Bądź przy mnie. The Last Regret. Tom 4 (okładka miękka)

Wattpad potrafi być trampoliną wprost na listę literackich bestsellerów. Może nie często, ale jednak takie historie się zdarzają. Twórczość Anny Bellony najpierw zyskała rozgłos dzięki publikacjom internetowym, a dopiero potem tym tradycyjnym. Czy słusznie? Marzenia Charlie właśnie się spełniły. Żyje w trasie, w muzyce, w ciągłym ruchu i blasku fleszy. Szybko okazuje się, ze nie jest to takie łatwe jak sądził. Do tego dochodzą jeszcze problemy z wytwórnią i… miłością. Czy Fay zawsze będzie przy nim, tak jak obiecywała? A może niektóre problemy to już a dużo? „Bądź przy mnie” to już czwarte i ostatnie spotkanie z zespołem The Last Regret. Oczywiście ten drobny niuans przeoczyłam podczas zamawiania książki 😊 Dlatego mogę Was zapewnić z perspektywy osoby, która nie czytała poprzednich, że da się. Zrozumienie fabuły nie nastręcza większych trudności, chociaż kolejność chronologiczna pozostaje opcją rekomendowaną. Powieść została napisana  w gatunku literatury młodzieżowej i całkiem nieźle sprawdza się jako przyjemny, ale też lekki sposób spędzenia wieczoru. Historia została opowiedziana dość wartko (z drobnymi dłużyznami), a sama narracja jest bardzo przystępna. Na pierwszy plan tej opowieści wyciągnięto kwestie uczuć, zarówno miłości, jak i przyjaźni. Przede wszystkim głównym motywem jest związek na odległość i związane z tym problemy. Nie będzie łatwo! Autorka nie kreuje idealnej relacji, ale taką, która pozostawia wiele do życzenia i jednocześnie pozwala czytelnikowi przejmować się losem bohaterów. Dodatkowym smaczkiem jest możliwość obserwowania pracy zespołu muzycznego, spojrzenia na ich sytuacje „zza sceny” i poza kamerą. Czytelnik przeczyta nie tylko o tym, co piękne i medialne, ale też trudne i wymagające. Z reguły nie zwraca się na to uwagę, bo marząc o słowie piosenkarza dość łatwo zapomnieć o jakichkolwiek minusach. Na końcu dodam, że zauważyłam pewne rozczarowanie osób, które czytały książkę wcześniej na Wattpadzie. Wskazują one na wiele istotnych zmian. Niestety nie miałam takiego porównania, może dlatego powieść mnie nie rozczarowała. Owszem, była to typowa młodzieżówka, w której jest trochę emocji, ale nie porusza bardzo głębokich tematów, a wszystko ma raczej lekką formę. Niemniej, jeśli lubicie ten gatunek, to nie powinniście być zawiedzeni! 

Ostatni tom opowiadający historię członków zespołu The Last Regret głównie z perspektywy Charliego i Fay. Niestety, w odróżnieniu od pozostałych, nie wciągnął mnie. Nawet nie wiem czemu, po prostu czegoś mi tu brakowało. Mimo to ogromny plus za przedstawienie życia muzyka i jego rodziny od wewnątrz. Że to ciągła rozłąka, że to ogrom pracy nawet gdy już jest po trasie, że bardziej jest się gościem w domu niż jego mieszkańcem i jest się rozdartym- w drodze tęskno za domem, a w domu za atmosferą koncertów. Że tak naprawdę bardzo trudno znaleźć złoty środek i takie życie na walizkach doskwiera zarówno muzykowi jak i jego najbliższym. Kolejną zaletą jest wpleciona historia Jesse'go i fundacji, która zajęła się m.in.problemem uzależnienia. To ważny temat i cieszę się, że został poruszony choć w okrojonej wersji i był raczej tłem. Problemy z wytwórnią, mediami i ojcem Kylera niespecjalnie mnie ruszyły i nie czułam ich po prostu. Jednak mimo to dobrze, że został tu pokazany zespół będący na rozdrożu, mierzący się z kłopotami i wątpliwościami, a mimo to zawsze byli dla siebie wsparciem i mimo upływu lat są sobie bliscy już nawet nie jak przyjaciele a rodzina. Słodko-gorzkie jest dla mnie to zakończenie opowieści o TLR, natomiast wydaje mi się, że z tej historii zostało już wyciśnięte wszystko co najlepsze, pomimo to trudno mi było się żegnać z tym światem. Fantastycznym pomysłem wydawnictwa było dorzucenie do książki zakładki-biletu, uwierzcie z chęcią wykorzystałabym i poszła zobaczyć ten zespół na żywo ;-)

Mój problem polega na tym, że nie sprawdziłam, który to tom serii. W zasadzie... byłam święcie przekonana, że to oddzielna historia. Okazało się, że jak zaczęłam czytać, to miałam wrażenie, że gdzieś to już czytałam. Po sprawdzeniu dowiedziałam się, że przeoczyłam dwie części. Czytałam tom pierwszy, ale drugiego i trzeciego nie. Po czym przeskoczyłam do czwartego. I tak oto poleciałam przez całą serię. Dlaczego? Nie poczułam, żebym coś straciła. Nie mam potrzeby wracania do tych dwóch poprzednich części. Jakoś tak niespecjalnie czuję, żeby tam się coś wydarzyło spektakularnego. Natomiast ta, jako zakończenie jak najbardziej mi się podobała. Przypuszczam, że fani tej serii będą zachwyceni i zrozpaczeni jednocześnie, bo jednak to już ostatni tom. Więcej nie będzie. Dla mnie jako zwieńczenie naprawdę dobrze napisane i przemyślane. Historie nie urywają się w jakimś dziwnym momencie i nie ma się poczucia, że po prostu powiedziano nam, że to koniec, ale my nie czujemy tego w ten sposób. Ot, dobre czytadło.

Muszę przyznać, że gdzie nie spojrzę tam czytam opinie o tej książce na zasadzie "to wspaniała, kolejna książka autorki". No właśnie, kolejna! A ja pierwszy raz się z nią spotykam i to zupełnym przypadkiem. Jednak kiedy sprawdziłam, to faktycznie, nawet kojarzę okładkę poprzedniej powieści Pani Karoliny, ale jeszcze nie miałam okazji jej czytać. To co, teraz mam okazję stwierdzić, czy warto? Po lekturze "Nic więcej" jestem pewna, że zaraz, dosłownie za moment sięgnę po jej drugą książkę. W tej dostaniecie historię miłości napisaną niezwykle lekko, przyjemnie i tak... przemyślanie. Miałam odczucie, że nic nie jest w tej opowieści przypadkowe i że wszystko było zaplanowane. Przez to czuje się, jak by stało się tuż obok bohaterów i przeżywało z nimi każdą, nawet tę najmniejszą emocję. Polecam!

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. Zdecydowałam się po sięgnięcie po nią ponieważ z opisu wynikało że może to być osobna historia. Sięgając po tę książkę miałam lekką obawę czy nie będę miała problemu z historią skoro jest to 4, a zarazem ostatni tom z serii. Jednak tak się nie stało. Książkę bez problemu można przeczytać bez wcześniejszego zapoznania się z serią. Ogólnie książka jest bardzo dobra. Przyjemnie i lekko się ją czyta. Książka daje nam również możliwość bliższego poznania środowiska muzycznego, np. jak powstają piosenki. Historia naprawdę mi się podobała. Na pewno w wolnym czasie, sięgnę po wcześniejsze części.

W końcu w moje ręce trafiła ostatnia część serii The last regret. Pierwsza część serii czytałam już bardzo dawno temu, ale super ja wspominam. Dlatego, gdy tylko nadarzyła się okazja na przeczytanie jej za pośrednictwem platformy czytam pierwszy, od razu z niej skorzystałam. Książka jest napisana bardzo prostym i przyjemnym stylem, nie ma niepotrzebnrgo lania wody, przez co jesteśmy wstanie przeczytać książkę w dwie, trzy godziny. Lekka historia, ale serduszko się łamie, na myśl, że to już końce. Ja osobiście polecam każdemu, kto jeszcze nie zna tej historii

Pierwszy raz mam do czynienia z książką Anny Bellon - i muszę przyznać... szkoda, że dopiero teraz! Bardzo dobra książka, szczególnie sprawdza się w długie zimowe wieczory. :) Cała fabuła jest dobrze przedstawiona, książkę czyta się lekko - można powiedzieć - jednym tchem. Na pewno sięgnę jeszcze nie raz po dzieła tej autorki!

Niesamowita książka, szkoda że to ostatnia część i trzeba będzie się pożegnać ze społem The Last Regret. Mimo iż to ostatnia część bardzo mnie zachęciła do kupienia i przeczytania książki. Tą książkę poleciła bym fanom The Last Regret.

Cała seria była piękną historią, która pozwoliła mi pokochać twórczość autorki! Niemniej jednak przy ostatniej części czułam lekki niedosyt i rozczarowanie. Zabrakło mi czegoś w tej historii, choć zakończenie zaskoczyło.

Jestem bardzo zaintrygowana tą serią. Nie sądziłam, że dopiero po takim długim czasie trafię na nią. Historia urzekła mnie, jak każda z wcześniejszych książek z tej o to serii.