Aya (CD)

Bardzo dobra płyta,warto było czekać ! Utwór "Tam gdzie nie sięga ból " - przepiękny !

Pani Kasia Kowalska zadedykowała swoją płytę nieżyjącemu tacie. Tak się składa, że niestety mój tato też już jest po tej drugiej stronie... Gdy usłyszałam drugi utwór z tej płyty, który Kasia napisała specjalnie dla taty dosłownie siedziałam i ryczałam, na przemian razem z nią śpiewając. Wróciły te piękne wspomnienia, pierwsza nauka jazdy na rowerze, wspólne wakacje i te wszystkie piękne chwile, które ja również zawdzięczam swojemu ojcu. Pani Kasiu dziękuję za całą płytę, ale za drugi utwór z niej dziękuję najserdeczniej! Polecam wszystkim, którzy zastanawiają się nad jej kupnem. Moim skromnym zdaniem jest to płyta roku! Tak! To będzie the best of the best polska płyta 2018! Zresztą, gdy się ją odpakuje z foli to po prostu się uzależnisz... jeszcze nie widziałam tak wydanej płyty, jest w nieco innym formacie, zdjęcia szaro-białe-sepia... wszystko utrzymane w jednym klimacie... w hołdzie dla TATY.... JESZCZE RAZ DZIĘKUJĘ!!! Anna Marianna

Kasia Kowalska to dla mnie od wielu lat jedna z najciekawszych rodzimych wokalistek. Choć poprzednie jej płyty były pod względem zawartości stricte muzycznej dosyć nierówne, to i tak nigdy nie poszła w stuprocentową radiową komercję. Długo kazała na siebie czekać z nowym materiałem, ale w ogólnym rozrachunku - opłaciło się. Nowy album wypełnia 11 premierowych kompozycji, z których większość wpada w ucho już po pierwszym przesłuchaniu. Można się co prawda doczepić, że trochę mało tutaj gitar i rockowego pazura obecnego na każdej z poprzednich płyt. Aczkolwiek rekompensuje nam ten brak mnogość innych, bardziej egzotycznych dźwięków przywodzących na myśl Afrykę i Indie (okazuje się, że artystka sporo podróżowała przez ostatnie kilka lat i te inspiracje słychać). Może nie znajdziemy tutaj hitów na miarę "Prowadź mnie", "Pieprzu i Soli" czy "Nobody" - lecz i tak jest dobrze. A nawet bardzo dobrze :)

Już ją kocham!

Kasia ... czekałam 10 lat, płyta przy pierwszym przesłuchaniu wydaje się ok, natomiast przy kolejnych zyskuje same pozytywne opinie, teksty, muzyka - naprawdę warto było czekać. Od 1994 r. Kasia mnie nie zawodzi.

Cudowna plyta. Moja ulubiona piosenka to CZERN I BIEL.

Na nową płytę Kasia Kowalska kazała nam czekać długie 10 lat. Nowy album jednak wynagradza to oczekiwanie. Płyta jest w starym dobrym stylu Kowalskiej, ale w żadnym wypadku nie jest wtórna. Utwory są bardzo różnorodne, ale wszystkie składają się na spójną, dojrzałą i przemyślaną płytę. W jednej piosence Kasia jest nostalgiczna i liryczna (np. "Tam gdzie nie sięga ból"), by w kolejnym utworze pokazać rockowy pazur (np. "Krew ścinanych drzew"). Wzruszająca jest kompozycja "Dla Taty", w której Kasia wykorzystała klarnetową solówkę swojego zmarłego ojca. Dla mnie absolutnym majstersztykiem z tej płyty jest piosenka "Czerń i biel", w której Kasia pokazuje swoje niesamowite możliwości wokalne i skalę głosu. Słuchając tej piosenki, za każdym razem mam ciary. Znane są już zastrzeżenia do utworu "Miłosne zbrodnie", który wykorzystuje melodię z piosenki "Alabaster" Bajmu, ale autorami muzyki obu utworów są ci sami kompozytorzy, więc Kasia musiała wykorzystać tę melodię za ich oczywistą wiedzą i zgodą. Tekst Kasi i jej sposób wykonania nadają temu utworowi drugie życie. W płycie można się zasłuchać bez reszty, a mądre teksty Kowalskiej sprawiają, że płyta zyskuje głębię i skłania do refleksji. Jest to trochę bardziej optymistyczny album niż poprzednie, jednak cały czas jest to optymizm nasączony wątpliwościami, co stanowi już niejako znak firmowy Kowalskiej. Płyta godna polecenia! Mam tylko jedną uwagę - niech Kasia Kowalska nie każe nam czekać na następną płytę kolejne 10 lat. A za płytę "Aya" ogromnie dziękuję!!! Szacunek!

Polecam płyta bardzo fajna a zakup jej w sklepie internetowym Empiku było bardzo dobrym wyborem

ŚWIETNA PŁYTA :)

Jak poprzednie płyty Kasi - cudowna. Warta 10 lat czekania :)