Między nami chaos (okładka miękka)

Na początku można odnieść wrażenie, że wiemy jak skończy się książka, ale czym dłużej czytałam ta książkę odnosiłam wrażenie Samuel Miller wie co robi i stopniowo wprowadza nas w świat Arthura, który wiele już wycierpial w swoim życiu. Książka trzyma w napięciu do samego końca,do ostatnich stron nie wiemy jak się skończy. Główny wątek fabularny poprowadzony został bardzo dobrze i w zrozumiały dla czytelnika sposób, a poboczne ciekawiły w taki sposób, że nie było można się oderwać od jej czytania ani na sekundę. Oczywiście nie obyło się by bez kilku słabych momentów, które były, lecz o nich dowiecie się sami czytając „Między nami chaos”. Serdecznie polecam i zachęcam by wgłębić w świat głównego bohatera.

Już dawno nie byłam tak zachwycona żadną książką. „Między nami chaos” zdecydowanie trafia do moich faworytów. Po tą podejmującą trudne, pobudzające do refleksji motywy, powieść z ciekawą historią, bohaterami, wierszami, niezłym końcowy wydźwiękiem i niesamowicie satysfakcjonującym zakończeniem z pewnością sięgnę ponownie.

Świetna książka opowiadająca ciekawą historię z nieoczywistym zakończeniem.

Przyjaciółka zadowolona z prezentu, więc chyba mogę polecić :)

Nudna i przewidywalna.

Kiedy spojrzałam na opis książki przed jej lekturą, wiedziałam, że musi trafić w moje ręce. Zmiania dotychczasowego życia bohatera o 180 stopni? Tajemnica do odkrycia? Podążanie za wskazówkami? Wchodzę w to! W powieści poznajemy Arthura Louisa Pullmana - młodego chłopaka, który po ostatnich trudnych przeżyciach... Trafia na trop swojego dziadka. Dziadka o takim samym imieniu i nazwisku, sławnego pisarza, który stworzył tylko jedno dzieło, który zmarł pięć lat temu i który na tydzień przed śmiercią wybrał się w podróż - w nieznane miejsce i z nikomu nieznanej przyczyny. Warto wspomnieć, że dziadek nie był zwyczajnym starszym człowiekiem, cierpiał bowiem na Alzheimera. W świetle tej informacji, zachowanie mężczyzny może wydawać się w pewnien sposób usprawiedliwione, wytłumaczalne, nie podparte żadną zgóry założoną przyczyną... Jednak młody Arthur jest przekonany, że dziadek miał cel w swojej wyprawie. Postanawia podążyć za odnalezioną wskazówką. Przed nim wiele trudności i nieoczekiwanych odkryć. Co czeka go na końcu podróży? Jakiej prawdy o swoim dziadku może się tam dowiedzieć? I jakiej prawdy o sobie? Przeczytałam książkę w dwa wieczory. Bardzo wciągnęłam się w przedstawiony przez autora świat. Kibicowałam Arthurowi od pierwszych stron. Był co prawda moment, w którym stwierdziłam, że to wszystko jest za bardzo naciągane, że spodziewałam się czegoś innego... Ale z perspektywy kolejnych opisywanych wydarzeń, uznałam to za nieistotne. Ta książka ma w sobie to "coś". Jest inna, oryginalna, wyjątkowa. Książka podzielona jest na rozdziały/części odpowiadające kolejnym miastom, miejscom, w których aktualnie przebywa Arthur. Ponadto w każdej z nich znajdują się krótkie podrozdziały. Dzięki temu powieść czyta się bardzo szybko. Kartki po prostu znikają. Rozdziały częśto kończą się w momentach, w których czytelnik nie jest w stanie odłożyć książki na bok. No, przynajmniej ja nie byłam. Nie jest to powieść, która trzyma w niewiadomo jak wielkim napięciu, ale najzwyczajniej wciąga. Po prostu ma się ochotę do niej wracać, spędzać czas z bohaterem. Autor ma przyjemny, lekki styl, co dodatkowo ułatwia odbiór treści. Arthur Louis Pulman III (czyli nasz główny bohater) stanął w obliczu prywatnej tragedii. Wszystkie jego plany się posypały. Stracił najbliższą sobie osobę - dziewczynę, a w dodatku otrzymał zakaz zbliżania się do niej. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że radzi sobie z tym całkiem nieźle, ale... No właśnie. Jak jest naprawdę? Czy chłopak może zaufać samemu sobie? Powracające, traumatyczne sny, przywidzenia. Co dzieje się naprawdę, a co jest wytworem jego wyobraźni? Arthrur jest nieco zagubiony w otaczającym go świecie. Poznanie prawdy o dziadku staje się jego nowym celem. Celem, dla którego jest w stanie wiele poświęcić. Mimo braku wsparcia ze strony rodziny wierzy, że dziadek miał powód. Że miał cel. Że zasługuje na to, aby ktoś dowiedział się o tym, co wydarzyło się w jego przeszłości. Jego wyprawa nie należy do łatwych - z pewnością. Ale daje nadzieję, daje siłę. Historia odkrywa karty przed młodym Arhturem. Okazuje się, że nikt tak na prawdę nie znał najstarszego członka rodziny. Że jego powieść, ciesząca się tak wieką popularnością była dla niego czymś... Niezwykle istotnym. I to wcale nie ze względu na popularność czy wiążące się z nią dochody. Ale nie będę wam więcej zdradzać. Sięgając po powieść "Między nami chaos" liczyłam na coś wyjątkowego. I ta książka z pewnością właśnie taka jest. Jest pełna emocji, nadziei. Wzrusza i daje do myślenia. Chociaż spodziewałam się nieco innego biegu wydarzeń, innych wrażeń po jej lekturze, na pewno nie jestem nią zawiedziona. Ze swojej strony - polecam :) justmajka.blogspot.com

Recenzja z bloga weronikarecenzuje.blogspot.com "Między Nami Chaos" to nie jest typowa lektura, po jaką sięgam. W końcu cały mój blog jest poświęcony romansom Young Adult/New Adult, a tu powieść, która niby jest zaklasyfikowana jako młodzieżówka, a jednak nie ma w sobie niczego, co normalnie czytam. Największym czynnikiem, który zachęcił mnie do przeczytania tej powieści, jest jej okładka. Kolorowa, przepiękna i tajemnicza, wręcz zmusiła mnie do zastanowienia się, co takiego może w sobie skrywać ta książka. Kiedy przeczytałam opis, jeszcze bardziej mnie ona zaintrygowała. Bohaterem i narratorem powieści jest osiemnastoletni Arthur Louis Pullman Trzeci, którego cały świat zostaje wywrócony do góry nogami. Dostaje sądowy zakaz zbliżania się do swojej byłej dziewczyny, traci przyjaciela, stypendium i szansę dostania się na dobre studia. Bezradny ojciec w odpowiedzi na destrukcyjne zachowanie syna wysyła go do wujostwa. Tam Arthur odkrywa dziennik swojego chorego na Alzheimera dziadka, sławnego pisarza, który pięć lat temu na tydzień przed swoją śmiercią wyruszył w tajemniczą podróż. Pragnąc poznać motywy jego zachowania, Arthur podąża za wskazówkami znalezionymi w dzienniku i wyrusza w podróż jego śladami. Szuka odpowiedzi na pytania, które zadawane są od lat, a nad którymi nie zastanawiała się nawet sama jego rodzina. Chce dowiedzieć się kim był, czego szukał. Wszystko w tej książce jest dokładnie przemyślane. Począwszy od bardzo symbolicznej okładki (chociaż tutaj pochwała należy się naszemu wydawnictwu, bo oprawa graficzna jest po prostu przepiękna i moim zdaniem, o wiele lepsza niż w oryginale), po każdą część wnętrza tej powieści. Książka składa się tak jakby z trzech części: historii opowiadanej przez Arthura, jego pamiętników i wierszy jego dziadka. Wszystko się idealnie między sobą przeplata, tworząc spójną całość. Nie ukrywam, że największą trudność sprawiły mi właśnie te wiersze, a to dlatego, że jestem beznadziejna w interpretacji poezji. Całe szczęście, że autor przychodził z pomocą i wszystko jasno wyjaśniał wraz z rozwojem fabuły. Autor wplata w fabułę wydarzenia lat sześćdziesiątych, głównie zamieszki przeciwko wojnie w Wietnamie. Nigdy nie byłam fanatyczką historii, nie czułam potrzeby zagłębiać się szczegółowo w wydarzenia z przeszłości. Ale sposób w jaki autor przeplata fikcję z realizmem, jak wiele pasji w to wkłada, to jest warte podziwu. Sprawił, że nie mogłam odłożyć książki na bok, bo z szeroko otwartymi oczami pożerałam kolejne strony. "Między Nami Chaos" to podróż Arthura, w sensie dosłownym i przenośnym. Razem z bohaterem odwiedzamy kolejne miasta Ameryki, począwszy od Truckee w Kaliforni, skończywszy w Kent w Ohio i odkrywamy kolejne fakty z życia jego dziadka. Samuel Miller sam odwiedził te same miejsca, pracując nad swoją powieścią, ponieważ były to jedne z najpopularniejszych miejsc tamtejszych czasów. Jednakże jest to także podróż duchowa. Podróż, która pozwoliła bohaterowi pogodzić się ze stratą, śmiercią dziadka. Podróż, której zakończeniem jest odnalezienie siebie i uzdrowienie. "Między Nami Chaos" to książka bardzo orzeźwiająca. Dopracowana w każdym detalu i aż jestem zaskoczona, że to debiut autora. Fabuła jest ciekawa, z nutką tajemniczości, a bohaterowie wielowarstwowi, wnoszący do fabuły wiele znaczenia. Odkrywanie rodzinnych tajemnic było przyjemnością i niełatwo było się od lektury oderwać. Z łatwością wczułam się w głównego bohatera, trochę zagubionego chłopaka, który skrywał w sobie wiele bólu. Chociaż normalnie nie sięgam po lektury tego typu, jestem bardzo zadowolona, że miałam tę okazję. Jest to powieść warta każdego słowa polecenia.