Wprawdzie liczyłam, że ta książeczka będzie bardziej dotyczyła tego, jak chłopcy bawią się w swoim domku na drzewie, jak wykorzystują laboratorium podziemne, piankomat, kręgielnię czy fontannę z oranżadą, które wybudowali na samym początku, czyli w tomie pierwszym tej serii. A dostałam historię poznania się i walkę z piratami. Nie powiem jest ciekawie, książeczka dostarczyła mi porządnej porcji śmiechu i rozluźniła. Jest napisana dla dzieci co najmniej sześcioletnich (z założenia, z którym tym razem zgadzam się całkowicie, ponieważ moja pięciolatka poczuła zainteresowanie tylko fragmentami), choć i dorośli będą się doskonale bawić. Miło jest przecież przenieść się znów w czasy wczesnej młodości, czy nawet dzieciństwa. Zwłaszcza, że książeczka jest pięknie, choć ascetycznie - bo jedynie przy użyciu koloru czarnego - zilustrowana (samych ilustracji jest ogromnie dużo, bo to przecież komiksowa forma), momentami jest to kilka linijek tekstu, momentami niemal same ilustracje.
W żadnym wypadku podczas lektury nie można się nudzić, bowiem chyba żaden czytelnik nie jest w stanie przewidzieć co stanie się za chwilę, gdy przewrócimy stronę... Co tym razem wymyślą nasi mali bohaterowie... To lektura pełna szalonych pomysłów, z dużą czcionką, zabawnymi ilustracjami i ... nie pozostaje mi nic innego jak polecić ją Wam - moi mali i duzi czytelnicy :)
całość recenzji i foto: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2016/02/andy-griffiths-26-pietrowy-domek-na.html
Terry Denton stworzył wciągająca opowieść nie tylko dla dzieci, również dorośli zainteresują się niecodziennymi historiami i razem z dzieckiem zanurkują w konary magicznego drzewa.
Zosia powoli traci zainteresowanie standardowymi bajeczkami dla najmłodszych. Jak to ona mówi” one są dla maluchów” Dlatego tez juz od dłuższego czasu zabierałam sie za wymianę biblioteczki dla nieco starszego dziecia :) Zosia, jak każde dziecko lubi czasami nadużywać wyobraźni- dlatego magiczna historia mieszkańców olbrzymiej kondygnacji pięter spotkała sie ze szczerym entuzjazmem.
Poczatkowo bałam sie, ze brak kolorów ( wszechobecny w bajkach dla najmłodszych) zniechęci Zosie do chociażby obejrzenia nowej ksiazki. Obyło sie jednak bez pytań i mogłyśmy zacząć czytanie.
Mimo poczucia mojego dziecka, że jest juz „dorosłe” mnie ucieszyły bardzo zabawne obrazki, czesto zajmujące całe strony. Dzieki temu gruby tom okazał się niezbyt czasochłonny jak na wieczorną czytankę.
W pewnych momentach i moja wyobraźnia musiała odrobinę zboczyć ze standardowego toku myślenia- ale chyba wlasnie o to chodziło :)
Duże litery wkrótce okażą się dodatkowym atutem- rozpoczęliśmy już naukę czytania i poszukiwania literek. Ponieważ książka została bardzo polubiona przez moja pannę, liczę,nże zajrzymy do niej nie tylko podczas naszego wieczornego rytuału.
Andy Griffiths jest najpopularniejszym australijskim autorem książek dla dzieci, a Terry Denton to ilustrator jego publikacji. Napisał już ponad 27 książek, które są uwielbiane i nagradzane przez Australijczyków oraz zostały przetłumaczone na wiele języków. Seria o domku na drzewie ma pięć tomów, a szósty tom jest w planach na lato tego roku. Przed nami zatem znacznie więcej przygód Andy’ego i Terry’ego (widzicie podobieństwo do imion twórców, prawda?), którzy na pewno wpadną w niezłe tarapaty albo przedstawią nam nowe piętra swojego domku.
Śmiało polecam tym małym i tym dużym – książka wytrąca z myślenia utartymi schematami, zapewnia doskonałą zabawę (niestety na krótko – bo czyta się ją błyskawicznie) i genialnie poprawia humor. Czegóż więcej chcieć od dobrej książki dla dzieci? A tak! Ma bardzo dobrze skrojone ilustracje – pasują do treści, jakby ilustrator czytał w myślach pisarzowi (kto wie, może tak właśnie było!).
W drugim tomie nasz domek na drzewie powiększa się o kolejne trzynaście pięter. Domek powiększył się o komorę antygrawitacyjną, arenę do walk w błocie, lodziarnię z siedemdziesięcioma ośmioma smakami lodów i o wiele wiele więcej bo ogranicza ich tylko ich własną wyobraźnia. Andy i Terry opowiedzą nam historię swojej przyjaźni i o tym jak poznali swoją sąsiadkę Jill. Ich szalone przygody nie mieszczą się w głowie, ale przez to czyta się książkę z zapartym tchem i uśmiechem na twarzy.
Przygody przyjaciół wciąż zachwycają. Kolejny raz dzieci były zachwycone, magicznym światem do którego wprowadzili je bohaterowie. Ilustracje młodszym dzieciom pozwalają nieco bliżej zobaczyć wnętrza domku a dla starszych to wspaniała zabawa i ćwiczenie własnej kreatywności i fantazji. Idealna do wspólnego rodzinnego czytania. U nas była strzałem w dziesiątkę. Polecam.
Andy i Terry rozbudowali swój 13-piętrowy domek i teraz maja 26-piętrowy domek na drzewie! A to najlepszy domek na drzewie, bo znajdziemy tam arenę do zapasów w błocie, komorę antygrawitacyjną, obsługiwaną przez robota Edwarda Łyżkorękiego lodziarnię z lodami w wielu smakach i wiele innych pomieszczeń! Kto by nie chciał odwiedzić takiego domku? :)
Kolejna część wspaniałych przygód naszych dwóch bohaterów. Tym razem Andy i Terry mieszkają w dwudziestosześciopiętrowym domku na drzewie a jak dobrze pamiętacie z poprzedniej części mieli trzynastopiętrowy domek, co gwarantuje nam na pewno dwa razy więcej przygód oraz śmiechu. Szczerze polecam !!!!!!!!!!!!
Więcej recenzji