Alan Cole nie jest tchórzem (okładka miękka)

Wciągająca, interesująca, z jednej strony lekka, lecz porusza ważne kwestie, po prostu cudo! Autor popisał się ogromnym talentem i zdolnościami, postaci są świetnie scharakteryzowane i różnorodne, fabuła potrafi zająć na cały wieczór, a książkę połyka się w całości. Polecam gorąco!

Pewnego dnia Nathan zmusza swojego młodszego brata do podjęcia wyzwania. W ciągu tygodnia będzie musiał wykonać niezwykle trudne zadania. Jeśli Alan przegra, Nathan zdradzi jego sekret: Alan jest gejem i na dodatek podoba mu się kolega z klasy. Co zrobi chłopak? Jak długo wytrzyma szantaż starszego brata i czy wreszcie przeciwstawi się ojcu? "Alan Cole nie jest tchórzem" opowiada historię o 12-letnim chłopcu, który pod wpływem hmm... szantażu zaczyna przekraczać swoje pewne granice. Myślałam, że będzie to dobra książka, natomiast nasz związek był bardzo burzliwy. Zacznijmy od bohaterów. Ojciec, który zachowuje się jak wojskowy i mówi wszystkim dookoła, że są bezużyteczni. Matka, która boi się powiedzieć choćby słowo, jeśli nie została o to poproszona. Starszy brat, który bije na kwaśne jabłko młodszego, jeśli ten jest w zasięgu ręki. Mimo że na końcu ich zachowania zostają logicznie wytłumaczone uważam, że są oni BARDZO przerysowani, co ogromnie mi przeszkadzało. (Polubiłam jedynie Zacka, kolegę Alana. Bo jak można nie lubić takich pokręconych filozofów?) Przejdźmy do fabuły, bo tutaj jest już o wiele lepiej. Obserwujemy jak Alan dojrzewa pod względem uczuciowym i psychicznym. W ciągu tego tygodnia główny bohater staje się młodym mężczyzną, który wie co mu się od życia należy i nie pozwoli już sobie w kaszę dmuchać. Ukazanie tej przemiany jest największym atutem całej historii. A co ja sądzę? Hmm... Czytało mi się tę książkę bardzo opornie ze względu na bohaterów, którzy bardzo mi się nie podobali i nie chciałam spędzać z nimi mojego wolnego czasu. Natomiast z drugiej strony, zakończenie wynagrodziło mi te "męki" i jestem teraz ogromnie dumna z Alana Cola, który NIE jest tchórzem. Zdecydowanie nie jest to tytuł, który powinien być obowiązkowy na liście każdego czytelnika. Książka miała potencjał, ale niestety czegoś tutaj zabrakło. Znalazłam idealne określenie: Nie ma tutaj nic takiego "WOW!" ;) Jeśli lubicie książki o coming outach i szukacie czegoś konkretnie w tym temacie, to ta książka ma szansę się Wam spodobać :)

Historia rozgrywa się na przestrzeni kilku dni, a jednak przez ten czas bohaterowie przechodzą niesamowitą przemianę. Oczywiście najbardziej zauważalna jest ona w przypadku Alana, jednak autor postanowił poświęcić czas również postaciom drugoplanowym. I świetnie mu to wyszło! Nie spodziewałam się, że na przestrzeni 250 stron uda mu się pokryć historię pobocznych bohaterów, a jednak w pewnym stopniu tego dokonał, sprawiając, że czytelnik bez problemu odczuwa sympatię (albo jej brak) do poszczególnych postaci. Jak jednak wspomniałam: najbardziej liczy się Alan oraz jego wewnętrzna przemiana. Wydarzenia, które akurat mu się przytrafiły są tak naprawdę sprawą mniej istotną. Ważniejszy jest główny bohater i jego przemyślenia. Czasami, czytając tę książkę, aż ciężko było mi uwierzyć, że ten chłopiec ma tylko dwanaście lat. Chwilami wydawał się nad wyraz dojrzałym człowiekiem, który wykazywał się o wiele większym rozumiem niż niejeden dorosły. Alan wzbudza sympatię czytelnika oraz może zmusić do zastanowienia nad samym sobą. Nie jest to książka przepełniona wybuchami albo niezwykłymi zwrotami akcji. A mimo to nieraz potrafiła zaskoczyć czytelnika. Co jednak najważniejsze: Alan Cole nie jest tchórzem przykuwa uwagę i sprawia, że po kilkunastu pierwszych stronach bardzo ciężko oderwać się od tej powieści. Czytelnik jest zafascynowany tym, jak potoczą się dalsze losy chłopca i chociaż po skończeniu lektury spodziewałam się, że to pełna historia, dowiedziawszy się, że istnieje drugi tom, od razu zapragnęłam go przeczytać. Nie chodzi tylko o to, że powieść wiele razy mnie rozbawiła oraz wywołała szereg innych emocji. Alan Cole nie jest tchórzem to wartościowa powieść, która porusza poważne problemy: patologiczne zachowania w rodzinie, prześladowanie, a także obawy przed coming-outem oraz reakcję środowiska na tego typu wyznania. Eric Bell na przestrzeni 250 stron pokazuje, jak istotna jest tolerancja oraz akceptacja: nie tylko innych, ale samego siebie. Styl Erica Bella jest niesamowicie lekki i przyjemny. Książka jest bardzo krótka, bo liczy sobie zaledwie 250 stron, ale to również sposób pisania sprzyja szybkiej lekturze. Oprócz tego, że autor doskonale radzi sobie ze słowem, to czasami przyjmuje ciekawą formę narracji, w której Alan kieruje swoje spostrzeżenia bezpośrednio do czytelnika. Chwilami można odnieść wrażenie, że chłopiec siedzi obok nas i tak naprawdę wszystko nam opowiada osobiście. Alan Cole nie jest tchórzem to książka, która dodaje odwagi. Sprawia, że każdy – niezależnie od swojej płci, rasy, orientacji seksualnej – zdobywa pewność, że najlepiej jest być po prostu sobą. I że tylko w ten sposób można iść dumnie przez życie. Ta powieść jest motywująca i wywoła uśmiech na twarzy każdego czytelnika. Dlatego też gorąco polecam lekturę!

Tę książkę nie tylko powinni przeczytać czytelnicy w wielku Alana. Tę książkę powinni przeczytać rodzice, aby dowiedzieć się, z czym zmagają się ich dzieci w wieku dorastania, nie wspominając już o problemie orientacji seksualnej. Alan jest moim bohaterem! Gorąco polecam tę książkę i bardzo się cieszę, że ukazała się w polskim tłumaczeniu.

Książka jak wiele innych, zapowiada się ciekawie, ale jest raczej nijaka i niewiele wnosi

Książek o tematyce LGBT pojawia się coraz więcej. Chociaż ogólny zarys tematyki jest praktycznie taki sam, książki są potrzebne. Ponadto, lubię po nie sięgać. Dlatego też wybrałam historię Alana. Czy było warto? 'Przyjmijmy, że mój brat przedstawił mojemu żołądkowi wiele różnorodnych przedmiotów i mój poziom ciamajdowatości nie mieści się na skali.' Alan jest na pozór zwyczajnym dwunastolatkiem. Mieszka z rodzicami i starszym bratem. Nathan za najważniejszy punkt każdego dnia postawił sobie znęcanie się nad Alanem. Co więcej, wymyślił wyzwanie, które wydaje się niewykonalne. Jeśli Alan je przegra, starszy brat zdradzi jego sekret. Alan bowiem jest gejem zauroczonym w swoim koledze z klasy. Czy sprawa jest z góry przegrana? 'Jasne, lubi mnie, ale nie jest taki jak ja. To słabo, że bycie... wiecie kim przypomina szkolną wersję dżumy dymieniczej, że jakimś cudem plotki o tym, że czuję... wiecie co do Connora mogą zacząć szerzyć się jak wszy w przedszkolu i że wkrótce wszyscy będą... nie muszę chyba wam tego mówić, ale wtedy mój świat eksploduje.' Na pozór zwykła historia wcale taka nie jest. Poznajemy historię chłopca, który poszukuje definicji siebie samego. Czy ktokolwiek ma prawo decydować za nas kiedy i z kim podzielimy się tak ważnym aspektem naszego życia, jakim jest seksualność? Brat Alana chce go pozbawić właśnie tej wolności. Ponadto sytuacja i atmosfera w domu nie pomagają chłopcu. Ojciec jest despotą, którego boi się cała rodzina, nikt z domowników nie potrafi się mu sprzeciwić. Nic więc dziwnego, że chłopiec próbuje zrobić wszystko, aby nie przegrać w rywalizacji ze starszym bratem. Czy mu się to uda? Czy jego tajemnica pozostanie nienaruszona? 'Czasami, kiedy wydaje ci się, że cały świat się na ciebie uwziął, przytrafia ci się coś nieoczekiwanego - i dobrego. Może to być jedna z tych chwil, w których wszystko wydaje się mniej złe. Może to być jedna z tych chwil, w których naprawdę zechcesz się uśmiechnąć.' Książka młodzieżowa z bardzo młodym głównym bohaterem. Czy to oznacza, że nie jest przeznaczona dla starszych czytelników? Absolutnie nie. Jest momentami zabawna, pokazuje wartość przyjaźni. Homoseksualizm głównego bohatera nie jest jedynym wątkiem. Warto poznać losy Alana, polecam! 'Może czasami ludzie uciekają przed swoimi bliskimi, bo się boją świata, bo trzymają całą swoją miłość zbitą w ciasną kulkę, którą ukrywają głęboko w sobie. Może dla takich ludzi jest jeszcze nadzieja? Może.'

Tak naprawdę dałabym tej książce 3.5/5. Szkoda, że nie ma tutaj połówek... Historia Alana bardzo mi się spodobała i skłoniła do głębszych przemyśleń. Chociaż główny bohater powinien mieć więcej niż 12 lat (coś około 16), bo momentami to na takiego mi w ogóle nie wyglądał, to bardzo go polubiłam. Jest jednym z tych postaci, którymi chce się być. Sam pomysł na fabułę bardzo mi się spodobał i wciągnął mnie, to zakończenia można się spodziewać po wszystkich mających miejsce w książce wydarzeniach. Nie byłam nim zaskoczona, ani zawiedziona. Skończyłam tę książkę z uśmiechem na twarzy i tak właśnie powinno być.

Cześć! Przychodzę dzisiaj do Was z bardzo świetną młodzieżówką, która powinna znaleźć się na waszej liście must have. Gdy @malina_reads pisała w sierpniu, że zrobi sobie wrzesień z tematem LGBT pomyślałam, że to super pomysł. Kilka dni po tym dostałam książkę "Alan Cole nie jest tchórzem", która właśnie jest związana bardzo mocno z tym tematem ❤️ . Po młodzieżówkach nie spodziewam się czegoś wielkiego, ale jak na książkę z takim tematem i dla młodych czytelników, sprawiła się idealnie. Pokazała rozterki młodego chłopaka Alana, który w wieku 12 lat odkrył, że nie kręcą go dziewczyny. Tylko jak tutaj wyjść z szafy i powiedzieć wszystkim o tym gdy ma się ojca chama i prostaka? No właśnie. Ta książka bardzo fajnie pokazuje nam jakim dużym problemem dla naszego społeczeństwa jest jeszcze tolerancja i jak trudno nam zaakceptować takie "udziwnienia". Oczywiście, mogłabym się troche pospierać z tym, że 12 latek już napewno jest zadeklarowanym gejem - bo dla mnie to ciut za wcześnie na odkrywanie swojej seksualnej strony, która zawsze pod wpływem dojrzewania może sie jeszcze zmienić. . Ale mimo tego książka jest zabawna, ma pełno żartów sytuacyjnych, ale w niektórych momentach jest też bardzo gorzka i czasem smutna. Nie nazwe ją rollercoasterem emocjonalnym, ale wzbudzała emocje tylko nie tak intensywnie. Przyjemnie mi się ją czytało i ja baaaardzo polecam! ❤️ .

Książek o tematyce LGBTQ z dnia na dzień pojawia się coraz więcej. Choć temat ten nadal traktowany jest z rezerwą i dystansem to widać, że duże grono czytelników czeka z niecierpliwością na kolejną perełkę na księgarnianej półce. Stosunkowo nowym trendem jest pisanie książek LGBTQ dla młodszych, dopiero odkrywających swoją seksualność odbiorców, czyli nastolatków. Spotkałam się z opiniami, że literatura ta nie jest potrzebna, potrafi sprawić więcej szkody niż pożytku. Chciałabym abyście sięgając po tę książkę, wykroczyli poza ramy gatunku. Nie jest to tylko opowieść o młodym zakochanym w koledze z klasy chłopaku. To mądra i dobrze napisana historia o walce z własnymi słabościami, odkrywaniu tożsamości i sile przyjaźni. Temat LGBTQ jest tutaj zarówno dodatkiem napędzającym całą fabułę. Alan Cole jest zamkniętym w sobie, spokojnym nastolatkiem, który robi wszystko by nie zniknąć w szarym, szkolnym tłumie. Większość czasu spędza z dwójką najbliższych przyjaciół : Zackiem i Madison. To z nimi czuje się szczęśliwy i bezpieczny. W domu chłopiec jest ofiarą przemocy psychicznej i znęcania fizycznego. Surowy ojciec, załamana matka i popędliwy, brutalny brat sprawiają, że Alan przekraczając próg domu czuje się jak w przedsionku piekieł. Pewnego dnia Nathan zmusza Alana do podjęcia wyzwania. W przeciągu kilku dni chłopak będzie musiał wykonać, wymyślone przez brata, trudne zadania. Jeśli stchórzy i przegra wyjdzie na jaw jego sekret. A jest nim zauroczenie kolegą z klasy. Zacznijmy od zadania sobie pytania czy literatura LGBTQ, skierowana do dzieci i młodzieży, jest nam w ogóle potrzeba. Skrót LGBT zna chyba każdy. Literaka Q została dodana stosunkowo niedawno (czasem na końcu stawia się również I), i oznacza osobę niepewną swojej orientacji seksualnej. Choć było to 30 lat temu, nadal pamiętam czasy szkolne, późną podstawówkę czy początki liceum. Mając dwanaście lat nie zastanawiałam się nad tym czy jestem hetero czy homoseksualna. Były koleżanki i byli koledzy, wspólne zabawy i ukrywane sekrety. Pierwsze pocałunki były raczej próbą zaimponowania szkolnej gawiedzi niż prawdziwym popędem. Czy coś się w tej kwestii, w dzisiejszych czasach zmieniło? Nie da się ukryć, że postęp technologiczny i ułatwiony dostęp do szeroko pojętej "wiedzy" sprawił, że dzisiejsi nastolatkowie wydają się być bardziej dorośli niż w moim pokoleniu. Tematyka seksualności jest obecnie na tapecie. Trafia również do szkół sprawiając, że dzieciaki zaczynają o niej myśleć a później dyskutować. Często bez odpowiedniej opieki psychologicznej. Jak dowodzą badania, zauroczenie osobą tej samej płci, nie musi świadczyć o homoseksualizmie i jest realnym zjawiskiem rozwojowym. Udowodniono, że aż 25 % młodych ludzi nie jest pewnych swojej orientacji. Jeśli kierujemy dany utwór w stronę młodzieży to należy pamiętać, że grupa ta zalicza się to literki "Q", tych co nadal poszukują. Nasza orientacja może się zmienić nawet do 25 roku życia. Odpowiedź na pytanie czy potrzebujemy takiej literatury jest tylko jedna : tak. Ma ona niezwykle ważne zadanie, jakim jest uczyć młodzież poszanowania dla różnorodności oraz tolerancji. Ma zachęcać do dyskusji i odkrywania własnej seksualności w sposób zdrowy i kontrolowany. Moim zdaniem autor wykonał kawał dobrej roboty powołując do życia bohatera, który jest jak najbardziej prawdziwy a problemy jakie przed nim stoją dotyczą dużej grupy nastolatków. Książka ta może dać im nadzieję, odwagę i sprawić, że wzrośnie ich poczucie własnej wartości.

"Alan Cole nie jest tchórzem" opowiada o wszystkich ważnych dla młodych ludzi treściach. Ukazuje poszukiwania przyjaźni, samotność, uciekanie w pasje, problemy z rodzicami - tutaj z jednym rodzicem, surowym, wręcz psychicznym ojcem, mamę, która nie zabiera głosu w sprawach rodzinnych, znęcającego się brata i próbę zrozumienia samego siebie. Nathan rzuca swojemu bratu wyzwanie - kilka bardzo trudnych jak na dwunastolatka zadań do wykonania. Stawką jest wyjawienie sekretu Alana o jego orientacji. CvC (Cole vs Cole) staje się ogromnym wyzwaniem. Dla dojrzałych czytelników lista wcale nie wydaje się trudna, są tam rzeczy takie jak pierwszy pocałunek, czy zdanie testu pływackiego, jednak na tych prostych dla nas przykładach widzimy jaką wagę mają problemy dla nich. Dodatkowo tłem są relacje rodzinne. Ich ojciec od początku wydaje nam się kimś złym, nie umiemy go zrozumieć i nienawidzimy go za stosunek do własnej rodziny, a potem.. Potem dzieje się coś co zmienia nasze spojrzenie o 180 stopni. Bardzo dobrze czytało mi się tę pozycję, bo mimo młodego wieku bohaterów jest napisana bardzo dojrzale. Problemy poruszane na jej stronicach dotyczą nie tylko nastolatków. Każdy z nas walczy ze swoimi demonami, a dni często stają się wyzwaniem do pokonania. Podpisuję się pod tą książką całkowicie. Będę do niej wracać, ponieważ nie jest infantylna, a mądra i pouczająca. Takich książek brakuje.