Będziesz moja (okładka miękka)

https://blogmiedzystronami.blogspot.com/2019/01/bedziesz-moja-natasha-preston.html "Byłam pewna, że to samo powiedzieliby moi przyjaciele, że to samo powiedziałaby moja terapeutka. Bycie silnym nie oznacza, że nie potrzebuje się innych ludzi. I chyba nareszcie zaczynałam to rozumieć." Lylah i jej przyjaciele wprost nie mogą się doczekać, aby spędzić razem wieczór. Impreza to idealny sposób na odstresowanie i wyluzowanie po szkole. Lylah ma też nadzieję, że szaleństwa na parkiecie z Chace’em, jej najlepszym przyjacielem, zbliżą ich do siebie. W końcu wzdycha do niego, odkąd tylko się spotkali. Gdyby tylko on myślał o niej tak samo… Podczas gdy dziewczyny poprawiają makijaż, a chłopaki zakładają kurtki, szykując się do wyjścia, ktoś dzwoni do drzwi. Nikt za nimi nie czeka… za to na wycieraczce leży koperta. To anonimowy list do ich przyjaciela, Sonny’ego. Tajemniczy wielbiciel? Może. Wszyscy reagują śmiechem. Tylko że sprawa przestaje być zabawna, gdy Sonny znika. Pojawia się za to nowy list, a w nim tylko dwa słowa: TWOJA KOLEJ. "Rzuciłam się na niego. Zakopałam głowę w jego szyi i wybuchłam płaczem. Polała się fontanna łez, niczym wzbierająca rzeka, której nie byłam w stanie kontrolować. Łkałam, trzymając się go kurczowo, jak gdyby tylko on mógł w tym momencie utrzymać mnie przy życiu." O Natashy Preston było już głośno po książkach "Skrzywdzona" oraz "Uwięzione". Nigdy żadne jej dzieło jednak nie trafiło w moje ręce. Zdecydowałam zapoznać się z jej twórczością i sięgnęłam po kolejną książkę o tytule "Będziesz moja". Przeczytałam ją już jakiś czas temu i przyznaję, że teraz kiedy o niej piszę, dalej nie mogę wyjść z podziwu jak autorka mnie zaskoczyła. Wśród Was na pewno znajdą się osoby, które lubią oglądać horrory i thrillery. Ja sama bardzo je lubię i już kiedyś spotkałam się z historią, gdzie grupka młodych przyjaciół nagle staje na przeciw jakiemuś zagrożeniu i wspólnie muszą je pokonać. Tak było i w tym przypadku. Poznajemy Lylah i jej znajomych. Planują oni imprezę, kiedy nagle pod ich drzwiami w tajemniczy sposób pojawia się koperta, w której ktoś poprzez literki wycięte z gazety ukrył wiadomość. Czy to żart? Tajemniczy wielbiciel kogoś z nich? Jakiś chwyt marketingowy? Oczywiście nie zdradzę Wam nic więcej, sami musicie przekonać się na własnej skórze co do swojego życia wprowadzili bohaterowie przez otworzenie drzwi. Ja szczerze zostałam naprawdę pozytywnie zaskoczona zarówno tym jak potoczyła się fabuła, jak i jej zakończeniem. Akcja toczy się szybko, nie da się tu nudzić lub odłożyć książkę na potem. Przeczytałam ją w jeden dzień, można powiedzieć, że na jednym tchu. Możemy znaleźć w niej kilka mocniejszych scen, lecz nie są one bardzo brutalne. Mogą poruszyć osoby o słabszych nerwach, jednak zakończenie na pewno im to zrekompensuję. Nawet przez myśl mi nie przeszło, że tak może rozwinąć się ta historia, a ostatnio często domyślam się co będzie dalej już po kilku rozdziałach. Tutaj towarzyszy nam ciągłe napięcie oraz wiele emocji. Często kręciłam głową i chciałam wejść do książki, żeby potrząsnąć bohaterami za niektóre nieodpowiedzialne decyzje. Jednak całość jest naprawdę świetna i wszystko ma jakieś znaczenie. "Czułam się jak na rollrecoasterze, wznosząc się wolno do nieba, a następnie gwałtownie spadając." Widziałam wiele opinii, których autorzy piszą o bardzo nierealnym poprowadzeniu fabuły. Zgadzam się z tym, jednak w ogóle mi to nie przeszkadzało. Oczekiwałam od tej książki niepokoju podczas czytania, trochę strachu oraz wielu emocjonalnych reakcji i to właśnie dostałam. Pojawia się tutaj kilka niedociągnięć, jednak uważam, że naprawdę warto ją przeczytać. Szczególnie polecam ją młodzieży, która szuka książki wywołującej lekki dreszczyk oraz takiej, która wciąga do swojego wnętrza już od pierwszych stron.

https://blogmiedzystronami.blogspot.com/2019/01/bedziesz-moja-natasha-preston.html "Byłam pewna, że to samo powiedzieliby moi przyjaciele, że to samo powiedziałaby moja terapeutka. Bycie silnym nie oznacza, że nie potrzebuje się innych ludzi. I chyba nareszcie zaczynałam to rozumieć." Lylah i jej przyjaciele wprost nie mogą się doczekać, aby spędzić razem wieczór. Impreza to idealny sposób na odstresowanie i wyluzowanie po szkole. Lylah ma też nadzieję, że szaleństwa na parkiecie z Chace’em, jej najlepszym przyjacielem, zbliżą ich do siebie. W końcu wzdycha do niego, odkąd tylko się spotkali. Gdyby tylko on myślał o niej tak samo… Podczas gdy dziewczyny poprawiają makijaż, a chłopaki zakładają kurtki, szykując się do wyjścia, ktoś dzwoni do drzwi. Nikt za nimi nie czeka… za to na wycieraczce leży koperta. To anonimowy list do ich przyjaciela, Sonny’ego. Tajemniczy wielbiciel? Może. Wszyscy reagują śmiechem. Tylko że sprawa przestaje być zabawna, gdy Sonny znika. Pojawia się za to nowy list, a w nim tylko dwa słowa: TWOJA KOLEJ. "Rzuciłam się na niego. Zakopałam głowę w jego szyi i wybuchłam płaczem. Polała się fontanna łez, niczym wzbierająca rzeka, której nie byłam w stanie kontrolować. Łkałam, trzymając się go kurczowo, jak gdyby tylko on mógł w tym momencie utrzymać mnie przy życiu." O Natashy Preston było już głośno po książkach "Skrzywdzona" oraz "Uwięzione". Nigdy żadne jej dzieło jednak nie trafiło w moje ręce. Zdecydowałam zapoznać się z jej twórczością i sięgnęłam po kolejną książkę o tytule "Będziesz moja". Przeczytałam ją już jakiś czas temu i przyznaję, że teraz kiedy o niej piszę, dalej nie mogę wyjść z podziwu jak autorka mnie zaskoczyła. Wśród Was na pewno znajdą się osoby, które lubią oglądać horrory i thrillery. Ja sama bardzo je lubię i już kiedyś spotkałam się z historią, gdzie grupka młodych przyjaciół nagle staje na przeciw jakiemuś zagrożeniu i wspólnie muszą je pokonać. Tak było i w tym przypadku. Poznajemy Lylah i jej znajomych. Planują oni imprezę, kiedy nagle pod ich drzwiami w tajemniczy sposób pojawia się koperta, w której ktoś poprzez literki wycięte z gazety ukrył wiadomość. Czy to żart? Tajemniczy wielbiciel kogoś z nich? Jakiś chwyt marketingowy? Oczywiście nie zdradzę Wam nic więcej, sami musicie przekonać się na własnej skórze co do swojego życia wprowadzili bohaterowie przez otworzenie drzwi. Ja szczerze zostałam naprawdę pozytywnie zaskoczona zarówno tym jak potoczyła się fabuła, jak i jej zakończeniem. Akcja toczy się szybko, nie da się tu nudzić lub odłożyć książkę na potem. Przeczytałam ją w jeden dzień, można powiedzieć, że na jednym tchu. Możemy znaleźć w niej kilka mocniejszych scen, lecz nie są one bardzo brutalne. Mogą poruszyć osoby o słabszych nerwach, jednak zakończenie na pewno im to zrekompensuję. Nawet przez myśl mi nie przeszło, że tak może rozwinąć się ta historia, a ostatnio często domyślam się co będzie dalej już po kilku rozdziałach. Tutaj towarzyszy nam ciągłe napięcie oraz wiele emocji. Często kręciłam głową i chciałam wejść do książki, żeby potrząsnąć bohaterami za niektóre nieodpowiedzialne decyzje. Jednak całość jest naprawdę świetna i wszystko ma jakieś znaczenie. "Czułam się jak na rollrecoasterze, wznosząc się wolno do nieba, a następnie gwałtownie spadając." Widziałam wiele opinii, których autorzy piszą o bardzo nierealnym poprowadzeniu fabuły. Zgadzam się z tym, jednak w ogóle mi to nie przeszkadzało. Oczekiwałam od tej książki niepokoju podczas czytania, trochę strachu oraz wielu emocjonalnych reakcji i to właśnie dostałam. Pojawia się tutaj kilka niedociągnięć, jednak uważam, że naprawdę warto ją przeczytać. Szczególnie polecam ją młodzieży, która szuka książki wywołującej lekki dreszczyk oraz takiej, która wciąga do swojego wnętrza już od pierwszych stron.

Recenzja pochodzi z bloga http://whothatgirl.blogspot.com/2018/11/bedziesz-moja-natasha-preston.html Lylah i jej przyjaciele wybierają się wspólnie na imprezę. Zbliżają się Walentynki i z tego też powodu ludzie zaczynają szaleć. Główna bohaterka z kolei nie znosi tego święta, bowiem kojarzy się jej jedynie z rodzinną tragedią. Zgadza się jednak na wspólne wyjście, bowiem ma nadzieję, że Chace poczuje do niej coś więcej niż tylko przyjaźń. Ona sama zakochana jest w nim już od dawna. Wszyscy szykują się powoli do wyjścia, kiedy ktoś dzwoni do drzwi. Na zewnątrz nikogo nie ma - na wycieraczce leży jedynie koperta. Zaadresowana jest do Sonny'ego - jednego z ich paczki. Podobny do tych niczym z filmów, prawdopodobnie jakiś głupi wybryk i wszyscy reagują śmiechem - no prawia, bo Lylah od początku ma złe przeczucie. Sprawa przestaje być śmieszna, kiedy następnego dnia Sonny nie wraca do domu i nie ma z nim kontaktu. Pojawia się za to nowy list, a w nim prosta wiadomość: Twoja kolej. Czy paczce przyjaciół grozi niebezpieczeństwo? Mogę jedynie zdradzić, że owszem. Wszystkim grozi niebezpieczeństwo i nie wszyscy wyjdą z tego cało. Autorka świetnie poprowadziła fabułę i do samego końca nie podejrzewałam, że za to wszystko odpowiedzialna jest TA osoba. To naprawdę wyszło autorce! Co mogę powiedzieć o bohaterach? To typowi studenci, którzy razem wynajmują mieszkanie i się przyjaźnią. Nie są idealni. Podczas tych wszystkich wydarzeń popełniają błędy, są czasami naiwni. Na pierwszy plan wysuwa się tutaj Lylah, która od początku miała złe przeczucia. Wszystko, co widziała, wydawało się być podejrzane i pozostałych z początku to irytowało. Bo przesadza, bo panikuje. A ona tym czasem starała się jasno i trzeźwo myśleć. Chociaż przyznaję, że z czasem jej zachowanie mnie też irytowało. Zwłaszcza, kiedy kontaktowała się ze sprawcą. Podoba się jej Chace, który zawsze jest u jej boku i zachowuje się jak prawdziwy gentleman. Dba o nią, pomaga jej na studiach i razem spędzają czas. Mamy też innych bohaterów: Sonny, który jest takim trochę typowym cwaniaczkiem. Łatwo z nim zadrzeć, wydaje mi się, że lubi awantury. Sienna, taka typowa studentka, lubiąca imprezy, dobrze wyglądać i też podoba jej się inny chłopak. Charlotte, która nie wychyla się przed szereg, większość czasu spędza w domu, ale przyjaciele namawiają ją na wspólne wyjścia. Isaak wydaje się być tym rozsądnym i spokojnym facetem. Wszyscy tworzą zgraną paczkę. Wspierają się też w tym trudnym okresie. Jest to thriller młodzieżowy, który zaczyna się jak dobry film - wiecie, na początku wszystko pięknie, dużo śmiechu i w ogóle, aż tu nagle spada wielkie bum. Policja niewiele może zdziałać i pokazana jest tutaj (przynajmniej według mnie) jej nieudolność i niemoc. Bowiem przestępca potrafi robić ich w konia i ich ominąć. Grupa przyjaciół z pewnością nie może czuć się bezpieczne. Akcja wciąga od początku. Jeśli dobrze pamiętam, to rozgrywa się ona jakoś w ciągu tygodnia, może kilka dni dłużej. Dialogi między bohaterami są naturalne, nie ma opisów, które nic nie wnoszą. Autorka nie boi się być drastyczna i śmiało posuwa się na przód. Tak jak wspomniałam wcześniej, nie wiedziałam, kto to może być odpowiedzialny i się zdziwiłam, kiedy prawda wyszła na jaw. Polecam wszystkim - mnie autorka po raz kolejny nie zawiodła i z pewnością będę chętnie sięgać po jej kolejne pozycje!

Miłość, oczekiwania, zabawa. Czy jeden wieczór, jedna impreza, jedna beztroska noc zmienią życie bohaterów? Koszmar właśnie się rozpoczął. Kto wygra grę z czasem? Natasha Preston bardzo szybko trafiła do grona moich ulubionych autorek. Zauroczyła mnie serią Silence, która okazała się pełną emocji historią i przekonała do siebie pomysłem na książki. Jej historie idealnie wpasowują się w mój gust literacki - są drapieżne, niebezpieczne, tajemnicze. Autorka bowiem łączy ze sobą historie typowo młodzieżowe z nutą thrillera, który w tym przypadku działa cuda niebanalnym klimatem i wciąż rosnącym napięciem. Długo czekałam na powyższą powieść. I miałam wobec niej ogromne oczekiwania! Na szczęście autorka wszystkie spełniła, dodając także przyjemne bonusy od siebie, dzięki czemu otrzymałam historię, która wciągnęła mnie na kilka cudownych godzin. Nie mogłam oderwać się od fabuły, nie mogłam przestać myśleć o tym co wydarzy się na kolejnym kroku. Trzymałam kciuki za bohaterów i liczyłam, że nie będą następni. Bo to, że komuś wydarzy się krzywda było pewne... Lylah wraz z przyjaciółmi zaplanowała wieczór pełen wrażeń. Mieli udać się na imprezę, gdzie zapomną na moment o troskach i odrzucą w niepamięć szkolne obowiązki. W dodatku dziewczyna ma nadzieję, że w końcu zwróci na siebie uwagę Chace'a, swojego najlepszego przyjaciela. On nie jest zainteresowany, ale kto wie co wydarzy się na parkiecie? Nikt z nich jednak nie dociera na miejsce, ponieważ tuż przy drzwiach czeka na nich koperta. Anonimowy list kierowany do Sonny'ego wszystkich rozśmiesza. Drugi zawiera tylko dwa słowa - Twoja kolej. I przeraża. Sonny znika bez śladu. Kto będzie następny? Pomysłowa kreacja bohaterów i nadanie każdemu z nich indywidualnych cech charakteru sprawiło, że podejrzeń nie było końca. Każdy z nich krył coś co mogło okazać się istotne dla śledztwa. Każdy z nich mógł być zamieszany w tragedię, która rozgrywała się na ich oczach. Tym samym nie byłam pewna czy sympatia, którą ich obdarzyłam była słuszna - może okaże się, że to tylko pozory, którymi się otaczają? Może ufam nie temu komu trzeba? Sama przez moment znalazłam się w grupce przyjaciół, żyłam ich historią i nie mogłam uwierzyć w to co dzieje się dookoła. Fabuła wciągnęła mnie w sam środek akcji i przyznaję, że nie mogłam wyjść z podziwu jak dobrze z tym wszystkim poradziła sobie autorka. Natasha Preston dopracowała swoją historię w szczegółach. Stopniowała akcję, rozsądnie prowadziła ciąg przyczynowo-skutkowy, dzięki czemu każdy ruch bohaterów był podparty wcześniejszymi decyzjami. Połączyła to wszystko z emocjami, które aż prosiły się o upust i mocnym wątkiem morderstw, które przyprawiały o dreszcz przerażenia. "Będziesz moja" to powieść, której nie można przegapić. Intrygująca, wciągająca, niebezpieczna. Napisana z pomysłem i z w pełni wykorzystanym potencjałem. W tej autorce drzemie mocno dobrego pisarza, którą - jestem tego pewna - jeszcze nie jeden raz poznamy. Natasha Preston przekonuje do siebie pomysłem, zatrzymuje niebanalna akcją, zapada w pamięci szokującym zakończeniem. Uwielbiam ją!

Szóstka szczęśliwych przyjaciół. Właśnie szykują się na imprezę. Nic nie zapowiada nadchodzącej tragedii. Podczas śmiechów, które zdają się nie mieć końca, ktoś puka do drzwi, gdy Lylah je otwiera, nikogo tam nie ma, a na ziemi leży koperta z imieniem jej kolegi, w której znajduje się kartka ze słowami „Twoje serce będzie moje”. Głupi żart? Cicha wielbicielka? Niestety nie… Jesień, kiedy szybko robi się ciemno, jest najlepszą porą na czytanie klimatycznych thrillerów, które pochłaniane wieczorową porą z herbatą lub grzanym winem w ręku, przyprawiają o przyjemny dreszczyk emocji. Taka właśnie jest ta pozycja: tajemnicza, wciągająca, intrygująca i wywołująca różne emocje. Mimo iż powieść mi się podobała, muszę przyznać, że ta historia jest mocno naciągana. Morderca polujący na konkretną grupę ludzi czyha na wolności, a oni w najlepsze wychodzą z domu, chodzą na imprezy, spotykają się ze znajomymi. Mimo obstawy policyjnej zarówno pod domem, jak i na każdym kroku, bandziorowi udaje się podrzucać kartki, wchodzić do domu, napadać ludzi. Po miejscu zbrodni porusza się jak gdyby nigdy nic, po mieście maszeruje ze zwłokami. Myślę, że za tyle pomyłek w pracy policji, funkcjonariusze powinni zostać dawno zwolnieni. Cała akcja mająca ochronić paczkę przyjaciół jest beznadziejna oraz słaba, a bohaterzy zachowują się jak grupa podrostków, a nie jak dorośli ludzie. Nie słuchają poleceń i działają na własną rękę, co też udaje się umknąć uwadze policji. Szybko odgadłam, kto prześladuje studentów, ale zakończenie dla niektórych może wydać się zaskakujące. Autorka pozostawia czytelnikowi kilka tropów i łatwo można dać się zmylić, ale o to właśnie chodzi – by rozwiązanie nie zostało nam podane na tacy i byśmy mogli sami pobawić się w detektywów. Pomimo infantylności bohaterów i nieporadnych detektywów, „Będziesz moja” czyta się szybko. Akcja mknie do przodu, przerywana od czasu do czasu rozmyśleniami, wewnętrznymi rozterkami głównej postaci - Lylah. To ona gra tu pierwsze skrzynce. Z jednej strony jej postawa wzbudza sympatię, gdyż martwi się o swoich przyjaciół i zrobi wszystko, by nie stała im się żadna krzywda, a z drugiej w takim momencie poznajemy jej rozterki uczuciowe, w stosunku do jednego ze współlokatorów. Wydaje mi się, że gdyby zaginął mój przyjaciel, to jedyne, o czym bym myślała to on, a nie pocałunki z wymarzonym wybrakiem. „Będziesz moja” nie jest zbyt drastycznym thrillerem, pojawiają się w nim ostrzejsze momenty, ale myślę, że osoby o słabszych nerwach, nie powinny mieć z nim problemu. Jestem ogromną fanką tego gatunku, dlatego też mam w stosunku do niego dużo wymagania. Jednak iż książka ta skierowana jest do młodzieży, jestem nieco łagodniejsza w jej ocenie. Nie bacząc na parę niedociągnięć i nieco naciąganą fabułę, warto ją przeczytać, by oderwać się od problemów dnia codziennego oraz spędzić z nią wieczór lub dwa. Polecam jako niezobowiązującą lekturę.

Na początku jest tak, jak w filmowym thrillerze, beztrosko, z aurą pozytywnej atmosfery. Na horyzoncie nie widać żadnej ciemnej chmury mającej popsuć zaplanowaną, dobrą zabawę. A potem następuje pierwsze bum, wstępnie potraktowane z przymrużeniem oka, potem jednak napędzające całą akcję i wytyczające jej kierunek. Jeden anonim, jedno zniknięcie i lawina nieprzewidywalnych zdarzeń. Podoba mi się to, że streszczenie książki nie zdradza zbyt wiele, bo już na wstępnych kilku stronach rozgrywany jest pierwszy z punktów kulminacyjnych tej historii ujawniony na książkowej okładce. Potem jest już tylko to, na co czytelnik cierpliwością musi sobie zapracować. Autorka wybrała sobie za tło studenckie środowisko. Grupa przyjaciół, pełne werwy i dynamiki relacje, imprezy. Młodzi ludzie, którzy nie zawsze działają zgodnie z rozsądkiem, buntując się i sprzeciwiając logice. To odbija się na także na całej akcji tej książki, bo za lekkomyślne postępowanie można byłoby postaci potępić nieraz i nie dwa. Lylah, która stoi tutaj na czele, jest bohaterką wyraźnie jeszcze niedojrzałą, z jednej strony sympatyczną, z drugiej dającą się ponieść chwili, z przemyśleniami nie do końca dopasowanymi do powagi sytuacji. No cóż, może to wciąż buzujące, młodzieńcze hormony? Kto wie. Sięgając po tę książkę na pewno nie można spodziewać się konkretnych, rzetelnych w swoim postępowaniu osób. Taki urok powieści. W końcu to thriller młodzieżowy, a nie książka o dojrzałych, przezornych ludziach w sędziwym wieku, z wypracowanym przez lata doświadczeń respektem do czyhających zagrożeń Szalony morderca, niepewność następnego dnia, policja, która nijak potrafi poradzić sobie z zatrzymaniem sprawcy zła. Finał zupełnie zbił mnie z tropu, wielkie brawa za poprowadzenie fabuły w kierunku tak dobrego zwieńczenia całości. Naprawdę nie liczyłam na taki obrót spraw. Nie oznacza to, że po drodze zabrakło mankamentów. Było napięcie, ale było też niedopracowanie wiarygodności kolejnych zdarzeń, które wydawały się mało prawdopodobne w rzeczywistości. Rozumiem, że przestępcy bywają sprytni, ale czy policja bywa aż tak nieporadna? Kolejny raz utwierdziłam się w przekonaniu, że to, co stanowi siłę w książkach Natashy Preston, to kilka pierwszych i kilka ostatnich stron. Książka nie jest idealna, miewa momenty, które postawiłabym pod znakiem zapytania, ale poprzez zaskakujący finał rekompensuje niedopracowania i wynagradza cierpliwość. Thriller raczej nienależący do tych wywołujących stuprocentowe palpitacje serca, ale poprowadzony tak, że obyło się bez nużących fragmentów, wręcz przeciwnie, szybko dotarłam do końca. Jeśli miałabym ją komuś polecić, to młodzieży szukającej raczej łagodniejszej niż hardcorowej wersji książkowego dreszczowca. https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/11/bedziesz-moja-natasha-preston-od.html

„Będziesz moja” Natashy Preston to kryminał young adult osadzony w środowisku studenckim. Akcja rozpoczyna się już od pierwszej strony. Od samego początku dowiadujemy się, że szóstka przyjaciół, zamieszkujących wspólnie, znajduje się w śmiertelnym niebezpieczeństwie. Ktoś podrzuca bohaterom koperty z groźbami, a pierwsza z nich spełnia się już kilka godzin po pojawieniu się wiadomości. „Będziesz moja” to klasyczny kryminał, podczas którego czytelnik podąża za główną bohaterką, Lylah, opisującą nam wydarzenia w narracji pierwszoosobowej. Nieznany prześladowca terroryzując osoby wokół dziewczyny, stanowi zagrożenie nie tylko dla nich, lecz dla całej społeczności studenckiej. Książkę tę czytało mi się lekko i szybko, trudno mi było jednak miejscami cieszyć się lekturą. Literatura young adult charakteryzuje się młodzieżowym językiem, często prostym i niepewnym. Sama autorka zaczynała swoją przygodę z pisarstwem od Wattpada, platformy do publikacji własnych opowiadań. W „Będziesz moja” często wyczuwa się niedopracowany do końca warsztat i braki w wiedzy, na przykład dotyczącej prowadzenia śledztwa. Łatwo dopatrzyć się wielu nieścisłości, co odbierało mi radość z wyczekiwania na rozwiązanie zagadki. Samo zakończenie książki zaskoczyło mnie, a więc lektura spełniła swój cel. Moje przypuszczenia okazały się błędne. Mam jednak zastrzeżenie co do motywu popełnionych przestępstw. Wydaje mi się, że autorka mogłaby bardziej dopracować powód, dla którego seryjny morderca sterroryzował kampus uniwersytecki. Nie odbieram książce jednak ciekawego, choć często spotykanego w popkulturze młodzieżowej, pomysłu. Książkę czyta się szybko, więc poleciłabym ją szczególnie młodym osobom, które rozpoczynają swoją przygodę z kryminałami. Jeżeli lubisz zagadki kryminalne, dochodzenie, jak po nitce do kłębka, kto jest mordercą, możesz sięgnąć po „Będziesz moja”. Mimo wszystko widać w opowiadaniu potencjał, dlatego zapamiętam nazwisko autorki i będę śledzić jej pisarskie losy.

Witam serdecznie. Dziś chciałabym Wam przedstawić moje refleksje dotyczące najnowszej książki Natashy Preston Będziesz moja. Samej autorki wielu z Was nie musze przedstawiać gdyż głośno o niej było przy okazji Skrzywdzonej , Uwięzione czy też serii Silence. Będziesz moja to książka o sześciorgu młodych ludziach. Jak to bywa wśród studentów w ich życiu króluje beztroska oraz imprezy. Gdy na początku lutego pod drzwiami znajdują kopertę zaadresowaną do jednego z nich z napisem Twoje serce będzie moje sądzą, że jest to przedsmak walentynkowych żartów. Nikt z nich nawet nie przypuszcza, że za tą wiadomością kryje się coś bardziej mrocznego. Strach zaczyna w nich wzbierać, gdy jeden z nich, Sonny, nie wraca do domu. Już wiedzą też, że ktoś obserwuje ich każdy krok. Książkę Natashy Preston czyta się niezmiernie szybko i należy ona do tych przyjemnych. Jednak jak już wiecie jestem fanką książek z dreszczykiem, więc trudno mnie w tym względzie zadowolić. Tak też było i tym razem. Niestety nie do końca urzekła mnie ta historia. Sam pomysł był świetny, jednak moim skromnym zdaniem, autorka gdzieś pogubiła się po drodze, przez co przedstawione wydarzenia zaczęły przypominać komedię a nie thriller czy kryminał. Ataki szalonego mordercy stawały się nad wyraz pokazowe i mało realistyczne, przez co niewątpliwie traciła książka. Postacie delikatnie rzecz ujmując infantylne. Ja osobiście rozgryzłam pomysł autorki i wiedziałam, kto czai się za postacią niezrównoważonego mordercy, choć nie powiem może być i tak, że uda się Natashy Preston Was zmylić. Książka jednak zasługuje na to by również powiedzieć o niej trochę miłych rzeczy, a mianowicie to, że mimo wszystko jest to dość przyjemnie napisana. Mimo mankamentów wspomnianych powyżej czyta się ją szybko a zakończenie nie jednego może zaskoczyć. Sądzę, że jak najbardziej można dać jej szansę i nie będzie to zmarnowany czas. Polecam ją jako miły dodatek do herbaty i koca w listopadowe wieczory z dreszczykiem.

Lylah nie cierpi Walentynek. Kiedy dowiedziałam się dlaczego tak jest i jakie wspomnienia są z nimi związane.. Nie zdziwiłabym się gdyby dziewczyna najchętniej w jakiś wymazała ten dzień. Tradycją jednak jest, że studenci wydziału aktorskiego wystawiają sztukę o historii świętego Walentego. Tradycją jest także, że po tej sztuce odbywa się impreza. I właśnie podczas szykowania się na nią poznajemy Lylah i jej przyjaciół. Zapowiada się typowy, imprezowy wieczór, gdyby nie fakt, że całkiem niespodziewanie ktoś dzwoni do drzwi. Jeszcze dziwniejsze jest to, że za drzwiami nie ma nikogo.. Za to na podłodze leży koperta.. A jej zawartość.. Jest co najmniej przerażająca.. A może to tylko głupi żart? Powiem Wam, że dla mnie to tego rodzaju książka, którą można by było czytać jednym tchem. Książka, która wciąga. Z jednej strony chce się znać zakończenie, a z drugiej nie chce się jej skończyć. Niesamowity klimat, który stworzyła Autorka nie raz sprawił, że miałam ciarki, wzdrygałam się z obrzydzenia, lub wytrzeszczałam oczy ze zdumnienia. A ostatnie 5 rozdziałów i epilog.. Musiałam je sobie dawkować, bo napięcie było dla mnie zabójcze. Ta historia na pewno pozostanie ze mną na długo. Takich historii jakie przedstawiła w swojej powieści Autorka tak łatwo się nie zapomina. Jestem pewna, że przez dłuższy czas na samo wspomnienie tej pozycji będę czuła mrowienie na karku. Zdecydowanie polecam!

Myślę, że śmiało mogę się nazwać wierną fanką powieści Natashy Preston. W jej książkach uwielbiam przede wszystkim to fantastyczne połączenie thrillera i powieści młodzieżowej. Cieszę się więc bardzo, że i w "Będziesz moja" tego mojego ulubionego motywu nie zabrakło. Powiem nawet, że strasznie mnie cieszy, że w tej właśnie pozycji pojawiło się nawet troszkę więcej grozy i krwi, niż w serii Silence, czy w "Skrzywdzonej". Bardzo mi tego ostatnio brakowało i cieszę się strasznie, że autorka zaspokoiła tą moją potrzebę :) Sama historia jest niesamowicie wciągająca i czyta się ją tak na prawdę jednym tchem! Jest w niej bardzo dużo tajemnic z nutką grozy, co niesamowicie lubię, a dodatkowo cała historia rozgrywa się na kampusie, co jest kolejnym moim ulubionym motywem. Myślę, że na prawdę sporym zaskoczeniem jest tutaj przede wszystkim zakończenie, którego chyba nikt do końca się nie spodziewał. Owszem, sama miałam jakieś tam swoje podejrzenia, ale i tak mocno minęły się one z prawdę. Śmiało mogę powiedzieć, że właśnie taką Natashę Preston uwielbiam i chciałabym więcej takich powieści z pod jej pióra. A samą książkę jak najbardziej polecam, bo to książka, koło której zdecydowanie nie można przejść obojętnie!