Opowieści z Akademii Nocnych Łowców (okładka miękka)

Trochę inny styl niż książek z serii Dary Anioła ale czytało się fajnie dzięki znajomości postaci z poprzednich serii.

Świetna książka opisująca szkolenie Simona w Akademii Nocnych Łowców. Uwielbiam Cassandre.

Simon Lewis... dla czytelników twórczości Cassandry Clare wywołuje przyjemne skojarzenia chłopaka z sąsiedztwa, ale jednocześnie nie budzi powszechnego zachwytu i wybuchu pasji. Jak wielkie było moje zaskoczenie! Po książkę sięgnęłam przez głęboki sentyment dla historii osadzonych w Świecie Cieni i nieukrywaną tęsknotę za postacią Clary Fairchild - najdroższą przyjaciółką Simona. Jednak Clare w asyście Res-Brennan, Maureen i Wassermana znów zaskakuje! Na kartach Opowieści otrzymujemy raz za razem, niczym wisienka na torcie, relacje z wydarzeń, które dotyczą ukochanych postaci z innych części serii. Poszerzają nasze horyzonty i pogłębiają wiedzę dotyczącą świata Nocnych Łowców, a także Podziemnych, nie tylko współcześnie lecz prowadząc nas za rękę przez dekady ich tajemniczej historii. Ale nie zapominajmy o Simonie! (O ironio - jeśli o pamięci mowa.) Perypetie, których jesteśmy świadkami wzbudzają kontrowersje, niejednokrotnie możemy poczuć wątpliwości i ciężar wyborów, których dokonuje były Chodzący za Dnia, czy jesteśmy tego świadomi czy nie również stajemy w ich obliczu. "Opowieści z Akademii Nocnych Łowców" są czystą przyjemnością dla Przyziemnych czytelników, którzy raz jeszcze mają okazję zanurzyć się w tym fascynującym świecie. Z mojej strony mogę tylko dodać, że czułam się jak dziecko w fabryce słodkości - istna rozkosz! Serdecznie polecam, nawet jeśli nie zapoznaliście się z wcześniejszą twórczością Cassandry Clare. To szybko się zmieni.

Nocni łowcy zawsze zaskakują. Magiczny świat wciąga mnie z każdą książką z serii. Polecam.

Polecam tą książkę każdemu warto kupić i przeczytać

Dawno nie czytało mi się książki tak dobrze. Moim zdaniem jest lepsza od "Pani Noc"

Tajemnicą nie jest, iż świat nocnych łowców, i każdy mój powrót do niego jest dla mnie ogromną radością i powodem do wielu refleksji i wspomnień. I takim oto sposobem nie mogłam wprost powstrzymać się przed rozpoczęciem czytania owych opowiadań. Jak się okazało, moje oczekiwania nie były równe temu co się znalazło w środku. Początkowo, widząc książkę w zapowiedziach, sądziłam iż jest to dzieło jedynie Cassandry Clare. Jakoś całkowicie umknęło mi to, że napisała ona to we współpracy z trójką innych autorów. I to mnie troszkę powstrzymało.Pamiętacie jak było z "Kronikami Bane'a"? Niby książka okej, ale mi osobiście brakowało klimatu który czułam przy czytaniu "Darów anioła" czy "Diabelskich maszyn". Obawiałam się zatem, iż w tym przypadku będzie podobnie, i całość będzie kojarzyć mi się tylko z wielkim zawodem. Jak się jednak okazało, w tym przypadku było zupełnie inaczej. I pomimo tego, że książkę czytałam już w typowo letnim okresie, kiedy zaczynałam nową pracę i miałam na głowie sporo innych spraw, każdego dnia znalazłam chwilkę by wrócić do tego magicznego świata. Styl, oczywiście różnił się od tego który już tak dobrze znałam, ale znacząco do niego nawiązywał. Wiadomo, iż inny autor nie jest w stanie odtworzyć pierwowzoru, ale przyznać muszę, iż panie współpracujące z Clare, postarały się, by fragmenty przez nie stworzone nie wyróżniały się bardzo z całości. Fabuła bardzo przypadła mi do gustu samą tematyką. Jako że to właśnie Simon jest moją ulubioną postacią z całej twórczości Clare, możecie rozumieć, iż byłam bardzo uradowana, iż spora część książki skupia się wokół niego. Podobało mi się to jak została pokazana jego przygoda w Akademii. A już całkiem ciekawie i zabawnie robi się kiedy chłopak wraz ze swoim nowym przyjacielem przeżywają kolejne przygody. To naprawdę wciąga! Poza tym, w każdym kolejnym opowiadaniu przemykają nam znane już postaci z twórczości Cassandry. Czy to nie wspaniałe? Jeśli chodzi o okładkę, niestety nie spełnia ona moich wymagań estetycznych. Okej, nawiązuje do całej serii i w zasadzie komponuje się stylem z pozostałymi tomami autorstwa Clare, ale ciągle mi tu czegoś brakuje. Mam wrażenie że jest zrobiona na szybko, podobnie jak te polskie okładki "Darów anioła". Z kolei na plus wpływa "sposób sklejenia" książki. Mam tu na myśli fakt, iż przy czytaniu kartki nie odpadają, pomimo faktu że jest ich całkiem sporo, a także nie powstaje brzydkie zagięcie na grzbiecie. Niewiele razy zdarza się to w przypadku książek w miękkiej oprawie, a także o tak pokaźnej ilości stron. Książkę warto przeczytać. Szczególnie powinni zrobić to tak zagorzali fani jak ja. :) Osoby, które tęsknią za Isabelle i Simonem, znajdą tu ukojenie. A poza tym po jakimś czasie wszystko faktycznie wciąga.

"Opowieści z Akademii Nocnych Łowców", czyli kontynuacja przygód bohaterów "Diabelskich Maszyn" oraz "Darów Anioła"- świata stworzonego przez Cassandrę Clare. Odmienność tej książki polega na jej formie, a także debiucie Simona w roli głównego bohatera. Jest to zbiór opowiadań współtworzonych przez Clare i innych autorów. Wiele razy mamy zatem okazję spotkać postacie tak bliskie naszym sercom z innych tomów Uniwersum Nocnych Łowców. Niestety, mimo najszczerszych chęci, nie czytałam kolejnych wersów z podekscytowaniem, ciekawością i napięciem. Forma zbyt różni się od znanego nam języka Clare z poprzednich książek. W moim przekonaniu sytuacje i postaci zostały bardzo spłaszczone lub przekombinowane, a dialogi czasem wręcz infantylne. Zdecydowanie dało się odczuć udział osób trzecich w relacji czytelnik-Clare. Jednak miło było objąć, chociażby tylko wzrokiem, tak dobrze znane osoby i poczuć namiastkę książkowego, domowego komfortu. Przyjemnie było także zapoznać się z nowymi postaciami, dodać do mózgowej encyklopedii kolejne nazwiska Nocych Łowców i historie za nimi stojące. Plusem i za razem minusem jest zakończenie "Opowiadań [...]". Plusem, gdyż akcja chociaż na koniec przybrała ciekawy i dobrze znany nam obrót. Minusem, dlatego że...no dlaczego tak musiało się stać?! Mimo wszystko książkę polecam. Dla wszystkich nas, ultra geeków, jest ona dopełnieniem historii, poszerzeniem wiadomości i w końcu może pozwoli spokojnie zasnąć. Ach, no i o wiele lepiej czyta się następną serię Cassandry Clare "Mroczne Intrygi", gdyż nie przeżywamy szoku stykając się z pewnymi faktami wspomnianymi w nowej historii Emmy i Juliana.

Cassandra Clare to autorka należąca do grona moich ulubionych, a jej twórczość znam niemal w całości. To między innymi za sprawą jej książek kilka lat temu tak bardzo wkręciłam się w czytanie. Wykreowany przez nią świat Nocnych Łowców to miejsce, do którego uwielbiam powracać i dlatego, kiedy dowiedziałam się, że powstał nowy zbiór opowiadań w tym uniwersum i z akcją, która dzieje się bezpośrednio po wydarzeniach z „Miasta Niebiańskiego Ognia”, bez wahania po niego sięgnęłam. Pierwszy raz miałam okazję czytać o swoich ukochanych bohaterach za sprawą pióra nie tylko Cassandry Clare, ale także trzech innych autorek. Czy ta kooperacja się udała? „Opowieści z Akademii Nocnych Łowców” to zbiór opowiadań poświęcony Simonowi Lewisowi - jednemu z głównych bohaterów serii „Dary Anioła”, który w ostatnim tomie stracił pamięć. Zbiór stanowi więc pewnego rodzaju odpowiedź na pytania i wątpliwości czytelników, co działo się dalej z Simonem, jak przebiegało jego odzyskiwanie wspomnień i ponowne przystosowywanie się do magicznego środowiska. Cassandra Clare wraz z pozostałymi autorkami stworzyły Akademię Nocnych Łowców, do której Simon zapisuje się, aby szkolić się właśnie na łowcę demonów. Tam poznaje nowych przyjaciół, uczy się coraz więcej rzeczy o świecie niewidocznym dla zwykłych ludzi, szkoli się w walce, a także powoli przypomina sobie swoją przeszłość i odbudowuje dawne relacje. Opowiadania są zróżnicowane i przedstawiają wiele wątków - od szkolnej codzienności Simona, przez jego perypetie miłosne, po bardzo ciekawe wykłady prowadzone przez postaci znane z „Darów Anioła”. W zbiorze znajduje się kilka takich historii, w których autorki dokonują małej retrospekcji; na przykład do młodości Roberta Lightwooda, czy do czasów małżeństwa Tessy i Willa z trylogii „Diabelskie maszyny”. To właśnie te opowiadania uważam za najbardziej interesujące i wciągające. Poznanie choćby skrawka dodatkowych informacji na temat życia ukochanych bohaterów to nie lada przyjemność dla każdego fana twórczości Cassandry Clare. Każda taka mała opowiastka z ich życia, czy to o przeszłości, czy o teraźniejszości, wywołuje emocje i sprawia, że pragnie się więcej i więcej! Więcej Tessy i Willa, więcej młodych zwolenników Valentine'a, więcej rozwijającego się związku Maleca, czy Isabelle i Simona! Uniwersum stworzone przez Clare daje tak dużo możliwości, że mogłoby w nim powstać jeszcze całe mnóstwo wspaniałych powieści, na co szczerze bardzo liczę. Simon nigdy nie był moim ulubionym bohaterem i czytając serię miałam do niego raczej neutralny stosunek. W „Opowieściach z Akademii Nocnych Łowców” ma on wreszcie szansę grać pierwsze skrzypce i myślę, że to dodaje mu nieco kolorytu - zyskuje na pewności siebie, nie jest już tą łamagą, podkochującą się po cichu w Clary i potykającą o własne nogi, a jego nadal niezgrabne ruchy i nerdowskie teksty stają się całkiem urocze. Jego postać, często mocno krzywdzona przez autorkę w „Darach Anioła”, tutaj dostaje możliwość odrodzenia się i przeobrażenia w nową, silniejszą wersję samej siebie. „Opowieści z Akademii Nocnych Łowców” to świetny zbiór opowiadań i wspaniały dodatek do serii „Dary Anioła”. Treść jest ciekawa, wciągająca i ani trochę nie odbiega poziomem od reszty książek z tego uniwersum. Czyta się przyjemnie i sprawnie, a wszechobecny humor idealnie trafia w mój gust. Cassandra Clare powinna pisać zdecydowanie więcej o znanych nam Nocnych Łowcach, bo ich losy nadal stanowią ogromne źródło pytań i niedopowiedzeń. Polecam serdecznie fanom autorki, ale tylko tym, którzy mają już za sobą całą serię „Dary Anioła” - w przeciwnym razie wiele stracicie!

Bardzo fajna książka. Trochę na nią w wersji PL trzeba było poczekać ale było na prawdę warto. Ciekawy pomysł na taką mała kontynuację Darów Anioła dla Simona. Szkoda, że na polskie wydania trzeba przeważnie min rok czekać.