Bardzo zimna wiosna (okładka miękka)

świetna!

Uwielbiam twórczość Katarzyny Tubylewicz. Uwielbiam Jej talent do snucia fantastycznych narracji budujących Jej jak zawsze nietuzinkowych bohaterów. Jej książki są zawsze świeże, nie nużą, nie męczą, są po prostu do pochłonięcia. Przyznam szczerze, że fanką kryminałów nie jestem, ale, jak zaznaczyłam na wstępie, jestem fanką Autorki, więc zawsze sięgnę po wszystko, co napisze (lub przetłumaczy). I powiem Wam, że w „Bardzo zimną wiosnę” wciągnęłam się jak w mało co. Historia śledztwa prowadzonego przez szwedzkich policjantów w sprawie morderstwa Grety Sjöwall, zamożnej i szanowanej starszej pani, która włącza się w pomoc dla uchodźców jest taką książką, której nie sposób odłożyć i względem której żałuje się, że nie jest dłuższa. Jest wartko i intrygująco. Bo to nie jest tylko kryminał, to jest historia na wskroś przejmująca, pokazująca między innymi zapaść, jaka jest udziałem szwedzkiej policji, która po różnych reformach i restrukturyzacjach, a także stawiająca czoła coraz większej fali przestępstw, jest po prostu w fatalnej kondycji i w coraz trudniejszej sytuacji, również kadrowej. „Bardzo zimna wiosna” porusza jeszcze kwestie związane ze szwedzkim stosunkiem do nazistów w czasie II Wojny Światowej, z kryzysem uchodźczym z 2015 roku, z emigrantami i ich odnajdywaniem się (lub nie) w nowym, obcym kraju. A nawet kwestie przemocy domowej. Jest to książka ciężka w sensie ilości niełatwych tematów, które dźwiga na swoich stronach, bo emocji tu pełno, bo bohaterowie mają swoje sekrety i przeżywają dramaty, które jednak sprawiają, że nie sposób oderwać się od tej powieści. Katarzyna Tubylewicz ma niesamowity talent tworzenia realnych, pełnokrwistych bohaterów, których życiorysy wypełniają w pełni namacalne i realne historie – jest to taka Jej cecha, jako autorki, którą ja osobiście uwielbiam; ja po prostu Jej wierzę. Wierzę Jej bohaterom i wierzę w opisywanie przez Nią historie. Inspektorzy kryminalni Jens Vikander i Björn Fagel, którzy prowadzą śledztwo w sprawie morderstwa Grety, Polka Ewa Ptak i rodzina Sjöwall to doskonale nakreśleni bohaterowie, każdy z trudnym tłem, z niełatwą historią, które Autorka na naszych oczach powoli rozwija. Dla mnie była to sprawa pierwszoplanowa, nawet względem samego śledztwa i zagadki kryminalnej i za takich właśnie bohaterów, dopracowanych na 200%, jestem zawsze Katarzynie Tubylewicz wdzięczna. Trzeba być jako Autor doskonałym obserwatorem i psychologiem, żeby tak konstruować postacie. „Bardzo zimna wiosna” jest kryminalnym debiutem Autorki, ale tak naprawdę znając Jej dotychczasową twórczość, bardzo łatwo odnaleźć Ją na kartach powieści, nawet tak teoretycznie jak na Nią nietypowej. Bo przy okazji historii śledztwa, Katarzyna Tubylewicz pokazuje nam opis współczesnej Szwecji tego, co tam się dzieje, co podskórnie pulsuje, z jakimi problemami się mierzy. Wybrzmiewają historie znane z Jej „Moralistów”, mówiące o kryzysie uchodźczym i o hipokryzji, która się z nim wiąże, wybrzmiewają echa „Sztokholmu – miasta, które tętni ciszą”, gdy po dzielnicy i adresie danej osoby, pod którym mieszka, wszyscy od razu wiedzą z kim mają do czynienia. Katarzyna Tubylewcz ze Szwecji zrobiła swój trademark i to jest wspaniałe, bo odkrywa ten kraj przed nami na ciągle i od nowa. Katarzyna Tubylewicz to Szwecja. Dla mnie jest to skojarzenie natychmiastowe i naturalne. Autorka, która mieszka tam od bodajże 20 lat, uczyniła ze Szwecji swój znak rozpoznawczy. I teraz, mam pytanie – czy znacie to uczucie, gdy słuchacie długo jakiegoś zespołu, jedną płytę, potem następną, potem piątą i zaczynacie wyczuwać, że to, co było do tej pory znakiem rozpoznawczym tych konkretnych muzyków robi się czymś powtarzalnym, czymś wyeksploatowanym, czymś, co już gdzieś było, już się słyszało, już nie ma tego czegoś, co nas łapie? W przypadku twórczości Katarzyny Tubylewicz nie ma szans, żeby kiedykolwiek poczuć to samo, bo ta Autorka koncentrując się na Szwecji, przybliża ją czytelnikowi na mnóstwo sposób. I w postaci przewodnika, i w postaci zbioru reportaży, i w postaci analizy szwedzkiego rynku literacko-wydawniczego i kondycji czytelnictwa, i w postaci powieści obyczajowych, a teraz także i kryminałów. Z Katarzyną i Jej książkami jest tak, że ta Szwecja będzie u niej zawsze rozpoznawalna, ale nigdy się nie znudzi. Bo dla tej Autorki, Szwecja jest studnią bez dna, z której czerpie inspirację do pisania naprawdę znakomitych rzeczy. I właśnie udowadnia do kolejny raz.

Od razu skojarzyła mi się z ostatnim głośnym tytułem 🤔 mimo to jest to trochę inna historia. Wciągająca i intrygująca powieść sięgająca czasów II wojny światowej. Losy Ewa splatają się z wiekową Gretą która uciekła do Szwecji po wojnie i tutaj ułożyła sobie życie, zakładając rodzinę. Pani Katarzyna stworzyła prawdziwy skandynawski kryminał gdzie znajdziemy połączenie kilku "światów", podróż w czasie i poruszający temat uchodźców a to wszystko kręcić się będzie wokół dokonanej zbrodni. Nie da się tutaj zdradzić za wiele bo od pierwszej do ostatniej kartki dużo się dzieje, tempo nie zwalnia ale też nie jest zawrotne. Polityka, przeszłość i współczesna Szwecja będą tutaj bazą która pomimo trudnego zdawać by się mogło odbioru czyta się ze zrozumieniem, bo wiecie są takie książki gdzie jest tak wszystko zaplątane, że juz w końcu nie wiadomo nawet kto jest prezydentem. 🙊

Niestety, książka mi się nie podobała. Napisana chaotycznie, zauważyłam błędy np. Pomylone imiona. Sam tytuł bardzo chwytliwy ale nie nawiązuje do niczego oprócz przedstawionej zimnej wiosny jako pogody. Myśle, że można byłoby w ciekawy sposób wpleść zimna wiosnę w akcje książki. Poza tym mało szczegółów jeśli chodzi o śledztwo, miejsce zbrodni - po to właśnie sięgam po kryminał!! Zostało to potraktowane po macoszemu. Mnóstwo zaciętych wątków i w bardzo kiepski sposób zakończonych. Jedynie historia Ewy wydaje się być przemyślana. Bardzo się zawiodłam bo liczyłam na coś wyjątkowego coś co zwali mnie z nóg. Z sympatii do twórczości Pani Tubylewicz sięgnęłam po te książkę, jednak według mnie z kryminałem niewiele ma wspólnego. Jedyne co to może leżała obok kryminału. W moim odczuć ważniejsze było przedstawienie trudnej sytuacji uchodźców niż samej kryminalnej historii

Ta książka, to nie tylko powieść z wątkiem kryminalnym. Autorka, jako długoletnia mieszkanka Szwecji pokazuje czytelnikowi, jakie zmiany zaszły w tym kraju, i jakie wciąż zachodzą. Przez wielu Szwecja kojarzona z dobrym, godnym i bezpiecznym życiem teraz pokazuje swoje nowe oblicze. Stosunek do imigrantów, a w szczególności uchodźców przekłada się na dobrze prosperujące biznesy pod płaszczykiem dobroczynności. Szwecja ukazana jest nie tylko jako jedno z najbardziej wielokulturowych państw w Europie, ale również jako kraj, w którym rosną podziały i segregacja. Zmiany galopują w zastraszającym tempie i dawny raj już tym rajem być przestaje. Taka sytuacja dotyczy wielu krajów, a zmiany te wpływają na bieżącą sytuację polityczno-społeczną, co daje dodatkowe możliwości dla autorów na rozwój fabuły, na tle której toczy się główny wątek książki. Autorka wnikliwie i interesująco przedstawia ten aspekt, jak i inne problemy, z którymi boryka się Szwecja. "... za dobrem też może chować się zło". A w tym wszystkim odniesienia do historii i wątki znane nielicznym. Z dużym zainteresowaniem czytałam o tym, jak traktowane były Niemki przez Amerykańskich żołnierzy po zakończeniu II wojny światowej. "Szacuje się, że Amerykanie zgwałcili po wojnie jakieś sto dziewięćdziesiąt tysięcy kobiet (...) zdarzały się przypadki niewolnictwa seksualnego, kobiety wywożono do lasów, porywano..." Wiele z nich uciekło z kraju do Szwecji, gdzie pracowały jako pomoc domowa. Greta, Niemka - mając trzynaście lat była "niewidzącym, ale słyszącym" świadkiem gwałtów na swojej matce i siostrach. Siedziała ukryta w szafie. To wtedy postanowiła, że wyjedzie do Szwecji. W wieku osiemdziesięciu czterech lat zostaje brutalnie zamordowana. Ewa, Polka - ucieka do Szwecji mężem sadystą, znanym politykiem. Z bliznami na twarzy i duszy trafia do rodziny Grety, jako jej towarzyszka, opiekunka, asystentka. Między kobietami nawiązuje się porozumienie i przyjaźń. Dla Grety Ewa jest jak druga córka, jak powiernik, przed którym zdradza się ze swoimi planami związanymi z książką, którą chce napisać. Na razie są to grube notatniki, w których skrzętnie zebrane zostały fakty historyczne z różnych źródeł. W dniu kiedy Ewa ma wychodne Greta znika. Jej córka Rebeka zgłasza zaginięcie. Ciało Grety zostaje odnalezione na tylnym siedzeniu samochodu przed supermarketem. Rana głowy, usta wypełnione zmiętymi stronami gazet, liczne rany kłute. Do śledztwa dołączają Jens i Bjorn, policjanci, którzy przyjęli zgłoszenie o zaginięciu. Kto zabił Gretę? Czy mordercą jest zięć, który jej nienawidził i chciał dorwać się do jej pieniędzy? A może młodzi uchodźcy z pobliskiego ośrodka, którzy byli przyjmowani na obiadach? A może tylko jeden z nich? Rashid, który tym gościem był częściej, bo Greta uczyła go języka. A może morderca, to jeszcze inna historia, o której tu przeczytacie? Powieść obfituje w wiele postaci, których życie doświadczyło i jestem ciekawa, jak potoczą się ich dalsze losy. Polecam!!!

Szukacie dobrego kryminału ze skomplikowaną intrygą, ciekawymi, wyraziście nakreślonymi pod względem psychologicznym postaciami, z bogatym tłem obyczajowym, społecznym i retrospekcjami do czasów wojennych, niczym u Charlotte Link - sięgnijcie po #bardzozimnawiosna autorstwa #katarzynatubylewicz 😀 I chociaż autorka, to nasza - polska pisarka, kulturoznawczyni i tlumaczka, to Jej powieść jest na wskroś skandynawska i to nie tylko ze względu na miejsce akcji - Sztokholm. Na początku kryminału autorka przenosi nas jednak do małej miejscowości w Bawarii, do czasów tuż po II wojnie światowej. Poznajemy tam 13-letnią dziewczynę - Gretę, która jest świadkiem gwałtu popełnionego na swojej matce i siostrach przez żołnierzy armii amerykańskiej.. To wydarzenie oraz fakt, iż była córką zagorzałego nazisty, sprawia że dziewczyna postanawia wyjechać do Szwecji. W kolejnych rozdziałach przenosimy się właśnie do Szwecji, gdzie poznajemy dwóch policjantów: Jensa i Bjorna, próbujących rozwikłać sprawę morderstwa zamożnej i szanowanej staruszki, której zasztyletowane zwłoki znaleziono w porzuconym samochodzie, a której morderca wypchał usta gazetami.... Poznajemy też rodzinę zamordowanej, jej córkę i niezbyt idealnego zięcia, a także polską opiekunkę Ewę, której historia mogłaby być materiałem na kolejną książkę. Ewa pracuje poniżej kwalifikacji, w Szwecji szuka schronienia przed sadystycznym mężem - senatorem... Wszystkie te postaci łączy sprawa zamordowanej starszej pani. Autorka pokazuje też pracę szwedzkiej policji, utrudnioną przez coraz większy kryzys, problem socjalizacji uchodżców m.in. z Afganistanu i wpływ trudnej przeszłości na zachowania ludzkie... Kto stoi za śmiercią kobiety, jaki był powód jej zamordowania, co mają do tego zdarzenia z czasów powojennych ?? Nieodkładalny kryminał - czytajcie, premiera 25 marzec😀❤ @wydawnictwo_wab

Na parkingu w opuszczonym samochodzie zostają odnalezione zwłoki starszej kobiety. Jak później się dowiadujemy to kluczowa postać Greta, majętna kobieta z tajemniczą przeszłością. Jakie pobudki może mieć morderca starszej Pani? Chciwość czy jednak odmienne pochodzenie? Kto i dlaczego dopuścił się tego brutalnego czynu? Mocny początek, wspomnienie małej Grety czytałam z przyspieszonym biciem serca. Później już jednak akcja była bardziej rozwlekła. Naprzemienne narracje różnych pojawiających się w książce bohaterów i mieszające się wydarzenia. Morderstwo Grety to zawiła intryga, mająca swe podłoże w przeszłości, te retrospekcje niesamowicie mnie przyciągały. Wydaje mi się jednak, że zostało otwartych zbyt wiele wątków na raz. Nie wszystkie udało się w pełni przedstawić oraz zakończyć, chociażby losy opiekunki starszej Pani, Ewy uciekającej przed brutalnym wysoko postawionym mężem. W przypadku tej postaci czuję mocny niedosyt. Autorka porusza w swojej książce również ważny temat imigrantów oraz wizji społeczeństwa o nich. Podsumowując, "Bardzo zimna wiosna" to z pewnością książka wielowątkowa. Osobiście ciężko było mi się wgryźć na dobre w fabułę książki. Jeśli lubicie skandynawskie klimaty będzie to pozycja dla was, autorka oprowadzi was tropem mordercy po klimatycznej Szwecji.

Niestety niespodziewanie w trakcie lektury coś się posypało i nie mogłam wgryźć się w wydarzenia, które może i nie były przewidywalne, ale jednak też specjalnie mnie nie zaskakiwały. Nie ukrywam, że po bardzo dobrym wprowadzeniu zwyczajnie się rozczarowałam, bo liczyłam na więcej emocji i przede wszystkim wartką akcje, a tego nie dostałam. Nie mogę jednak powiedzieć, że książka jest zła. Dla mnie jest typowym sredniakiem, który raczej nie zachęcił mnie do wyczekiwania na kolejne tomy. Także czy po nie sięgnę? Zobaczymy. Może ktoś mnie przekona. Co was może zachęcić to to, że książka czyta się właściwie sama i doskonale oddaje skandynawski klimat. Można wręcz powiedzieć, że skupia się głównie na przedstawieniu Szwecji i jej historii. Widać, że autorce ten temat obcy nie jest. Mnie to trochę męczyło, ale przypuszczam, że fani skandynawskich kryminałów mogą być tym z kolei zachwyceni. Dlatego myślę, że książka może spotkać się z różnym odbiorem.

Sztokholm. Porzucone volvo a w nim zamordowana staruszka. Dlaczego zamordowano kobietę w podeszłym wieku? To będzie bardzo ciężka sprawa.. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona! Autorka porwała mnie w świat pełen intryg, kłamstw, niewyjaśnionych spraw, dziwnych morderstw. To jeden z lepszych kryminałów jakie przyszło mi ostatnio czytać. Chwilami miałam wrażenie, że cała akcja jest zbyt powolna.. że to wszystko się tak wlecze i końca nie widać, a nim dojdzie do jakiejś ciekawej sceny w książce to zdążę się zniechęcić, albo zasnąć. Jednak ten sposób pisania miał swój udział w całej powieści. Poza tym porusza ona wiele tematów, które są bardzo na czasie,a mianowicie m.in: rasizm, nietolerancja, przemoc domowa, bogactwo, rozrzutność i wiele innych. To również sprawia, że ta książka dodatkowo wciąga. Jestem zdecydowanie na tak i z chęcią przeczytać inne książki tej autorki. Polecam zapoznać się z "Bardzo zimną wiosną" ;)