Świat stanął na głowie i w tym momencie tylko od nas zależy czy wykorzystamy swą siłę, czy ktoś wykorzystał nasze słabości. Eleonora w młodym wieku już wiedziała co to polityka, bo właśnie przez tę władzę została skrzywdzona przez wrogów swojego ojca, lecz okazała się silną dziewczynką. Na pomoc dziewczynce przybył jej wuj Raj, który był od niej o 9 lat starszy, zlikwidowali problem. Z czasem pomiędzy wujkiem a Eleonorą rozbudziło się uczucie. Ojciec Eleonory, który był na wyjeździe i zmarł w niejasnych okolicznościach. Wuj, aby wyjaśnić tę sytuację sam udał się na miejsce, aby upewnić, się co było przyczyną zgonu. Po powrocie dalej nie wszystko było jasne, a na miejscu ojca ktoś musiał zasiąść. Oczywistym wyborem był wuj, lecz nie chciał tego, to dziewczynka miała zastąpić swojego ojca i właśnie dlatego Rai musiał usunąć się, aby ludzie pozwolić rządzić Eleonorze. Eleonora wiła się z myślami i nie wiedziała, jak ma postąpić. Nie miała nikogo zaufanego, aby mogła zdradzić swoje myśli, wiec postanowiła się wyspowiadać. Wiedząc, że ma przewagę nad spowiednikiem, gdyż obowiązuje go tajemnica spowiedzi. Dziewczyna nie wiedziała, jednak że wyjawia swój plan temu, kto powinien ostatni o nim słyszeć. Ślub z synem króla był najlepsza opcja, lecz co wydarzyło się na weselu i jak potoczyły się myśli, wszystkich tam obecnych. Książka przenosi nas w inną epokę. Moja recenzja książki skupiona jest na dziewczynce, która, mimo że wokół niej panuje burza, kwitnie jak piękny kwiat. Chłopiec, który został porzucony w lesie i przeżył, choć nikt nie dawał mu żadnych szans. Był silniejszy, niż ktoś by się spodziewał. Jaki wątek w tym wszystkim odgrywa chłopiec? Jak potoczą się losy dziewczyny? Czy młode małżeństwo sprosta życiu razem i wymaganiami, które na nich czekają? Tego dowiecie się czytając książkę, do czego gorąco zachęcam. 💖

Nigdy specjalnie nie lubiłam lekcji historii. Przed przeczytaniem tej książki musiałam więc zaczerpnąć wiadomości z internetu. Dowiedziałam się, że Akwitania to kraina historyczna i dawny region administracyjny we Francji, położony na wybrzeży adriatyckim w południowo-zachodniej części kraju. Region ten graniczył z Hiszpanią.      Ośmioletnia Eleonora, córka księcia Akwitanii, zostaje zgwałcona przez dwóch braci króla Ludwika VI. Kiedy ma trzynaście lat, jej ojciec podczas pielgrzymki do Composteli ginie z rąk mordercy. Eleonora podejrzewa, że i tym razem stoi za tym król Francji. Postanawia poślubić jego syna, Ludwika VII i zemścić się na znienawidzonym rodzie. W życiu jednak nie zawsze wszystko idzie po naszej myśli. Tym bardziej w średniowieczu, kobiecie nie było łatwo... nawet, a może tym bardziej, jeśli jest się królową.       Nie spodziewałam się, że thriller historyczny tak mnie pochłonie. Ale wydarzenia tamtego okresu są niesamowicie drastyczne. Ludzie mordowali się na potęgę. Toczyli wojny, nie brakowało zdrajców, szpiegów, zabójców, którzy pozbawiali życia bez mrugnięcia okiem. Trupy trupami - wiadomo, że w dobrym thrillerze nie może ich zabraknąć, ale jest coś jeszcze. Autorka w bardzo interesujący i jednocześnie przerażający sposób opisała fragment  życia Eleonory, przypadający na lata 1137 - 1149.      "Akwitanię" czyta się znakomicie. Jest w niej zarówno prawda historyczna jak i fikcja. Razem daje to wyjątkowy efekt. Zdecydowanie trudno oderwać się od lektury, choć przebywanie w tamtym świecie nie jest łatwe. Naprawdę bardzo się cieszę, że nie musiałam żyć w średniowieczy, a tym bardziej w rodzinie królewskiej. Przeczytajcie tę książkę, a z pewnością docenicie to w jakich czasach żyjemy.  

Tytułowa Akwitania to najbogatszy z rejonów Francji. Któregoś dnia ginie książę, a jego ciało przybiera niebieską barwę, co świadczy, że został poddany torturze, która jest nazywana "krwawym orłem". Córka księcia, Eleonora, podejrzewa, że winnym zbrodni jest syn króla Francji. Postanawia go poślubić, myśli bowiem, że w ten sposób zemści się na nim. Sytuacja diametralnie się zmienia, ponieważ nowo poślubiony mężczyzna ginie w identycznych okolicznościach jak ojciec Eleonory. Eleonora oraz Ludwik VII próbują dowiedzieć się, kto chciał doprowadzić do tego, aby na tronie zasiedli młodzi, niedoświadczeni władcy. Pomagają im w tym Akwitańskie Koty, które są najlepiej wyszkolonymi szpiegami w całej Francji. Mówi się, że "historia to nauczycielka życia". Osobiście uważam, że dużo w tym racji i zagłębianie się do odległych czasów jest istotnym elementem, by móc zrozumieć czasy współczesne. Niestety ja nigdy nie zaprzyjaźniłam się z historią. Było mi ciężko pojąć wiele faktów, duża część mnie po prostu przerażała. W wyniku tego nigdy nie sięgałam po książki z elementem historycznym w tle. "Akwitania" to druga pozycja z tego gatunku, po która sięgnęłam. Czy żałuję? Oczywiście, że nie! :) Książka napisana w prosty, przejrzysty sposób, choć nazewnictwo czasem mnie pokonywało. Musiałam robić notatki, żeby nie pogubić się kto jest kim. Duży plus za wstawienie drzewa rodowego już na początku książki, to również ułatwiło mi czytanie :) Historia przedstawiona jest z trzech perspektyw - wspomnianej już Eleonory, Ludwika oraz tajemniczego chłopca. Jeśli chcecie przenieść się do czasów średniowiecza, poznać legendę o chłopcu porzuconym przez 5 matek... Zachęcam do przeczytania! Szczególnie polecam wielbicielom książek z historią w tle.

Historyczny kryminał pełen intryg, spisków i walki o władze, a w samym tego centrum miłość. Czy po wielkim sukcesie Trylogii Białego Miasta "Akwitania" dała radę? Intrygująca zagadka dotycząca trzech wielkich, historycznych postaci, które nakreślą granice kontynentu, Europy. Skupiając się przy tym na postaci Eleonory, księżnej Akwitanii, jednej z najbardziej wpływowych kobiet średniowiecza, królowej Francji, a potem także Anglii. Autorka skupia się tutaj na jej pierwszych latach po śmierci ojca, aż do momentu powrotu z wyprawy do Ziemii Świętej, starając się rozwikłać zagadkę śmierci jej rodzica. Największą zaletą powieści z całą pewnością jest tło historyczne epoki, XII wieczna Francja to bardzo wdzięczne miejsce do osadzenia fabuły. Osoby kochające historie z pewnością będą usatysfakcjonowane, przy czym podczas lektury należy bardzo się skupić na wszystkich wydarzeniach, które sięgają roku 1137, a trochę ich zostało w książce przedstawionych, jest też całe mnóstwo postaci i można się pogubić, kto jest kim. Skusiłam się na książkę po pierwsze dlatego, że kocham thrillery i kryminały, a po drugie dlatego, że jestem fanką powieśći historycznych. A co dostałam? No właśnie były rodzinne tajemnice, spiski, bitwy, związki kazirodcze, morderstwa, a wszystko to dla dobra narodu i ochrony władzy. Tylko, że tego wszystkiego było zdecydowanie za dużo, za dużo danych historycznych, bo o ile ciekawostki historyczne są fajne o tyle tutaj było ich zbyt wiele. Dlatego niestety dla mnie było to troszkę za mało by uznać "Akwitanie" za porządny thriller, nie mniej jednak warto przekonać się samemu jakie wrażenia wywoła u Was :)

⭐Recenzja⭐ 🏵Książka "Akwitania" to moje pierwsze zetkniecie się z piórem autorki. Czytając opis byłam pewna, że to będzie powieść fantastyczna z elementami kryminału i thrillera, a że nie wyszukałam żadnych informacji o tej książce przed jej przeczytaniem, to byłam bardzo zaskoczona, że to jest tak naprawdę powieść historyczna z elementami kryminalnymi o życiu Eleonory Akwitańskiej. Co prawda nie wszystko opisane w tej książce jest autentycznie odwzorowane i mamy w niej też fikcję literacką, ale książka dobrze ukazuje klimat średniowiecza i nawet mnie wciągnęła, czego się nie spodziewałam. Nie jestem fanką książek historycznych, ale muszę przyznać, że całkiem dobrze się ją czytało i na pewno była to miła odmiana po tych wszystkich romansach, które ostatnio czytałam. 🏵Eleonora po tajemniczej śmierci ojca, w młodym wieku przejmuje władzę. Jest pewna że za jego śmiercią stoi Król Francji i wychodzi za mąż za jego syna Ludwika VII, gdyż chce się zemścić i ukarać winnych. Jednak na weselu Król umiera w taki sam sposób jak ojciec Eleonory. Młodzi przejmują władzę i Eleonora postanawia rozwikłać tajemnicę ich śmierci i dowiedzieć się kto za tym stoi. 🏵Fani książek historycznych nie będą zawiedzeni. Znajdziecie w niej dużo faktów historycznych oraz dowiecie się więcej o życiu w tamtych czasach. Wspaniale oddaje klimat i czas w którym się toczy, pełno w niej intryg, spisków i tajemnic. Jeśli szukacie miłej odmiany i chcecie przeczytać coś innego, a lubicie historię i kryminały to zachęcam do sięgnięcia po tą pozycję.

Od dziś w księgarniach dostępna w sprzedaży jest "Akwitania". Lubicie czytać książki, których akcja rozgrywa się w zupełnie innych czasach? Interesujecie się historią, średniowieczem? Nie? Spokojnie, ja też nie. 😁 Historia na etapie mojej edukacji była przedmiotem, który zupełnie mnie nie interesował (może poza starożytnością), a średniowiecze kojarzyło mi się z mrocznym okresem niezrozumiałej dla mnie mentalności ludzi, zacofania, ciągłych walk, rycerzy, zamków, podporządkowania wszystkiego kościołowi i służalczej roli kobiety w systemie patriarchalnym. Nie spodziewałabym się, że w tym mrocznym, średniowiecznym klimacie może kryć się tyle barw. Obawiałam się strasznie, że wynudzę się przy tej książce. Nic bardziej mylnego! Wciągnęła mnie całkowicie w świat Eleonory Akwitańskiej. Świat pełen manipulacji, przemyślanych ruchów do osiągnięcia celu, zemsty, gry sprzecznych uczuć, kazirodczych związków, bezlitosnych posunięć i krwawych bitew. Autorka posiada wyjątkową umiejetność przeniesienia czytelnika słowem pisanym do całkowicie odległej nam rzeczywistości, w taki sposób, że przeżywamy z bohaterami opowieści wszystkie wzloty i upadki. Jestem pod dużym wrażeniem "Akwitanii". Choć ostatecznie jest to fikcja literacka sprytnie umiejscowiona w pewnym wycinku prawdziwych wydarzeń, to potrafiła wzbudzić moje żywe zainteresowanie historią i pokazać jak ciekawym okresem było średniowiecze. "Akwitania", mimo mieszanych uczuć przez rozpoczęciem czytania, okazała się książką, którą z przyjemnością polecę innym. 👍

Nie mam pojęcia co napisać o tej książce. Spodziewałam się kryminału thrillera, a dostałam…powieść historyczną z nutą obyczaju, a nawet romansu. I nie miałabym problemu, gdyby… Po pierwsze postacie. Momentami były one płaskie, takie przezroczyste, bez jakiejś cechy, która by je wyróżniała. Sama Eleonora Akwitańska, czyli postać autentyczna jest momentami nieco ckliwa. Najbardziej wpływowa kobieta średniowiecza życiorys miała niezły, ale trochę autorce nie wyszło jej wykreowanie. Niby taka silna, ma cel i chce go osiągnąć, ale chwilami…no sama nie wiem. Po drugie zagadka. Łatwo ją rozszyfrować, więc zbyt skomplikowana to ona nie była. Niby jakieś intrygi, jakieś kręcenie, półprawdy, ale to takie wszystko bez tego „czegoś”. Bez wyrazu, nudne. Po trzecie czas. Średniowiecze. Raz czuć było klimat tej epoki, innym razem miałam wrażenie, że niektóre postacie przeniosły się ze współczesności do rzekomego średniowiecza, ale nie mogą się dopasować. Takie to sztuczne chwilami było. A jak już było dobrze i klimatycznie to było za dużo historycznych opisów. Plusem jest styl autorki. Jest wiele wątków, ale ich połączenie ma sens. Słownictwo jest nieco archaiczne, ale to miało oddać klimat. Narracja poprowadzona w pierwszej osobie, co jest plusem, bo mamy taki wgląd w bohaterów. Nie będę się rozpisywać więcej. Książka ciągnęła mi się gorzej niż drugi sezon Brzyduli na TVN. Jednak to tylko moja opinia, zawsze warto sprawdzić samemu.

W roku 1137 Akwitania rozpacza po śmierci księcia. Jego ciało ma ślady tortury “Krwawego orła”, a do tego przybrało niebieski kolor. Jego córką Eleonora przejmuje władzę. Pała również żądzą zemsty, podejrzewając jednocześnie króla Francji Ludwika VI Grubego o zamordowanie ojca. Z tego powodu wychodzi za mąż za jego syna. Niespodziewane podczas ich wesela w identycznych okolicznościach umiera król... "Akwitania " to nie jest moje pierwsze spotkanie z autorką ale zdecydowanie najmniej udane. Po przeczytaniu opisu nie ukrywam, że miałam spore oczekiwania, które z przykrości muszę przyznać że nie zostały spełnione. Mnogość bohaterów również nie ułatwia lektury gdyż zwyczajnie można się pogubić i tu bardzo pomocne okazało się drzewko genealogiczne umieszczone na początku lektury. Bez niego ciężko było by odnaleźć się we wszystkich koligacjach rodzinnych. Sam pomysł na połączenie faktów historycznych z fikcja był jak najbardziej dobry ale wykonanie pozostawia jak dla mnie sporo do życzenia. Lubię książki historyczne, ale tutaj zdecydowanie mi czegoś brakowało. Plusem książki jest zdecydowanie przystępny język oraz krótkie rozdziały pisane z perspektywy trzech różnych osób. Mnie ta historia niestety nie porwała. Jak dla mnie to idealna pozycja dla fanów książek z historycznym tłem gdzie nie brakuje zemsty, rodzinnych tajemnic, kazirodczych związków, czy krwawej bitwy ale wielbiciele thrillerów mogą się poczuć zawiedzeni.

"Ktoś słaby by się wycofał. Ktoś tchórzliwy pozwoliłby, aby sparaliżował go strach. Ktoś ostrożny próbowałby się bronić. Ktoś silny parłby naprzód, nie zważając na przeszkody. Ktoś taki jak ona, wnuczka Trubadura, księżna Akwitanii, zrobiłby to, co podpowiadała mu głośno jego krew: piąłby się wyżej. Aż na tron." Główną bohaterkę, Eleonorę Akwitańską (Królową Francji, a następnie Anglii), poznajemy w momencie gdy umiera jej ojciec, którego ciało, po śmierci, przybiera niebieski odcień, co oznacza, że ktoś mu w tej śmierci pomógł. Punkt wyjścia zapowiada emocjonujacy thriller, jednak jest to mylące, ponieważ "Akwitania" to w dużej mierze powieść historyczna z elementami thrillera, więc zabierając się za lekturę warto mieć to na uwadze. Fikcja miesza się się tutaj z autentycznymi wydarzeniami, a mnogość bohaterów i wątków sprawia, że całość czyta się dosyć powoli, chociaż przyjemnie, dzięki lekkiemu stylowi autorki. Tajemnice mnożą się z każdym rozdziałem, a spiski, intrygi, wielkie namiętności czy nawet związki kazirodcze nie są tutaj czymś niezwykłym. Bardzo trafionym i ciekawym zabiegiem jest, to że poznajemy fabułę z trzech różnych perspektyw, przy czym tożsamość trzeciej osoby poznajemy dopiero na końcu. Podsumowując "Akwitania" to zdecydowanie pozycja rozrywkowa jednakże trochę bardziej wymagająca i angażująca, ale jeśli ktoś lubi historyczne klimaty z tajemnicą w tle, będzie zachwycony. W skali punktowej 7/10.

Od samego początku postać Eleonory mnie zachwyciła. Ambitna, inteligenta i bystra już od dziecka. To jak ją autorka stworzyła to nieprawdopobny talent. Eleonora była dla mnie bardzo autentyczna. Niezwykle odważna i bezkompromisowa. I dzięki niej ta powieść jest wyjątkowa. Klimat jaki stworzyła autorka podobał mi się. To druga książka historyczna na moim koncie i powiem wam szczerze, że muszę kupić ich więcej! Rok 1137 książę Akwitanii zostaje zabity, jego ciało przybiera niebieski kolor. Jego córka Eleonora podejrzewa, że zabił go król Francji Ludwik VI Gruby , chcąc zemsty, wychodzi za mąż, za jego syna. Czy plan Eleonory ma szansę na powodzenie? Kilkadziesiąt lat przed śmiercią księcia Akwitanii, pięć matek porzuca w lesie chłopca. Nie wiadomo, czy jest potworem czy świętym, ale jest pewne, że europejskie średniowiecze zapamięta go na bardzo długo. ~ Wciąga. Totalnie mnie wciągnęła. Nigdy jakoś przesadnie nie lubiłam historii ale tutaj to magiczny dodatek, który sprawił, że nie chciałam tej książki odłożyć. Pisana z wielu perspektyw trzyma w fajnym napięciu. Autorka ma świetne pióro i potrafi mądrze poprowadzić fabułę, o czym przekonałam się już wcześniej. Jeśli lubicie powieści historyczne z nutką dramatu i mnóstwem tajemnic, polecam! I dziękuję wydawnictwu za egzemplarz! "Książka powinna rozdrapywać rany, a nawet je zadawać. Książka powinna być niebezpieczeństwiem" - Emil Cioran PIĘKNY cytat ❤️

Z czystym umysłem, nieobciążonym obrazami z Trylogii Białego Miasta, sięgnęłam po "Akwitanię" Evy Garcii Sáenz de Urturi. Swój najnowszy thriller autorka osadza w czasach średniowiecznych, co czyni go jeszcze bardziej niepokojącym, brutalnym i zaskakującym. Eleonorę Akwitańską poznajemy, gdy ma 13 lat, jest kochanką swego stryja i właśnie dowiedziała się o śmierci ojca. Dziewczyna poprzysięga zemstę i wymyśla diaboliczny plan: wychodzi za mąż za syna króla Francji, Ludwika Młodego. Tuż po ślubie młodej pary król umiera. Wiele wskazuje na to, że został otruty tą samą trucizną co jej ojciec. Eleonora prowadzi sekretne dochodzenie. Na dworze królewskim ma więcej wrogów niż przyjaciół. Równolegle, na drugim planie, rozgrywa się historia mężczyzny, który jako dziecko, porzucony w lesie, cudem uchodzi z życiem. Nikt nie zdaje sobie jeszcze sprawy, jaką rolę odegra w tej mrocznej historii... „Akwitania” to powieść pełna zwrotów akcji i wymyślnych intryg. To historia pokazująca również prawdziwą i smutną stronę tamtego okresu – nadużycia władców, przemoc seksualną wobec bezbronnych kobiet, bezkompromisowość w dążeniu do władzy. To książka, o której nie da się zapomnieć. Zemsta, spiski, prześladowania, mroczne tajemnice, krwawe bitwy i najbardziej wpływowa kobieta średniowiecznej Europy, Eleonora Akwitańska. Czytałam jak najlepszą, najbardziej krwawą baśń braci Grimm. Jestem oczarowana...

Po przeczytaniu wcześniejszych książek tej autorki, cyklu "Trylogia Białego Miasta" Spodziewałam się czegoś innego. Szukałam wysokich progów książki, dopracowanej pod każdym kontem z dopieszczeniem, każdego szczegółu. Niestety, tego nie znalazłam w tej książce. Już wyjaśniam dlaczego. Autorka podjęła się napisania historii z czasów 1137 r. Historia wspaniała z dużą dawką tajemnic, szukania, szpiegowania, ale... Aby stworzyć posmak tej historii, trzeba nas w nią wpleść. Wyczarować klimat tamtych czasów, nie zapominając o tym nawet przez chwilę, bo nasza wyobraźnia zawodzi i uciekamy z tamtych lat i widzimy ludzi z naszej epoki. Miałam z tym bardzo duży problem, autorka zdecydowanie za mało dopracowała stworzenie klimatu tamtych lat. Książę Akwitani zostaje otruty i jego trzynastoletnia córka Eleonora podejrzewa, to król Francji zlecił jej ojca otruć. Mimo tak młodego wieku jest nad wyraz mądra, sprytna, pamiętliwa i przebiegła. Wychodzi za mąż za syna króla Francji. Podczas ślubu umiera ojciec pana młodego- sam król ziem Francji. Zostaje otruty tą samą trucizną co książę Akwitani. Młodzi Eleonora i Ludwik VI próbują za pomocą szpiegów dowiedzieć się kto za tymi morderstwami stoi. Komu zależało na tym, by tak silnymi ziemiami władali tak niedoświadczeni i młodzi władcy. Kto okaże się mordercą? Jaki mu przyświecał cel? Czy te morderstwa były tego warte?

Książę Akwitanii zostaje zabity, a jego ciało przybiera niebieski kolor świadcząc o torturach zwanych "krwawym orłem". Jego córka - Eleonora by się zemścić postanawia wyjść za mąż za syna mężczyzny, którego uważa za winnego śmieci jej ojca. Jednak król umiera w podobnych okolicznościach co ojciec Eleonory. Eleonora i jej mąż chcą się dowiedzieć kto stoi za śmiercią ich ojcow. Jakie tajemnice wyjdą na jaw? To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i moim zdaniem ta historia była napisana przyjemnym w odbiorze stylem, jednak to chyba nie do końca mój klimat. Historię Eleonory czytałam z zaciekawieniem i z każdą kolejną stroną ta książka coraz bardziej mnie intrygowała. Książka przestawiona jest z perspektywy trójki bohaterów, jednak tożsamość trzeciej osoby poznajemy dopiero pod koniec książki. "Akwitania" to w moim odczuciu głównie powieść historyczna z elementami thrillera. Tutaj fikcja przeplata się z prawdą historyczną. W książce jest sporo drugoplanowych bohaterów, dlatego należy czytać tą książkę powoli, żeby wszystko dokładnie pojąć i zrozumieć. Nie zabraknie tutaj oczywiście wielu intryg, tajemnic, krwawych wydarzeń oraz zakazanych związków, które niesamowicie budują napięcie i skłaniają do dalszego czytania. Może nie będzie to moja ulubiona książka, jednak polecam osobą, które lubią książki historyczne z tajemnicami w tle.

🦂🦂🦂 R E C E N Z J A 🦂🦂🦂 Tytył: "Akwitania". Autor: Eva García Sáenz de Urturi. Wydawnictwo: Muza. Premiera: 2021-11-10. Dziękuję @wydawnictwomuza za zaufanie i egzemplarz do recenzji 🤗📚 Moje pierwsze spotkanie z piórem @evagarciasaenz zaliczam do udanych 😉📚 Książka "Akwitania" to historyczny kryminał, thriller. Jego główna bohaterka to Eleonora Akwitańska, która będąc jeszcze dzieckiem została osierocona. Jej ojciec został otruty...jego ciało przybiera niebieski kolor...nosi ślady normandzkiej tortury zwanej krwawym orłem. Eleonora chcąc poznać prawdę wymyśla bardzo ambitny i diaboliczny plan...wychodzi za mąż, za syna króla Francji...ale król umiera podczas ich wesela.  Wszystko wskazuje, że sprawca jest jeden...pytanie czy ten sam...i czy jest sam...? Czy młodej i bardzo inteligentnej Eleonorze uda się ustalić kto stoi za tymi morderstwami...? Komu zależało na ich śmierci...i dlaczego...? Urzekła mnie postać Eleonory Akwitańskiej młoda, silna i bardzo inteligentna kobieta. Jej wytrwałość do celu...nie jednego by zawstydziła i onieśmieliła...👏 Siła jest kobietą i Eleonora Akwitańska jest tego wzorowym przykładem 👏👏👏 Szczerze Wam polecam książkę #Akwitania autorstwa @evagarciasaenz , którą czyta się lekko i przyjemnie. Dla miłośników historii to lektura obowiązkowa 😉 📚📚📚

Mieliście kiedyś bliskie spotkanie ze strażnikiem granicznym? :) Z czym kojarzy Wam się ta praca? Osobiście jestem pełna podziwu dla ludzi wykonujących tą niezwykle ciężką pracę. Łatwo jest wydawać osądy, kiedy nie wie się z czym tak naprawdę muszą mierzyć się ludzie pracujący na granicach... Wychodzą do pracy na kilkanaście godzin, nigdy nie wiedzą co dany dzień im przyniesie, czy nie znajdą się w niebezpieczeństwie, muszą zachować zimna krew i niekiedy walczyć o bezpieczeństwo wielu ludzi... Mogę sobie tylko wyobrazić jak bardzo obciążająca psychikę jest ta praca...a to ludzie tacy jak my, którzy w większości posiadają rodziny. W książce Pani Anny Gorczycy znajdziecie kilkanaście historii z życia straży granicznej i przemytników. Przeczytacie o sposobach na przewiezienie przez granicę niedozwolonych rzeczy, przemyt ludzi, o sposobach jakie wykorzystują na nielegalne przedsięwzięcia. Poznacie sposoby jakie wykorzystuje straż graniczna na odkrycie niedozwolonych substancji. Wiecie, że psy szkolone na wykrywanie narkotyków, na swojej psiej emeryturze zostają ze swoim 'współpracownikiem'? Oczywiście jeśli jest taka możliwość.. Osobiście bardzo lubię tego typu książki, cieszę się, że mogę podgladac pracę innych ludzi zza kulis. Niezwykle ciekawy reportaż. Polecam z czystym sumieniem.

Eva Garcia Sáenz De Urti, autorka bestsellerowej serii "Cisza białego miasta" powraca do nas z kolejną książką. Nawet nie wiecie, jak bardzo ucieszyłam się, gdy zobaczyłam zapowiedź nowej książki autorki. Czułam, że to będzie fantastyczna lektura. Oczekiwania moje jednak były chyba zbyt wygórowane. Rok 1137. Akwitania rozpacza po śmierci księcia, zabitego w Composteli. Władzę przejmuje jego córka Eleonora. Kobieta pała żądzą zemsty, podejrzewa króla Francji Ludwika VI Grubego o zamordowanie ojca. Eleonora jest silną i zdeterminowaną kobietą, zrobi wszystko by dowiedzieć się kto jest odpowiedzialny za śmierć jej ojca. Tak jak wspomniałam wyżej, moje oczekiwania były chyba zbyt duże co do tej powieści. Fabuła brzmi niezwykle interesującą, jednak ja nie potrafiłam się wgryźć. Może to dlatego, że nie przepadam za historią, a już na pewno nie za średniowieczem🙈 a tutaj jednak autorka zadbała o to, przedstawiła wiele ciekawych faktów, jednak brak ich rozwinięcia powodował u mnie niechęć dalszego czytania. Ciężko mi było również połapać się w bohaterach, jak dla mnie było ich zwyczajnie zbyt wielu. No cóż, "Akwitania" mimo średniowiecznego klimatu zapowiadała się dla mnie dobrze, jednak zabrakło mi emocji, dreszczyku typowego dla thrillera, napięcia podczas czytania..

Gdy zobaczyłam, że wychodzi nowa książka autorki bestsellerowej „Trylogii Białego Miasta” nie zastanawiałam się długo, czy chcę ją przeczytać. Eva García Sáenz de Urturi w książce „Akwitania” miała mnie zabrać do świata, gdzie historia miesza się z thrillerem i krwawym kryminałem. Czy tak było? Główną postacią w książce „Akwitania” jest wpływowa kobieta średniowiecznej Europy, Eleonora Akwitańska. Autorka przedstawia nam kilka lat z jej życia. Przyznam szczerze, że po opisie spodziewałam się czegoś lepszego. Oczekiwałam tej mieszanki thrillera z kryminałem i z historią. A co dostałam? Książkę historyczną o Eleonorze Akwitańskiej. Fakt, że miała mocno urozmaicone życie i to, jak wiele różnych rzeczy w życiu doświadczyła oraz styl pisarski autorki sprawiły, że nie czytało się aż tak tragicznie. Jednak skłaniam się ku stwierdzeniu, że jest to opowieść historyczna z wątkami zemsty i spisków. Na plus jest język, który nie zalatywał średniowieczem, oraz krótkie rozdziały pisane z perspektywy trzech różnych osób, co sprawiło, że czytanie było łatwiejsze. Mnie ta książka nie wciągnęła, ale myślę, że znajdzie uznanie wśród czytelników lubiących wybrać się w odległą podróż w przeszłość.

"Akwitania" to najnowsza książka Evy Garcia Saenz de Urturi wydana przez @wydawnictwomuza . Akwitania to najbogatszy z rejonów Francji, którym rządzi książę Wielhelm X. Niestety władca zostaje zabity w Composteli a jego ciało przybiera niebieski kolor i nosi ślady normandzkiej tortury. Tron obejmuje jego córka Eleonora, która przepełniona jest wolą zemsty. Ma już swojego podejrzanego i zrobi wszystko by morderca poniósł zasłużoną karę. W tym celu postanawia wyjść za mąż za syna króla Francji Ludwika VI Grubego i z pomocą szpiegów księstwa akwitańskiego odkryć kto i dlaczego zabił jej ojca. Niestety jej plan szybko się sypie, gdy podczas ich wesela umiera król Francji a jego ciało również staje się niebieskie. Młodzi próbują dowiedzieć się co tak naprawdę stało się z Królami? Komu zależało by dwójka młodych ludzi zasiadła na tronach? I jaki temu przyświecał cel? Jest to w dużej mierze fikcja literacka, ale bardzo ciekawa i wciągająca. Historia tej dwójki ta walka temperamentu z cierpliwością oraz miłości z nienawiścią. Autorka świetnie przyniosła nas w czasy średniowiecza i mimo iż momentami miałam problem z ogarnięcie dużej ilości postaci to spodobała mi się ta historia.

Akwitania - rok 1137, najbogatszy z rejonów Francji. To właśnie tutaj któregoś dnia ginie książkę, a jego ciało przebiega niebieska barwę, co świadczy o tym że śmierć nie była naturalna. Eleonora - niezwykła i nietuzinkowa, charyzmatyczna, wykształcona i nieustępliwa. Zostaje dziedziczką Akwitanii w wieku 15 lat. Podejrzewa, że winnym śmierci jej ojca jest król Francji. Żądna zemsty postanawia poślubić jego syna I wcielić w życie swój plan. Jednak w dniu ślubu młodych, ów król umiera w identyczny sposób co jej ojciec. Wtedy ona i jej świeżo poślubiony małżonek postanawiają dowiedzieć się, kto stoi za tymi zabójstwami. Opis książki sprawił na mnie wrażenie, że będę czytać mieszkankę thrillera z kryminałem i historia. Tym czasem miałam do czynienia z książka historyczną o Eleonorze Akwitańskiej. Owszem...życie miała urozmaicone i wiele przeszła więc historia mnie wciągnęła...Jednak nie zmienia to faktu, że ten gatunek nie należy do moich ulubionych...

Główną bohaterkę, Eleonorę Akwitańską, królowa Francji,a następnie Anglii, poznajemy kiedy to umiera jej ojciec. Ciało zmarłego przy dało niebieski koloru nosiło ślady tortur, co oznacza,że ktoś pomógł tej śmierci. Młodziutka Eleonora podejrzewa,że to król Francji, Ludwik VI Gruby, stoi za śmiercią jej ojca. Dziewczyna żąda zemsty oraz chce dojść prawdy. Jest bardzo inteligentna, ambitna i wykształcona, obmyśliła plan - jej mężem zostaje syn króla Francji. Podczas wesela Ludwik VI Gruby umiera, jak się okazuje on również został otruty tak jak książę Akwitanii. Eleonora z pomocą swoich szpiegów próbuje odkryć,kto chciał aby na tronie zasiedli niedoświadczeni władcy. Było to moje pierwsze spotkanie z autorką. Nie przepadam z książkami z motywem historycznym, a po przeczytaniu "Akwitanii" jestem pozytywnie zaskoczona. Książkę czytało się przyjemnie i szybko. Fakty historyczne przeplatają się z fikcją. Pełno tu intryg, tajemnic czy spisków. Polecam.