Nie pozwól mi odejść (okładka miękka)

jest to moja pierwsza przeczytana ksiazka twórczości Abbi Glines i jak najbardziej polecam historia ciekawa lekka do czytania

Książka jest opowiastką, którą szybko się czyta i nie wywołuje głębszych czy skrajnych emocji. Jak to w książkach Glines bywa, są bardzo śmiałe sceny erotyczne, ale w tej fabuła się na nich nie opiera. Pamiętam trzy pierwsze książki autorki, które mogłam śmiało porównywać do Greya. W „Nie pozwól mi odejść” wszystko jest wyważone. Brakuje jednak typowego zwrotu akcji, jakiegoś punktu kulminacyjnego. Nie wiem, czy to przypadłość wszystkich książek ostatnimi czasy, bo już nie pierwszy raz o tym piszę. Mogę jednak książkę polecić na zimowy wieczór, bo czasu na pewno nie zmarnujecie. http://www.dailyvibes.pl/single-post/nie-pozwol-mi-odejsc-recenzja

Uwielbiam serię „Rosemary Beach” i bardzo żałuję, że nieuchronnie zbliżamy się do jej końca. „Nie pozwól mi odejść”, to już dwunasty tom serii, ale Abbi Glines cały czas trzyma poziom i kolejny raz przeniosła mnie, to tego pięknego miasteczka, gdzie po latach odnalazły się dwa samotne serca. Zapraszam na recenzję. W życiu Rivera Captaina Kiplinga nadszedł czas na zmiany. Po dziesięciu latach pracy dla tajemniczego mafiozo, postanawia odejść i zaczyna prowadzić restaurację. Jednak jak rozpocząć wszystko od nowa, gdy nawiedzają go koszmary z przeszłości, a wszystko za sprawą nowej kelnerki Rose, której śmiech i błysk w oku przypomina mu o utraconej młodzieńczej miłości? Rose vel Addy przed dziesięć lat szukała mężczyzny, którego pokochała jako nastolatka. Tęskniła za czułym i ciepłym chłopcem jakim był kiedyś, jednak życie zmieniło Rivera i teraz stał się zimnym i nieczułym Captainem. Kobieta ma wątpliwości, czy powinna mu zdradzić swoją prawdziwą tożsamość i wprowadzić go do swojego świata oraz córki, której marzeniem jej poznanie własnego ojca. „Płatny zabójca i niewinna dziewczyna... Czy mają szansę na miłość.” „Rosemary Beach”, to seria, do której mam ogromny sentyment. Dzięki niej poznałam i zakochałam się twórczości Abbi Glines, więc ciężko mi się pogodzić z tym, że już niebawem będzie to, koniec tej wspaniałej serii. Każda powieść, która wychodzi spod pióra Abbi, ujmuje za serce, niesamowicie wzrusza, rozczula, ale przede wszystkim hipnotyzuje i wciąga do fikcyjnego świata bohaterów. Tym razem poznajemy historię Rivera, którego mogliśmy już spotkać w kilku poprzednich częściach. Przyznam szczerze, że jego postać bardzo mnie intrygowała i nie mogłam się doczekać, by dostać książkę, która będzie opowiadała właśnie o nim. Nie spodziewałam się jednak, że historia jego i Addy będzie aż tak smutna i wzruszająca. Najwięcej smutku, przelała autorka na papier pisząc retrospekcje z życia tej dwójki bohaterów. Serce mi się ściskało, gdy czytałam, co musiała znosić nastoletnia Addy i jak wiele razów przyjmował River w jej obronie. Już wtedy połączyła ich miłość, lecz nie dane było im się nią cieszyć. Smutne wydarzenia zmieniły ich diametralnie, River zaczął współpracować z mafią, stał się zimny i nieczuły, a Addy w młodym wieku musiała stać się nad wyraz dzielna i odpowiedzialna. Co się wydarzy, gdy spotkają się po latach? Jak zawsze, kreacja bohaterów wyszła Abbi bardzo dobrze. Są oni bardzo prawdziwi, dzięki temu łatwo można odczuwać ich emocje. Addy, to młoda kobieta, która wycierpiała bardzo wiele. Z pozoru wydaje się krucha oraz słodka, ale tak naprawdę to twarda sztuka, która stawiła czoła wielu przeciwnościom losu. Za to River, to mężczyzna, który arogancją maskuje ból, który od lat trawi go od wewnątrz. Tylko jedna osoba jest w stanie ukoić jego zmaltretowaną duszę i jest, to oczywiście Addy. Tylko, czy Addy da mu kolejną szansę, gdy na jaw wyjdą jego mroczne tajemnice? Muszę także wspomnieć o Frany, wspaniałej dziewięciolatce, która w sekundzie skradła moje serce. To cudowna dziewczynka, która potrafiła rozświetlić najbardziej ponury dzień. Oczywiście jak zawsze pojawił się także ktoś, kto napsuł mi sporo krwi, ale nie będę już nic pisać, by nie psuć Wam przyjemności z czytania. Abbi Glines kolejny raz uwiodła mnie historią dwójki cudownych bohaterów i mimo, że kilka wątków mogłoby być bardziej rozpisanych, to ja się do niczego nie przyczepię. Jestem usatysfakcjonowana i czekam na kolejny tom. „Nie pozwól mi odejść”, to wzruszająca powieść o ludziach, którzy kochają tylko raz, bez siebie są niepełni i osobno nie potrafią być szczęśliwi. Bo... miłość i obecność ukochanej osoby jest lekarstwem na wszystkie lęki oraz smutki. Polecam! Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Pascal.

Bardzo wiele może się wydarzyć przez dziesięć lat rozłąki. Taki dystans całkowicie zmienia ludzi i sprawia, że stają się kimś zupełnie innym. Właśnie po dziesięciu latach Rose wreszcie ma możliwość spełnić największe marzenie swojej dziewięcioletniej córki, która najbardziej na świecie pragnie poznać swojego ojca. Zanim jednak dojdzie do tego spotkania, kobieta chce sprawdzić czy River, którego pokochała jako nastolatka jest nadal tym samym czułym i kochającym człowiekiem. Wkracza w jego życie pod zmienionym imieniem i z innym wyglądem, choć czuje, że szybko zostanie zdemaskowana. Nic takiego się jednak nie dzieje, a człowiek, którego poznaje na nowo nie jest już jej Riverem. Teraz to okrutny, pozbawiony uczuć Captain, który nie tylko jej nie rozpoznaje ale zdaje się nienawidzić. Co stało się z cudownym chłopcem, którego znała w młodości? Czy w Captainie jest jeszcze jakaś cząstka Rivera, która będzie w stanie pokochać córkę, o której nie miał pojęcia? Abbi po raz kolejny czaruje nas prostą i krótką opowieścią o miłości, która dostaje od losu drugą szansę. Tym razem miałam jednak wrażenie, że napisała ją z myślą o nieco starszych fankach Rosemary Beach. Z każdej strony emanuje cudowne rodzinne ciepło, którego generatorem jest Rose. Jej miłość do córeczki jest tak wielka, że wręcz namacalna. Kobieta nie dba o własne szczęście i pragnienia, jest gotowa zrezygnować nawet z miłości dla dobra córeczki. Uwielbiam takie bohaterki- silne, zdeterminowane i waleczne, ale wciąż młodzieńczo niewinne i pełne delikatności. Ciepło i słodycz Rose równoważy Captain solidną dawką testosteronu i nutką niebezpieczeństwa. Abbi ma słabość do złych chłopców, którzy gdzieś głęboko za warstwą arogancji, kryją szczerozłote serca. Captain nie jest co prawda moim ulubieńcem, jeśli chodzi o ciasteczka z Rosemary Beach, ale naprawdę da się go polubić. Szczególnie przypadła mi do gustu jego młodzieńcza wersja, którą mogłam poznać dzięki naprzemiennym wspomnieniom obydwojga bohaterów. Seria o Rosemary Beach nieubłaganie zmierza ku końcowi, widać to szczególnie teraz, kiedy autorka musi wręcz sprowadzać bohaterów z innych miejsc, do malowniczego nadmorskiego miasteczka. Szkoda też, że Abbi nie zdecydowała się na rozwinięcie historii każdej pary w przynajmniej dwóch tomach, przez co opowieści wydają się opowiedziane za szybko, wręcz skrótowo i pozostawiają pewien niedosyt. „Nie pozwól mi odejść” przypomina mi konstrukcyjnie i fabularnie opowieść o Bethy i Trippie z „Byłaś moja”. Tamta historia wydaje mi się jednak pełniejsza, podczas gdy w tej zabrakło mi jeszcze wielu stron do pełnej satysfakcji. O CZYM? „Nie pozwól mi odejść”, to urocza, chwilami wzruszająca opowieść, o ludziach, którzy bez siebie nie są kompletni. Autorka oprócz romansu, postawiła także na mocno zaakcentowany wątek samotnego macierzyństwa i rodzinnej miłości, którą najgoręcej obdarzają ci, którzy sami jej nie zaznali. Pojawia się tu także ekscytujący wątek sensacyjny, który za razem wzbudza największe rozgoryczenie, ponieważ nie został rozwinięty w zasadzie wcale, a dzięki niemu książka mogłaby stać się znacznie lepsza. Wiem jednak, że nie taki był zamysł autorki i znam ją na tyle dobrze by wiedzieć, że skupia się w swoich książkach w 100% na ludzkich emocjach, dlatego nie mogę jej winić, że tym razem było tak samo. Mimo kilku niedociągnięć i paru nierozwiniętych wątków, książka nadal jest szalenie przyjemna i warta poznania. Dla fanów Abbi to pozycja obowiązkowa. https://beauty-little-moment.blogspot.com/2017/01/nie-pozwol-mi-odejsc-abbi-glines.html

Rewelacja! Fajnie słychać, dobrze pracuje i nic się nie zawiesza. Ładnie wyglądają, wygodne. Polecam.