30 dni (okładka miękka)

Zaczytując się w fragmenty zamieszczone przez autorkę na wattpadzie nie mogłam się doczekać, kiedy książka pod tytułem „30 dni” znajdzie się w moich dłoniach. Ciekawa okładka pochłaniająca, intryga i jedna wielka niewiadoma, która cały czas gdzieś się pojawiała. Twórczość autorki jest mi znana, bardzo się cieszyłam, kiedy udało mi się otrzymać jej powieść do recenzji. Czytając tą książkę nie można się nie zastanawiać, jak wiele jesteśmy w stanie zrobić dla drugiego człowieka? Czy i jak mocno warto mu zaufać? Ile jesteśmy w stanie poświęcić dla odzyskania własnego zdrowia? Główną bohaterką książki „30 dni” jest Linda Hill, kobieta, która ma kochającego męża, wspaniały dom, wydaje się być urodzona w czepku, ale to nie jest tak do końca prawą. Kobieta dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chora, do czego jest jej się niezwykle trudno przyznać mężowi. Mawiają, że tonący brzytwy się trzyma, tak jest i w tym przypadku, nie może być dla niej za późno, może jest jeszcze jakaś nadzieja? Z pomocą przychodzi Fundacja Ostatniej Szansy oraz Nayhija Mara, kobieta, która składa Lindzie niezwykłą propozycję. Uda jej się powrócić do pełni zdrowia, jeśli jej mąż pozostanie jej wierny przez trzydzieści dni. Może i wydaje się to czymś normalnym, prostym, ale jednocześnie niezwykle ciężkim, zwłaszcza, jeśli okazja do skoku w bok pojawiać się będzie tak często. Adam Hill bez wątpienia jest po uszy zakochany w swojej żonie, jest oddanym mężem, każdy dzień z Lindą jest dla niego czymś szczególnym. Kiedy nieziemsko piękna kobieta zaczyna domagać się jego uwagi, nic nie będzie tak łatwe, przyjemne. Czy Linda wyzdrowieje? A może Adam nie będzie jej wierny? Czy małżeństwo przetrwa tą dziwną barterową umowę, którą podpisała pani Hill? „30 dni” jest książką, która wciągnęła mnie w swoje strony, nie mogłam jej się oprzeć, a nawet się nie starałam. Mamy tutaj elementy fantastyki i erotyki, a to sprawia, że klimat powieści jest jedyny w swoim rodzaju. Czasami coś co wydaje się proste i wręcz dziecinnie proste, wcale takie nie jest. Jak można się opierać komuś tak silnemu, fantastycznemu i spragnionemu zemsty? Bohaterowie powieści rzucają się w oczy, nie są tłem do akcji, mają swoje mocno zarysowane cechy, marzenia i pragnienia. Popełniają błędy, mylą się we wszystkim, jak zwyczajni ludzie, z którymi, na co dzień mamy styczność. Autorka świetnie zarysowała mroczny klimat powieści, nie jest to słodki romans, który przejdzie gdzieś Wam bez echa, by po chwili zapomnieć, że się taką książkę czytało. Wręcz przeciwnie. Akcja „30 dni” jest bardzo dynamiczna, nie odczuwałam podczas jej czytania znużenia, a wręcz przeciwnie, chciałam znacznie więcej. Czy istniej miłość idealna, idealny związek i partner? Wszystko zależy od tego, czym dla nas jest to „idealnie”, każdy ma zupełnie inny obraz takiego człowieka. Książka ta sprawi, że zwątpicie w granice między dobrem, a złem, w gruncie rzeczy ta granica, która je oddziela wcale nie jest taka gruba, jakby się nam mogło wydawać, prawda?

Uważam, że pomysł na fabułę „30 dni” jest genialny. Chyba w żadnej książce nie spotkałam się jeszcze z podobnym motywem, dlatego od samego początku byłam bardzo zainteresowana tym, jak potoczą się losy bohaterów. Oni również przedstawieni zostali naprawdę dobrze. Nie lubię, gdy postacie są jednoznacznie pozytywne lub negatywne, więc uważam, że autorka naprawdę odwaliła tutaj kawał dobrej roboty. Do samego końca nie wiedziałam, kto po czyjej jest stronie. Jasne, były pewnie niedociągnięcia, zabrakło mi pewnych emocji, przez co książka nie znajdzie się w gronie moich ulubieńców, ale mimo to uważam, że jest naprawdę ciekawa. Tym, co najbardziej lubię w książkach Kariny, jest fakt, że nie unika ona drastycznych i brutalnych scen. Bijatyki, wypadki, rozlewy krwi – to wszystko jest w tej książce na porządku dziennym, opisane w taki sposób, że czasami aż żołądek podchodził mi do gardła. Uwierzcie, opisy wypadających z oczodołów gałek ocznych to jedna z lżejszych scen. Ale uważam, że te sceny nadają książce niepowtarzalnego klimatu, przez co szufladkowanie jej w kategorii obyczajówki czy romansu traci sens, bo ta powieść wymyka się z klasycznych ram gatunkowych. Dla mnie to bardziej coś w stylu thrillera połączonego z fantastyką i erotykiem (jest tu całkiem sporo scen seksu, ale napisane są dobrze, nie przypominają pisanych na kolanie, marnych erotyków, więc za to duży plus dla autorki). CONTENT WARNING – w książce są nawet dość mocno opisane sceny gwałtów i przemocy, także jeśli ktoś nie chce czytać o takich rzeczach, to radzę unikać tej książki. Mimo tego, że niektóre sceny były wręcz obrzydliwe, jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Książka jest wciągająca, fabuła nietuzinkowa, a bohaterowie dopracowani. Trzeba jednak lubić takie nieoczywiste klimaty, nie bać się mocnych scen i brutalnych opisów – tylko wtedy książka może się spodobać.

Książka super fajnie się czyta gorąco polecam!!!

Sięgając po 30 dni nie spodziewałam się, że to będzie jedna z tych książek, których nie będę chciała skończyć! Aż żal było się z nią rozstawać, ale myślę, że na pewno jeszcze kiedyś po nią sięgnę! Linda dowiaduje się od lekarza, że jest chora na raka i niestety zostało jej już niewiele czasu. Zrozpaczona kobieta, nie może dopuścić do siebie tej myśli i szuka wszelkich sposobów, aby zapobiec zbliżającej się śmierci. No i w końcu jej się udaje! W internecie znajduję Fundacje Ostatniej Szansy, która gwarantuje wyleczenie ze wszystkiego! Dosłownie! Gdy Linda udaje się na konsultacje, poznaje Nayhije, która obiecuje jej, że wyleczy ją z raka ale pod jednym warunkiem! Jej mąż musi dochować jej wierności przez 30dni. Wydaje się proste, prawda? Ale nie w tym przypadku …. Pierwszy raz, czytając książkę, miałam momentami ciarki! Byłam tak pochłonięta historią, że aż wyczuwałam ten chłód i mrok otaczający Nayhije. Mogę powiedzieć, że w końcu jakiś mroczny horror, który zadziałał na mnie wręcz elektryzująco! Fabuła genialna! Masa intryg, kłamstw, podchodów, ale i mocne i dosadne opisy. Autorka stworzyła mieszankę wybuchową, która dosłownie rozwaliła mnie na łopatki. W niektórych momentach nie wiedziałam już komu współczuć, a kogo nie lubić. Każdy z bohaterów miał swój świat i swoje demony, które nie opuszczały ich nawet na chwilę. Czytając prolog spodziewałam się zupełnie czegoś innego! Nie wiedziałam, że będę miała możliwość zagłębienia się w świat, gdzie nic nie jest takie oczywiste! Dodanie do całej historii elementów fantastyki powodowało, że dosłownie przed oczami miałam gro filmów, w których główny bohater podpisuję pakt z diabłem, a na końcu jego dusza ląduję do piekła. Tylko, że 30 dni dostarczyło mi o wiele więcej niezapomnianych wrażeń! A niektóre wydarzenia zapadły mi w pamięć bo o takich rzeczach zdecydowanie nie czyta się na co dzień ;) 30 dni to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i jak kolejna książka będzie równie genialna to będę robić miejsce na półce ulubionych ;)

Karinkę „znam” od dawna. Czytałam jej debiut i kolejne powieści. To jedna z tych autorek, które bierze się w ciemno, bo wiem, że mnie nie zawiedzie. Kobieta ma pomysł na powieść, wie jak ją poprowadzić i na pewno nie sprawi, że rzucimy książką o ścianę. Ogromną przyjemnością było powrócić do dłoni, która stworzyła inne doskonałe historie. Linda dowiaduje się, że jest chora. Oczywiście nie wierzy, że to właśnie jej się przytrafia, więc targają nią same negatywne emocje. Mimo to nie poddaje się i szuka wyjścia. Wtedy trafia na Fundację Ostatniej Szansy i podpisuje cyrograf, który określa warunki jej wyzdrowienia. Nasza chora sama w sobie była nieco wkurzająca... Ale! To oznacza, że Karina odwaliła kawał doskonałej roboty, bo wiadomo, nie sztuką stworzyć bohatera, którego wszyscy będą lubili. Nie do końca ją polubiłam, mimo że została postawiona w sytuacji, która nieźle ją niszczyła. Od środka i na zewnątrz. Jej mąż Adam zdecydowanie jest moim faworytem, nawet jeśli nasza trzecia bohaterka, Nayhija robiła mu nieźle pod górę. To jak Karina pokazała uczucia między bohaterami dla mnie jest idealne. Nie ma tu nic do dodania ani do ujęcia, a kierunek fabuły jaki obrała nie pozwolił mi się oderwać od powieści. Kłody jakie autorka rzucała naszym personom pod nogi były rewelacyjnie wkomponowane w całość historii, decyzje bohaterów wzburzały mi krew w żyłach, mimo że były one podejmowane w dobrej wierze. Nie mamy tutaj nie potrzebnych, długich opisów, wszystko jest składne i przyjazne czytelnikowi. Język autorki zmienił się na lepsze, nadal jest lekki i przyjemny, ale widać, że Karina nie próżnowała i stała się lepsza (o ile było to możliwe)! Erotyka jaka tu się pojawia nie jest niesmaczna, jest dobrze wkomponowana w całość i nie budzi w nas obrzydzenia. Koniec końców, przyznaję się bez bicia, że nie spodziewałam się takiej opowieści. Wstępne słowa, pierwszy rozdział zapowiadał troszkę inną historię, ale to jak wykiwała mnie Autorka wcale nie wpłynęło na moje zainteresowanie!

Kolejna świetna książka, która mimo fikcji i fantastyki porywa serce. Linda jest śmiertelnie chora, zostały jej zaledwie dwa miesiące życia. Szuka ostatniej deski ratunku i znajduje... Fundacja Ostatniej Szansy daje jej możliwość całkowitego wyleczenia z raka pod jednym małym warunkiem. Adam, ukochany mąż, musi być jej wierny przez kolejne 30 dni. Nayhija po przypieczętowaniu kontraktu krwią Lindy rusza do działania. Kusi Adama stawiając go w bardzo trudnej sytuacji. On sam jest pewny, że Nayhija jest dziwna i jakby nie z tego świata, ale przy niej świat się zaciera, a pożądanie nie gaśnie... Kto wygra tą diabelską walkę? Moja pierwsza książka Kariny Hiddenstorm i myślę, że nie ostatnia. Fabuła porwała mnie doszczętnie. Nie mogłam się od niej oderwać. Mamy tutaj nie tylko fantastykę, w której dobro walczy ze złem. Mamy tutaj obraz ogromnej miłości do drugiego człowieka i ogromnej krzywdy, jaką człowiek może wyrządzić. Genialny portret psychologiczny Nayhiji. Jej zło i nienawiść uśmiercają zbrodniarzy, ale i niewinnych ludzi. Autorka przekazuje nam też prawdę o cierpieniu w imię miłości. Niespokojna dusza nie jest wstanie odejść, może szukać zemsty. Wbrew wszystkiemu jednak każdy ma w sobie jakieś dobro i trzeba je tylko wyłowić z odmętów. To co działo się między Adamem i Lindą było poruszające. Ile człowiek jest w stanie zrobić dla ukochanej osoby? Pióro autorki, w których skład wchodzą bardzo ciekawe metafory i drastyczne opisy spodobają się z pewnością także wam. Serdecznie wam polecam i dziękuję @wydawnictwoinanna za egzemplarz.

Bardzo słabe. Powinna znaleźć się w dziale fantasy. Jestem rozczarowana, ale może książka znajdzie swoich zwolenników. Mnie nie powaliła

Po prostu... wow! "30 dni" Kariny Hiddenstorm to majstersztyk. Nie mogę porównać tej powieści z niczym, co czytałam do tej pory. Nawet teraz pisząc recenzję, nadal czuję wszystkie silne emocje. . Książka mnie wprost zahipnotyzowała. To co się tam dzieje, oscyluje pomiędzy snem a jawą. Zawarte są w niej elementy romansu, dramatu, erotyzmu, ale przede wszystkim na pierwszy plan wysuwa się horror, senny koszmar, diaboliczne sceny, bohaterowie popadający z każdą stroną w coraz większy obłęd. Sceny, które są wyświetlane przed naszymi oczami, przyprawiają o ciarki na całym ciele. . Książka podzielona jest na kilka głównych części. Do pewnego momentu poruszamy się pomiędzy dwoma strefami: przeszłością i teraźniejszością. Tragedie, których doświadczają bohaterowie, mimo iż dzieją się w innym czasie, a oni się wzajemnie nie znają, w pewnym momencie łączą się w całość. Na pierwszym planie mamy Lindę, która po usłyszeniu diagnozy o tym, że jest nieuleczalnie chora i za moment umrze, postanawia podpisać cyrograf z samym diabłem, bo tym mianem można określić Nayhije, mroczną istotę nie z tej ziemi. . Historia podaje w wątpliwość wiele kwestii dotyczących ludzkich zachowań i przekonań. Jak wiele człowiek zła i krzywdy jest w stanie wyrządzić drugiej osobie, w imię swojej chorej żądzy? Jak wiele jest w stanie człowiek poświęcić, aby ratować życie swoje i ukochanej osoby? Niczym w greckiej tragedii, nad głowami Lindy i jej męża Adama, ciąży fatum, które nieustannie prowadzi ich do zguby. Równie przerażające było śledzenie tego jak Adam i jego żona wpadają w coraz większe szaleństwo, jednocześnie z zapartym tchem śledziłam walkę z demonem. . W tej książce zaciera się sen i jawa, życie przenika się ze śmiercią, dosłownie możemy sobie wyobrazić jak może wyglądać piekło, choć ludzie sami, też je tworzą na ziemi. Nayhija to znakomita postać, mimo potworności, szczerze jej współczułam, wywoływała we mnie żal, towarzyszący jej tajemniczy mężczyzna w czarnym garniturze, fascynuje i przeraża. To historia o prawdziwej miłości, silniejszej niż śmierć, niosącej czerń i biel. Zakończenie mnie tak wzruszyło, że do tej pory jestem zszokowana. chapeau bas! Polecam!

Linda Hill dowiaduje się, że jest nieuleczalnie chora, że zostały jej jeszcze tylko miesiące życia. Medycyna jest bezsilna, ale kobieta nie chce się poddawać. Szuka wszelkimi sposobami terapii eksperymentalnych, możliwości, których nie dał jej lekarz. I tak trafia do fundacji Ostatniej Szansy, do jej pracownicy Nayhiji Mara, która twierdzi, że Lindę da się wyleczyć… o ile jej mąż będzie jej wierny przez trzydzieści dni. Banalnie proste, myśli Linda, przecież mąż ją kocha. Ale to co wydawało się „bułką z masłem” zmienia się w niebezpieczną rozgrywkę, gdy Adam Hill będzie musiał zmierzyć się z nieziemską wręcz pokusą… Najnowsza powieść K.C. Hiddenstorm pt. „30 dni” to książka, które wymyka się schematom. Mieszanka gatunkowa (fantastyka, obyczaj, dramat, odrobina sensacji) skupia w sobie niesamowita historię o miłości, zdradzie, tęsknocie, ale przede wszystkim o złamanym sercu i potrzebie odkupienia. W tej powieści losy trójki głównych bohaterów, czyli Lindy, Adama i Nayhiji splatają się ze sobą, a oni sami zaczynają wspólny taniec na granicy utraty zmysłów i życia. Jeśli chodzi o kreację bohaterów, to mamy tu pełnokrwiste i wyraziste postacie, które potrafią wzbudzić w czytelniku wiele emocji i to nie tylko tych pozytywnych, ale również tych bardziej skomplikowanych, ponurych. Ich decyzje, postępowanie, działania, to wszystko składa się na ciekawy obraz ludzkich charakterów, ich dobrych stron, ale i tych mrocznych, skrzętnie ukrywanych na co dzień, które dają o sobie znać w sytuacjach najbardziej kryzysowych. Uważam, że autorce udało się w naprawdę dobry sposób pokazać skomplikowaną naturę ludzką, jej nieprzewidywalność i fakt, że nigdy nie możemy być pewni drugiego człowieka tak w 100%. Akcja powieści jest dynamiczna, klimat jest mroczny i ciężki. Rozgrywka pomiędzy Adamem i Lindą, a Nayhija robi się coraz bardziej osaczająca, wszystko zmierza do finału, którego nie sposób przewidzieć. Podoba mi się sposób prowadzenia fabuły, podobają mi się wątki poboczne i kilkoro postaci drugoplanowych. Wszystko w tej powieści jest dopracowane i doszlifowane, a sama autorka rozwinęła swój warsztat, sprawiając, że jej styl stał się jeszcze bardziej dopracowany, a język płynny i obrazowy. Czytanie 30 dni to była prawdziwa przyjemność. Historia opowiadana przez K.C. Hiddenstorm jest niepokojąca, ale nie sposób się od niej oderwać. W trakcie czytania zaczynamy zauważać, że nasze sympatie bądź antypatie się zmieniają, a gdy coraz lepiej poznawałam przeszłość niektórych bohaterów, zdałam sobie sprawę, że nic w tej powieści nie jest czarne albo białe. Ta książka to pełen wachlarz szarości, nieoczywistości, a odkrywanie tajemnic jej bohaterów było naprawdę intrygujące. Jaka jest powieść „30 dni”? Naprawdę dobra. To wciągająca lektura napisana w dobrym stylu i dopracowanym językiem. Znajdziecie tu tajemnice, nieziemskie pokusy, emocje i zanim się obejrzycie, zostaniecie wciągnięci w świat bohaterów, którego nie będzie się chciało opuścić, aż do ostatniej strony. Polecam.

„30 dni” Ta książka wywróciła mój światopogląd do góry nogami. Lubię książki z piekielnym przesłaniem, tu dostałam historię, którą zarazem jest namacalnie prawdziwa, a jednak dzieją się rzeczy, których nie da się wyjaśnić. Główne bohaterki to Nayhija i Linda. Dwa różne światy, dwie różne kobiety. Nayhija, której tak naprawdę nie ma. Umarła, odebrała sobie życie, po tym, jak została brutalnie obdarta z godności, jednak dla niej nie to było najgorsze. Najgorszym była zdrada ukochanego. Dziewczyna, choć odeszła z tego świata, dostała tak jakby drugą szansę. Kierowana nienawiścią, stała się jedną z nich, piekielną powiernicą, która mogła dać wszystko, jednak aby to się stało, trzeba było zawrzeć pakt z diabłem i przypieczętować go krwią. Właśnie z tego powodu, drogi tych kobiet się spotkały. Dla Lindy nie było szansy, czasu, nie było już nic, co mogłaby sama zrobić, by żyć. Szukając ratunku, wpadła w ręce samego diabła, który pod postacią Nayhiji, dał jej nadzieję. Warunek 30 dni wierności, jej męża. Nie wiedziała, że podpisując ten pakt, ofiarą stanie się jej mąż. Ta książka jest mocna, naprawdę można zaliczyć ją do dark romance. Szacunek dla autorki, za wykreowanie takiego świata. Świata który, mamy za drzwiami, a jednak rzeczy paranormalne, które tu się dzieje, robią niezłą sieczkę w głowie, w pozytywnym znaczeniu. Jak nie zwariować, kiedy masz wrażenie, że sny odgrywają się na jawie. Kiedy tracisz rozeznanie, co jest rzeczywistością a co nie. Linda, podpisawszy kontrakt, znalazła się w sytuacji bez wyjścia. „30 dni” to gorąca książka, trzeba otwierać okno podczas czytania. Sceny erotyczne to uhuu, ogień sam w sobie. Jest dużo ognia, krwi i śmierci, ona jest nieodłącznym elementem świata Nayhiji. Przy niektórych scenach otwierałam szerzej oczy, co tam się wyprawiało. Bohaterka niby kierowana nienawiścią, jednak przebijało jakieś światło, które nie kierunkowało jej, jako doszczętnie złej, chociaż i tak nieźle z niej ziółko. No i ten przystojniak w garniturze, który jest owiany tajemnica. Pojawia się nagle i znika. Niby pomaga, a może jednak miesza? Tego musicie dowiedzieć się sami. Jedno jest pewne, nie podpisujcie kontraktów, pisanych drobnym druczkiem, nigdy nie wiadomo co z tego wyniknie. Czarne koty, uważajcie na nie, nigdy nie wiadomo, co, albo kto, kryje się pod postacią kota.