Przegląd siedmiu filmów wybitnego chińskiego reżysera Wong Kar Wai’a odbędzie się w warszawskiej Kinotece, od 22 do 28 lutego. Podczas festiwalu, obok znanych polskim widzom tytułów (jak np. „Chunking Expresse”) zaprezentowane zostaną także dwa premierowe obrazy: „Kiedy łzy przeminą” oraz „Dni naszego szaleństwa”.  

Filmy prezentowane podczas przeglądu filmów Wong Kar Wai’a

„Kiedy łzy przeminą”
„Dni naszego szaleństwa”
„Spragnieni miłości”
„2046”
„Chunking Expresse”
„Upadłe anioły”
„Happy Together”

Opis filmów

KIEDY ŁZY PRZEMINĄ (As tears go by)

reżyseria i scenariusz: Wong Kar Wai
obsada:
Andy Lau jako Wah, Maggie Cheung jako Ngor, Jacky Cheung jako Fly
Kau Lam jako Kung, Alex Man jako Tony, Ronald Wong jako Site
produkcja: Hongkong
gatunek: Dramat
rok produkcji: 1988
czas trwania: 102 min

O filmie

Debiut reżyserski Wong Kar Wai’a. Gangsterska opowieść o tragicznych losach zwykłych ludzi, którzy nagle znaleźli się w sytuacji bez wyjścia. Historia o antybohaterach, o ludziach, którzy zawsze dokonują niewłaściwych wyborów.

Wah zajmuje się „windykacją” dłużników mafii, stara się równocześnie sprawować pieczę nad swym przyjacielem Fly’em. Do miasta przybywa kuzynka Ngor, która na czas swojego leczenia zamieszkuje u Waha. W specyficzny dla siebie sposób wpływa na jego życie. Kiedy wyjeżdża, Wah nie może o niej zapomnieć. W tym właśnie czasie Fly wskutek swojej niepohamowanej arogancji wdaje się w kolejne afery i kłopoty, z których Wah musi go wybawić. Rozdarty musi dokonać wyboru pomiędzy nowym spokojniejszym życiem, a braterstwem krwi…

Podczas kręcenia filmu unikalny styl Wong Kar Wai’a był dopiero w fazie kształtowania się, mimo to film jest przepełniony charakterystyczną dla reżysera atmosferą oraz wizualnie nowatorskimi scenami. Jednym z najlepszych przykładów jest scena pogoni i ucieczki przez „niekończącą” się salę bilardową, która następnie przenosi się na ulice miasta. Najbardziej artystyczną sekwencją w filmie jest ujęcie unoszących się niby z podziemia oparów, które wyprzedzają scenę, w której Wah rzuca się na oślep w czerwone, piekielne otchłanie by szukać zemsty na wrogach Fly’a.

Tutaj Wong Kar Wai zastosował opatentowany przez siebie spowolniony obraz i kadrowanie, co prowadzi w konsekwencji do przyspieszonej sceny akcji, której choreografem jest Stephen Tung Wai.
Charakterystyczne dla Wong Kar Wai’a, na pozór pozostające bez związku z filmem ujęcie drzew targanych wiatrem, pełne napięcia momenty śledzenia, przelotne spojrzenia na Maggie Cheung odpoczywającej z papierowym samolocikiem w dłoni, to wszystko razem wydaje się być surowymi, nieprzerobionymi prototypami dla obrazów, technik i metafor, jakimi Wong niejednokrotnie posługiwał się w swoich późniejszych filmach.

Uznanie należy się też operatorowi obrazu - Andrew Lau, który miał swój udział w tworzeniu tak zróżnicowanych dzieł jak Infernal Afairs.   
W romantycznych scenach między Wahem a Ngor, reżyser przewrotnie zwodzi oczekiwania widzów, odwlekając rozwiązania scen. Piękny moment, kiedy Wah odkrywa tkwiący w sobie romantyzm…

Na tym się nie kończy - pozorne odrzucenie konwencji ma zaraz okazać się niczym więcej jak przemyślanym w czasie opóźnieniem. Widzowie i tak otrzymują to, na co naprawdę oczekują - widzimy to w scenie, którą możemy nazwać „Pocałunek”.
Zmysłowość, namiętność tak charakterystyczne dla stylu filmowego twórcy są bardzo widoczne w tym obrazie. Film kręcony w czasach, gdy w Hong Kongu większość reżyserów powracała do robienia kina akcji, zawiera wprawdzie sceny pojedynków gangsterskich, ale głównie jednak skupia się na wewnętrznym życiu dwóch mężczyzn i kobiecie, która głęboko kocha jednego z nich.
Reżyser zainteresowany był wielowarstwowością, mieszanką ciepłych i gorących kolorów, ciał tworzących całość o tempie tak zmiennym, jak żaden jeszcze film tego gatunku.

Reżyser o filmie

O pamięci: 1960 to był całkiem dobry rok; początek dekady, preludium lat 60. Wracając myślami do tych czasów, wydaje mi się, że słońce świeciło jakby jaśniej, powietrze było bardziej rześkie, na ulicach słychać było dźwięki dochodzące z daleka z bezprzewodowych odbiorników…

Co za wspaniałe uczucie... Zupełnie jak sen. Tak, to łatwo mógł być sen. Wraz ze wspomnieniami, nikomu nie udałoby się uciec od tej optymistycznej różowości wkradającej się w rzeczywistość. Złe wspomnienia wyblakną z czasem. To, co naprawdę chcemy pamiętać zostanie zapamiętane z rozczuleniem.

O miłości: Na początku chciałem opowiedzieć historię miłości dziejącej się w tych początkowych latach dekady, to jak miłość może być zgubna dla wielu z nas oraz to jak nie można było znaleźć na nią lekarstwa. Czas potrafi goić rany, ale nie ma sposobu by skleić złamane serce.

O kinie: Pokochałem kino już jako dziecko. Najbardziej pociągało mnie w nim to, iż zawsze mogłem zatracić się w nowo stworzonym świecie: mogłem płakać, śmiać się, popaść w złość, czuć się upośledzony…
Cieszyłem się niezmiernie tymi uczuciami. Naprawdę nie sądzę by miało to jakieś większe znaczenie, czy moje filmy są dobrze, czy też źle przyjmowane przez krytykę. To, co najistotniejsze dla mnie, to udana próba sprawienia, by widz wychodząc z kina czuł, że film sprawił mu przyjemność. I tylko to mnie obchodzi, to jest dla mnie całym światem. Chciałbym przekazać innym to, co mi osobiście dało kino.

DNI NASZEGO SZALEŃSTWA (Days of being wild)

reżyseria i scenariusz: Wong Kar Wai
obsada:
Leslie Cheung jako Buddy, Maggie Cheung jako Su Lizen
Andy Lau jako Tide, Carina Lau jako Leung Fung-Ying
Rebecca Pan jako Rebecca , Jacky Cheung jako Zeb
gatunek: Dramat
rok produkcji: 1991
czas trwania: 94 min

Drugi film Wong Kar Wai’a, obraz z początku jego twórczości. Posiada wszelkie cechy charakterystyczne dla tego reżysera: dużą ilość post-modernistycznej refleksji, postacie szamoczące się w pułapce swojej egzystencji, idealnie dobrane tempo, duszną, ciężkawą atmosferę oraz z pewnością nieco przerysowany klimat „kina artystycznego”.

O filmie

Historia bardzo przystojnego chłopaka, który uwodzi a następnie porzuca kobiety bez jakichkolwiek skrupułów. Wychowany przez byłą prostytutkę samotnie kroczy drogą autodestruktywnego poszukiwania miłości, która w rzeczywistości jest pogonią za stałością i poczuciem własnej wartości.
Oczarowując uroczą sklepikarkę nieświadomie wprawia w ruch mechanizm następujących po sobie rozstań, niespełnionych i zapomnianych obietnic, które w finale pozwalają mu odkryć samego siebie, unaoczniając dręczące go obsesje, drzemiącą w nim gwałtowność i przemoc.

Osadzony w latach 60. film udaje się przedstawić we wspaniale minimalistyczny sposób. Fryzury, ubrania, wiejący wiatr, parę starych zdjęć, paczka papierosów Craven i puste butelki po coli to wszystko, czego potrzebował, aby uczynić film autentycznym. Jednakże nie jest to słodkie i nostalgiczne spojrzenie wstecz na tamte czasy, co  mógłby sugerować tytuł. Odwrotnie – to smutna, wręcz posępna próba analizy związków międzyludzkich prowadzących do nikąd.

Obsada

Buddy (Leslie Cheung) - młody, przystojny i narcystyczny hedonista, utrzymywany przez przybraną matkę (Rebecca Pan), który zdaje się nie mieć w sobie żadnych uczuć. Buddy ze swoją delikatną urodą, drżącymi ustami, marzycielskim spojrzeniem i wygładzonymi czarnymi włosami idealnie pasuje do roli. Porównuje siebie do „beznogiego ptaka, który jest zmuszony do nieustannego lotu, gdyż wylądowanie na ziemi jest równoznaczne ze śmiercią”. Mimo że ma wiele ujmujących zalet, w środku jest kompletnie pusty. Jedyną osobą, jakiej potrzebuje, to matka. Pod koniec filmu mówi o sobie: „Byłem martwy od samego początku”.

Leung Fung-Ying (Carina Lau) doskonała gra aktorska, pełna pasji, namiętności, zmysłowości, a zarazem delikatności, wcielając się w desperacko zakochaną w Buddy’m tancerkę klubową.  Widzimy ją, jako prawdziwą, dojrzałą i w pełni ukształtowaną kobietę - nie ma w niej nic dziewczęcego, dziecinnego - od razu widać, że niesie ze sobą bagaż doświadczeń złożony ze złych związków z nieodpowiednimi mężczyznami. Te historie wypisane są w jej każdym, pojedynczym spojrzeniu i geście.

Su Lizen (Maggie Cheung) rola bardziej powściągliwa. Su Lizen sprawia wrażenie prostej i bardzo samotnej. Jej życie nabiera kolorów dzięki uczuciu do Buddy’ ego, tę jedną jedyną chwilę będzie pielęgnować w sobie na zawsze. Cierpienie i depresja czynią ją nieczułą i nieświadomą względów, jakimi darzy ją Tide (Andy Lau).

Film ten jest jak niekończące się koło intymnych scen rozgrywających się pomiędzy dwoma z pośród sześciu postaci. Za każdym razem, gdy na scenę wkracza trzecia osoba, odnosimy wrażenie, że pewien porządek zostaje naruszony, jakby na scenę wkraczał intruz. Wong Kar Wai używa wielu intrygujących, nowatorskich środków, aby podkreślić intymność tego obrazu.

Większość scen była kręcona w mrocznych, ciasnych wnętrzach albo o zmroku pod wieczór, kiedy kolory są zwykle nieco przytłumione. Wiele spośród pojedynczych ujęć jest jak martwa natura - pięknie nakreślone, a jakikolwiek ruch jest niedostrzegalny. Postacie często wypełniają ekran i są tak do siebie zbliżone, że tworzy to dobrze odczuwalne wrażenie klaustrofobii.

Kolejną fascynującą rzeczą, jakiej dokonał Wong Kar Wai jest stworzenie świata niemalże pozbawionego ludzi. Jeśli się na tym skupimy, to zabieg reżyserski rzeczywiście uderza w
oczy. Filmowy świat zdaje się być jakby przeznaczony tylko dla tych sześciu postaci. Nawet sceny kręcone na zewnątrz są zwykle pozbawione innych osób.

Także dźwięk w filmie używany jest bardzo oszczędnie. To prawie cisza absolutna - tak jakby świat inny niż ten, który Wong stworzył z bliskości pomiędzy swoimi bohaterami w ogóle nie istniał. Okazyjnie słychać tylko tykanie zegarów, spadające leniwie krople deszczu - wszystko po to, aby podkreślić przemijający czas, a więc jednocześnie, utracone zmarnowane szanse. Tylko raz - kiedy Buddy ostatecznie dowiaduje się, że jego matka żyje, słyszymy jeden, samotny dźwięk - dźwięk syreny pokładowej sygnalizującej, ze jego życie będzie się zmieniać, że wkrótce ruszy dalej.

Te wszystkie zabiegi pozwoliły stworzyć film fascynujący, prowokujący do myślenia. Bohaterowie trwają w permanentnym oczekiwaniu - jakby już nie byli częścią tego świata. Wszyscy poruszają się nad wyraz ospale, wolno mówią, zupełnie jakby byli przytłoczeni przez swój los i przeznaczenie.

Reżyser stworzył świat niebiańskich ciał będących w ciągłym ruchu, w bez przerwy zmieniającej się rzeczywistości, wpychającej je w wieczną samotność. Tak jak w jego pierwszym filmie mężczyźni i kobiety zakochują się, ale ma to raczej znamiona zniewolenia niż wolnego wyboru dyktowanego pożądaniem. Dla nich miłość jest narkotykiem, ale też i przyzwyczajeniem.

Krzyżujące się pragnienia i żądze stały się obsesją Wong Kar Wai’a, który raz po raz opowiada tę samą historię w każdym ze swoich kolejnych filmów. Sam twórca przyznaje, że trzy jego filmy fabularne, których akcja toczy się w latach 60.: „Dni naszego szaleństwa”, „Spragnieni miłości” oraz „2046” oparte są na tej samej kanwie i wpasowują się w jedną powiązaną historię. Stwierdził, że byłoby to ciekawe doświadczenie, jakby połączyć „Dni naszego szaleństwa”, „Spragnieni miłości” z „2046”  i pozwolić, by utworzyły one jedną całość.

Wraz z „Dniami naszego szaleństwa” rozpoczął kreowanie jednych z najpiękniejszych i najbardziej wyzwolonych filmów na świecie.

Reżyser, który wie wszystko o nieszczęśliwie zakochanych ludziach.

CHUNKING EXPRESSE

scenariusz i reżyseria Wong Kar Wai
występują:
Brigitte Lin Ching-hsia handlarka narkotyków, Takeshi Kaneshiro He Qiwu, policjant numer 223, Tony Leong policjant numer 663, Faye Wang Faye
Hongkong
rok produkcji: 1994
97 minut

Hongkong, 28 kwietnia 1994 roku. He Qiwu, policjant numer 223 właśnie chwyta podejrzanego, kiedy wpada na kobietę w blond peruce, z którą będzie się kochał kilkadziesiąt godzin później. He usycha z tęsknoty za byłą dziewczyną May, która porzuciła go w 1 kwietnia. Kupuje puszkę ananasów - ulubionych owoców ukochanej - z datą ważności 1 maja, który jest dniem jego urodzin. Kobieta w peruce zajmuje się handlem heroiną. Zatrudnia hinduskie rodziny zajmujące się różnymi interesami w dzielnicy Chungking Mansions by przemyciły narkotyki za granicę. Jednakże 30 kwietnia Hindusi znikają i kobieta podejmuje szaleńcze poszukiwania, pragnąc wytropić ich i heroinę.
 
Tego samego wieczoru policjant 223 zjada wszystkie z 30 zgromadzonych puszek ananasów i godzi się z faktem, że May już do niego nie wróci. Zrezygnowany, wchodzi do przypadkowego baru zdecydowany przespać się z pierwszą napotkaną kobietą. Okazuje się nią kobieta w peruce. Piją drinki, po czym policjant zabiera ją do pokoju hotelowego, gdzie kobieta zasypia głębokim snem, a on ogląda w telewizji stare filmy z Kantonu. Rankiem 1 maja wychodzi z pokoju na jogging i jest bardzo uradowany, gdy na pagerze otrzymuje od kobiety życzenia z okazji 25 urodzin. Kobieta wciąga w zasadzkę zdradzieckich handlarzy narkotyków i zabija ich.
 
Tego wieczoru He posila się w barze szybkiej obsługi Midnight Express w Lai Kwai Fong, Właściciel baru sugeruje mu randkę ze swoją nową kelnerką Faye, którą policjant w pierwszym momencie wziął za chłopaka. Sześć godzin później Faye idzie do łóżka z ubranym po cywilnemu policjantem numer 663, który przychodzi do baru co wieczór, by kupić dla swojej dziewczyny - stewardessy - sałatkę szefa. Dwa dni później szef przekonuje go do zmiany menu i dziewczyna porzuca policjanta zostawiając mu list pożegnalny.
 
Kiedy 663 odmawia odbioru dostarczonego listu, Faye znajduje sposób, by dowiedzieć się o jego adres i używa zostawionego klucza by dostać się do środka. Poznaje jego mieszkanie, sprząta i zmienia w nim układ, uzupełnia akwarium. Policjant-fantasta rozmawiający z otaczającymi go przedmiotami, rejestruje zmiany, ale nie dociera do niego, co naprawdę się stało. Kiedy do policjanta dociera wreszcie, że Faye go lubi, prosi ją o spotkanie, ale ta odmawia i wyjeżdża do Kaliforni.
 
Rok później Faye jako stewardessa, wraca do Hongkongu. Odwiedza Midnight Express i jest zachwycona widząc, że policjant 663 zrezygnował ze służby i prowadzi bar. Chłopak prosi ją o załatwienie biletu na wspólną, daleką podróż.

UPADŁE ANIOŁY

scenariusz i reżyseria Wong Kar Wai
występują:
Leon Lai killer Wong Chi-Ming, Michele Reis agentka Wonga
Takeshi Kaneshiro He Zhiwu, Charlie Young Charlie Young
Karen Mong Baby
Hongkong
Rok produkcji: 1995
96 minut

Hongkong, rok 1995. Płatny zabójca Wong Chi-Ming od trzech lat przyjmuje zlecenia od swego agenta - kobiety. Spotykają się rzadko, ale jemu odpowiada fakt, że jego życie jest planowane przez kogoś innego. Zupełnie samotny, domyśla się, że jego agentka jest szaleńczo w nim zakochana i nieświadomy tego, że kradnie jego śmieci by szukać wskazówki dotyczącej jego charakteru i przyzwyczajeń.
 
Były więzień He Zhiwu stale ucieka przed policją, ponieważ żyje z otwierania sklepów po ich zamknięciu przez właścicieli i zmuszania klientów do nabywania od niego towaru. Przestał mówić w wieku lat pięciu po zjedzeniu przeterminowanej puszki ananasów. Mieszka z ojcem, prowadzącym dom noclegowy.
 
Wong jest zmęczony ciągłym doznawaniem obrażeń przy wykonywaniu zleceń i decyduje się zrezygnować ze swego zajęcia. Boi się jednak poinformować o tym swej partnerki i zostawia jej instrukcję, by odtworzyła nagraną piosenkę „Wang Ji Ta” - „Zapomnij o nim”. Pewnej deszczowej nocy spotyka Baby, dziewczynę-punka z pomarańczowymi włosami i idzie do jej mieszkania na jednorazową seksualną randkę. Baby wyznaje, że była już kiedyś jego dziewczyną i ma nadzieję, że tym razem z nią zostanie.
 
He Zhiwu spotyka Charlie Young, oszalałą z rozpaczy, porzuconą dziewczynę. Próbuje jej pomóc w wytropieniu znienawidzonej rywalki, w trakcie poszukiwań przekonując się, iż po raz pierwszy jest zakochany. Jednak Charlie nadal kocha byłego chłopaka i wkrótce znika z życia He. Zhivu czując się odmieniony po ich krótkim spotkaniu, ogranicza swoje nocne napady do baru szybkiej obsługi Midnight Express i rozpoczyna pracę w restauracji podającej sushi, której zarządzający Sato uczy go obsługi kamery video. He pożycza od Sato kamerę i nakręca film ze swoim ojcem.
 
Baby dowiaduje się o istnieniu agentki i naciska, by Wong formalnie zerwał z nią współpracę. Jednakże agentka błaga o wykonanie zamówienia po raz ostatni i Wong postanawia je przyjąć. Zrywa z Baby tak delikatnie, jak potrafi, i ginie w trakcie wykonywania zlecenia.
 
Kiedy ojciec nieoczekiwanie umiera, He Zhiwu powraca do niektórych ze starych obyczajów. Charlie pokazuje się pewnego dnia w Midnight Express, ale udaje, że nie poznaje He. Tej nocy agentka (która teraz pracuje sama) widzi grupę mężczyzn bijących He Zhiwu. Kierowana impulsem prosi He o podwiezienie do domu na jego motorze. Kiedy przejeżdżają przez Cross-Harbour Tunnel, przytula się do niego mocno i czuje ciepło, którego nie doświadczyła od bardzo dawna.

HAPPY TOGETHER

scenariusz i reżyseria Wong Kar Wai
występują:
Leslie Cheung Kwok Wing, Ho Pe-Wing Tony Leung
Chiu-Wai Lai Yiu-Fai, Chang Chen Chang
Hongkong
rok produkcji: 1997
96 minut

Pochodzący z Hongkongu kochankowie, Ho Po-Wing i Lai Yiu-Fai są w Argentynie. W drodze do wodospadu Igazu, atrakcji turystycznej kłócą się i efekcie Ho porzuca Lai. Lai znajduje pracę posługacza w barze tango w Buenos Aires, gdzie widzi Ho w ramionach bogatego Amerykanina. Ho kontaktuje się z Lai, chcąc odnowić ich związek. Lai twierdzi, że go to już nie interesuje, ale kiedy Ho pojawia się pobity w jego mieszkaniu, Lai go przyjmuje. Kiedy Ho zaczyna znowu spotykać się z innymi mężczyznami, Lai ukrywa jego paszport, znaleziony w kieszeni kochanka. Sfrustrowany, rzuca poprzednią pracę i zatrudnia się w chińskiej restauracji, gdzie poznaje młodego chłopaka z Tajwanu, Changa, który podróżuje po świecie. Zaprzyjaźnia się z nim. W międzyczasie Ho przetrząsa mieszkanie w poszukiwaniu paszportu. Lai wyrzuca go.

Chang wybiera się w dalszą podróż. Idzie razem z Lai do baru i Lai po raz pierwszy daje upust łzom. Swój szloch zapisuje na przenośnym magnetofonie Changa. Chang jedzie do Tierra del Fuego i nieświadomie wyzwala Lai od smutku, odtwarzając nagranie jego płaczu. Lai postanawia wrócić do domu i żeby podnieść zarobki i oszczędzić na bilet, zmienia pracę. Pojawia się Ho, pozornie tylko po paszport. Lai zwraca go, ale nie chce więcej go widzieć i udaje się do wodospadu Igazzu. Kiedy Ho zjawia się w pokoju Lai, ten jest już w Tajpei, jadąc śladem Changa. Ten jednak wyjechał, by odbyć służbę wojskową. Lai zabiera fotografię Changa i wsiada do pociągu.

SPRAGNIENI MIŁOŚCI

scenariusz i reżyseria Wong Kar Wai
występują:
Maggie Cheung pani Chan (z domu Su Li-Zhen), Tony Leong Chow Mo-Wan
Rebecca Pan pani Suen, Lai Chen pan Ho, Siu Ping-Lam Ah-Ping
Hongkong / Francja
rok produkcji: 2000
97 minut

Hongkong 1962. Para głównych bohaterów wynajmuje mieszkanie w tej samej kamienicy. Oboje czują się osamotnieni, ponieważ ich współmałżonkowie są ciągle nieobecni. Zaczynają spędzać ze sobą coraz więcej czasu…
Spragnieni miłości to zmysłowa opowieść o niespełnionym uczuciu i pożądaniu,
którego nie można zaspokoić.

2046

reżyseria i scenariusz Wong Kar Wai
występują:
Tony Leung Chow Mo-Wan, Gong Li Su Li-Zhen, Takuya Kimura Tak
Faye Wong  Wang Jing Wen / wjw1967, Zhang Ziyi Bai Ling
Carina Lau  Lulu / Mimi, Chang Chen cc1966, Siu Ping Lam Ah Ping     

ze specjalnym udziałem
Maggie Cheung slz1960, Thongchai McIntyre Bird
Dong Jie Wang Jie Wen
Chiny / Francja / Niemcy / Hong Kong
rok produkcji: 2004
123 minuty

Był autorem powieście fantastycznych. Wydawało mu się, że wyobraźnia umożliwia wyprawy w odległą przyszłość, lecz tak naprawdę chodziło o przeszłość. Podróż do roku 2046 była jego sekretnym sposobem na spotkanie z kobietą, jedyną którą kochał…

„2046”, kolejny film Wong Kar-waia, autora „Spragnionych miłości”, to skąpana w niezwykłym świetle, zmysłowa opowieść o ludziach, którzy nie potrafią żyć bez miłości. Jak w każdym filmie Kar-waia najważniejsze są tu niuanse i niedopowiedzenia, gra gestów i spojrzeń. Na planie 2046 spotkały się największe gwiazdy azjatyckiego kina: legendarna Gong Li, znany z Hero Tony Leung oraz występująca w Przyczajonym tygrysie, ukrytym smoku Zhang Ziai.

W dniu rozpoczęcia przeglądu, 22 lutego, odbędzie się również premiera pakietu 2 DVD zawierającego tytuły: „Kiedy łzy przeminą” i „Dni naszego szaleństwa”.

Mayfly/I.J.