Mroczna sceneria, czarne charaktery, przestępczy światek… W knajpach Manchesteru kwitnie narkotykowy interes: jedni się dorabiają, inni staczają na samo dno. W ten klimat coraz głębiej wtapia się Aidan Waits, skompromitowany policjant, dla którego jedyną szansą na powrót do policji i uniknięcie poważnych zarzutów jest podjęcie się szaleńczej misji wtopienia się w mafijny świat. Ale nocne życie w knajpach i udział w narkotykowych imprezach zdają się być w zgodzie z jego naturą. „Syreny” to nie jest lekka książka. Przedstawia ponury świat pozornej zabawy, w którym spotykają się przeróżni ludzie: sprytni handlarze narkotyków, dziewczyny z dobrych domów oraz wszyscy ci, którym się nie powiodło. Czytanie „Syren” dla mnie było bardziej przygnębiające niż rozrywkowe. A jednak przeczytałam ją niemal jednym tchem, równocześnie ciesząc się, że znam ten świat tylko z literatury :)

Joseph Knox napisał czarny kryminał stając się godnym następcą mistrzów tego gatunku, takich jak Hammett czy Chandler. Stworzył sugestywny i wiarygodny obraz podziemnego świata, w którym pulsują emocje. Dobrzy i źli policjanci, skompromitowany detektyw, prominentny polityk, dziewczyny z problemami… Nie ma tu postaci jednowymiarowych: nikt nie jest całkowicie dobry lub zły. Poznajemy brudny świat nocnych klubów, rezydencji króla narkotykowego półświatka, podupadłej dzielnicy przemysłowej, ciemnych zaułków i niebezpiecznych ulic. Przemoc, zło, smutek, tajemnicze zaginięcie sprzed lat, ludzie, dla których nie ma nadziei. W tym mrocznym świecie przez chwilę pojawia się jasny promyk nadziei: rodzące się uczucie między detektywem a jedną z Syren. Czy jednak można liczyć na happy end? Czy ostatecznie zatriumfuje sprawiedliwość?

Klimatem książka, przypomina mi mafijne historie, w starym "dobrym" stylu lat 80. Gangsterzy, narkotyki, piękne, młode kobiety, życie nocą w barach na ciemnych, mrocznych ulicach Manchesteru. Bilety do tych należących do Francyzy miejsc, gdzie większość ludzi, nie chce się zapuszczać, sprzedają tytułowe Syreny. W codzienną, niebezpieczną egzystencję dziewczyn musi wkupić się skompromitowany policjant Aidan Waits. Czym dłużej czyta się "Syreny" ma się coraz silniejsze wrażenie, że zaraz wszyscy spadną na dno, że nic nie zakończy się dobrze. To bardzo ponura, mroczna historia w zdecydowanym męskim stylu. W tej książce, nie ma jasnego podziału na złych i dobrych. Wszystko miesza się ze sobą, niczym w laboratorium gdzie powstają dragi. więcej na: kochamciemojezycie.blogspot.com

Powieść jest wielowątkowa, ale każdy z pobocznych wątków koresponduje z wątkiem głównym, którym są bez wątpienia narkotyki, ale nie tylko, bo w wątku głównym upchnęłabym też mafię. Głównym tematem powieści jest mafia, która całkiem nieźle radzi sobie w mrocznym Menchesterze. Tutaj handel narkotykami oraz prostytucja to nic nowego, a jak coś nie wyjdzie pomogą skorumpowani gliniarze i zabawa zaczyna się od początku, a główni zainteresowani są nietykalni. Plusem powieści jest niewątpliwie odwaga autora. Nie boi się pisać o trudnych tematach, a główny temat - narkotyki, ma również warstwę emocjonalną. Bohaterowie mogą być zagubieni, ale trudno orzec czy są dobrzy czy źli, sam Waits jest trudny w ocenie, a to tylko wzmogło moje zainteresowanie powieścią.

Świetna, wciągająca książka, w bardzo mrocznych klimatach! Nie powiedziałabym absolutnie, że to debiut! Łakomy kąsek dla wszystkich kochających porządne kryminały z niepokornymi, wewnętrznie poobijanymi bohaterami, których wybory bywają zaskakujące, nawet moralnie dwuznaczne, ale których instynktownie darzymy sympatią. Pomimo mrocznego jak smoła klimatu książka wciąga od pierwszych zdań. Mnie skojarzyła się z "Rzeką tajemnic" Dennisa Lehane'a. Pełnokrwiści bohaterowie, świetnie przedstawiona ponura strona wielkiego miasta, zaskakujące zwroty akcji. Poza tym bardzo dobrze, wręcz brutalnie pokazane różne twarze zła, również tego w drogich garniturach i pod krawatem... Zdecydowanie polecam!

Książka od samego początku pełna jest niedpowiedzeń i sprzeczności. Poznajemy głównego bohatera i jesteśmy w kropce - nie wiemy czy lubić go, czy wręcz przeciwnie. Wydaje się, że Knox czytał w młodości wiele Chandlera i z tego Chandlera wiele w nim zostało. Nie tylko skomplikowany bohater, ale i tajemnicze kobiety - syreny, które zwodzą na manowce, niebezpieczne miasto, które jest niczym mityczny labirynt Minotaura. Warto zatem sięgnąć po debiutancką książkę Knoxa i razem z nim zanurzyć w światku Mancheteru, by rozwiązać zagadkę zaginionej córki. Ale czy ona naprawdę zaginęła?

Przed kilkoma dniami zostałam poproszona o przeczytanie i krótkie zrecenzowanie nowej książki Josepha Knoxa "Syreny" Lekturę polecam fanom kryminałów z wątkiem detektywistycznym.Książka pełna barwnych opisów miejsca i sytuacji.Opowiada o pięknych młodziutkich kobietach pracujących dla mafii narkotykowej i o skorumpowanym młodym detektywie Aidanie Waits.Trudne wybory,ponure scenerie,trzyma w napięciu.Serdecznie zachęcam do czytania

Trudno się od tej książki oderwać i prawie zarwałam przez nią noc. Warto było! Wielkomiejski klimat i porachunki narkotykowych bosów odmalowane są tak plastycznie, rzeczywiście, że historia opisana wydaje się bardzo prawdopodobna. Mimo tego całego opisywanego mroku, brudu, momentami poczucia beznadziei, książka nie odrzuca, a wciąga do ostatnich kartek. Serdecznie polecam.

Ksiązka wciąga od pierwszych stron, przerzucając kartki starałam się odkryć kolejne karty, ale autor bardzo umiejętnie dawkuje emocje. Nie zaczynajcie czytać "Syren" wieczorem, bo czeka was nieprzespana noc. Bardzo polecam przeczytanie tej książki i czekam na kolejne tegp autora :)

Świetnie napisany,mroczny kryminał. Porywa od pierwszych stron...a później nie można się od niej oderwać. Dla fanów kryminałów - smakowity kąsek. Do tego przyciągająca wzrok okładka.

Przyzwoita - czyta się bardzo szybko klimat książki jak również temat czytelniczo bardzo przystępny, chociaż do jakiegoś wielkiego arcydzieła brakuje. Godna polecenia!!!