"Miała dzikie serce" to poruszający pięknem i prostotą tomik poezji, który wprost się pochłania. Z każdej jego strony kapią emocje, których nie sposób nie poczuć na własnej skórze. Atticus pisze lekko, nieskomplikowanie, a co najważniejsze – szczerze. I tego, że przekazuje prawdziwe emocje, nawet te najintensywniejsze, doświadcza się przy każdym wierszu. Myślę, że każdy znajdzie w tej poezji coś, co do niego przemówi, bo "Miała dzikie serce" to źródło złotych myśli, mądrości, wiedzy, emocji, i co najważniejsze, istoty miłości, kobiecości i życia. Piękne słowa, w minimalistycznej oprawie, wzbogacone niesamowitymi i dopełniający odbiór fotografiami, trafiają do serca i myśli, skłaniając niejeden raz do głębokiej refleksji i zadumy. Jestem oczarowana. Jestem zachwycona. Jestem do głębi poruszona. Magia w czystym wydaniu.

Ostatni raz z poezją miałam doczynienia chodząc jeszcze do liceum i kiedy na lekcjach języka polskiego widziałam, że otwieramy książkę na stronie z wierszami to miałam już serdecznie dosyć, bo przecież co byśmy nie wymyślili to i tak nikt z prawie 30 osób nie trafi w to "co autor miał na myśli" 🙈 Od ukończenia liceum minęło kilka lat i w moje ręce trafiły wiersze Atticusa. Po przeczytaniu kilku wierszy na losowo otwartych stronach już wiedziałam, że moje zdanie na temat poezji ulegnie zmianie - na 100 % każdy znajdzie tutaj coś dla siebie 💕 O uczuciach i emocjach pisze w taki sposób, że nie sposób wczuć się w to co czytamy i utożsamiać ❤️ Zapoznałam się już z znaczną częścią i jestem pod ogromnym wrażeniem, miło usiąść wieczorem i zagłębić się w taką lekturę 💕

Wiersze, zawarte w książce, są bardzo różnorodne, jedne doprowadzają do śmiechu, drugie natomiast do łez. Czytając tą książkę każdy znajdzie fragment dla siebie. Jest to jedna z tych książek które dojrzewają wraz z czytelnikiem. Kiedy wraca się do nich po jakimś czasie, rozumie się więcej i inne fragmenty do ciebie przemawiają. Jedyne co mi przeszkadzało w tej książce, to brak rymów w wierszach wynikający z przetłumaczenia z języka angielskiego. Jednak pomimo przetłumaczenia wiersze są nadal dobre i chwytające za serce. Pokochałam z całego serca wrażliwość autora którą przelał na kartki i utożsamiam się z jego wierszami. Historia miłości, opisana przez niego, przemówiła do mnie i z chęcią przeżywam ją raz za razem na nowo.

Nie znałam wcześniej tego autora i nie wiedziałam,że jego wiersze, to najczęściej tatuowana poezja na świecie.Zaintrygowały mnie opinie i sięgając po tomik poezji nie zawiodłam się.Bardzo ładna oprawa graficzna dodatkowo wprowadziła mnie w nostalgiczny nastrój.Czytając wiersze miałam wrażenie , że są one napisane z myślą o mnie, że autor doskonale mnie zna, że poznał moje myśli.To zaskakujące jak trafnie potrafi ubrać w słowa to, o czym nie zawsze chciałybyśmy rozmawiać.jak bardzo musi znać i rozumieć kobiety.Czytaniu wierszy towarzyszy dużo emocji od wzruszenia , poprzez smutek , zamyślenie a może odrobinę złość a potem nadzieję.To są wiersze wyjątkowe ,a lektura idealna na wakacje , na plażę, na samotny wieczór. Polecam

Nie miałam za dużo styczności z poezją. Nigdy jej nie rozumiałam i dlatego też, unikałam jej jak ognia. Może też dlatego, że miałam z nią do czynienia jedynie w szkole, a tam były raczej wiersze z zamierzchłych czasów. Ciężko było cokolwiek z nich zrozumieć, a co dopiero się w nie zagłębić. Muszę przyznać, że po przeczytaniu „Miała dzikie serce” jestem zdezorientowana. Nawet nie wiem do końca co napisać. Naprawdę mi się podobało i autentycznie odczuwałam te emocje wypływające ze słów. W ogóle nie spodziewałam się tak intensywnych doznań. Dodatkową stymulacją okazały się klimatyczne, stonowane ilustracje. To mój pierwszy tomik poezji współczesnej, ale na pewno nie ostatni.

To mój pierwszy tomik z poezją. Muszę przyznać, że do sięgnięcia po ten egzemplarz skłoniła mnie jego oprawa graficzna. Jest to naprawdę piękne wydanie z niesamowitą grafiką. ‘’Piękne w swej prostocie’’ « myślę, że to najtrafniejsze sformułowanie. Minimalistyczne treści budzące refleksje. Sentencje są proste, przez co piękne; może niektóre zbyt oczywiste i proste. Natomiast jest to mój pierwszy taki tomik więc trudno mi go ocenić. Myślę jednak, że każdy znajdzie tu coś dla siebie. Ja znalazłam tu teksty chwytające mnie za serce. Niewątpliwy sukces tkwi w przepięknym wykonaniu i interesujących fotografiach. Całość składa się na piękny i refleksyjny tomik.

Atticus ma wielki dar, dzięki któremu potrafi pisać prostym językiem, jednocześnie poruszając czytelnika do granic możliwości. Niejednokrotnie czułam się jakby dany utwór był napisany tylko dla mnie. Jakby autor opisywał emocje mi towarzyszące- w przeszłości jak i w chwili obecnej. Wykorzystałam masę karteczek indeksujących, co oznacza, że znalazłam tu wiele wartościowych, emocjonujących i najnormalniej w świecie trafiających do mojego serca wierszy. Jestem zachwycona treścią jak i przepięknymi zdjęciami, które zdobią niejedną stronę tej książki i cudownie dopełniają całość. Cała recenzja na www.maobmaze.pl/2018/05/miala-dzikie-serce.html

Życie bez literatury jest uciążliwym stąpaniem po ziemi. Życie bez poezji to rezygnacja z latania. Poezja Atticusa pomaga pofrunąć, podaje skrzydła, pozwala wzbić się ku marzeniom, poczuć piękno. W sobie, w codzienności, w miłości. Przypomina, że warto patrzeć w gwiazdy i właśnie tam szukać odpowiedzi na najważniejsze pytania. Lub spojrzeć ku ziemi i dostrzec szczęście tuż pod stopami. - Poezja Atticusa to taki rodzaj poezji, który trafia prosto w serce i tam zostaje na długo. Przepiękne zdjęcia, przepiękny klimat. Ta książeczka to podręczny umilacz codzienności, chwila zachwytu przy kawie, w samotności, we dwoje. Bardzo polecam!

Piękne wiersze, pełne prawdziwych emocji. Niezbyt często sięgam po poezję i nie spodziewałam się że tak mi się spodoba zawartość tego tomiku. Bo są to wiersze wyjątkowe, które trafiają do serca i umysłu. Nawet nie trzeba też być szczególnie wrażliwym żeby zrozumieć ich sens i przekaz. Każdy z tych utworów jest swoistą indywidualnością, ma w sobie to coś co sprawia, że chce się przeczytać go jeszcze raz, żeby za jakiś czas ponownie do niego wrócić. Nie jestem wielką specjalistką od poezji, ale ta z tomiku autorstwa Atticusa bardzo do mnie trafiła. Wszystkim bardzo polecam, poezja dobrze robi na duszę.

Atticus nie zyska miana drugiego Ginsberga czy Verlaine'a. W jego wierszach na próżno szukać wyszukanych figur stylistycznych, wręcz przeciwnie- wyróżniają się prostotą formy. Ale przecież tak wygląda teraz rzeczywistość. Żyjemy we względnym dobrobycie, mamy internet, instagrama, Facebooka i Twittera. Nie mamy już za bardzo o co walczyć, czemu się sprzeciwiać. W zasadzie jedyne co powinniśmy to zająć się sobą. Poezja Atticusa pokazuje, że mimo to można pisać w XXI wieku, a nasze pokolenie, choć zupełnie różne od tego, w którym żyli nasi dziadkowie, potrzebuje kogoś w rodzaju "wieszcza".

„Nie martw się... zrozum, że dla niektórych jesteś magią.” Tak naprawdę nie często mam styczność z poezją współczesną. Atticus, autor tomiku „Miała dzikie serce”, pisze jednak przystępnym językiem poruszając ważne kwestie. Tomik czyta się bardzo przyjemnie, jest pięknie wydany. Znajdują się w nim czarno-białe fotografie, które idealnie pasują do poezji autora. Atticus opisuje miłość w piękny i wprost magiczny sposób. Wiele wierszy przywołuje wspomnienia lub odzwierciedla obecne emocje. Podczas czytania nieraz utożsamiłam się z autorem. Zdecydowanie będę wracała do tego tomiku.

Pierwszy raz się zetknęłam z twórczością Atticusa i będę do niego wracać regularnie. Czytając tę książkę, miałam wrażenie jakby pisał moje myśli. Tak pięknie ubiera w słowa proste sytuacje związane z miłością. Uświadamia człowieka, że miłość ma wiele twarzy i odcieni. Przy niektórych zatrzymałam się na dłużej, zaglądając do swoich uczuć... Lubię książki, które zmuszają mnie do myślenia, refleksji i ta książka jest zdecydowanie jedną z nich. Polecam jak najbardziej :)

Uwielbiam poezję. Dlatego z chęcią sięgnęłam po ten tomik. Te wiersze są w większości krótkie i proste, ale w tej prostocie tkwi cały sekret - wiersze są krótkie, ale zawierają niesamowicie dużą porcje emocji. Każdy odnajdzie tam coś dla siebie. Uwielbiam pięknie wydane książki, a ta taka właśnie jest. Znajdziecie w niej mnóstwo pieknych zdjęć, które tworzą spójną całość z wierszami. Wszystko zachowane jest z czarno białej kolorystyce - bardzo mi sie to podoba

Od tych wierszy nie sposób się oderwać. Tomik wierszy Atticusa każdemu przypadnie do gustu. Każdy z nas ma inną wrażliwość więc zwróci uwagę na inne wiersze. Niesamowicie piękny design. Przepiękne czarno białe fotografie współgrające z wierszami. Jak tylko zobaczyłam okładkę od razu ten tomik mnie urzekł. Najlepsze jest to, że każdego dnia przy innym humorze możemy odkrywać zupełnie wiersze. Zdecydowanie polecam sięgnąć po tą pozycję. :)

Niezwykle inspirujący tomik poezji. Nie ma tutaj smutnych wierszy o złamanym sercu, rozczarowaniu. Są to wiersze miłosne, mówiące tylko o dobrych i pięknych rzeczach. Ja pochłonelam te wiersze w jedno popoludnie. Samo wydanie ksiazki jest niezwykle, mamy piekne zdjecia w tle poszczegolnych wierszy, zmienną czcionkę i to wszystko stwarza spójną, zachwycającą całość.

Odpowiednie dać rzeczy słowo...dylemat, z którym borykają się najmądrzejsi. Atticus w cudowny sposób w słowa ubiera emocje i uczucia. Pisze tak, że czytając jego wiersze, ma się wrażenie, że On pisze właśnie o Tobie i dla Ciebie. Pozwala zapomnieć się w ulotnych uśmiechach, marzeniach i dreszczach. Nadaje nazwy uczuciom, bezczelnie wnikając w głąb serc i umysłów.