Kto mnie zna ten wie, że jak już zacznę jakąś serię i mam dostęp do kontynuacji to po nią od razu sięgam. Zatem dziś słów kilka o "Ani z Avonlea" autorstwa Lucy Maud Montgomery. Maria Borzobohata-Sawicka jest autorką przekładu w wydaniu z 2021 roku, który ukazał się nakładem Wydawnictwa Wilga. Ten tom opowiada o okresie w życiu Ani Shirley gdy obejmuje ona posadę nauczycielki w szkole w Avonlea. Pragnie ona zdobyć sympatię w swoich uczniach, ale nie będzie jednak to tak łatwe jak jej się wydaje. Mimo wszystko nasza bohaterka stara się jak może by pomagać swoim uczniom i być dla każdego wsparciem. W życiu prywatnym również zachodzą zmiany w życiu Ani, wraz z Marylą zaopiekowały się bliźniętami, Davy'm i Dorą, których matka zmarła. Dzieci są swoimi przeciwnościami, co za tym idzie jedno z nich jest spokojne podczas gdy drugie bardzo żywiołowe. Zielone Wzgórze znów tętni życiem i nowymi kłopotami. Piękna opowieść o dorastaniu i odpowiedzialności, ukazująca jak trudne jest życie dorosłego oraz nauczyciela. Pisałam to przy poprzednim tomie i przy tym też to powtórzę, oraz przy kolejnych... Bardzo podoba mi się oprawa graficzna tej serii. Prosta i zarazem elegancka doskonale prezentuje się na półkach. Sami na zdjęciu możecie zobaczyć jak prezentują się już wydane tomy w tej serii. Co do tłumaczenia to niestety nie mogę porównać go z poprzednim gdyż pierwszy raz czytam tą część Ani, i jak pierwszy tom mam w egzemplarzu ze starym tłumaczeniem tak tego niestety nie posiadam. Tak czy inaczej bardzo podobała mi się ta książka, z przyjemnością poznałam dalsze losy Ani i jak udało jej się wydorośleć. Życie młodej nauczycielki i problemy z jakimi musiała się uporać sprawiły, że lektura była ciekawa oraz wciągająca. Nawet nie wiem kiedy udało mi się przeczytać całą książkę, aż zapomniałam, że sama powinnam się przygotować do referatu. Jeśli szukacie lekkiej powieści by odpocząć i uciec od stresu, to ta powieść sprawdzi się idealnie. Mi udało się uciec w przeszłość i zobaczyć jak kiedyś wyglądała szkoła oraz odpocząć. Serdecznie Wam polecam tą powieść! Za egzemplarz książki do recenzji w ramach współpracy barterowej dziękuję bardzo wydawnictwu.
Najbardziej znana jest oczywiście "Ania z Zielonego Wzgórza", a to błąd! Cała seria jest genialna, piękna i wartościowa. Dzisiaj przychodzę ze słowem o drugim tomie - "Ania z Avonlea", czyli opowieść o perypetiach sympatycznej rudowłosej dziewczynki, która już nieco podrosła i stawia pierwsze kroki w zawodzie nauczycielki,właśnie w Avonlea. Zachwycam się ciepłem bijącym z każdego zdania, z każdej przeprowadzonej między bohaterami rozmowy. Opisy są bezbłędne, cudowne i przenoszą w tak piękny świat, że aż trudno sobie wyobrazić piękniejszy... choć oczywiście problemy istnieją. Ania jest dla mnie uosobieniem siły, determinacji i pasji. Ta dziewczyna się nie poddaje i kiedy sobie coś postanowi, to dąży do tego z całej mocy. Ciężko pracuje na każdy sukces, a z każdej porażki wyciąga wnioski. Jest też przy tym niezwykle kobieca i pociągająca. Roztacza urok i rozbraja podejściem do często niezręcznych sytuacji. Ma poczucie humoru i dostrzega w każdym coś dobrego. Wspaniała postać, idealna towarzyszka do poduszki, do podróży, do poczytania. W tym tomie poznajemy Anię z nieco innej strony. Musi zachowywać się dojrzale i nie może pozwolić sobie na błędy - w końcu pod opieką ma uczniów, którzy dokazują, ale też i rozśmieszają . Nie jest to jednak jedyne wyzwanie, jakie staje przed Anią, bo na Zielone Wzgórze przybywa rodzeństwo - bliźnięta, brat i siostra, których Maryla i Mateusz postanawiają adoptować. Och co to się nie tutaj nie dzieje! Ponownie zwrócę uwagę na tłumaczenie Marii Borzobohaty-Sawickiej, która zostawiła na kartach tej książki serce. Pięknie nam uaktualniła Anię i warto poznać wyniki jej pracy. Ja mam i stare wydania i zbieram te nowe, od Wilgi, które cudownie się prezentują i wizualnie i profesjonalnie. Czytajcie Anię, bo to pełna dobra opowieść o życiu, które wcale nie miało łatwo. Aniu, naucz mnie tej swojej "wyobraźni". 9/10 tom 2 Wydawnictwo Wilga
Dzisiaj zabieram Was w podróż na Zielone Wzgórze, a to za sprawą książki „Ania z Avonlea”, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Wilga. Jest to nowe, uwspółcześnione dzieło Marii Borzobohatej-Sawickiej, zachowujące dotychczasowy styl całej serii, ale zawierające zmiany w tłumaczeniu, szczególnie w miejscach które zostały krytykowane w poprzednich przekładach, między innymi za skróty czy za brak precyzji. Zapewne większość z Was czytała słynną już „Anię z Zielonego Wzgórza”, zna tytułową bohaterkę i wie, do czego jest zdolna. Jej bujna wyobraźnia zaskakuje niejednokrotnie i niejednego czytelnika doprowadziła do uśmiechu. W drugim tomie Ania obejmuję stanowisko nauczycielki w szkole do której sama uczęszczała. Jej największym marzeniem jest pozyskanie sympatii swoich wychowanków, co wbrew pozorom wcale nie jest takie łatwe. Oczywiście na każdym kroku spotykają ją niespodzianki i zdarzenia przywołujące zarówno uśmiech jak i łzy na jej twarzy. W tej części serii na Zielonym Wzgórzu pojawiają się też nowi bohaterowie – bliźnięta Davy i Dora, którzy niosą ze sobą powiew świeżości i… kłopoty… Z ogromną przyjemnością powróciłam do czasu swojego dzieciństwa, kiedy to zaczytywałam się w tej serii książek. Kolejny raz odwiedziłam Białą Drogę Rozkoszy, Jezioro Lśniących Wód czy Aleję Zakochanych. Oczywiście z wielką niecierpliwością wyczekuje kolejnych tomów tej cudownej serii…
Na Zielonym Wzgórzu zawitała śmierć i zmieniła rzeczywistość. Ania zamiast iść na uniwersytet, została w tamtejszej szkole, by pracować jako nauczycielka i by nie zostawiać Maryli samej. Pomimo smutku, który zamieszkał w sercach kobiet, pojawiają się w ich życiu dwa promyczki szczęścia w postaci bliźniąt. Dużo się zmienia, ale wszystko utrzymane jest w leniwym tempie pełnym piękna przyrody oraz piękna dusz. Ania wyraźnie dorasta, ale wciąż jest marzycielką, której stopy momentami unoszą się kilka centymetrów nad ziemią. Mam ogromną słabość do Lucy Maud Montgomery i nie chodzi tutaj wyłącznie o to, ile lat już regularnie spotykam się z jej Anią w postaci literackiej (pierwsze części czytałam po kilka razy) czy filmową. Po prostu trafia do mnie jej sposób kreowania rzeczywistości. Uwielbiam jej opisy otoczenia czy pomysły na fabułę, a o kreacji bohaterów mogę mówić godzinami. Są to powieści bardzo moje i uwielbiam do nich wracać, choć wciąż największą fanką będę losów Emilki, które przez wydawnictwa od lat są ignorowane. Kolejne wydania Ani jednak zawsze witam z entuzjazmem, a to od wydawnictwa Wilga zdecydowanie podoba mi się najbardziej. Materiałowa okładka z subtelnymi roślinnymi motywami, które cieszą oczy również w środku powieści to świetne umilenie dla zmysłu wzroku oraz masa przyjemności dla dotyku. przekł. Maria Borzobohata-Sawicka
Powieść skrywająca dalsze losy Ani skradła moje serce i okazała się równie wciągająca jak pierwszy tom cyklu. Z przyjemnością śledziłam jak bohaterka dorasta zmieniając się na oczach czytelnika. Powoli zaczyna odkrywać też, że Gilbert jest jej bliższy niż dotąd sądziła. Mimo to jednak w sercu Ania nadal pozostaje tą samą pełną marzeń i energii dziewczyną. Książka wydawnictwa Wilga przykuwa wzrok interesującą oprawą. Z tego co zdążyłam zauważyć cały cykl jaki przygotowuje wydawnictwo prezentuje się zjawiskowo. Część serii jest już dostępna w sprzedaży, kolejna część ukaże się niebawem. Warto zaopatrzyć swoją domową biblioteczkę w takie piękne i ponadczasowe tytuły. Do takich lektur wraca się bowiem z przyjemnością. Mam też nadzieję, że po cały cykl niebawem sięgną też moje córki aby przenieść się w troszkę niedzisiejszy, aczkolwiek magiczny i fantastycznie wykreowany świat Ani Shirley. Z pewnością tak piękne wydanie będzie dla nich dodatkową zachętą. Jestem też pewna, że sama powrócę do tej lektury jeszcze nie raz. Polecam ;)
Autor: Montgomery Lucy Maud Tytuł: Ania z Avonlea. Tom 2 Wydawnictwo: Wilga Poprzedni tom była dla mnie świetną przygodą. Nie mogłam powstrzymać się przed przeczytaniem kolejnego. Zaczęła się ona ciekawie, co przyciągnęło mnie jeszcze bardziej do niej. Zawiera ona w sobie mnóstwo elementów fabuły, które w pewnym momencie mi się już mieszały. Niestety tak to się stało, że nie pamiętam wszystkiego, co spotkało Anię. Nie sprawiło to, że ocenię ją niżej, po prostu mnie to trochę zdezorientowało. Mimo moich odczuć pochłonęłam ją w miarę szybko. Nie podobała mi się ona tak bardzo jak pierwsza część. Miałam wrażenie, że dzieje się wszystko i zarazem nic. Będę kontynuować serię, ponieważ ją polubiłam. Tak bardzo się w tej serii zatraciłam, że przeczytałam nawet kolejny tom. Nie mogę się doczekać, aż zabiorę się za następne. Ocena 8/10
Więcej recenzji