Będzie bolało (okładka miękka)

Niestety brak tego czegoś w tej książce. Dla mnie flaki z olejem. Brak jakiekolwiek akcji, dramaturgii itp,

Świetnie się czyta. Blyskotliwie napisana. Do "połknięcia" w jeden wieczór. Książka chyba przypadnie każdemu do gustu. Szybka wysyłka. Wszystko na 5+

Zapomnijcie o NFZ oraz skandalizującym bądź też nie "Botoksie" Patryka Vegi (to w dużej mierze znamy z autopsji), bowiem nadchodzi Adam Kay i jego gorzko-śmieszne "Będzie bolało" opisujące funkcjonowanie NHS. Adam i jego dziennik pisany w latach 2004-2010 bezlitośnie obnaża wszelkie wady oraz absurdy brytyjskiej służby zdrowia, gdzie nikt nie dba o przestrzeganie godzin podczas wyznaczonych dyżurów, lekarze specjaliści są do dyspozycji w najlepszym wypadku jedynie na telefon, a niejeden kierownik McDonalda zarabia lepiej na godzinę niż młody, praktykujący w szpitalu lekarz. Co więcej, Adam jako homoseksualny i do bólu szczery ginekolog nieraz musiał zmierzyć się z niekompetencją swoich kolegów czy też położnych, przez co często dochodziło do kuriozalnych, a niekiedy wręcz niebezpiecznych i zagrażających zdrowiu pacjentek sytuacji. Przez blisko siedem lat Adam borykał się z notorycznym zmęczeniem, nadprogramowymi godzinami oraz przesuwanym w ostatniej chwili urlopem, a jego związek niejednokrotnie wisiał przez to na włosku, jednak Kay jako lekarz realizował się. Wszystko to do czasu pewnej tragedii, która położyła kres pisaniu dziennika, a za jakiś czas również jego lekarskiej kariery. "Będzie bolało" to do bólu realistyczny i okraszony dużą dawką ironii obraz szpitala, którego mechanizmy chcecie poznać.

Książka super. Pokazuje jak trudna jest praca lekarza za razem zachowując poczucie humoru .

Polecam

Lekko napisana książką, która się fajnie czyta.

Pracowałam w sł.zdrowia i to jest HIT!!!!!

Książka dalej wiele do myślenia i zmienia mój punkt widzenia... Nie jestem lekarzem ani nie wybieram się na medycynę ale student medycyny powinien się z nią zapoznać. Chylę czoła dla ludzi, którzy podejmują się tak ciężkiego wyzwania - bycia lekarzem w każdej specjalizacji . Jak to człowiek musi poświęcić "swoje życie" by dawać i ratować innnym życie, które jest tak mało doceniane. Nie zdawałam sobie z tego sprawy jaka to syzofowa praca. Lekarze to też ludzie mają pełne prawo źle się czuć, mieć /próbować założyć rodzinę, mieć dostęp do specjalistycznej opieki psychologicznej by radzić sobie z niepowodzenia w zawodzie lekarza w tym przypadku ginekologa. Książka łatwym językiem napisana, wszystkie terminy medyczne wyjaśnione, czyta się szybko. Mam nadzieję, że coś się kiedyś zmieni w służbie zdrowia.

I to jest bardzo dobra pozycja! Dziennik stażysty/rezydenta medycyny ludzkiej, spisywany na przestrzeni kilku lat to zbiór zabawnych i zasmucających historii, jakie przewinęły się podczas pracy Adama Kay'a, specjalisty ginekologii i położnictwa. Całość można doskonale osadzić w realiach polskiej służby zdrowia i "wspaniałego" NFZ, pomimo, że akcja dzieje się w Wielkiej Brytanii. Codzienność, pełna absurdów z życia młodego lekarza, działalności placówek medycznych i dziwaczności pacjentów przeplatają się z opisami przypadków i ironicznymi komentarzami, odnośnie otaczającej go rzeczywistości. Zdecydowanie pozycja łatwiejsza dla ludzi związanych z medycyną, ale obszerne przypisy autora wyczerpująco i dowcipnie wyjaśniają używaną terminologię medyczną. Warto je przeczytać, nawet jeśli znamy jednostki chorobowe i nazwy używanych instrumentów chirurgicznych. Jako że sama jestem z branży medycznej, wiem, z czym się zmaga i jak bardzo jest to stresująca i odpowiedzialna praca, za którą rzadko ktoś dziękuje lub godziwie płaci. A o płacach warto wspomnieć, Adam Kay również to czyni, opisując problemy w równowadze między wydatkami a dochodem. Satysfakcją z ratowania życia nie opłaci przecież czynszu czy nie zatankuje samochodu. Książkę powinien przeczytać każdy, kto ma wiecznie pretensje do lekarzy, że są konowałami i są nieuprzejmi, że kolejki są za długie i pracowników szpitali ogarnęła znieczulica. Bo to nie jest wina lekarza/pielęgniarki, tylko systemu, a ludzie wykonujący ten zawód, nawet jeśli chcą go wykonywać z pasją i miłością, to po prostu też są ludźmi, a system chce zrobić z nich super-ludzi, którzy nie śpią, nie muszą jeść i nie mają życia rodzinnego. Postawmy się po drugiej stronie barykady. Postawmy się w miejscu człowieka pozbawionego wsparcia starszych stażem lekarzy, który po trzech nocnych i dwóch dziennych dyżurach, kończących się dwie godziny po ich teoretycznym zakończeniu, którego bliska osoba nie czeka już na niego na umówionej randce i który nie jadł nic, poza batonikiem, a w gratisie cały dzień wysłuchiwał narzekań i utyskiwań pacjentów, musi przeprowadzić zabieg ratujący życie. I może ta książka pozwoli nam zrozumieć, że Ci ludzie też mają psychikę, plany i chcieliby być bardziej empatyczni, ale po kilku latach zostaje im to wybite z głowy. I albo ubierają się w szatę znieczulicy albo rezygnują. A niechlubne statystyki pokazują, że największy procent samobójców stanowią właśnie lekarze i lekarze weterynarii. Książka zabawna, pełna ironii, którą świetnie się czyta. Ale równocześnie przerażająca i otwierająca oczy. http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4850355/bedzie-bolalo/opinia/49863143#opinia49863143

Polecam, książka wciąga już od pierwszej strony :)