Stanisław Jerzy Lec urodził się 6 marca 1909 roku we Lwowie w szlacheckiej rodzinie żydowskiej. Jego prawdziwe nazwisko to Stanisław Jerzy de Tusch-Letz. Studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza polonistykę oraz prawo. Jego debiut literacki miał miejsce w 1928 roku - był to wiersz pod tytułem "Wiosna". Lec w latach międzywojennych i wojennych związał się z ruchem lewicowym. Napisał m.in. jeden z pierwszych polskich wierszy o Stalinie. Publikował też w prasie komunistycznej - m.in. w "Czerwonym Sztandarze". Był więźniem obozu hitlerowskiego. Po wojnie był m.in. attache prasowym polskiej ambasady w Wiedniu.
Za swoją twórczość i działalność nagrodzony między innymi: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim i Medalem za Warszawę 1939-1945. Był wyjątkowo spostrzegawczym komentatorem życia - jego dowcipne i krótkie aforyzmy i fraszki z niezwykłą pointą budzą podziw po dziś dzień. Był dwukrotnie żonaty, miał troje dzieci. Zmarł w Warszawie 7 maja 1996 roku. Jest pochowany na cmentarzu powązkowskim.
Pokaż więcej