Książkę polecam. Świetnie się ją czyta.
Wchodzi po prostu sama. Mija parędziesiąt minut i człowiek zastanawia się czemu już się skończyła. Chce więcej.
Ja chciałam.
I bardzo ucieszyłam się widząc na półce w księgarni część kolejną.

Ciekawa jestem kto ocenił tę książkę na 1 gwiazdkę i gdzie są argumenty?
Jak sądzę są to ludzie mający blade pojęcie o tamtych czasach, albo tacy zupełnie zaślepieni nienawiścią do człowieka, którego nie znali i o którym wiedzą NIC. A swą niechęć przerzucili na córkę generała.
Żałosne.

Książka jest dobra. I naprawdę warta przeczytania.

Bardzo szkoda, że wciąż i nadal Pani Monika oceniana jest przez pryzmat swojego ojca. Jest bardzo dobrą pisarką, mądrą i rozsądną kobietą, która nigdy nie odcieła się od rodziny, ale też nie powinna być rozliczana za czyny ojca. "Towarzyszka..." to pełna autoironii książka o życiu, młodości i dorastaniu w cieniu ojca. Rewelacyjna książka. Polecam wszystkim!

Tą wyjątkową książkę powinni przeczytać wszyscy, zarówno zwolennicy jak i przeciwnicy W. Jaruzelskiego, bo można powiedzieć, że jest ona poza politycznymi podziałami. To opowieść normalna i zwyczajna, taka jak zdaje się też być sama pani Monika. Nie ulega wątpliwości, że emocje i kontrowersje zawsze będą, ale pomijając to, to bardzo interesująca książka.

przyznam ze z zaciekawieniem siegnelam po ksiazke, ale po przeczytaniu mam mieszane uczucia, jesli chodzi o sama ksiazke, czyta sie szybko, do metra w sam raz :) natomiast co do tresci, ciekawie ale momentami infantylnie, mialam wrazenie jakby ksiazke napisala dwudziestoparolatka, taka ktora jest jeszcze dzieckiem a nie dorosla kobieta, byc moze Pani Monika nadal gdzies w srodku pozostala poprostu dzieckiem, ale byc moze sie myle, a po za tym nie wiem czy wypada w dosc lekki i przyjemny sposob opisywac Kim Ir Sena czy Fidela Castro, to sa za powazne sprawy, tym bardziej ze wiemy co sie dzieje w Korei Pln, jaka tam jest bieda, jak cierpia ludzie, zeby do tematu podchodzic w taki lekki i przyjemny sposob, nawet jesli wyjazdy Pani Moniki takie były, to mysle ze jej poprostu nie wypadalo tak podchodzic do tematu, mimo wszystko polecam ksiazke :)

Na szczęście nie jest to książka o generale Jaruzelskim, którego jedni podziwiają inni nienawidzą. „Towarzyszka panienka” to wspomnienia córki generała- Moniki. Pisane lekkim piórem rozdziały czyta się bardzo przyjemnie. Wspomnienia są pozbawione żalu, politycznych odniesień i oceny obecnej sytuacji wokół ojca. Autorka chce pokazać czytelnikowi, że nazwisko Jaruzelski nie musi się kojarzyć tylko ze stanem wojennym. Miłym i ciekawym akcentem są zawarte w książce zdjęcia z życia Moniki Jaruzelskiej. Polecam tę lekturę, osobą które nie oceniają książki tylko po okładce, a w tym wypadku po nazwisku.

Obiektywizm, skromność, kultura, klasa sama w sobie - oto moje skojarzenia z osobą Moniki Jaruzelskiej po lekturze jej wspomnień. Autorka wielokrotnie bywała obiektem zarówno nieuzasadnionej agresji, jak i nieoczekiwanej życzliwości. Stąd też z dużym dystansem podchodzi do życia. Z jej poglądami można się zgadzać lub nie, jednak pani Monika bezsprzecznie budzi szacunek i sympatię. Spełniona w życiu zawodowym i osobistym, uczciwie zapracowała na to, aby kontrowersyjne nazwisko w jej przypadku kojarzyło się wyłącznie pozytywnie.
Agnieszka Golianek, Empik Olsztyn

"Towarzyszka Panienka" to książka napisana lekkim i barwnym językiem. Rozdziały w postaci felietonów oraz zamieszczone fotografie dokumentujące historię rodziny Jaruzelskich sprzyjają łatwości odbioru tej autobiografii. Autorka, Monika Jaruzelska, jawi się w niej jako kobieta sukcesu, kochająca ludzi i życie, która humorystycznie, ale zarazem bardzo osobiście opowiada o swoim życiu. Pokazuje, że w kraju przepełnionym zawiścią i nienawiścią można być normalnym człowiekiem, nawet gdy jest się córką "tego" generała.
Tomasz Rędzia, empik Warszawa

Książka Moniki Jaruzelskiej to barwna autobiograficzna podróż do bezbarwnego PRL-u, w którym otrzymała nietypową rolę. Autorka z ogromnym dystansem i poczuciem humoru opowiada o dorastaniu u boku generała Jaruzelskiego, o swojej młodości, wielkiej odpowiedzialności, którą była obarczona z racji tak znaczącego nazwiska oraz latach późniejszych, gdy ciężką pracą starała się udowodnić, że jest kimś więcej niż córeczką tatusia. Moim zdaniem udało jej się to w stu procentach. Jakub Serafin, Empik Wrocław

Przeczytałam przez jeden wieczór pierwszą część biografii pani Moniki a teraz jestem w trakcie czytania " Rodziny". Obie książki bardzo przypadły mi do gustu. Pani Monika ma lekkie pióro i bardzo fajne poczucie humoru. Nie wiem kiedy moja książka do mnie wróci ponieważ w kolejce na jej przeczytanie z tego co wiem czeka jeszcze 3 moich znajomych :). To o czymś świadczy. Polecam .

Nie czytałem tej książki tylko kupiłem ją na prezent, bo wiele dobrego o niej słyszałem. Jak się okazało biografia ta była strzałem w dziesiątkę. Po przeczytaniu dostałem od znajomej esemesa, że dawno nie czytała tak dobrze napisanej biografii z poczuciem humoru. Zatem jeśli szukasz dobrego prezentu to właśnie znalazłeś.

Z Gucia-Moniki wyrósł wspaniały człowiek, kobieta sukcesu, kochająca życie i ludzi. Taki obraz Moniki Jaruzelskiej został ukazany w tej dowcipnej i zawierającej wiele trafnych i ciekawych spostrzeżeń biografii. Czy Pani Monika Jaruzelska jest taka na prawdę w swoim życiu? Myślę, że tak. Polecam przeczytanie tej książki.

Przyjemna lektura na jesienną słotę, zwłaszcza dla ludzi, którzy cokolwiek z czasów opisywanych przez M.Jaruzelską pamiętają:) Cieszę się, że książka nie jest przegadana – jest wręcz odwrotnie – jest krótko i węzłowato, ale przy tym bardzo dowcipnie. Całość jest wzbogacona o prywatne zdjęcia – naprawdę warto przeczytać!

Czekalam na tę książke i nie zawiodłam się! Przeczytałam błyskawicznie i z wielką przyjemności. Jest ciekawa, pełna autoironii, napisana piękną polszczyzną! Po lekturze naprawdę jeszcze większy szacunek dla Pani Moniki Jaruzelskiej - ciekawa osoba, fantastyczne historie, wielka klasa w wypowiedziach. Polecam

Jest to o tyle ciekawa biografia, że opisuje życie córki generała Jaruzelskiego, a nie jego samego. Jeśli zdecydujesz się na nią, a uważam, że warto znajdziesz w niej wiele ciepłych a czasem wręcz zabawnych opisów z życia Moniki Jaruzelskiej. Dodatkowym atutem tej biografii jest duża ilość zdjęć. Polecam.

Czyli można fajnie spisać wspomnienia nie uciekając się do taniej sensacji i obrzucania błotem innych! Pani Monice Jaruzelskiej udała się ta sztuka! Przeczytałam od deski do deski i bardzo żałowałam, że zrobiłam to tak szybko! Z kart książki bije niesamowite poczucie humoru i dystans autorki. Polecam!

Dobrze się czyta , w książce nie znajdą Państwo polityki jak sama autorka wspomina. Czas PRL dla wszystkich abstrakcyjny ze stylem życia P Moniki do realiów na tamten czas. Opisane ze swojej perspektywy życie" obok" polecam jeżeli ktoś lubi tę kategorię literatury