru i pojawił się pierwszy list, przeszłam przez tę historię zamaszystym ruchem. Pomimo kilku mankamentów uważam, że „Będziesz na to patrzył” to dobry – nieidealny – ale dobry thriller. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/08/bedziesz-na-to-patrzy-magda-rem-kto.html#more

Początkiem koszmaru jest anonimowy list: "Będziesz na to patrzył!”. Większość ludzi zignorowałaby taki przekaz. Kto zwraca uwagę na zadrukowaną amatorsko karteczkę w czerwonej kopercie. Tak też zrobił główny bohater książki – Marek Barcz, szanowany kardiolog, a prywatnie mąż i ojciec 14-letniej Marty. Niemniej jednak nutka niepewności została zasiana. Marek zaczyna się zastanawiać, czy to był jakoś głupi żart, pomyłka, czy też ktoś wziął siebie jego za cel. Szybko jednak skupia się na codziennych sprawach do momentu, gdy z domu znika kot. Po kilkunastu godzinach Baltazar zostaje podrzucony do ogrodu. Jego ciało jest zmasakrowane, a w brzuchu ktoś zaszył kolejną wiadomość: "Będziesz na to patrzył!”. I tak zaczyna się nierówna gra, gdzie stawką może być życie bliskich Markowi osób. Jego szczęśliwa i bezpieczna codzienność zamienia się w koszmar. Skąd pojawiło się zagrożenie? Kto go nęka? Jak daleko się posunie? Marek zaczyna analizować swoje życie. Wyszukuje osoby, które - według niego - mógł skrzywdzić. Byłe kochanki, ich mężów, kolegów ze szkoły, rozczarowanych pacjentów... i choć jego lista początkowo jest długa, Marek powoli wyklucza z niej większość osób. Tymczasem sadystyczny prześladowca posuwa się do bardziej okrutniejszych metod niż zabicie kota. Jestem zaskoczona powieścią. Motyw niby oklepany - sporo filmów i książek taką tematykę podejmuje. O psychopatach, którzy dręczą swoje ofiary. Tutaj jednak mamy polskich bohaterów, co pozwala na lepsze wyobrażenie sobie realiów. Czyta się to wszystko bardzo szybko, historia pochłania. Czytelnik kibicuje bohaterowi, ale autorka nie szczędzi scen krwawych i traumatycznych. Można by przyczepić się pewnych niedociągnięć - zbyt oczywistego i płytkiego zakończenia lub braku wyraźnego punktu kulminacyjnego, ale... Jestem pod wrażeniem stylu i sposobu, w jaki pisarka potrafiła zbudować napięcie. Thriller Magdy Rem to bardzo miłe zaskoczenie w zalewie kryminałów i powieści z dreszczykiem, które potrafią intrygować tylko we fragmentach. Poza tym książka jest swoistą przestrogą. Myślę, że po jej lekturze niektórzy czytelnicy zrobią sobie rachunek sumienia. Być może przypomną sobie dawne znajomości, nielubianych kolegów, relacje koleżeńskie. I może ktoś stwierdzi, że znalazłby się osoby, którym kiedyś wyrządziliśmy świadomie (lub nieświadomie) krzywdę. To ostanie ciężko będzie stwierdzić. Trudno mieć świadomość takich sytuacji, które dla kogoś mógłby stać się kamyczkiem, który poruszy lawinę nieszczęśliwych wydarzeń.

Marek wiedzie spokojny, ustabilizowany żywot. Ma piękny dom, dobrze płatną pracę, atrakcyjną żonę, nastoletnią córkę – jego oczko w głowie oraz naprawdę kochanego futrzaka – kota Baltazara. Jest lubianym, szanowanym lekarzem, niekonfliktowym sąsiadem, generalnie – dobrym człowiekiem. Ale, ale! Marek chyba niezbyt solidnie i wnikliwie zrobił sobie rachunek sumienia... Dostaje bowiem list, na treść którego składa się tylko jedno zdanie "wypisane" dziecięcymi stempelkami "BĘDZIESZ NA TO PATRZYŁ". "Starzejesz się i w sumieniu zalągł ci się kornik, który kołacze po nocach?" Od tego momentu jego życie zamienia się w koszmar. Tajemniczy prześladowca staje się coraz bardziej zuchwały i precyzyjnie realizuje kolejne punkty swojego planu. Planu, który zakłada, że Marek musi zapłacić za grzechy i patrzeć na gruzy swojego życia. Będziesz na to patrzył zaczyna się solidnym tąpnięciem i na takowe można liczyć w trakcie lektury. Autorka nie szczędzi bowiem niespodziewanych zwrotów, szokujących pełnokrwistych scen i spektakularnych rozwiązań. Bedzie krwawo, niekiedy brutalnie, schizofrenicznie i strasznie. A to wszytko napisane lekkim stylem, o ile epitet "lekko" można użyć w kontekście koszmaru, krwawej wendety i ludzkiej krzywdy. Autorka ma bardzo cenioną przeze mnie umiejętność. Potrafi bowiem kilkoma słowami, jednym zdaniem trafić w tzw. "punkt" – bez zbędnych opisów, bez nadmiernej egzaltacji i niepotrzebnego rozwodzenia się nad danym zagadnieniem. Dlatego bardzo sugestywne: "Dlaczego nikt mi nie powiedział, że już jesień? Przecież ją lubię". pozwoli czytelnikowi pojąć ogrom traumatycznych przeżyć i bólu, który wyalienował człowieka ze społeczeństwa na tyle skutecznie, że długotrwały proces zmiany pory roku staje się dla bohatera niewidoczny. Największym atutem powieści jest właśnie język i styl. Będziesz na to patrzył czyta się błyskawicznie. Kolejno odkrywane karty jeszcze bardziej gmatwają sprawę, dlatego książki nie sposób odłożyć, dopóki nie pozna się motywów postępowania psychopaty. A te, z jednej strony są logiczne, ale z drugiej... przerysowane i wyolbrzymione. Niewielkim minusem pozostaje dla mnie przypadkowość i nierealność niektórych scen oraz brak logiki w postępowaniu Elwiry i Marty. Będziesz na to patrzył to bardzo dobry thriller. Idealny na wakacyjny reset. http://tylkoskonczerozdzial.blogspot.com/2018/07/bedziesz-na-to-patrzy-magda-rem.html

Za każdym razem sięgając po powieść z gatunku thriller/sensacja/kryminał w mojej głowie rodzą się pytania: co jeszcze można wymyślić? Czym czytelnika zaskoczyć? Kreatywność autorów jest godna podziwu. Magdzie Rem udało się mnie zainteresować, dać impuls do czytania kolejnych rozdziałów i sprawić, że na chwile odłożyłam inną, zaczętą lekturę, bardzo intrygująca, należąca do zupełnie innego gatunku, mająca inne gabaryty historii i wymagająca większej uwagi. Całkowitej. Rodzina Barczów. 2 + 1. Marek, Elwira i nastoletnia Marta. Żyją zwyczajnie, bez szaleństw, ekscentrycznych zajęć, czy hobby. Praca, dom, szkoła. Mają swoje grzeszki. Może nie takie jak każdy z nas, ale też nie takie, które mogłyby zrujnować komuś zdrowie. Ten stan utrzymuje się do momentu, aż Marek dostaje anonimowy list z bardzo krótkim przekazem „Będziesz na to patrzył!”. Zaczyna się pogoń myśli, dociekania, próby odświeżenia pamięci, powiązania wydarzeń z przeszłości z teraźniejszością. A adresat listu działa. Ma swój od dawna ułożony konkretny plan, który realizuje z zegarmistrzowską precyzją, którego celem jest wymierzenie sprawiedliwości. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Czytając thriller liczę się z dynamiczną akcją, jej nieprzewidywalnymi zwrotami, zabójstwami, grą na emocjach, podkręcaniem napięcia, mieszaniem w głowie czytelnikowi i rozwiązaniem zagadki, które wbija w fotel. Są również takie thrillery, które otulają duszną, mroczną atmosferą, akcja snuje się jak poranna mgła, a wszystko jest w biało-szaro-czarnych barwach z domieszką szkarłatu. „Będziesz na mnie patrzył”, to powieść, której można przypisać dynamizm, wielobarwność i całe spektrum wymienionych przeze mnie atrybutów. Zostałam zaskoczona niejeden raz, wielokrotnie gratulowałam w myślach autorce, że tak interesująco poprowadziła dany wątek, w tak przemyślany sposób zabawiła się z czytelnikiem. Jedyne co mi zazgrzytało, to wyjaśnienie zagadki, które nie przyprawiło mnie o „opad szczęki”, a wywołało pytanie – naprawdę? Taki był tok rozumowania? Właśnie to zdarzenie było pierwszym kamyczkiem, który wywołał lawinę zdarzeń? Ale po chwili przyszło „otrzeźwienie” – no cóż, wariaci żyją wśród nas i nigdy nie wiemy co, kim kieruje. „Będziesz na to patrzył” jest kolejnym thrillerem, który bez wahania wrzuciłabym do walizki. Polecam! www.naczytniku.blogspot.com